"Zorundalık"lar

AkarGider

❤ bin şükür Allah'ım..
Kayıtlı Üye
16 Aralık 2011
13.791
13.671
Otorite anne baba ile büyüdüm
hayatta hep onlar bir şekilde dediklerini bana yaptırdılar
ve halen devam ediyorlar
ya düzgünce ikna etmeye çalıştılar ya da zamanında dövdüler
ha şimdi dövmüyorlar koca kızım diye herhalde
ama bir kararım onlardan farklı olsun
başımın etini yerler şöyle böyle şöyle böyle
en sonunda onların dediğini hep yapmak zorunda kalırım
ve ben artık her zorunluluktan inanın BIKTIM
Gerçekten bir şeyleri yapmak zorunda olmak stresinden kaygısından bunaldım arkadaşlar
Lütfen rahat başedebilenler bir şey yazsın.
Sürekli bişeyler yapmaya mecburum sanki..
Şİmdi pzt için sözlüye portfolyo hazırlamak zorundayım
neden çünkü annemler yüksek lisans diye diretiyorlar..
ya ben de istiyorum istemiyor değilim
ama o okulda değil işte
sonra işten çıkabilmek için işi tamamlamak zorundayım..
neden ? patron öyle istedi..
hayır ben de abartmaya başladım artık..
yani artık o kadar abartttım ki
arkadaşımın doğumgününe gitmek düğününe katılmak durumnda olmak
hepsi hepsini birer zorunluluk gibi görüyorum ve zorunda oldukça da yapamıyorum
gerçekten...
cmt düğüne gitmek istemiyorum mesela mecburum gibi hissediyorum..
 
yardımcı olmayacak mı kimse
siz ne düşünüyorsunuz yapmanız gerekenler hakkında?
ya da size zorunluluk gibi gelmiyor mu...
düşünce tarzınızı kaparsam belki daha sağlıklı bakabilirim
gerçekten yoruluyorum çünkü böyle..
 
herkesin hayatı zorundalıklarla dolu ama bunu zorundalık degilde yapmak gereken durumlar gibi görmek gerekiyor.

yani zorundalıklar insanı yoruyor heleki ailenin baskısandan dolayı zorundalık dahada bitiriyor. o yüzden zorundalıgı aşıp yapmalıyım de bakalım bilemiyorum

yazdıklarında azıcık kendimi de gördüm ya ondan diyorum yoksa baş edemiyorsun yorulan sen oluyorsun...
 
biseyler zorunlu hale geldiginde benim icimden yapmak/ gitmek gelmez

mesela, resmi bi yere gidelecek ve ben bunu öncesinde planlamis proglamisim. annem gelir bidi bidi bidi gideceksin, önemli, unutma, gitmezsen söyle olur
ben aninda kendimi cekerim, baskasi yönlendirmeye calistigi icin
babam o konuda daha mantikli yaklasiyor. bu konulari konusmustuk cok öncesinden. bana zorundaliklar yüklediginizde, yapacagim varsada, yapmak gelmiyor icimden, cok zorlaniyorum diye.
artik genelde teklif edermis gibi söyler istermisin, yaparmisin, canin istiyorsa vs
annemde söyler söyler ardina ama yinede sen bilirsin diye ekler. genelde diyorum cünkü yapmadiklarida oluyor :)
ondan sonra ben delleniyorum, söyleniyorum söyleniyorum geri normale dönüyor bir müddet icin

seni anlayabiliyorum. böyle konularda anne babada olsa biraz kati olmak gerekiyor
yoksa hicbirseyden keyif alamazsin, hersey görev gibi gelir zamanla
 
Anne babayi bu huylarindan vazgecirmek cok zor. Hatta oyle bir sey yok denebilir. Ben atanip farkli bir yere gittigim zaman bu isin icinden siyrildim. Eskiden ben de oyleydim diyebilirim. Dugun konusu ise, cok yakin biri mi? Ama gitmek istemiyorsan cok da yakin biri degilse. O kisinin o mutlu gununde yaninda olacak bir suru kisi vardir, sevdikleri yalniz birakmaz.
onlarla acik acik yuksek lisansi baska bir uni de istedigini konussan anlamazlar mi? Ya da annenle mi babanla mi daha yakinsin. Normal bi zamanda bu hissetyiklerini paylassan nasil karsilarlar..
 
