1 yıl dolmadan boşanmak zorunda bırakılıyorum

Louder · 27 Aralık 2021

Ayyy atın şu leş kadını ve oğlunu başınızdan. Yazık değil mi size? 6 ayda bunları yaşadıysanız 20 sene sonra akıl hastanesinde demirbaş olursunuz. Kurtarın yakanızı. Güzelinden de bir dava dilekçesi yazsın avukatınız. Anasını emmeye devam etsin eşiniz olacak kişi.

H3RA_ · 27 Aralık 2021

Olay örgüsünün içinde ki hiç kimse normal değil.
Bu kadar iğrenç sözler söyleyen bir kv yi oğluna şikayet etmek yerine olay anında tepkimi gösterirdim.
Hak ettiğiniz saygıyı görmediğinizde, bu hakkı bir başkasının sağlamasını beklemeniz yaşınıza yakışır bir tavır değil.
Misal "oğlumun altına yatıyorsun" dediğinde "bu ne seviyesizlik" diyerek o evi terketmeniz gerekmezmiydi?
Bir kaç defa bu şekilde tepkiler verseniz karşı taraf sizden çekinmese bile gelebilecek tepkilerden dolayı daha temkinli olurdu.

esraesrae .!.:
Ertesi gün eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme çok uzak olduğunu annesinin böyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu ailemin yanıma çok geç geleceğini söyledim.

Bu 25 yaşında bir kadının çözüm şekli olmamalı.
Kv size fiziksel şiddet uygulamaya kalkışırsa neden polis yerine anne/babanıza haber veresiniz?
Kv bana 1 patlatırsa annem ona 2 patlatsın diye mi?
Anladığım kadarıyla ailenize yakın oturmak istiyorsunuz, bu olayı taşınma isteğinizin nedeni olarak göstermişsiniz.
Eşime bu kadar güçsüz bir kadın imajı vermek istemezdim sanırım.
Kv beni saçımı başımı yolmakla tehdit etse "dene istersen, bir daha evimin 1 km yakınına bile yaklaştırmam seni" der bir daha da görüşmezdim.

Eşiniz eyleme geçirmese de aynı evi paylaştığınız sürece yanınızda olduğunu söylemiş. Kendinizi savunabilmeniz için bu yeterliydi bence. Siz kv nizin yaptıklarına karşı cevap verdiğinizde annesinin lehine davranırsa o zaman evinizi terketmeli yada boşanmayı düşünmeliydiniz. Bu yazdığım baba evine dönmenizden önceki yaşananlar için geçerli.

Evi terkettiniz, beklediğiniz gibi eşiniz sorunları halledeceği tarzında bir yaklaşım göstermek yerine boşanmayı, ailenize hakaret etmeyi seçtiyse geri dönmeyi düşünmenizde şu durumda çok saçma. Tüm önceki yaşadıklarınızı ve baba evine döndükten sonra ki yaşananları kabul etmiş sayılacaksınız.

Evliliğinize devam edecekseniz eşinizin ve sizin kişisel gelişim, evlilik ve ilişkiler ile ilgili eğitimler, kitaplar, terapiler ile kendinizi geliştirmeniz şart. Asıl sorununuz bu bence bunu çözmediğiniz sürece yine benzer problemler yaşarsınız.

Son olarak 25 yaşında bir kadın olarak yaşadığınız sorunları eş/anne/baba gibi kişilerin değil kendiniz çözmeyi öğrenmelisiniz. Siz istikrarlı ve güçlü olursanız karşı tarafa kırmızı çizgilerinizi gösterebilirsiniz.

Pinhan · 27 Aralık 2021

Ben çok sakin bir insanım ama bana böyle muhabbetler eden, anneme babama küfür eden kayınvalidemin üzerine yürürdüm sanırım. Duramazdım, ya döver ya söverdim.
İğrenç bir mahluk olan oğlunu da boşar, 25 yaşında küllerimden yeniden doğardım.
Evet bu kadar kolay.
Bir ana-oğul benim hayatımın içine ediyorsa ben de hayatımı kurtarmaya bakarım.
Ne iyiymiş öyle, "git, gel, özür dile, anneni babanı sil, boşan, nafaka isteme, yok dön özledim" .... Defolsun.

Suheyda · 27 Aralık 2021

Anneme babama o lafları edecek kadının saçlarını yolar eline veririm.gerekirse hapis yatarım ama net olarak canını yakarım.

