İlkokul arkadaşım, ilkokul 5ten beri. Ama asla samimi değildik ben hiç hatirlamiyorum bile o zamanlar konuştuğumuzu falan. Tabi bu hatırlıyor benimle alakali her şeyi.. Ben onu facede kenarda görünce ekledim, daha yeni acmistim face'i ilkokul arkadaşım diye ekleyiverdim işte ben ne bileyim sonradan bana körkütük aşık olacağını 
kabul etti. Selam yazdı öyle muhabbet başladı. İşte ne kadar degismissin taniyamadim muhabbetleri döndü baya bir süre. Biz 1 hafta böyle facede konuştuk vize haftası falandi ben face 'i dondurmak istedigimi derslere yoğunlaşmak istediğimi söyledim. Numaramı istedi bende verdim. Biz artık sürekli konuşmaya başladık. Benimle alakali en ufak ayrintiyi( sinifta kiminle oturdugumu, babamın vefat ettiğini ve bunun için Türkçe hocamıza sarılıp ağladıgimi ve bunun gibi bir çok şeyi..) hatırlıyor. Bu benim çok ilgimi çekti ama sormadım. 1 ay falan geçti bana dedi ki sence bunların hepsini neden hatırlıyorum? Bende bilmem hafızan iyidir herhalde dedim
oda açıldı bana "senden çok hoşlanıyorum belki hoslanti dan da öte çok büyük sevgi bu. Sanki seninle ilgili her şeyi aklıma kazimislar. Çok farklısın bende" dedi. Ben şok oldum.. hiç o gözle bakmamistim ona sadece dertlerimi iyi dinleyen bir arkadaştı benim icin. İlk facede konuştuğumuz zamanı bile aklına kazimis ki face'i aylardır dondurdu. Sadece benim ona yettigimi düşünüyor.
Sordum geçen ağzını aramak için direk 15 Mart dedi ve baktım face'e dogruydu
o bana açıldıktan sonra ona "seni sadece arkadaşım olarak görüyorum ve bu asla değişmez" dedim. İlk başta üzüldü ama sonradan buna alıştı. Çoğu kez istemedim konuşmayalım bi süre dedim en fazla 2 gün uzak kalabildi benden. Sonra çok büyük patladim çünkü sürekli benimle olan hayallerini anlatıp beni bunaltti dedim beni rahat bırak nefes alayım. Kabul etti.. 2 haftadan fazla geçmişti konusmuyoduk beni asla rahatsiz etmedi. benim doğum günüm olduğu günden 2 gün önce kardesimin staj yerine bir kutu bırakmış. Ve kutunun içinde sevdiğim çikolatalar, şal ve bir kaç tane not.. 
şok oldum.. haftalardir konusmuyoduk ve o unutmamis ve beni rahatsız etmemek için kardesimin staj yerine hediye birakmis.. daha sonra konuşmaya başladık tekrar. Ve yine böyle beni bunalttigi oldu bu seferde gidip bir sal alıp kapımın önüne birakti canım ne çekse de yapar bunu kapının önüne bırakır ve gider. Hiç demez çık bir görüşelim diye. Ve asıl konuya geliyorum. Ben onun ilgisi alakası altında eziliyorum ama onun sevgisi ilgisi o kadar başka ki anlatamam. Çok masum seviyor beni dediklerimi çok umursuyor. Ailesinde bir şey oluyor bana soruyor sence napsam diye söyle söyle yap diyorum konu hakkinda uzun uzun konuşuyoruz ve benim fikirlerimi çok umursuyor ve bana çok uyuyor. Ailesin de beni bilmeyen yok zaten.. diyorum yagerçekten böyle bir insanı sevememek ruhumu bunaltiyor Bugün görüştük yine bana iki tane hediye almış. Biri kötülüklerden kollayan bir kolye ikincisi de yine dinen rahatlatacak bir kitap. Bunları ben geçen "ruhum daralıyor yaptığım hiçbir şeyden zevk alamıyorum mutlu olamıyorum artık " dediğim için almış. Aşırı düşünceli 
kardeşim de vardı yanimizda hislerini hiç çekinmeden oturdu anlattı ve ben hiçbir şey diyemedim. Tek kelime edemedim. Baktı ben hiç konuşmuyorum. Kardesime dönüp "Hadi bi pese gidelim de senin ifadeni alalım dedi" neyse çıktık pese doğru giderken bana dedi ki "aslında gömlek almak istiyorum ama sen beğen istiyorum. Beraber ilk önce gömlek baksak olur mu?" Bizde tamam dedik kardesimle. 2 tane gömlek beğendik. Denedi onları çok yakisti
