1 yıl dolmadan boşanmak zorunda bırakılıyorum

Cevap verdiğim için tartışma çıktı zaten. Eşim o yüzden kovdu beni
Ve bu adamı hala seviyorsunuz. Ailesine her lafı söyleten sonra da "imi siviyirim" diyenlere acayip gıcık oluyorum. O zaman gidin geri ne halinizvarsa görün
 
Hala seviyorum diyorsunuz valla sessiz kaldigi gun biter o sevgi hele hele kovacak , iftira atacak, annemi oldurmekle tehdit edecek. Bazilari sevgiyi cok yanlis anliyor . Sevgi ugruna herseye susup , iki guzel lafa tekrar doneceginiz birsey olmamali . Ne annesi ne oglu degismez . Ilk bosanan degilsiniz zorludur tabi ki ama guclu kalin
 
sizin kafa gitmiş gidin tedavi olun

öyle iğrenç kadından ancak böyle bir adam çıkar zaten

annenize o.. diyen ve tehdit eden bu aileyi boşamayın lütfen eşinizi seviyosunuz ya nasılsa
bence şartlarını da kabul edip ailenizle görüşmeyin zaten onlara layık bir evlat olmamışsınız ben olsam yüzlerne bakamam.
 
o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu öğrenemedin mi dedi. Sorun çıkmasın diye hep sustum.
şu lafa sustunuz, sindirdiniz ki ben olsam asla yapamazdım,zira öz saygım mevcut,
.
.
Anneme orspu babama şerfsz vs.
ailenize edilen laflara dağa doğrusu küfürlere de sustunuz öyle mi??

ailem kırmızı çizgimdir, onlara laf edeni doğduğuna pişman ederim.

kendinize yapılana sessiz kalırsanız,kimse de size yardım etmez,tutup da yapılanı ayıplamaz.

önce sizin baş kaldırmanız lazım.
 
Dava actiktan, tazminat istedikten sonra seni arayip cok özlediğini, neden eve donmedigini anlayamadigini soylemis ya. Anlam veremedim demissin hani. Ses kaydi almistir. Bakin ben nasil yalvariyorum, ama o dönmüyor demek icin. Keske ben esimi cok seviyorum diye mızmızlanacağına anneni tehdit ederken, sana saydirirken sen ses kaydi alsaydin. Cok bir delil hukmu olmuyor ama hakimin takdirini etkileyebilir.
 
-Adamın annesi size ağza alınmayacak hakaretler ediyor, tehdit ediyor.
-Sevgili kocanız sizi evden kovuyor.
-Boşanma davası açıyor.
-Her şeyiniz el koyuyor ki adam eşyanın, malın derdine düşmüş çoktan. Umrunda değilsiniz, ne koparsam kar diye düşünüyordur.
-Ha bir de bunlar yetmiyor tazminat davası açıyor.
Şu yukarıda maddelediğim şeyler hiç seven bir adamın hareketleri gibi görünüyor mu sizce?
Peki siz niye hala eliniz armut toplar gibi bekliyorsunuz? Yetmedi mi yediğiniz tokatlar? Daha neyin saçmalaması bu ya? Seviyormuş da, mecbur kalmış da... Huuu huuu! Adam canınıza okumaya geliyor! Silkinin ve kendinize gelin bir zahmet!
Kadın açık hedef olmuş hala meydanda dikiliyor. :olamaz:
 
Ve bu adamı hala seviyorsunuz. Ailesine her lafı söyleten sonra da "imi siviyirim" diyenlere acayip gıcık oluyorum. O zaman gidin geri ne halinizvarsa görün

gıcık olmak mı sadece benim midem kaldırmıyor böyle kadınları. kocalar annesinin her türlü psikopatlığına rağmen annlerine tek laf söyletmez. kadınlarımızsa annelerini nerdeyse paspas edecek altlarında. iğrençlikten başka bir şey değil.
 
Dava actiktan, tazminat istedikten sonra seni arayip cok özlediğini, neden eve donmedigini anlayamadigini soylemis ya. Anlam veremedim demissin hani. Ses kaydi almistir. Bakin ben nasil yalvariyorum, ama o dönmüyor demek icin. Keske ben esimi cok seviyorum diye mızmızlanacağına anneni tehdit ederken, sana saydirirken sen ses kaydi alsaydin. Cok bir delil hukmu olmuyor ama hakimin takdirini etkileyebilir.
Çok mantıklı.
 
size bunları diyen kv , taaaa en başından beri annesine laf etmeyen ve sizi korumayan bir koca
bunları bile bile evlenen siz
balık baştan kokmuş hanımefendi , bunlar normal değil, farkında mısınız ?
ne diyelim? ne bekliyorsunuz ?
 
