- 2 Nisan 2024
- 2.137
- 2.198
- 48
- Konu Sahibi Nedesemolmuyor1
-
- #21
Bu önerilmiyor ya. Öğrenilmiş çaresizlik, tek başına kalma hissi.
Bu önerilmiyor ya. Öğrenilmiş çaresizlik, tek başına kalma hissi.Uyutma şeklini değiştirin. Yatağa yatırın ışığı kapatın çıkın odadan. Ağlasa da almayacaksınız. Kendi uyuyacak. Ağladığında yanına gidip kısa telkinler ya da kısa bir hikaye okuma yapabilirsiniz ama almak yok.
Zamanla kendisi uykuya geçmeyi öğrenecek. Siz de o arada işlerinizi yapacaksınız
Ama kendi uyuması öğrenmesi lazım. Bilemiyorum ben çocuklara bu şekilde yaptım. Bir süre yanlarında oturdum kitap okudum ama sonrasında konuşmadım bekledim. Zamanla bekleme süremi azalttım. Derken derken öğrendiler. Şimdi 12-8 yaşındalar 1 yaşından beri kendileri uyuyorlar. Pedagojik formasyonda pek öyle bir şey gördüğümü hatırlamıyorum ama zaten öğrendiğim bilgilerle analık hiç aynı çıkmadıBu önerilmiyor ya. Öğrenilmiş çaresizlik, tek başına kalma hissi.
Yok daha neler düşman miyiz çocuğumuza.uyku eğitimi böyle bişey değil bu bildiğin çocuğu ağlayarak uyutmak.Uyutma şeklini değiştirin. Yatağa yatırın ışığı kapatın çıkın odadan. Ağlasa da almayacaksınız. Kendi uyuyacak. Ağladığında yanına gidip kısa telkinler ya da kısa bir hikaye okuma yapabilirsiniz ama almak yok.
Zamanla kendisi uykuya geçmeyi öğrenecek. Siz de o arada işlerinizi yapacaksınız
Uyumayan bebekle çok zor gerçekten, benim kızım 2,5 yaşına girecek hep böyleydi. İkinciye hamile kalınca hiç dermanım kalmadı.Mecbur kalarak bay bay damla aldım. Eczacı her akşam aynı saatte belirttiği damla kadar vermemi söyledi, fakat yalnız 1 ay kullan , düzeni otursun dedi. Kullandım ve şuan hep saat 10 da uyuyor, gündüz işlerimi onunla hallediyorum olabildiğince . Allah kolaylık versinEşimle ayrıyız şuan 3 aylıktan beri tek başıma bakıyorum ücretsiz izindeyim evdeyim eşim karşılıyor herşeyi henüz boşanma olmadı merak edip sorarsınız diye yazdım bu detayı. Ben istanbuldayım ailem de uzak bi şehirde 3 aylıktan beri tek bakıyorum çok şükür huysuz bi çocuk değildi dişleri de zor çıkmadı ama 1 yaştan sonra uykusu bozuldu çok zor uyuyo 1-1,5 saat uyutmak için ugrasıyorum uykusu çok olsa bile uykuya direniyo. Uyku işi beni mental olarak çok yoruyor her gün parka gidiyoruz ama yolda kovalayım diye sağa sola kaçıyo yolun yarısını yürüyorsa yarısı kucagımda gidip geliyo e parkta da indir bindir vs yoruluyorum eve gel yemek ye topla az oyun oyna yıka yatır (o kadar parka vs gitse de gene zor uyuyo çoğu zaman) derken ben bitiyorum artık evi toplayacak halim kalmıyo mesela avm ye gittik bir sürü gezdi herseye bakıyo inceliyo tabi bende peşinde yoruluyorum ee ee diyerek geldik eve ama gelince gene uyumadı vallahi delircem bu uyku yüzündenuyuyunca boş oturuyorm çünkü zor uyuyunca daralıyorum oturmayıp işleri yapsam bulaşıklar vs halledilecek ama hem enerjim kalmıyo hem de biraz da yalnız başıma kada dinlemek istiyorum kafa dinlemeyi de geçtim bana enerji lazım hiç bi şeyi tam yapamıyorum aşırı dağınık değil ama hep bi dağınıklık var bu beni ruhen geriyo pis hissediyorm mutfak bazen çok fazla dagınık oluyo ama ertesi gün topluyorum bi şekilde ama çogu zaman uyanıkken bulaşıkları makineye dizemiyorum makineyle bulaşıklarla oynamaya çalışıyo hem derdimi dökeyim dedim kısaca çok zorlanıyorum beceremiyorum hiç bişey gibi geliyo böyle olunca kızımı yedir ilgilen vs derken bazen kendim doğru düzgün yiyemiyorum da düzgün besleniyor muyum bilemedim şuan bana doping gibi bişey lazım yani böyle full enerji herşeyi yapabilmek için ne yapmam lazım ya da ben bu süreci nasıl daha iyileştirebilirim
E yorulursunuz tabii, kolay mı? Ailenizden biri gelip 3 gün bile kalsa yeter. Biraz nefes alırsınız. Allah kolaylık versin.