Etkili Eleman · 27 Aralık 2021

Madem eve gitmek istiyorsunuz niye gel beni al diyorsunuz, siz evin yolunu bilmiyor musunuz? Adam pişman olsa kendi kendine gelir özür diler yalvarır. Hem küsüp gidip hem de gel benden özür dile der gibi gel beni al ne demek ya. Değerinizi düşürüyorsunuz

Papatyamveben-Mavi · 30 Aralık 2021

esraesrae .!.:
Merhabalar,
6 aylık evliyim. Eşimle sürekli ailesi ve özellikle annesi yüzünden kavga ediyorduk. Annesi beni hiç istemiyor, bana sürekli laf sokuyordu. İlk başlarda bunların oğlunu paylaşamamasının bir sonucu olduğunu düşünerek hiç sesimi çıkarmadım. Bana söylediklerini ya da yaptıklarını ta nişanlılık döneminden itibaren eşime anlattım. Eşim annesinin patavatsız, laftan sözden anlamayan bir kadın olduğunu, kendisinin de bu durumdan rahatsız olduğunu söyleyerek beni hep sakinleştirdi, benden annesinin düzeleceğini bunun zamana bağlı olduğunu bilmemi ve sabretmemi istedi. Evlendikten bir ay sonra eşimin ailesini eve yemeğe çağırdım. Annesi yemek yenildikten sonra mutfakta yaptığım yemekleri benim yaptığıma inanmadığını ima ederek bunları sen mi yaptın dışarıdan mı söyledin şeklinde sözler söyledi bana. Eşime bu durumu anlattığımda sinirlendi. Ancak annesine herhangi bir şey demedi. Bir süre sonra annesine kahvaltıya gittik. Kahvaltı masasını hazırlamak için kalktığımda çay bardaklarını tepsiye koyarken bana oğlunun koyduğum bardakta içmeyeceğini söyledi. Ben de bunda içsin ne olmuş dedim. Bardakları alıp başka bardak koydu ben de bu duruma sinirlenip tekrar aynı bardakları tepsiye koydum. Annesi bu tepkim karşılığında o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu öğrenemedin mi dedi. Sorun çıkmasın diye hep sustum. Bu son yaşadığım olayı eşime anlatmadım. Bunun gibi daha pek çok sorun yaşadım. Annesi sürekli olarak eşimi arıyor benim annemin babamın hatta akrabalarımın hakkında konuşuyor oğlunu dolduruyor ağza alınmayacak sözler söylüyordu. Anneme orspu babama şerfsz vs. Eşimle yine böyle bir konuşma yaptıktan sonra kavga ettik. O gün ilk kez dayanamayıp anneme söyledim yaşadıklarımı annesinin sürekli küfür ettiğini eşimin bu durum karşısında sessiz her zaman sessiz kaldığını çoğu zaman eşimin bana inanmadığını vs. Ailem evime geldi ve eşimle bu durumun kötüye gittiğini artık buna bi son verilmesini ve eşimin ailesiyle konuşması gerektiğini söylediler. Eşim aileme hak verdi. Bu arada son konuşmada annesi beni döveceğini saçımı başımı yolacağını söyledi. Ertesi gün eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme çok uzak olduğunu annesinin böyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu ailemin yanıma çok geç geleceğini söyledim. Eşim ise bu duruma çok sinirlendi ve bana evden gitmemi nerede oturursam oturacağımı söyledi. Kısacası beni kovdu. Ben de gururuma yediremeyip ailemin evine döndüm. Eşim ben evden çıkar çıkmaz ailesini aramış evi terk ettiğimi vs söylemiş. Ben ailemin evine geldikten sonra sinirim geçince yuvam yıkılmasın diye gelip beni almasını istedim. Bana karımsan evine dönersin ben gelip seni almayacağım herkese sordum seni almam gerekmezmiş bu eve dönersen bir daha ailenle görüşmeyeceğini de kabullen gibi sözler söyledi. Ben gelip almasını söyledikçe o gelmeyeceğini söyledi. İki gün sonra elinde bir kağıtla çıkıp babamın evinin önüne geldi. Arabada konuşurken boşanma davası açacağını söyledi. Elindeki kağıdı imzalamamı ve ondan nafaka istemememi söyledi. Kağıdı imzalamadım ve bu duruma sinirlenip gitti. Bir ay boyunca her gün beni arayıp aileme boşanmak istediğini söylememi istedi. Benim yüzümü görmek istemediğini, annemden babamdan nefret ettiğini söyledi. Telefon konuşmalarında annemi öldürmekle tehdit etti. Bir ayın sonunda boşanma davasını açmış. Üstelik yalanlarla dolu bir dilekçe. Evi keyfi olarak terk ettiğimi yemek yapmadığımı bulaşık temizlik vs hiçbir şeyle ilgilenmediğimi yazmış. Hiçbir malımın mülkümün olmadığını bile bile bana 300 bin tllik tazminat davası da açmış. Birkaç gün önce aradı beni çok sevdiğini çok özlediğini bensiz yaşayabileceğinden emin olmadığını, bir ay boyunca neden eve dönmediğimi vs söyledi. Bu süreçte annesinin bana hiçbir şey yapmadığını annesinin melek olduğunu benim onu ailesine karşı kışkırttığımı, yalanlar söylediğimi ileri sürdü. Son aramasında da yine aynı şeyleri söyledi yapacak bir şey yok dedi. Dilekçede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz için yazdık vs dedi.
Hem davayı açmasına hem de bu yaptıklarına anlam veremiyorum. Annesi bana kendisinin yanında dahi kötü davranıyordu hepsini görüp sesini çıkarmıyordu. Şimdi yalancı konumuna düşen ben oldum. Eşimi çok sevdiğim için boşanmak istemiyorum ama beni boşanmaya mecbur bıraktı. Dengesiz davranışları beni çok üzüyor. Ailem arkamda fakat boşanma konusunda çok huzursuzum. Henüz 25 yaşındayım. Hayatımın bu derece sarsılması ve sonrasında yaşayacağım zorlukları düşünmekten kafayı yedim. Çekişmeli boşanma süreci de gözümü çok korkutuyor.