aynen diyorum ama cıkk hiçbişey değişmiyor
annem tavır yapıyor bırak ahmet ilgilenme şunun işleriyle diyor
ya diyorum ki anne fikirlerinizi önemsiyorum sadece baskı yapmanızı durmadan tekrarlayıp üstelemenizi istemiyorum
annem tavır yapıyor babam ben senin iyiliğini düşünüyorum şöyle böyle diye bi dolu açıklama yapıyor
sonra yine aynı yine aynı
hiç değişmiyorlar zerre kadar
 
Ailem istedi diye birşeye girsem daha da sıkılırdım ,o uzar gider yapamazdım.

Ben zorunluluk olarak görmüyorum . Mesela düğün ya da doğum günü .gerçekten gitmem gerekir mi diye kendimi yokluyorum. ne kadar yakınım ? ona göre gidip -gitmediğim oluyor.

zorunluluk hissi ile yapmaya çalışsam hiç yapamam o işi.
 
söylüyorum ama sürekli kendi seçtiklerinin daha mantıklı en mantıklı olduğunu o kadar çok anlatıyorlar ki
en sonunda pes ediyorum
gerçekten bana seçenek bırakmıyorlar
her şeyde o kadar ısrarcılar ki
 
Senin bir "birey" olduğun ve kararlarını kendin verebileceğini göster.

bu konuda aile terapistinden ya da bir uzmandan yardım alabilirsin bence.

ailenin seni anlaması için.
 
düğüne çiçek gönderebilirsin, gitmezsin.
yüksek lisans için mülakata gidersin, ama kazanamazsın mesela
anne babana da hayır demeyi öğrenmen lazım ama ben de yapamıyorum bunu.
 
öyle bir raddeye geliyor ki bazen
annen ya ölse erkenden diyor babam yani kırmamak içn yapmak zorundayım sanki
ya ben ölsem diyorum artık
ben de ölebilirim ki onlardan önce
duygu sömürüsü yapmaya ne gerek var bu kadar
 

O zaman sanirim kendin ayri bi hayat kurana kadar boyle devam edebilir. Benim oyle oldu. Su an hala senin de bir birey oldugunu, senin de mantikli fikirlerin olabilecegini, hayatta her zaman yaninda olamayacaklarini kavrayamiyorlar. Niyetleri iyi tabiki ona birsey diyemem, senin icin en iyisi olsun istiyorlar ama bunu yaparken senin bir birey oldugunu unutuyorlar..
 
Esimin ailesi o sekilde ama kendisi yavas yavas fark etti durumu ve hayir demeyi ogrendi. Simdi sen annenlere muhalefet edince icin rahat etmiyor olabilir, mesela esimin de ici rahat etmeyince ben onu ikna ediyorum, baskalarinin fikrine gore yasamak zorunda degilsin vs seklinde. Sen de kendi kararlarini verip uygulayabilirsin bu en dogal hakkin. Bunu yaptiginda da vicdan azabi cekme, kucuklugunden beri israrla baskiyla kabul ettirmisler istediklerini, birakman zaman alir ama zamanla alisirsin bence. Bir de esin de senin ailenin hu israrlarina katlanmak zorunda degil... Bana esimin ailesi israr edince direk ben isrardan hoslanmam dedim, hepsi biliyor suan huyumu. Durum bu yani canim.
 
Güzel kardeşim, anneler babalar değişmiyor. Değişmeleri gerektiğini düşünmüyorlar çünkü. Patron değişmez. Senin maaşını verdiği için her şeye hakkı olduğunu düşünür çünkü. Arkadaşlar, akrabalar değişmez. Arkadaş ve akraba oldukları için bazı şeyleri isteyebileceklerini düşünürler çünkü.

