• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

10 yıllık evliliğimi bitirme çabalarım

yazkizim0993

Üye
Kayıtlı Üye
17 Aralık 2021
7
13
8
31
Herkese iyi geceler. Ne yapsam ne yapsam diye düşünürken çok önceden birkaç şey yazmış olduğum, fikir danıştığım kadınlar kulübü aklıma geldi ve buradayım. 10 yıllık evliyim ve yaklaşık 2.5 yıldır evliliğimi bitirme kararı alıp uygulamaya geçemiyorum. 7.5 yaşında bir oğlum, 3.5 yaşında bir kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendim ama 10 sene içinde sevginin kırıntısı dahi kalmadı. Son 1 senedir çok şiddetli kavgalarımız oldu. Çocuklarım da buna tanık oldu. Ben evden gittim ama en fazla 5 gün sonra geri döndüm çocuklarım için. Eşim çok kötü biri değil ve son zamanlarda rahatsız olduğum birçok şeyinden vazgeçmiş durumda ama bu beni hiç etkilemiyor. Bende çoktan bitti her şey. Hep kavga gürültünün sonunda boşanma mevzusu açılıyor. Ben açıyorum yani. Eşim kesinlikle boşanmak istemiyor ve beni seviyor. Ben daha fazla sürdürdükçe kendime üzülüyorum. 28 yaşındayım ve neden mutlu bir kadın değilim, neden ben de sevgi denen şeyi yaşayamıyorum diye. Ortada hiçbir sorun yokken ben boşanmak istiyorum demeyi düşünüyorum. Eminim saçmalamadığımı düşünecek. Ailem boşanmak istediğimi biliyor ve bir sorun çıkarmıyorlar. Ben de devlet memuruyum. Başımın çaresine bakabilir miyim? Çocuklarım babalarına çok düşkün. Bende sevgi bitti diye evliliği bitirmek şımarıklık mı olur sizce? Çocuklarım bana kızarlar mı? Onlara neyi nasıl açıklarım? Ben eşime boşanmayı nasıl kabul ettirebilirim? Çünkü böyle konularda sakin kalmayı beceremeyen birisi. Asarım keserim moduna girecek. Fikirleriniz benim için çok önemli, gerçekten bir çıkmazdayım.. şimdiden teşekkür ediyorum👋🏻
 
Çok küçükken evlenmişsiniz. O yaş grubunda evlenenlerde çok denk geliyorum yaşadıklarınıza. Büyüdükçe istekleriniz, beğenileriniz değişiyor, karakteriniz şekilleniyor. Artık eşler anlaşamamaya başlanıyor çoğu zaman.

Sizce bu denklemde bir gariplik yok mu? Çocuklarım bu kavgaya tanık oldulardan hemen sonra çocuklarım için döndüm yazmışsınız. Çocuklarınızı böyle bir ortamda büyüterek onlara iyilik yapmıyorsunuz. Çocuklarınız babalarına düşkünmüş madem yine görüşürler. Boşanınca çocuklar da boşanmış olmuyor. Aileniz arkanızda, mesleğiniz elinizde. Elbette başınızın çaresine bakabilirsiniz. Yeter ki kararlı olun
 
devlet memurusunuz , aileniz karşı değil. her türlü geçinirsiniz .
sevmemek çok geçerli bir neden. anne mutlu değil, evde kavga dövüş var, çocuklar çok kötü etkileniyor. boşansanız bile babalarını görmeye devam edecekler sonuçta.
peki eşinizle beraber terapi almayı düşündünüz mü ? değişme isteği varmış , istemediğiniz bazı şeyleri yapmayı bırakmış.
yada siz terapi alsanız önce, kendinize güveninizi artırmak için
 