kusura bakmayın ama boyle bır adamın nesını sevıyorsunuz, sıze destek cıkmayan yanınızda olmayan. cok tuhaf geldı bana. aılesı desenız uslupsuz konusmaları cok ahlaksızca. bana dava acacakta ben esımı cok sevıyorum dıyecegım onu piişman ederim. bıraz aklı basında dusunun

Pinkie Pie · 30 Aralık 2021

Eşinizin annesini siz idare etmek zorunda değilsiniz.
Ve esas suçlu sizi bu duruma bile isteye maruz bırakıp sonrasında da ölü taklidi yaparak idare etmenizi daha da kötüsü normalleştirmenizi bekleyen eşiniz.
Yani sorun kaynana sorunundan daha büyük.

kafamdakisorular · 30 Aralık 2021

Size bu kadar edepsizlik yapıp kocanızı bu kadar dolduruyorsa bunun devamı gelir maalesef düzelmez. En başta bu annenin anneliğini sorgulamak lazım her şey hoş güzel yuva kurmuşsunuz mutlusunuz diye sizi sevmese bile saygılı olmak zorundadır . Sizin özelinize mahreminize bu kadar kolayca dahil olmasına size konuştuğu kötü sözleri ve ailenize karşı annesinin yaptığı saygısızlık ve eşinizin sessiz kalıp aynılarını yapması hiç hoş değil. Annesinin doldurmasına gelip bu kadar kolay yuva yıkıyorsa üzgünüm ama sizi haketmiyor demektir.

kafamdakisorular · 30 Aralık 2021

Sizin muhatabınız ailesi değil eşiniz olmalıydı ilk siz kendinizi savunup eşinizinde sizin yanında olması gerekiyordu , siz bunları yaşamak zorunda değilsiniz ve kendinizi huzursuz hissetmeyin evet çok zorluklar çekilip yuva kuruluyor ama eğer karşında olan kişi bunu haketmiyorsa o zaman yapacak bir şey yok :KK43:

unutmayın sadece bu durumları yaşıyan siz değilsiniz ve daha çıktık gençsiniz bunun bir son olduğunu düşünmek yerine kendiniz için iyi bir başlangıç olacağını düşünün derim

redvelvetcake · 30 Aralık 2021

Cok uzucu böyle bir duruma gelmeniz, baştan ne hayallerle evleniyor insan sonuc bu. Kocamı sevıyorum boşanmak ıstemiyorum demenizi kınamıyorum cunku esınız de belli ki bayağı bir doldurulmuş, cunku gerçekten kötu biri olsa baştan belli ederdi sizin yanınızda durmaz annesini desteklerdi. Yazık günah ya. Ne bıcım anneler var.

