- 8 Mart 2015
- 24.725
- 79.215
Pembe nüfus kağıdı bile aslında yeterli her şeyi özetlemeye.Bizim zamanımızda çok fenaydı, büyümüşüz koca insan olmuşuz cinsiyetimizden bahsederken kadın diyemiyorduk o derece utanılası ve ayıptı, evlendiğimde sen de kadın oldun dediler, evlilik öncesi ne'ydim diye sorguluyordunuz kendinizi.
Daha doğduğumuzda kodlanıyorduk.
Ben babamdan mesela bir kere bile ‘bayan’ kelimesi duymadım, anneme çok kızınca bile ‘kaadınn bak şimdi attı tepem’ derdi.
Kadın, hep vardı evimizde, diğer kadınlara ise ya hanımefendi ya da yenge derdi
Hiç duymadığım için biri bana bayan dese ‘o senin babandır’ diye höyküresim geliyor ve muhattap olmayı kesiyorum.
Evlenince öğrendim ‘kız’ların kadın diye çağrıldığını, meğer öyleymiş toplumda.
Evde duymadığımdan kültür şoku yaşamıştım.