Herkese iyi geceler. Ne yapsam ne yapsam diye düşünürken çok önceden birkaç şey yazmış olduğum, fikir danıştığım kadınlar kulübü aklıma geldi ve buradayım. 10 yıllık evliyim ve yaklaşık 2.5 yıldır evliliğimi bitirme kararı alıp uygulamaya geçemiyorum. 7.5 yaşında bir oğlum, 3.5 yaşında bir kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendim ama 10 sene içinde sevginin kırıntısı dahi kalmadı. Son 1 senedir çok şiddetli kavgalarımız oldu. Çocuklarım da buna tanık oldu. Ben evden gittim ama en fazla 5 gün sonra geri döndüm çocuklarım için. Eşim çok kötü biri değil ve son zamanlarda rahatsız olduğum birçok şeyinden vazgeçmiş durumda ama bu beni hiç etkilemiyor. Bende çoktan bitti her şey. Hep kavga gürültünün sonunda boşanma mevzusu açılıyor. Ben açıyorum yani. Eşim kesinlikle boşanmak istemiyor ve beni seviyor. Ben daha fazla sürdürdükçe kendime üzülüyorum. 28 yaşındayım ve neden mutlu bir kadın değilim, neden ben de sevgi denen şeyi yaşayamıyorum diye. Ortada hiçbir sorun yokken ben boşanmak istiyorum demeyi düşünüyorum. Eminim saçmalamadığımı düşünecek. Ailem boşanmak istediğimi biliyor ve bir sorun çıkarmıyorlar. Ben de devlet memuruyum. Başımın çaresine bakabilir miyim? Çocuklarım babalarına çok düşkün. Bende sevgi bitti diye evliliği bitirmek şımarıklık mı olur sizce? Çocuklarım bana kızarlar mı? Onlara neyi nasıl açıklarım? Ben eşime boşanmayı nasıl kabul ettirebilirim? Çünkü böyle konularda sakin kalmayı beceremeyen birisi. Asarım keserim moduna girecek. Fikirleriniz benim için çok önemli, gerçekten bir çıkmazdayım.. şimdiden teşekkür ediyorum👋🏻
Şimdi bosansaniz 3 yıl sonra si için planınız nedir
 
Yarın ne olacağımızı bilmiyoruz. Bilerek mutsuz bir hayata kendimizi bağlamayalım lütfen.

Eşine sakince, suçlama yapmadan sevmiyorum artık seni, seninle mutlu olamıyorum desen, kabul etmez mi?
 
Çok küçükken evlenmişsiniz. O yaş grubunda evlenenlerde çok denk geliyorum yaşadıklarınıza. Büyüdükçe istekleriniz, beğenileriniz değişiyor, karakteriniz şekilleniyor. Artık eşler anlaşamamaya başlanıyor çoğu zaman.

Sizce bu denklemde bir gariplik yok mu? Çocuklarım bu kavgaya tanık oldulardan hemen sonra çocuklarım için döndüm yazmışsınız. Çocuklarınızı böyle bir ortamda büyüterek onlara iyilik yapmıyorsunuz. Çocuklarınız babalarına düşkünmüş madem yine görüşürler. Boşanınca çocuklar da boşanmış olmuyor. Aileniz arkanızda, mesleğiniz elinizde. Elbette başınızın çaresine bakabilirsiniz. Yeter ki kararlı olun
kesinlikle katılıyorum
ilk aşk , ilk sevgili hatta son sevgiliyle bile evlendiğimi düşünemiyorum. kesin boşanmış olurdum
 
Tamamen hissi yazıyorum mantık aramayın bence bitirmemelisiniz bu iş düzelir. Ben sizin yerinizde olsam bir süre ayrı kalırdım misal aileme giderdim, kafamı temizlerdim. Biraz ayrı kalın, özleyin elindekinizin kıymetini anlayın. Kavga etmişsiniz ama adam kendini düzeltti diyorsunuz. Kavgadan tükenmeniz normal ama bence bir şans daha verin. Tekrar aşık olmak için kaçamak tatile gidin mesela, ya da romantik pikniğe çıkın. :KK50:
 
kesinlikle katılıyorum
ilk aşk , ilk sevgili hatta son sevgiliyle bile evlendiğimi düşünemiyorum. kesin boşanmış olurdum

Benim 17 yaşında çok aşık olduğum biri vardı. Beni terkettiğinde abartısız bir sene ağlamıştım. Kendi kendime evlilik hayali kuruyordum ergen aklımla. Şimdi Allah razı olsun beni bırakmış diyorum. Onunla evlenseydim yüzde yüz boşanmıştık.
 
Sevmemek boşanmak için yeterli bir sebep.
Boşanmak istiyorsunuz diye asarım keserim moduna geçen adam normal değildir zaten.
 
Yıpranmışlık var anladıgım kadarıyla. Geçmişte yaşanılanları unutamıyorsunuz belli ki.. Eşiniz çabalıyorsa iyi yonde değişim var diyorsanız bir sans verin bence de, eşli olarak aile terapistine gitmeniz faydalı olabilir.
 
Evlilik çeşitli dalgalanmaların olduğu bir süreçtir. Yani çiftler her zaman aynı düzeyde birbirlerine sevgi, aşk hissedemezler. Eğer ciddi bir nedeniniz yok ise, bir çift ve aile terapistine gitmeyi deneyin derim. Tabiki sevgisizlik de boşanma nedeni olabilir ancak bu sevgisizlik evliliğin dalgalı olması ile ilgili...
 