Senbirsen · 30 Aralık 2021

esraesrae .!.:
Merhabalar,
6 aylık evliyim. Eşimle sürekli ailesi ve özellikle annesi yüzünden kavga ediyorduk. Annesi beni hiç istemiyor, bana sürekli laf sokuyordu. İlk başlarda bunların oğlunu paylaşamamasının bir sonucu olduğunu düşünerek hiç sesimi çıkarmadım. Bana söylediklerini ya da yaptıklarını ta nişanlılık döneminden itibaren eşime anlattım. Eşim annesinin patavatsız, laftan sözden anlamayan bir kadın olduğunu, kendisinin de bu durumdan rahatsız olduğunu söyleyerek beni hep sakinleştirdi, benden annesinin düzeleceğini bunun zamana bağlı olduğunu bilmemi ve sabretmemi istedi. Evlendikten bir ay sonra eşimin ailesini eve yemeğe çağırdım. Annesi yemek yenildikten sonra mutfakta yaptığım yemekleri benim yaptığıma inanmadığını ima ederek bunları sen mi yaptın dışarıdan mı söyledin şeklinde sözler söyledi bana. Eşime bu durumu anlattığımda sinirlendi. Ancak annesine herhangi bir şey demedi. Bir süre sonra annesine kahvaltıya gittik. Kahvaltı masasını hazırlamak için kalktığımda çay bardaklarını tepsiye koyarken bana oğlunun koyduğum bardakta içmeyeceğini söyledi. Ben de bunda içsin ne olmuş dedim. Bardakları alıp başka bardak koydu ben de bu duruma sinirlenip tekrar aynı bardakları tepsiye koydum. Annesi bu tepkim karşılığında o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu öğrenemedin mi dedi. Sorun çıkmasın diye hep sustum. Bu son yaşadığım olayı eşime anlatmadım. Bunun gibi daha pek çok sorun yaşadım. Annesi sürekli olarak eşimi arıyor benim annemin babamın hatta akrabalarımın hakkında konuşuyor oğlunu dolduruyor ağza alınmayacak sözler söylüyordu. Anneme orspu babama şerfsz vs. Eşimle yine böyle bir konuşma yaptıktan sonra kavga ettik. O gün ilk kez dayanamayıp anneme söyledim yaşadıklarımı annesinin sürekli küfür ettiğini eşimin bu durum karşısında sessiz her zaman sessiz kaldığını çoğu zaman eşimin bana inanmadığını vs. Ailem evime geldi ve eşimle bu durumun kötüye gittiğini artık buna bi son verilmesini ve eşimin ailesiyle konuşması gerektiğini söylediler. Eşim aileme hak verdi. Bu arada son konuşmada annesi beni döveceğini saçımı başımı yolacağını söyledi. Ertesi gün eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme çok uzak olduğunu annesinin böyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu ailemin yanıma çok geç geleceğini söyledim. Eşim ise bu duruma çok sinirlendi ve bana evden gitmemi nerede oturursam oturacağımı söyledi. Kısacası beni kovdu. Ben de gururuma yediremeyip ailemin evine döndüm. Eşim ben evden çıkar çıkmaz ailesini aramış evi terk ettiğimi vs söylemiş. Ben ailemin evine geldikten sonra sinirim geçince yuvam yıkılmasın diye gelip beni almasını istedim. Bana karımsan evine dönersin ben gelip seni almayacağım herkese sordum seni almam gerekmezmiş bu eve dönersen bir daha ailenle görüşmeyeceğini de kabullen gibi sözler söyledi. Ben gelip almasını söyledikçe o gelmeyeceğini söyledi. İki gün sonra elinde bir kağıtla çıkıp babamın evinin önüne geldi. Arabada konuşurken boşanma davası açacağını söyledi. Elindeki kağıdı imzalamamı ve ondan nafaka istemememi söyledi. Kağıdı imzalamadım ve bu duruma sinirlenip gitti. Bir ay boyunca her gün beni arayıp aileme boşanmak istediğini söylememi istedi. Benim yüzümü görmek istemediğini, annemden babamdan nefret ettiğini söyledi. Telefon konuşmalarında annemi öldürmekle tehdit etti. Bir ayın sonunda boşanma davasını açmış. Üstelik yalanlarla dolu bir dilekçe. Evi keyfi olarak terk ettiğimi yemek yapmadığımı bulaşık temizlik vs hiçbir şeyle ilgilenmediğimi yazmış. Hiçbir malımın mülkümün olmadığını bile bile bana 300 bin tllik tazminat davası da açmış. Birkaç gün önce aradı beni çok sevdiğini çok özlediğini bensiz yaşayabileceğinden emin olmadığını, bir ay boyunca neden eve dönmediğimi vs söyledi. Bu süreçte annesinin bana hiçbir şey yapmadığını annesinin melek olduğunu benim onu ailesine karşı kışkırttığımı, yalanlar söylediğimi ileri sürdü. Son aramasında da yine aynı şeyleri söyledi yapacak bir şey yok dedi. Dilekçede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz için yazdık vs dedi.
Hem davayı açmasına hem de bu yaptıklarına anlam veremiyorum. Annesi bana kendisinin yanında dahi kötü davranıyordu hepsini görüp sesini çıkarmıyordu. Şimdi yalancı konumuna düşen ben oldum. Eşimi çok sevdiğim için boşanmak istemiyorum ama beni boşanmaya mecbur bıraktı. Dengesiz davranışları beni çok üzüyor. Ailem arkamda fakat boşanma konusunda çok huzursuzum. Henüz 25 yaşındayım. Hayatımın bu derece sarsılması ve sonrasında yaşayacağım zorlukları düşünmekten kafayı yedim. Çekişmeli boşanma süreci de gözümü çok korkutuyor.

Dilekcede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz ocin yazdık ne demek ?? Biz kimiz yani o ve annesi herhalde? Tazminat davasını da mecburen mi açmış ? Pislik herif sakın inanma dönme de senin annene orospu vs dedirttiren adama mi döneceksin

Thrive60 · 30 Aralık 2021

Batsın böyle sevgi.

Vallahi erkeklerimizin bir güzel huyu ailelerine laf söyletmiyorlar. Bazı hanımlarımız ise bir erkek gördük diye maşallah otobüsün önüne atıyor ailelerini.

Sert konuşmak zorundayım, zira halen eşim çağırsa da ayağına gitsem modundasınız.

Kaynananız muhtemelen oğlunun ya hiç evlennesini istemiyor ya da başkasıyla evlenmesini istiyor , eşiniz de çok güzel oyununa gelmiş. Böyle durup dururken size saldırıp durmasının nedeni var. Sizin davranışlarınızla düzeltebileceğiniz bir durum değil.

Gururunuza ve ailenize sahip çıkın lütfen.