6 aylık evliyim. Eşimle sürekli ailesi ve özellikle annesi yüzünden kavga ediyorduk. Annesi beni hiç istemiyor, bana sürekli laf sokuyordu.Bana söylediklerini ya da yaptıklarını ta nişanlılık döneminden itibaren eşime anlattım. Eşim annesinin patavatsız, laftan sözden anlamayan bir kadın olduğunu, kendisinin de bu durumdan rahatsız olduğunu söyleyerek beni hep sakinleştirdi, eşimin ailesini eve yemeğe çağırdım. Annesi yemek yenildikten sonra mutfakta yaptığım yemekleri benim yaptığıma inanmadığını ima ederek bunları sen mi yaptın dışarıdan mı söyledin şeklinde sözler söyledi bana. Eşime bu durumu anlattığımda sinirlendi. Ancak annesine herhangi bir şey demedi. Bir süre sonra annesine kahvaltıya gittik. Kahvaltı masasını hazırlamak için kalktığımda çay bardaklarını tepsiye koyarken bana oğlunun koyduğum bardakta içmeyeceğini söyledi. Ben de bunda içsin ne olmuş dedim. Bardakları alıp başka bardak koydu ben de bu duruma sinirlenip tekrar aynı bardakları tepsiye koydum. Annesi bu tepkim karşılığında o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu öğrenemedin mi dedi.Anneme orspu babama şerfsz vs. Eşimle yine böyle bir konuşma yaptıktan sonra kavga ettik.

O gün ilk kez dayanamayıp anneme söyledim yaşadıklarımı annesinin sürekli küfür ettiğini eşimin bu durum karşısında sessiz her zaman sessiz kaldığını . Ailem evime geldi ve eşimle bu durumun kötüye gittiğini artık buna bi son verilmesini ve eşimin ailesiyle konuşması gerektiğini söylediler. Eşim aileme hak verdi. Bu arada son konuşmada annesi beni döveceğini saçımı başımı yolacağını söyledi. Ertesi gün eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme çok uzak olduğunu annesinin böyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu söyledim. Eşim ise bu duruma çok sinirlendi ve bana evden gitmemi nerede oturursam oturacağımı söyledi. Kısacası beni kovdu. Ben de gururuma yediremeyip ailemin evine döndüm. Eşim ben evden çıkar çıkmaz ailesini aramış evi terk ettiğimi vs söylemiş. Ben ailemin evine geldikten sonra sinirim geçince yuvam yıkılmasın diye gelip beni almasını istedim. Bana karımsan evine dönersin ben gelip seni almayacağım herkese sordum seni almam gerekmezmiş bu eve dönersen bir daha ailenle görüşmeyeceğini de kabullen gibi sözler söyledi. Ben gelip almasını söyledikçe o gelmeyeceğini söyledi.

İki gün sonra elinde bir kağıtla çıkıp babamın evinin önüne geldi. Arabada konuşurken boşanma davası açacağını söyledi. Elindeki kağıdı imzalamamı ve ondan nafaka istemememi söyledi. Kağıdı imzalamadım ve bu duruma sinirlenip gitti. Bir ay boyunca her gün beni arayıp aileme boşanmak istediğini söylememi istedi. Benim yüzümü görmek istemediğini, annemden babamdan nefret ettiğini söyledi. Telefon konuşmalarında annemi öldürmekle tehdit etti. Bir ayın sonunda boşanma davasını açmış. Üstelik yalanlarla dolu bir dilekçe. Evi keyfi olarak terk ettiğimi yemek yapmadığımı bulaşık temizlik vs hiçbir şeyle ilgilenmediğimi yazmış. Hiçbir malımın mülkümün olmadığını bile bile bana 300 bin tllik tazminat davası da açmış. Birkaç gün önce aradı beni çok sevdiğini çok özlediğini bensiz yaşayabileceğinden emin olmadığını, bir ay boyunca neden eve dönmediğimi vs söyledi. Bu süreçte annesinin bana hiçbir şey yapmadığını annesinin melek olduğunu benim onu ailesine karşı kışkırttığımı, yalanlar söylediğimi ileri sürdü. Son aramasında da yine aynı şeyleri söyledi yapacak bir şey yok dedi. Dilekçede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz için yazdık vs dedi.
Hem davayı açmasına hem de bu yaptıklarına anlam veremiyorum. Eşimi çok sevdiğim için boşanmak istemiyorum ama beni boşanmaya mecbur bıraktı. Dengesiz davranışları beni çok üzüyor. Ailem arkamda fakat boşanma konusunda çok huzursuzum. Henüz 25 yaşındayım. Hayatımın bu derece sarsılması ve sonrasında yaşayacağım zorlukları düşünmekten kafayı yedim. Çekişmeli boşanma süreci de gözümü çok korkutuyor.