Çocuklarnıızı düşünüyorsaniz, bir kadar verin ve onu uygulayın.
2 buçuk yıldır evliliği kafanızda bitirip kavga gürültü içinde onu devam ettirmek herşeyden önce çocuklara zarar.
Eşinizin olumlu yönde değişmesi sizin için birşey ifade etmiyorsa, mesleğiniz, sizi destekleyen bir aileniz var, eşinizi ikna etmeye çalışarak zaman kaybetmeyin daha fazla.

Çocuklarınız sürekli kavga eden anne baba yanında zaten mutlu olmayacaklar. Bu şartlarda evli kalınca onlara iyi bir hayat sunmuş olmuyorsunuz.
 
Mutlu anne mutlu çocuk; mutsuz anne mutsuz çocuk. Bu böyledir. Eşinizle çocuk sayılabilecek bir yaşta evlenmişsiniz ve görünen o ki on sene içerisinde olgunlaştıkça ikiniz de hayat yolunda farklı yerlere evrilmişsiniz. Doğaldır. Birbirinizin yüzüne bakamayacak raddeye gelmeden saygıyla bitirmek en güzeli. İki evladınız var, yıllarca çocuklardan kaynaklı birçok konuda yüz yüze geleceksiniz. Bunun bilincinde olarak kavga çıkarmadan konuşarak boşanmak en doğrusu gözüküyor. Sevginiz bittiyse, eşiniz ağzında kuş tutsa size yine bir şey batar ve mutsuz olursunuz. Bu yüzden kendinizi suçlamayın yani hayat bu. Siz onu aldatmadınız, siddet göstermediniz, iftira atmadınız. Sadece artık aynı pencereden bakmıyorsunuz hayata. Böyle düşünün lütfen. Ayrıca güzel bir işiniz var, aileniz arkanızda ve çocuklarınız isyan edecek ergen yaşlarda değil. Boşanma sürecinizi biiiirçok kadına göre daha rahat atlatacak ve yeni hayatınızı daha rahat kuracaksınız. Yine de eğer içinizde eşinize karşı ufacık bir sevgi kırıntısı dahi kaldıysa hemen boşanmak yerine bir süre evleri ayırıp kendinizi deneyin. Özlerseniz geri dönersiniz, özlemezseniz zaten daha boşanmadan ayrı yaşamaya alıştığınız için kolayca boşanabilirsiniz. Hem bu ara süreç eşiniz için de daha iyi olabilir. Ama olur da eşiniz boşanmamak için diretirse, sizi tehtid ederse, Allah korusun şiddet uygularsa; asla geri adım atmayın. Durumu hemen ailenize anlatın, iyi bir avukat tutun, kanıtlarla beraber hem boşanmak için hem de hakaret vs durumları olursa bunlar için dava açın, kendiniz ve çocuklarınız için uzaklaştırma kararı alın ve onun bilmediği bir adrese yerleşin. Tabi bunlar umarım ki asla olmaz ama ülkemizdeki durumlar malum... inşallah her şey ailenizdeki herkesin mutlu olacağı şekilde ilerler.
 

Sevmiyorum' diye kavgasız gürültüsüz bir evlilikte boşanır mıydınız?​

Konu benziyor mu
Yada aynı kişi mi
Bilemiyorum ama
Aynı kişiyse boşan bacım adam kurtulsun değilse çocukların menfaati ikinizden önce gelir diyorum
 
Herkese iyi geceler. Ne yapsam ne yapsam diye düşünürken çok önceden birkaç şey yazmış olduğum, fikir danıştığım kadınlar kulübü aklıma geldi ve buradayım. 10 yıllık evliyim ve yaklaşık 2.5 yıldır evliliğimi bitirme kararı alıp uygulamaya geçemiyorum. 7.5 yaşında bir oğlum, 3.5 yaşında bir kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendim ama 10 sene içinde sevginin kırıntısı dahi kalmadı. Son 1 senedir çok şiddetli kavgalarımız oldu. Çocuklarım da buna tanık oldu. Ben evden gittim ama en fazla 5 gün sonra geri döndüm çocuklarım için. Eşim çok kötü biri değil ve son zamanlarda rahatsız olduğum birçok şeyinden vazgeçmiş durumda ama bu beni hiç etkilemiyor. Bende çoktan bitti her şey. Hep kavga gürültünün sonunda boşanma mevzusu açılıyor. Ben açıyorum yani. Eşim kesinlikle boşanmak istemiyor ve beni seviyor. Ben daha fazla sürdürdükçe kendime üzülüyorum. 28 yaşındayım ve neden mutlu bir kadın değilim, neden ben de sevgi denen şeyi yaşayamıyorum diye. Ortada hiçbir sorun yokken ben boşanmak istiyorum demeyi düşünüyorum. Eminim saçmalamadığımı düşünecek. Ailem boşanmak istediğimi biliyor ve bir sorun çıkarmıyorlar. Ben de devlet memuruyum. Başımın çaresine bakabilir miyim? Çocuklarım babalarına çok düşkün. Bende sevgi bitti diye evliliği bitirmek şımarıklık mı olur sizce? Çocuklarım bana kızarlar mı? Onlara neyi nasıl açıklarım? Ben eşime boşanmayı nasıl kabul ettirebilirim? Çünkü böyle konularda sakin kalmayı beceremeyen birisi. Asarım keserim moduna girecek. Fikirleriniz benim için çok önemli, gerçekten bir çıkmazdayım.. şimdiden teşekkür ediyorum👋🏻
Sevmenek buyuk bır neden bence
 