Buyuk_umutlar · 30 Aralık 2021

esraesrae .!.:
Merhabalar,
6 aylık evliyim. Eşimle sürekli ailesi ve özellikle annesi yüzünden kavga ediyorduk. Annesi beni hiç istemiyor, bana sürekli laf sokuyordu. İlk başlarda bunların oğlunu paylaşamamasının bir sonucu olduğunu düşünerek hiç sesimi çıkarmadım. Bana söylediklerini ya da yaptıklarını ta nişanlılık döneminden itibaren eşime anlattım. Eşim annesinin patavatsız, laftan sözden anlamayan bir kadın olduğunu, kendisinin de bu durumdan rahatsız olduğunu söyleyerek beni hep sakinleştirdi, benden annesinin düzeleceğini bunun zamana bağlı olduğunu bilmemi ve sabretmemi istedi. Evlendikten bir ay sonra eşimin ailesini eve yemeğe çağırdım. Annesi yemek yenildikten sonra mutfakta yaptığım yemekleri benim yaptığıma inanmadığını ima ederek bunları sen mi yaptın dışarıdan mı söyledin şeklinde sözler söyledi bana. Eşime bu durumu anlattığımda sinirlendi. Ancak annesine herhangi bir şey demedi. Bir süre sonra annesine kahvaltıya gittik. Kahvaltı masasını hazırlamak için kalktığımda çay bardaklarını tepsiye koyarken bana oğlunun koyduğum bardakta içmeyeceğini söyledi. Ben de bunda içsin ne olmuş dedim. Bardakları alıp başka bardak koydu ben de bu duruma sinirlenip tekrar aynı bardakları tepsiye koydum. Annesi bu tepkim karşılığında o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu öğrenemedin mi dedi. Sorun çıkmasın diye hep sustum. Bu son yaşadığım olayı eşime anlatmadım. Bunun gibi daha pek çok sorun yaşadım. Annesi sürekli olarak eşimi arıyor benim annemin babamın hatta akrabalarımın hakkında konuşuyor oğlunu dolduruyor ağza alınmayacak sözler söylüyordu. Anneme orspu babama şerfsz vs. Eşimle yine böyle bir konuşma yaptıktan sonra kavga ettik. O gün ilk kez dayanamayıp anneme söyledim yaşadıklarımı annesinin sürekli küfür ettiğini eşimin bu durum karşısında sessiz her zaman sessiz kaldığını çoğu zaman eşimin bana inanmadığını vs. Ailem evime geldi ve eşimle bu durumun kötüye gittiğini artık buna bi son verilmesini ve eşimin ailesiyle konuşması gerektiğini söylediler. Eşim aileme hak verdi. Bu arada son konuşmada annesi beni döveceğini saçımı başımı yolacağını söyledi. Ertesi gün eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme çok uzak olduğunu annesinin böyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu ailemin yanıma çok geç geleceğini söyledim. Eşim ise bu duruma çok sinirlendi ve bana evden gitmemi nerede oturursam oturacağımı söyledi. Kısacası beni kovdu. Ben de gururuma yediremeyip ailemin evine döndüm. Eşim ben evden çıkar çıkmaz ailesini aramış evi terk ettiğimi vs söylemiş. Ben ailemin evine geldikten sonra sinirim geçince yuvam yıkılmasın diye gelip beni almasını istedim. Bana karımsan evine dönersin ben gelip seni almayacağım herkese sordum seni almam gerekmezmiş bu eve dönersen bir daha ailenle görüşmeyeceğini de kabullen gibi sözler söyledi. Ben gelip almasını söyledikçe o gelmeyeceğini söyledi. İki gün sonra elinde bir kağıtla çıkıp babamın evinin önüne geldi. Arabada konuşurken boşanma davası açacağını söyledi. Elindeki kağıdı imzalamamı ve ondan nafaka istemememi söyledi. Kağıdı imzalamadım ve bu duruma sinirlenip gitti. Bir ay boyunca her gün beni arayıp aileme boşanmak istediğini söylememi istedi. Benim yüzümü görmek istemediğini, annemden babamdan nefret ettiğini söyledi. Telefon konuşmalarında annemi öldürmekle tehdit etti. Bir ayın sonunda boşanma davasını açmış. Üstelik yalanlarla dolu bir dilekçe. Evi keyfi olarak terk ettiğimi yemek yapmadığımı bulaşık temizlik vs hiçbir şeyle ilgilenmediğimi yazmış. Hiçbir malımın mülkümün olmadığını bile bile bana 300 bin tllik tazminat davası da açmış. Birkaç gün önce aradı beni çok sevdiğini çok özlediğini bensiz yaşayabileceğinden emin olmadığını, bir ay boyunca neden eve dönmediğimi vs söyledi. Bu süreçte annesinin bana hiçbir şey yapmadığını annesinin melek olduğunu benim onu ailesine karşı kışkırttığımı, yalanlar söylediğimi ileri sürdü. Son aramasında da yine aynı şeyleri söyledi yapacak bir şey yok dedi. Dilekçede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz için yazdık vs dedi.
Hem davayı açmasına hem de bu yaptıklarına anlam veremiyorum. Annesi bana kendisinin yanında dahi kötü davranıyordu hepsini görüp sesini çıkarmıyordu. Şimdi yalancı konumuna düşen ben oldum. Eşimi çok sevdiğim için boşanmak istemiyorum ama beni boşanmaya mecbur bıraktı. Dengesiz davranışları beni çok üzüyor. Ailem arkamda fakat boşanma konusunda çok huzursuzum. Henüz 25 yaşındayım. Hayatımın bu derece sarsılması ve sonrasında yaşayacağım zorlukları düşünmekten kafayı yedim. Çekişmeli boşanma süreci de gözümü çok korkutuyor.

