yani şöyle ki kaptanım her kadının hayatındaki gündelik işler(yemek, mutfak, temizlik vs) var bikere, bunun dışında günde yaklaşık 2 saatim yolda geçiyor o beni yoruyor kendimi kamyon şoförü gibi hissediyorum çoğu zaman
Bunlardan ayrı hayatımın gerçekleri şöyle:
-2 yavrum var 6 ve 2 yaşında ve onlarla gerçekten güzel vakit geçirmek için çabalıyorum, çalıştığım için gün içerisinde sadece akşamlarımız kalıyor bize. Allahtan yaz geliyor ve günler uzuyor herşey daha güzel olacak inşallah. Ayrıca haftasonumu da onlara ayırmaya çalışıyorum hep ama bazen haftasonu da evde çalışmam gerekiyor.
-bunun dışında işim ar-ge üzerine ve süreklilik gerektiren yoğun çalışmalarım var diyebilirim. Arada çok yorulup saldığım oluyor ve sonrasında toplamakta zorlanıyorum. Yılın belli vakitlerinde işler çok yoğunlaşıyor, o dönemler çok strese giriyorum. ama en verimli çalışabildiğim zamanlar bu zamanlar oluyor ne yazık ki. Geceleri evde de çalışmam gerekebiliyor, aynı zamanda lisansüstü eğitime de devam ettiğim için.
-Önceden kendimi çok saldığım için kendime de vakit ayırmaya çalışıyorum. Sporum arada bi maske yapıp dizi izlemem falan bu yüzden biraz da
bir de enstrüman çalmaya uğraşıyorum ama ona bu aralar neredeyse hiç vakit ayıramıyorum ve dert etmeyi artık bıraktım hayat uzun ona da sıra gelecek diye ikna ettim kendimi. çünkü yapmayı planlayıp da yapamadığım herşey sırtıma ve zihnime yük oluyor
işte böyle aslında, ailem evim işim ve kendim. Kendimi gazlıyorum bak iki çocukla iyi götürüyosun çocuklar büyüdükçe daha rahat olacaksın en azından ne bileyim yastığa başımı koyup uyuyabilicem küçük üzerimde koala gibi uyumayacak. o günleri bekliyorum
Ama zaman planlamamda sorun olduğunu düşünüyorum
aman ne yazasım varmış destan döşedim, okuduysan Allah razı olsun