Erken evlenmenin verdiği bitmişlik duygusu. Artık herşeyi yaşadın bitirdin kendinde bu adamı ve bence çocuklarında gözünde değil. Başka heycanlar yeni bir aşk mı istiyorsun. Haklısın diyemiycem ama yaşında 28 çok da genç bir bayansın umarım daha sonrasında pişman olmazsın en azından çocukların adına. Bu adam seni aldatıyor mu şiddetmi uyguluyor aç mı bırakıyor vs bunlar varsa bu evliliği bitirmeye haklısın diyeceğim ama yeni arayışlar benim aşkım heycanım bitti diyorsan çocukların adına gercekten üzgünüm senin adına değil. Çünkü gelen gideni aratır derler kimsede mükemmeli bulamıyor bu devirde örnekleride çok fazla
 
Bence herseyden onemlisi cocuklarin kavgalara sahit olmalari. Bir sure sonra cocuklar tepki dahi vermeyecek cunku normal gelecek ve bence hu tehlikeli bir durum. Buyuyunce belki onlarda oyle olacak..

Yani ben duzelir diyemiyorum 2,5 yildir bitti diyorsun, sabirsiz toleranssiz olman tuhaf degil. Evlilikte herhalde bazi seyleri tuketmemeye calismak lazim.. sabri sevgiyi guveni.. bitince geri donusu olmuyor cunku.. o yuzden belki Azar azar kullanmak
Lazim.. karsidakinin sabrini bitirmememiz gerek demek bu. Nasilsa beni seviyor bana guveniyor diye kotuye kullanmamak gerek iyi niyeti. Cunku hic bitmez sandiklarin biter, hic gitmez sandiklarin gider..
 
Bence boşanmadan önce bir evlilik terapistine gidin birlikte bir tatil yapıp bir şeyleri onarabilir misiniz bir bakın derim. Hayat uzun bir yol 18 yaş evlilik iiçin çok erken yeni olgunlaşıyorsunuz belki değişimi birlikte tamamlayabilirsiniz .. Anne babaların ayrı olduğu çocuklar her ne olursa olsun büyük sıkıntılar yaşayabiliyor kavgalarınızın bitebileceğine inanıyorsanız ki uzmanla birlikte çözebilirseniz ne mutlu
 
Çok küçükken evlenmişsiniz. O yaş grubunda evlenenlerde çok denk geliyorum yaşadıklarınıza. Büyüdükçe istekleriniz, beğenileriniz değişiyor, karakteriniz şekilleniyor. Artık eşler anlaşamamaya başlanıyor çoğu zaman.

Sizce bu denklemde bir gariplik yok mu? Çocuklarım bu kavgaya tanık oldulardan hemen sonra çocuklarım için döndüm yazmışsınız. Çocuklarınızı böyle bir ortamda büyüterek onlara iyilik yapmıyorsunuz. Çocuklarınız babalarına düşkünmüş madem yine görüşürler. Boşanınca çocuklar da boşanmış olmuyor. Aileniz arkanızda, mesleğiniz elinizde. Elbette başınızın çaresine bakabilirsiniz. Yeter ki kararlı olun
Evet en büyük sorunun bu olduğunu düşünüyorum. O yaşta evlendiğimde hayata bakış açım, bir görüşüm oluşmamıştı ve eşimle evlendim. Şimdi hayata onunla aynı yerden bakamadığımızı anlıyorum. Bu geçerli bir sebep bana göre ama karşımda bunu anlayabilecek hak verebilecek medeniyette biri olduğunu sanmıyorum. Çocuklarım kavgalara şahit olsalar da hep babalarını istediler. Küçük olan kızım pek anlamıyor ama oğlum çok etkileniyor. Kavgalardan da etkileniyor, boşanma fikrinden de etkileniyorlar
 
Back
X