Senin gozunu korkutan bu süreç degil o eve donersen bundan sonra yaşayacaklarin olmali. Ruh hastasi insanlar. Herseyi geçtim annesine orospu dersen şimdi hakkin rahmetine kavuşdururdu seni kendisi ama saydiriyor veee buna ragmen çok seviyorum diyorsunuz. Huy yok, ahlak yok, kocalik yok, arkanda durmak yok, seni geri getirmek için bile başkalarina soran ve gerek gormuyorlarmiş diyen salagin teki. Anlamiyorum neyini seviyorsun. Hem de çok seviyorsun. Normal değil bu

Gizibe · 4 Ocak 2022

Ya ben bu gibi konulari acip, aileme bana hakaret etti tehdit etti diye olaylari anlatip sonda bir yerde ama esimi cok seviyorum diyen kadinlari zerre anlamiyorum. Bu adam bana aileme kufur tehdit yagdirirken ben nasil onu sevmeye devam edebilirim? Nasil vazgecilmez bir adam bu ya Allah askina elle tutulur tek tarafi bile olmayan insan musveddelerine nasil boyle asik olabiliyorsunuz cok saskinim.

Momofthecats · 10 Ocak 2022

esraesrae .!.:
Merhabalar,
6 aylık evliyim. Eşimle sürekli ailesi ve özellikle annesi yüzünden kavga ediyorduk. Annesi beni hiç istemiyor, bana sürekli laf sokuyordu. İlk başlarda bunların oğlunu paylaşamamasının bir sonucu olduğunu düşünerek hiç sesimi çıkarmadım. Bana söylediklerini ya da yaptıklarını ta nişanlılık döneminden itibaren eşime anlattım. Eşim annesinin patavatsız, laftan sözden anlamayan bir kadın olduğunu, kendisinin de bu durumdan rahatsız olduğunu söyleyerek beni hep sakinleştirdi, benden annesinin düzeleceğini bunun zamana bağlı olduğunu bilmemi ve sabretmemi istedi. Evlendikten bir ay sonra eşimin ailesini eve yemeğe çağırdım. Annesi yemek yenildikten sonra mutfakta yaptığım yemekleri benim yaptığıma inanmadığını ima ederek bunları sen mi yaptın dışarıdan mı söyledin şeklinde sözler söyledi bana. Eşime bu durumu anlattığımda sinirlendi. Ancak annesine herhangi bir şey demedi. Bir süre sonra annesine kahvaltıya gittik. Kahvaltı masasını hazırlamak için kalktığımda çay bardaklarını tepsiye koyarken bana oğlunun koyduğum bardakta içmeyeceğini söyledi. Ben de bunda içsin ne olmuş dedim. Bardakları alıp başka bardak koydu ben de bu duruma sinirlenip tekrar aynı bardakları tepsiye koydum. Annesi bu tepkim karşılığında o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu öğrenemedin mi dedi. Sorun çıkmasın diye hep sustum. Bu son yaşadığım olayı eşime anlatmadım. Bunun gibi daha pek çok sorun yaşadım. Annesi sürekli olarak eşimi arıyor benim annemin babamın hatta akrabalarımın hakkında konuşuyor oğlunu dolduruyor ağza alınmayacak sözler söylüyordu. Anneme orspu babama şerfsz vs. Eşimle yine böyle bir konuşma yaptıktan sonra kavga ettik. O gün ilk kez dayanamayıp anneme söyledim yaşadıklarımı annesinin sürekli küfür ettiğini eşimin bu durum karşısında sessiz her zaman sessiz kaldığını çoğu zaman eşimin bana inanmadığını vs. Ailem evime geldi ve eşimle bu durumun kötüye gittiğini artık buna bi son verilmesini ve eşimin ailesiyle konuşması gerektiğini söylediler. Eşim aileme hak verdi. Bu arada son konuşmada annesi beni döveceğini saçımı başımı yolacağını söyledi. Ertesi gün eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme çok uzak olduğunu annesinin böyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu ailemin yanıma çok geç geleceğini söyledim. Eşim ise bu duruma çok sinirlendi ve bana evden gitmemi nerede oturursam oturacağımı söyledi. Kısacası beni kovdu. Ben de gururuma yediremeyip ailemin evine döndüm. Eşim ben evden çıkar çıkmaz ailesini aramış evi terk ettiğimi vs söylemiş. Ben ailemin evine geldikten sonra sinirim geçince yuvam yıkılmasın diye gelip beni almasını istedim. Bana karımsan evine dönersin ben gelip seni almayacağım herkese sordum seni almam gerekmezmiş bu eve dönersen bir daha ailenle görüşmeyeceğini de kabullen gibi sözler söyledi. Ben gelip almasını söyledikçe o gelmeyeceğini söyledi. İki gün sonra elinde bir kağıtla çıkıp babamın evinin önüne geldi. Arabada konuşurken boşanma davası açacağını söyledi. Elindeki kağıdı imzalamamı ve ondan nafaka istemememi söyledi. Kağıdı imzalamadım ve bu duruma sinirlenip gitti. Bir ay boyunca her gün beni arayıp aileme boşanmak istediğini söylememi istedi. Benim yüzümü görmek istemediğini, annemden babamdan nefret ettiğini söyledi. Telefon konuşmalarında annemi öldürmekle tehdit etti. Bir ayın sonunda boşanma davasını açmış. Üstelik yalanlarla dolu bir dilekçe. Evi keyfi olarak terk ettiğimi yemek yapmadığımı bulaşık temizlik vs hiçbir şeyle ilgilenmediğimi yazmış. Hiçbir malımın mülkümün olmadığını bile bile bana 300 bin tllik tazminat davası da açmış. Birkaç gün önce aradı beni çok sevdiğini çok özlediğini bensiz yaşayabileceğinden emin olmadığını, bir ay boyunca neden eve dönmediğimi vs söyledi. Bu süreçte annesinin bana hiçbir şey yapmadığını annesinin melek olduğunu benim onu ailesine karşı kışkırttığımı, yalanlar söylediğimi ileri sürdü. Son aramasında da yine aynı şeyleri söyledi yapacak bir şey yok dedi. Dilekçede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz için yazdık vs dedi.
Hem davayı açmasına hem de bu yaptıklarına anlam veremiyorum. Annesi bana kendisinin yanında dahi kötü davranıyordu hepsini görüp sesini çıkarmıyordu. Şimdi yalancı konumuna düşen ben oldum. Eşimi çok sevdiğim için boşanmak istemiyorum ama beni boşanmaya mecbur bıraktı. Dengesiz davranışları beni çok üzüyor. Ailem arkamda fakat boşanma konusunda çok huzursuzum. Henüz 25 yaşındayım. Hayatımın bu derece sarsılması ve sonrasında yaşayacağım zorlukları düşünmekten kafayı yedim. Çekişmeli boşanma süreci de gözümü çok korkutuyor.