tişört vardı üstünde ve ben tişörtten nefret ettiğimi söylemiştim benim için gömlek aldı hiç sevmediği halde 
ordan pese geçtik biz ikimiz kardeşim tek kapistik galatasarayli olmasına rağmen peste fenerbahceyi seçti ve bu bi erkek için çok ağır bi şey kızlar bilemez
beraber geçirdiğimiz gün buydu. Gerçekten hislerini anlatmadigi zamanlarda çok eglendim yalan yok. Ama içimde öyle tatlı bir telaş yoktu. Hala kalbim tam olarak isinmadi. Hani bir insanı sevmemek için bahaneler uydurursunuz ya suan o haldeyim. Annem bile söyle diyor açıkça yazıyorum dediklerini.. " Nerede serseri seni düşünmeyen it kopuk var ona kalbin isinir ama bu çocuk masum seni düşünüyor seni uzmuyor ya buna kalbin isinmaz. Kusura bakma kızım ama bu konuda aptalsin. İlişki sadece sevmek aşık olmak değildir anlasmaktir daha çok ve bunu evlenince daha iyi anlayacaksin. Sevdigin ama bir türlü anlasamadigin biriyle mi olmak istersin yoksa sevmemek için kırk türlü takla attığın ama bir dediğini iki etmeyen biriyle mi? İyi düşün karar ver" noktası virgulune kadar haklı ama kalbim ısınmadı diyorum. "Bende babana evlendigimizde aşık değildim ama sonradan o kadar çok sevdim ki çünkü çok iyi anlaştık" dedi.. kafam karman çorman oldu artık. Bu zamanda böyle düşünen biri böyle seven biri asla çıkmaz.Belki de ilk ve son. Ve hakettigi değeri vermek istiyorum. Kalbim isinsin diye dua ediyorum hep..
Sizce napmalıyım? Zamanla isinip sevebilir miyim onu? İçimde Bir şeyler kipirdar mi? Yoksa onu hiç uzmeden araya mesafe mi koymalıyım? Basından böyle bir durum geçen var mı, ilk başta sevemeyip sonradan çok seven? Biliyorum yazdıklarım çok uzun oldu ama yardiminiza ihtiyacim var
kabul etti. Selam yazdı öyle muhabbet başladı. İşte ne kadar degismissin taniyamadim muhabbetleri döndü baya bir süre. Biz 1 hafta böyle facede konuştuk vize haftası falandi ben face 'i dondurmak istedigimi derslere yoğunlaşmak istediğimi söyledim. Numaramı istedi bende verdim. Biz artık sürekli konuşmaya başladık. Benimle alakali en ufak ayrintiyi( sinifta kiminle oturdugumu, babamın vefat ettiğini ve bunun için Türkçe hocamıza sarılıp ağladıgimi ve bunun gibi bir çok şeyi..) hatırlıyor. Bu benim çok ilgimi çekti ama sormadım. 1 ay falan geçti bana dedi ki sence bunların hepsini neden hatırlıyorum? Bende bilmem hafızan iyidir herhalde dedimoda açıldı bana "senden çok hoşlanıyorum belki hoslanti dan da öte çok büyük sevgi bu. Sanki seninle ilgili her şeyi aklıma kazimislar. Çok farklısın bende" dedi. Ben şok oldum.. hiç o gözle bakmamistim ona sadece dertlerimi iyi dinleyen bir arkadaştı benim icin. İlk facede konuştuğumuz zamanı bile aklına kazimis ki face'i aylardır dondurdu. Sadece benim ona yettigimi düşünüyor.Sordum geçen ağzını aramak için direk 15 Mart dedi ve baktım face'e dogruydu o bana açıldıktan sonra ona "seni sadece arkadaşım olarak görüyorum ve bu asla değişmez" dedim. İlk başta üzüldü ama sonradan buna alıştı. Çoğu kez istemedim konuşmayalım bi süre dedim en fazla 2 gün uzak kalabildi benden. Sonra çok büyük patladim çünkü sürekli benimle olan hayallerini anlatıp beni bunaltti dedim beni rahat bırak nefes alayım. Kabul etti.. 2 haftadan fazla geçmişti konusmuyoduk beni asla rahatsiz etmedi. benim doğum günüm olduğu günden 2 gün önce kardesimin staj yerine bir kutu bırakmış. Ve kutunun içinde sevdiğim çikolatalar, şal ve bir kaç tane not.. şok oldum.. haftalardir konusmuyoduk ve o unutmamis ve beni rahatsız etmemek için kardesimin staj yerine hediye birakmis.. daha sonra konuşmaya başladık tekrar. Ve yine böyle beni bunalttigi oldu bu seferde gidip