arkadaslar rahat okumanız ıcın duzenledım boyle kolay oluyor
 
Allah akıl fikir versin. Davayı açıp süründüreceğinize hala kıcımı siviyirim bişinmik istimiyirim...
"Allah akıl fikir versin" ,okuduğumda tam da yazmak istediğim cümle.
Kızım var, büyük konuşmak istemiyorum ama bu kadar mı bazı kadınlar kendilerini sevmiyor, nasıl bu kadar mantık devredışı kalıyor, ben anlayamıyorum.
 
Bunca olan bitene rağmen ailenize saygısızlık edilmiş aileniz size kollarını açmış hala kocami seviyorum diyorsunuz pes gercekten.
 
Merhabalar,
6 aylık evliyim. Eşimle sürekli ailesi ve özellikle annesi yüzünden kavga ediyorduk. Annesi beni hiç istemiyor, bana sürekli laf sokuyordu. İlk başlarda bunların oğlunu paylaşamamasının bir sonucu olduğunu düşünerek hiç sesimi çıkarmadım. Bana söylediklerini ya da yaptıklarını ta nişanlılık döneminden itibaren eşime anlattım. Eşim annesinin patavatsız, laftan sözden anlamayan bir kadın olduğunu, kendisinin de bu durumdan rahatsız olduğunu söyleyerek beni hep sakinleştirdi, benden annesinin düzeleceğini bunun zamana bağlı olduğunu bilmemi ve sabretmemi istedi. Evlendikten bir ay sonra eşimin ailesini eve yemeğe çağırdım. Annesi yemek yenildikten sonra mutfakta yaptığım yemekleri benim yaptığıma inanmadığını ima ederek bunları sen mi yaptın dışarıdan mı söyledin şeklinde sözler söyledi bana. Eşime bu durumu anlattığımda sinirlendi. Ancak annesine herhangi bir şey demedi. Bir süre sonra annesine kahvaltıya gittik. Kahvaltı masasını hazırlamak için kalktığımda çay bardaklarını tepsiye koyarken bana oğlunun koyduğum bardakta içmeyeceğini söyledi. Ben de bunda içsin ne olmuş dedim. Bardakları alıp başka bardak koydu ben de bu duruma sinirlenip tekrar aynı bardakları tepsiye koydum. Annesi bu tepkim karşılığında o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu öğrenemedin mi dedi. Sorun çıkmasın diye hep sustum. Bu son yaşadığım olayı eşime anlatmadım. Bunun gibi daha pek çok sorun yaşadım. Annesi sürekli olarak eşimi arıyor benim annemin babamın hatta akrabalarımın hakkında konuşuyor oğlunu dolduruyor ağza alınmayacak sözler söylüyordu. Anneme orspu babama şerfsz vs. Eşimle yine böyle bir konuşma yaptıktan sonra kavga ettik. O gün ilk kez dayanamayıp anneme söyledim yaşadıklarımı annesinin sürekli küfür ettiğini eşimin bu durum karşısında sessiz her zaman sessiz kaldığını çoğu zaman eşimin bana inanmadığını vs. Ailem evime geldi ve eşimle bu durumun kötüye gittiğini artık buna bi son verilmesini ve eşimin ailesiyle konuşması gerektiğini söylediler. Eşim aileme hak verdi. Bu arada son konuşmada annesi beni döveceğini saçımı başımı yolacağını söyledi. Ertesi gün eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme çok uzak olduğunu annesinin böyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu ailemin yanıma çok geç geleceğini söyledim. Eşim ise bu duruma çok sinirlendi ve bana evden gitmemi nerede oturursam oturacağımı söyledi. Kısacası beni kovdu. Ben de gururuma yediremeyip ailemin evine döndüm. Eşim ben evden çıkar çıkmaz ailesini aramış evi terk ettiğimi vs söylemiş. Ben ailemin evine geldikten sonra sinirim geçince yuvam yıkılmasın diye gelip beni almasını istedim. Bana karımsan evine dönersin ben gelip seni almayacağım herkese sordum seni almam gerekmezmiş bu eve dönersen bir daha ailenle görüşmeyeceğini de kabullen gibi sözler söyledi. Ben gelip almasını söyledikçe o gelmeyeceğini söyledi. İki gün sonra elinde bir kağıtla çıkıp babamın evinin önüne geldi. Arabada konuşurken boşanma davası açacağını söyledi. Elindeki kağıdı imzalamamı ve ondan nafaka istemememi söyledi. Kağıdı imzalamadım ve bu duruma sinirlenip gitti. Bir ay boyunca her gün beni arayıp aileme boşanmak istediğini söylememi istedi. Benim yüzümü görmek istemediğini, annemden babamdan nefret ettiğini söyledi. Telefon konuşmalarında annemi öldürmekle tehdit etti. Bir ayın sonunda boşanma davasını açmış. Üstelik yalanlarla dolu bir dilekçe. Evi keyfi olarak terk ettiğimi yemek yapmadığımı bulaşık temizlik vs hiçbir şeyle ilgilenmediğimi yazmış. Hiçbir malımın mülkümün olmadığını bile bile bana 300 bin tllik tazminat davası da açmış. Birkaç gün önce aradı beni çok sevdiğini çok özlediğini bensiz yaşayabileceğinden emin olmadığını, bir ay boyunca neden eve dönmediğimi vs söyledi. Bu süreçte annesinin bana hiçbir şey yapmadığını annesinin melek olduğunu benim onu ailesine karşı kışkırttığımı, yalanlar söylediğimi ileri sürdü. Son aramasında da yine aynı şeyleri söyledi yapacak bir şey yok dedi. Dilekçede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz için yazdık vs dedi.
Hem davayı açmasına hem de bu yaptıklarına anlam veremiyorum. Annesi bana kendisinin yanında dahi kötü davranıyordu hepsini görüp sesini çıkarmıyordu. Şimdi yalancı konumuna düşen ben oldum. Eşimi çok sevdiğim için boşanmak istemiyorum ama beni boşanmaya mecbur bıraktı. Dengesiz davranışları beni çok üzüyor. Ailem arkamda fakat boşanma konusunda çok huzursuzum. Henüz 25 yaşındayım. Hayatımın bu derece sarsılması ve sonrasında yaşayacağım zorlukları düşünmekten kafayı yedim. Çekişmeli boşanma süreci de gözümü çok korkutuyor.
Ailesinden uzak bir yere taşınmak şartıyla kendisini affedeceğinizi söyleyin, bakalım ne tepki verecek yaratık.
 