Benim de 21 aylik bir kızım var. 13-14. aydan beri , bulaşık makinesini beraber boşaltıyoruz, çamaşırları beraber makineye atıyoruz, asıyoruz, katlıyoruz, ben yeri silerken onun da eline bir ıslak mendil veriyorum o da bir yerleri siliyor, yemek yaparken de yanıma alıyorum, birlikte yapıyoruz tehlikeli bir şey yoksa (kizartma gibi). Çocuğunuzu günlük işlerinize dahil edin, hem aktivite olur, hem motor becerileri gelişir hem de size kolaylık olur. O uyurken dinlenirsiniz. Başka türlü çocukla iş yapılmıyor.
Bazı şeyleri yapıyoruz aynen beraber makine boşaltma çamaşır asma vs bazen güzel oyalanıyo ilgi çekecek şey veriyorm az oynuyo sonra bırakıyo bakalım bi düzen yapmam lazımGünlük işlerinize çocuğu da dahil etmeniz gerekiyor tek çözümü bu olarak görüyorum, tabi ki iş yapacağım diye çocuğu ihmal etmeyin ama siz işleri yaparken yanınızda size yardım edebilir (gerçekten yardım değil oyalanmasi için eğlenceli işler vermek ya da önüne eşya koymak gibi) veya 1.5 yaş çocukta biraz kendi kendine oyalanmasını bekleyebilirsiniz hem bu ileride onun için faydalı olacaktır. Oyuna daldığı zaman bölmeyin soru sormayın kendi kendine oynama becerisini geliştirsin ileride dikkat toplama için de çok faydalı olur. Bir zaman sonra siz de o sıra da işlerinizi yaparsınız. Eğer bunu işe dönmeden çözmezseniz işe dönünce her şey daha da zorlaşabilir umarım her şey yoluna girer
Memeden kesicem bi de kendi kendine uyuması için deniyorum da olmuyo beraber yatıyoruz yataga döne döne uyur elbet diyorum dönüyo dönüyo iniyo yataktan içeri gitcem diyo tutmaya çalısınca da ağlıyoUyutma şeklini değiştirin. Yatağa yatırın ışığı kapatın çıkın odadan. Ağlasa da almayacaksınız. Kendi uyuyacak. Ağladığında yanına gidip kısa telkinler ya da kısa bir hikaye okuma yapabilirsiniz ama almak yok.
Zamanla kendisi uykuya geçmeyi öğrenecek. Siz de o arada işlerinizi yapacaksınız
İstanbul'da yaşamanızın bir sebebi var mı? Boşanıp, özel durum tayiniyle ailenizin yanına gitmeyi düşünmez misiniz?Eşimle ayrıyız şuan 3 aylıktan beri tek başıma bakıyorum ücretsiz izindeyim evdeyim eşim karşılıyor herşeyi henüz boşanma olmadı merak edip sorarsınız diye yazdım bu detayı. Ben istanbuldayım ailem de uzak bi şehirde 3 aylıktan beri tek bakıyorum çok şükür huysuz bi çocuk değildi dişleri de zor çıkmadı ama 1 yaştan sonra uykusu bozuldu çok zor uyuyo 1-1,5 saat uyutmak için ugrasıyorum uykusu çok olsa bile uykuya direniyo. Uyku işi beni mental olarak çok yoruyor her gün parka gidiyoruz ama yolda kovalayım diye sağa sola kaçıyo yolun yarısını yürüyorsa yarısı kucagımda gidip geliyo e parkta da indir bindir vs yoruluyorum eve gel yemek ye topla az oyun oyna yıka yatır (o kadar parka vs gitse de gene zor uyuyo çoğu zaman) derken ben bitiyorum artık evi toplayacak halim kalmıyo mesela avm ye gittik bir sürü gezdi herseye bakıyo inceliyo tabi bende peşinde yoruluyorum ee ee diyerek geldik eve ama gelince gene uyumadı vallahi delircem bu uyku yüzündenuyuyunca boş oturuyorm çünkü zor uyuyunca daralıyorum oturmayıp işleri yapsam bulaşıklar vs halledilecek ama hem enerjim kalmıyo hem de biraz da yalnız başıma kada dinlemek istiyorum kafa dinlemeyi de geçtim bana enerji lazım hiç bi şeyi tam yapamıyorum aşırı dağınık değil ama hep bi dağınıklık var bu beni ruhen geriyo pis hissediyorm mutfak bazen çok fazla dagınık oluyo ama ertesi gün topluyorum bi şekilde ama çogu zaman uyanıkken bulaşıkları makineye dizemiyorum makineyle bulaşıklarla oynamaya çalışıyo hem derdimi dökeyim dedim kısaca çok zorlanıyorum beceremiyorum hiç bişey gibi geliyo böyle olunca kızımı yedir ilgilen vs derken bazen kendim doğru düzgün yiyemiyorum da düzgün besleniyor muyum bilemedim şuan bana doping gibi bişey lazım yani böyle full enerji herşeyi yapabilmek için ne yapmam lazım ya da ben bu süreci nasıl daha iyileştirebilirim
Polisim kendi şehrim büyük şehir olması gerekiyor gidebilmem için zaten şark da yapmadım daha. Hemde köy gibi bi yerde yaşıyo ailem orda iyice bunalırım sosyal hayat sıfır biİstanbul'da yaşamanızın bir sebebi var mı? Boşanıp, özel durum tayiniyle ailenizin yanına gitmeyi düşünmez misiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?