Aslinda çoğu zaman evlatlar anne ve babasi neyse kendide o olur. Belliki esinizin ailesi ve kendisinde ciddi psikolojik sorunlar var. Bosanin en kisa zamanda ve cocuk olmadan kurtuldugunuza sukredin.

Saliha40 · 14 Ocak 2022

Boşanıyor musunuz

Sourlife · 14 Ocak 2022

Eşiniz de iş yok, KV terbiyesiz. Yaşınız Genç, kurtarın kendinizi.

benbirkek · 14 Ocak 2022

Bu yalan dolanların içinden geçmiş biri olarak söylüyorum kendini kurtar arkana bile bakma, ileride çok pişman olursun, evet çok zor bi düzen kurup bırakmak, eminim sana dokunan yaşanması mümkünken yaşayamadığın mutluluk.. Böyle insanların içinde o mutluluğu rüyanda bile göremezsin, madem ailen arkanda, gerisini düşünme, akıl sağlığını kaybetmeden kurtar kendini, böyle insanlar iflah olmaz, ne yaşanmış olursa olsun sen suçlu olursun.

fsp · 15 Ocak 2022

esraesrae .!.:
Merhabalar,
6 aylık evliyim. Eşimle sürekli ailesi ve özellikle annesi yüzünden kavga ediyorduk. Annesi beni hiç istemiyor, bana sürekli laf sokuyordu. İlk başlarda bunların oğlunu paylaşamamasının bir sonucu olduğunu düşünerek hiç sesimi çıkarmadım. Bana söylediklerini ya da yaptıklarını ta nişanlılık döneminden itibaren eşime anlattım. Eşim annesinin patavatsız, laftan sözden anlamayan bir kadın olduğunu, kendisinin de bu durumdan rahatsız olduğunu söyleyerek beni hep sakinleştirdi, benden annesinin düzeleceğini bunun zamana bağlı olduğunu bilmemi ve sabretmemi istedi. Evlendikten bir ay sonra eşimin ailesini eve yemeğe çağırdım. Annesi yemek yenildikten sonra mutfakta yaptığım yemekleri benim yaptığıma inanmadığını ima ederek bunları sen mi yaptın dışarıdan mı söyledin şeklinde sözler söyledi bana. Eşime bu durumu anlattığımda sinirlendi. Ancak annesine herhangi bir şey demedi. Bir süre sonra annesine kahvaltıya gittik. Kahvaltı masasını hazırlamak için kalktığımda çay bardaklarını tepsiye koyarken bana oğlunun koyduğum bardakta içmeyeceğini söyledi. Ben de bunda içsin ne olmuş dedim. Bardakları alıp başka bardak koydu ben de bu duruma sinirlenip tekrar aynı bardakları tepsiye koydum. Annesi bu tepkim karşılığında o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu öğrenemedin mi dedi. Sorun çıkmasın diye hep sustum. Bu son yaşadığım olayı eşime anlatmadım. Bunun gibi daha pek çok sorun yaşadım. Annesi sürekli olarak eşimi arıyor benim annemin babamın hatta akrabalarımın hakkında konuşuyor oğlunu dolduruyor ağza alınmayacak sözler söylüyordu. Anneme orspu babama şerfsz vs. Eşimle yine böyle bir konuşma yaptıktan sonra kavga ettik. O gün ilk kez dayanamayıp anneme söyledim yaşadıklarımı annesinin sürekli küfür ettiğini eşimin bu durum karşısında sessiz her zaman sessiz kaldığını çoğu zaman eşimin bana inanmadığını vs. Ailem evime geldi ve eşimle bu durumun kötüye gittiğini artık buna bi son verilmesini ve eşimin ailesiyle konuşması gerektiğini söylediler. Eşim aileme hak verdi. Bu arada son konuşmada annesi beni döveceğini saçımı başımı yolacağını söyledi. Ertesi gün eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme çok uzak olduğunu annesinin böyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu ailemin yanıma çok geç geleceğini söyledim. Eşim ise bu duruma çok sinirlendi ve bana evden gitmemi nerede oturursam oturacağımı söyledi. Kısacası beni kovdu. Ben de gururuma yediremeyip ailemin evine döndüm. Eşim