Boşanma davasinda cevap suresini kacirip birsey talep etmemeniz icin sizi oyaliyor. Acilen bir avukata gidip karsi dava açın
 
Saçma sapan şeylere tepki verip, aslında taş üstünde taş koymamanız gereken yerlerde susmuşsunuz. Daha 25 yaşındasınız ve belli ki bu "evlilik" yürümeyecek. 30 yaşında çocuk yaptıktan sonra mı boşanmak istiyorsunuz?
Size psikolojik şiddet uygulayıp kendinizi kötü hissettirmişler. Şimdi kendinizde sorun arıyorsunuz. Boşayın gitsin ki başka çare mi var? Terbiyesiz anasıyla yaşasın o da.
Ayrıca bu işler şakaya gelmez. Size dava açmış, ileride şu anki tüm tepkileriniz ve ya tepkisizliğiniz aleyhinize kullanılacak. Hemen harekete geçin.
 
Söylenecek pek birşey yok çocukta yokken ayrılmanız en doğrusu ..böyle aşağılık insanlardan biran evvel kurtulmalı kendi yolunuzu çizmelisiniz..
Anasıda alsın oğlunu başına çalsın madem..
Allah kahretsin böyle insanları inşallah
 
Yazık, kıymayın bu sevgiye aşka. Ana dediğiniz nedir yani her zaman bulunur, sövülmüş tehdit edilmiş ölümle filan bunların lafını etmeniz bile ayıp. Koca çok mühimdir, mazallah boşanırsanız bir daha nasıl bulacaksınız böyle sevgiye değer bi koca?

Sımsıkı sarılın beyinize, ayaklarını öpün ve özür dileyin hemen.
 
X