bir sal alıp kapımın önüne birakti canım ne çekse de yapar bunu kapının önüne bırakır ve gider. Hiç demez çık bir görüşelim diye. Ve asıl konuya geliyorum. Ben onun ilgisi alakası altında eziliyorum ama onun sevgisi ilgisi o kadar başka ki anlatamam. Çok masum seviyor beni dediklerimi çok umursuyor. Ailesinde bir şey oluyor bana soruyor sence napsam diye söyle söyle yap diyorum konu hakkinda uzun uzun konuşuyoruz ve benim fikirlerimi çok umursuyor ve bana çok uyuyor. Ailesin de beni bilmeyen yok zaten.. diyorum yagerçekten böyle bir insanı sevememek ruhumu bunaltiyor Bugün görüştük yine bana iki tane hediye almış. Biri kötülüklerden kollayan bir kolye ikincisi de yine dinen rahatlatacak bir kitap. Bunları ben geçen "ruhum daralıyor yaptığım hiçbir şeyden zevk alamıyorum mutlu olamıyorum artık " dediğim için almış. Aşırı düşünceli kardeşim de vardı yanimizda hislerini hiç çekinmeden oturdu anlattı ve ben hiçbir şey diyemedim. Tek kelime edemedim. Baktı ben hiç konuşmuyorum. Kardesime dönüp "Hadi bi pese gidelim de senin ifadeni alalım dedi" neyse çıktık pese doğru giderken bana dedi ki "aslında gömlek almak istiyorum ama sen beğen istiyorum. Beraber ilk önce gömlek baksak olur mu?" Bizde tamam dedik kardesimle. 2 tane gömlek beğendik. Denedi onları çok yakisti tişört vardı üstünde ve ben tişörtten nefret ettiğimi söylemiştim benim için gömlek aldı hiç sevmediği halde ordan pese geçtik biz ikimiz kardeşim tek kapistik galatasarayli olmasına rağmen peste fenerbahceyi seçti ve bu bi erkek için çok ağır bi şey kızlar bilemez beraber geçirdiğimiz gün buydu. Gerçekten hislerini anlatmadigi zamanlarda çok eglendim yalan yok. Ama içimde öyle tatlı bir telaş yoktu. Hala kalbim tam olarak isinmadi. Hani bir insanı sevmemek için bahaneler uydurursunuz ya suan o haldeyim. Annem bile söyle diyor açıkça yazıyorum dediklerini.. " Nerede serseri seni düşünmeyen it kopuk var ona kalbin isinir ama bu çocuk masum seni düşünüyor seni uzmuyor ya buna kalbin isinmaz. Kusura bakma kızım ama bu konuda aptalsin. İlişki sadece sevmek aşık olmak değildir anlasmaktir daha çok ve bunu evlenince daha iyi anlayacaksin. Sevdigin ama bir türlü anlasamadigin biriyle mi olmak istersin yoksa sevmemek için kırk türlü takla attığın ama bir dediğini iki etmeyen biriyle mi? İyi düşün karar ver" noktası virgulune kadar haklı ama kalbim ısınmadı diyorum. "Bende babana evlendigimizde aşık değildim ama sonradan o kadar çok sevdim ki çünkü çok iyi anlaştık" dedi.. kafam karman çorman oldu artık. Bu zamanda böyle düşünen biri böyle seven biri asla çıkmaz.Belki de ilk ve son. Ve hakettigi değeri vermek istiyorum. Kalbim isinsin diye dua ediyorum hep.. Sizce napmalıyım? Zamanla isinip sevebilir miyim onu? İçimde Bir şeyler kipirdar mi? Yoksa onu hiç uzmeden araya mesafe mi koymalıyım? Basından böyle bir durum geçen var mı, ilk başta sevemeyip sonradan çok seven? Biliyorum yazdıklarım çok uzun oldu ama yardiminiza ihtiyacim var
Bende o kisiyi tanidikca sevecegine inananlardanim. Zamaninda "Iyy tipsiz, o arabasi olmasa yuzune bakan olmaz" dedigim kisiye kör kutuk asik olmuslugum varda, neyse o konuya daha fazla girmeyim 
Yaşlarınız daha çok küçük.. Beraber vakit geçirin.. Oldu oldu, olmadıysa da olmaz.. 
.
ilk evlendiginde dediğim gibi aşık değilmiş ama sonradan çok sevmiş. Hatta teyzem babamın dış görüşüyle anneme karşı dalga geçip gördüğü ne kadar çirkin insan varsa babama benzetirmis
bana diyor ki bana göre babandan yakışıklısı yok. Bu içimi az da olsa rahatlatıyor.. ama annem gibi akışına bırakmam lazım sanirim