ben evden çıkar çıkmaz ailesini aramış evi terk ettiğimi vs söylemiş. Ben ailemin evine geldikten sonra sinirim geçince yuvam yıkılmasın diye gelip beni almasını istedim. Bana karımsan evine dönersin ben gelip seni almayacağım herkese sordum seni almam gerekmezmiş bu eve dönersen bir daha ailenle görüşmeyeceğini de kabullen gibi sözler söyledi. Ben gelip almasını söyledikçe o gelmeyeceğini söyledi. İki gün sonra elinde bir kağıtla çıkıp babamın evinin önüne geldi. Arabada konuşurken boşanma davası açacağını söyledi. Elindeki kağıdı imzalamamı ve ondan nafaka istemememi söyledi. Kağıdı imzalamadım ve bu duruma sinirlenip gitti. Bir ay boyunca her gün beni arayıp aileme boşanmak istediğini söylememi istedi. Benim yüzümü görmek istemediğini, annemden babamdan nefret ettiğini söyledi. Telefon konuşmalarında annemi öldürmekle tehdit etti. Bir ayın sonunda boşanma davasını açmış. Üstelik yalanlarla dolu bir dilekçe. Evi keyfi olarak terk ettiğimi yemek yapmadığımı bulaşık temizlik vs hiçbir şeyle ilgilenmediğimi yazmış. Hiçbir malımın mülkümün olmadığını bile bile bana 300 bin tllik tazminat davası da açmış. Birkaç gün önce aradı beni çok sevdiğini çok özlediğini bensiz yaşayabileceğinden emin olmadığını, bir ay boyunca neden eve dönmediğimi vs söyledi. Bu süreçte annesinin bana hiçbir şey yapmadığını annesinin melek olduğunu benim onu ailesine karşı kışkırttığımı, yalanlar söylediğimi ileri sürdü. Son aramasında da yine aynı şeyleri söyledi yapacak bir şey yok dedi. Dilekçede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz için yazdık vs dedi.
Hem davayı açmasına hem de bu yaptıklarına anlam veremiyorum. Annesi bana kendisinin yanında dahi kötü davranıyordu hepsini görüp sesini çıkarmıyordu. Şimdi yalancı konumuna düşen ben oldum. Eşimi çok sevdiğim için boşanmak istemiyorum ama beni boşanmaya mecbur bıraktı. Dengesiz davranışları beni çok üzüyor. Ailem arkamda fakat boşanma konusunda çok huzursuzum. Henüz 25 yaşındayım. Hayatımın bu derece sarsılması ve sonrasında yaşayacağım zorlukları düşünmekten kafayı yedim. Çekişmeli boşanma süreci de gözümü çok korkutuyor.

Çoluk çocuğunuz yok üstelik çook gençsiniz bence direk boşanın öyle bir aileyle ve adamla ömür geçirilmez

Yeocachingu · 15 Ocak 2022

Telefonda yaptığınız bütün görüşmeleri kayıt ettiğine yemin edebilirim ama ispatlayamam. Sakın ola yumuşak davranıp haklısın demeyin. Sizin görüşünüz sorulduğunda her bir şeyi atlamadan izah edebilmek için olayların bir listesini çıkarın. Kayınvalidenin küfür etmesi ve sizin özel hayatınıza müdahil olmaya çalışma şekli erkek birey ve ailesini kusurlu gösterir. Yanlış olduğunu düşündüğünüz toz kadar şeyi bile söylemeniz lazım. Öte yandan, ailenizin evinize gelip konuşmuş olması diğer ailenin kusurlu sayılmasına mani olabilir maalesef. Eşinize karşı ithamınız ailesinin size ve ailenize karşı küfür etmesi ve psikolojik baskı oluşturması, özel hayatın gizliliğinin ihlali olabilir.

1 yıl dolmadan boşanmak zorunda bırakılıyorum

Guru

İnsan söyleyemediklerinde

Bu gidiş nereye?

Guru

Popüler Üye

Umudunu kaybetme lütfen ❤️👶🏻

Goodness is godness.

Yeni Üye

Yeni Üye

Ne mutlu Türk'üm diyene!

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

🇦🇿🇹🇷

Popüler Üye

If not now, when?

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

Benzer Konular