Rahat eden insanlar adını verdiklerinin rahat olmalarının tek sebebi var. Anneyi, babayı, patronu, arkadaşı, akrabayı hayal kırıklığına uğratmaktan senin benim gibi ölesiye korkmuyorlar. Kendi mutluluklarını birinci sıraya koyuyorlar. Çok da iyi ediyorlar. Keşke biz de öyle yapabilsek.
 
Offf aynen bende de var sizinki kadar otoriter olmasa da biraz öyle olan bir ana baba, geçmişte otoriterlerdi şimdi düzeldiler gerçi ama hala kendi kendime kalkıp da bir şey yapasım gelmez, o kadar ruhsuzlaştırdı bu beni. Her işim sürüncemededir, her işim zorla. Biraz özgürlük + zamanla geliştireceğimiz öz disiplin lazım bize onu da biz yapacağız ama nasıl? Ekonomik özgürlüğü aldıysanız acaba bir devrim yapıp evi ayırmakla mı başlasanız bilemedim ki?? Galiba en iyisi anayla babayla konuşmak. Beni zorlamayın artık diyerek.
 

iste tavir yaparak yine istediklerini yaptiriyorlar
biraz zor olacak ama sende tavir göstermelisin. normalde anneye babaya kiyamam ben, yani biri yanimda annesine sesini yükseltse benim icim burkulur ama bu konu cok farkli.
dedigim gibi kendimden biliyorum, böyle devam ederse, en keyif aldigin seyler bile zorundalik haline gelecektir. biraz hir gür cikarmak gerekiyor
 
daha yeni mezunum diye az veriyorlar param daha ciddi bir miktara ulaşmadı
ulaşsa anında evimi ayırcam..
 
hır gür ü de denedim
ama annem benimle konuşmuyor
mesela şu ara küsüz 3 gün oldu
ilk gün özür de diledim dayanamadım
ama hala küsüz
konuşmuyor benimle ..ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten..
ve hep ben haklı da olsam gidip özür diliyorum gönlünü almaya çalışıyorum
çünkü bıraksam hiç barışmıyoruz öyle rahat o
anlamıyorum gerçekten
 
Son düzenleme:
CathyLizzie .!.:
daha yeni mezunum diye az veriyorlar param daha ciddi bir miktara ulaşmadı
ulaşsa anında evimi ayırcam..
Genişletmek için tıkla...

Ay kolay gelsin gerçekten size. Bir de çok gereksiz vicdan yapmamak lazım herhalde diğer arkadaşların dediği gibi, başta biraz sancılı olur ama onlar da duygu sömürüsüyle bir şeyleri değiştiremeyeceklerinin farkına varınca alışırlar herhalde yeni size :) Ya size bir şey diyeyim mi, ben anneme babama karşı çok uysaldım, hem de aşırı. Kardeşim ise asiydi hep. İstediğini yapardı. Ama genel olarak hep benden şikayet ettiler "unnudagassolina yapamaz edemez, bilmez, kızım sen eziksin" vs ama kardeşime "o yapar, o eder, o cevvaldir" daha çok güvendiler yani Demek ki insan kendi istediğini yapınca bir şey olmuyor o kadar son tahlilde :)
 

yorumlarinda okudum yeni mezun olmussun, ya islerini yoluna koyana kadar idare edeceksin yada küsmeyi göze alip dedigim dedik olacaksin
bu, bu günden yarina olmaz tabi ama yavas yavas bas kaldirip, teker teker kararlarini kendi istedigin gibi vermelisin
annen neden küsüyör? onun istedigini yapmadigin icinmi?
kk da ufkum acildi, cesit cesit insanlar anneler babalar... senin annende istedigini bu sekilde diretiyor, cünkü biliyorki nasil olsa dayanamayip yine onun sözüne geleceksin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

4 Kasım 2024 - 17 Haziran 2025 Mars Aslan Burcunda
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
1K
Nhessa
P
Kaynanam ve kızları tam bir çiyan
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
13K
Feyz9830
F
  • Kilitli
Dertleşeceğim kimsem yok…
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
10K
pembesincap
B
Evliliğim bitmeli mi ?
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
9K
Mevlana123
M
G
Boşanmış bir eş döner mi?
4 5 6
Yorumlar
116
Görüntüleme
13K
BedeviHatun02
B
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…