aslında özür beklediğim çok kişi var.Gerçi bir özür yeterli olur mu bilmiyorum.İlki teyzemin bana attığı iftiaraydı.Şuan onunla konuşuyorum,bu da benim büyüklüğümden.Ama onda eski samimiyeti bulamıyorum,yapmacık oluyorum ister istemez.Özür dilemeli benden!Aslında onu içimde hiç affetmedim.İkincisi dost sandığım kişi.Sevgilisi o şehir dışındayken bana asıldı,mesajlarını gösterdiğim halde gitti onu tercih etti,ama ne oldu.Ayrılmışlar..!Üçüncüsü de diğer iki insanla aynı kefeye koyamayacağım birisi..Aşık olduğum insan..Neden onca şeye ,kırılmama rağmen ona dayanamıyorum?Elim kolum bağlanıyor resmen...Ama beni çok kırdı..ELİSSA arkadaşımızın yazdıklarını okuyunca ben yazmış gibi hissettim.Her ne kadar beni sevdiğinden emin olsam da,bana beni umursamıyor,sevmiyormuş gibi davrandığını üstelik ağlama krizleri geçirmeme rağmen,ağlamamı savunma mekanizmam olarak gördüğünü söylemesi...OFFF!Aklımdan çıkaramıyorum...Özür bekliyorum..Kırgınımm..:85: