- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Popüler Konu Z kuşağı kabusu ! Film ismi gibi oldu !
- Konu Sahibi Kazen
- Başlangıç Tarihi
- 18 Şubat 2018
- 11.945
- 53.325
- 44
2011 doğumlu bir kızım ve 2013 doğumlu bir oğlum var.Tam da bahsettiğiniz kuşağa aitler.Kizimin derslerinde ki başarısı ve santrancta ki başarı durumu çok iyi fakat kitap okumayı maalesef pek sevmiyor,yemek konusunda her öğünde bir münakaşa halindeyiz,kola konusunda ben de çok hassasim ama eşim gıda mühendisi olduğu halde bırak icsinler nasıl olsa birgün alisacaklar tarzında bir tutum sergiliyor ve bu konuda onunla da çatışma halindeyiz:)Bu arada paketli meyve suları da en az kola kadar zararlı ve hatta paketli dondurmalar bol miktarda glukoz ve fruktoz şurubu içeriyor maalesef.Eee hal böyleyken biz bu çocukları nasıl sağlıklı besleyecegiz bilmiyorum
Gerçekten bir anne olarak işimiz çok zor.Yasadigimiz ortam, eğitim sisteminin çarpıklığı,aile fertlerinin psikolojik sorunları (geçim sıkıntısı,çevresel faktörler vs.)derken gerçekten çocuklarımın geleceği konusunda çok endiseliyim
Gerçekten bir anne olarak işimiz çok zor.Yasadigimiz ortam, eğitim sisteminin çarpıklığı,aile fertlerinin psikolojik sorunları (geçim sıkıntısı,çevresel faktörler vs.)derken gerçekten çocuklarımın geleceği konusunda çok endiseliyim
- 30 Ocak 2014
- 4.518
- 6.352
Yemek konusu bizde de sıkıntı severek yediği şeyleri bi bakıyorum ben bunu yemem diyor ve tadına dahi bakmıyor. Zaten sofraya zor gelir 5-10 dk durmaz kalkar gider... Abur cuburda ben vermiyorum aç aç yaşayıp gidiyoruz işte meyve ve kavrulmamış kuruyemiş olmasa sanırım açlıktan ölecek. Kreşde hepsini yiyormuş ama ona ne deriz bilemiyorum
- 24 Şubat 2019
- 5.068
- 12.888
Benim oğlumu tarif etmişsiniz sanki 2001 ' li ve aynı şekilde davranıyor,nasıl davranacağımızı bilemiyoruz .2001de bizde var işi düşünce öpücükler işi bitin ce offff gitbaşımdann ne olacak acaba sonumuz ve onların çocukları nsl olacakk korkutucu
- 25 Ağustos 2014
- 6.767
- 8.891
2000 ve 2006 doğumlu iki tane var bende .Bu 2000 doğumlularda gerçekten birşey var .
Büyük uzaydan gelmiş gibi gerçekten
K Kazen bey birde 72 model var bende o dronu kendinize aldınız itiraf edin .
Zira yakinen şahidim .
Çocuk hediye istedi dronmu telefon mu sonuç dronla geldiler .
Çok fena oyuncak delisi bu 72 kuşağı .
Büyük uzaydan gelmiş gibi gerçekten
K Kazen bey birde 72 model var bende o dronu kendinize aldınız itiraf edin .
Zira yakinen şahidim .Çocuk hediye istedi dronmu telefon mu sonuç dronla geldiler .
Çok fena oyuncak delisi bu 72 kuşağı .
- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.557
Hellöğ kuşaktaşım :))Hello y kuşağı
Yazdıklarının tamamına katilmakla birlikte aslında kendi adıma beni rahatsız eden çocukların teknoloji ile gecirdikleri zaman değil.
Bizim zamanimizda ateri vardı,
Super mario prenses kurtaracak diye 6-7 saat boooyylee ekrana bakardık.
Duink duink sesi ruyama girerdi.
Ama babam hadi sofraya dedi mi, o oyun dururdu.
Yada misafir gelecekse acılmazdı.
Ve enteresan kısmı biz bunu bilirdik.
Kendimizi yerden yere vurup kabul ettirmeye çalışmazdık.
Şimdi ki çocuklarda bunu yapamiyoruz .
Ben teknolojinin bugün olduğu noktadan umutluyum ve gelecek için heyecanliyim.
Bir evin cali süpürge ile sürdürüldüğünü de gördüm
Envai çeşit elektrik supurgesini de.
Şimdi evi robot süpürüyor.
Şarji bitince kendi istasyona gidiyor.
Odayı tanıyor.
Halıdan inip çıkıyor.
4 yaşındaki oğlum sensörleri biliyor.
O robotun nasıl çalıştığını soruyor.
Başka bir şey için buna da olur mu diyor.
Pür-ü pak hayal gucu ve zihinle bu bilgiye erken ulasmak cok degerli.
Şimdi daha küçük, o süreci nasıl yönetiriz zaman gösterecek.
Ama cocugumun sosyal ve topluma duyarlılık anlamında mal olmasını istemem.
Bilgisayarda geçirdiği zamandan rahatsız olmam, Ama evde biri varken bunu yaparsa çatışma yaşarız.
Bayram gezmesinden neffffreet ederdim.
Ama o gün babamın zoru ile bunu yapmasaydım, bugün bir yaşlı ile nasıl konuşulur bilmezdim
Bayramda kiminin evine çikolata götürürdük, kimine meyve, kimine kahve, kimine kolonya.
Babam onun diyabeti var diyip o eve çikolata götürmezdi mesela
Yada enişte kahveyi sever diyip kahve alırdı birine.
Diğerinin durumu pek olmazdı. Onlara meyve, kuruyemiş.
O inceligi kitaptan, tvden, google dan öğrenemez çocuk.
Dolayısı ile gelecek.
Nasıl vakti ile ben ağlayıp zirlayip yaptım, çocuğumun ağlaması da benim acimdan sorun değil :)
Yo, bu genellemeye katılmıyorum; bizim dönem en çeşitli karakterleri yaratan, ortak noktaları daha blur bir
dönem; bak sen sofraya çağırıldığında atarinin kapanacağını düşündüğün bir kontrol ve karakterde çocukmuşsun, beni o atarinin başından oyunu tamamlamadan kaldıramazlardı çünkü bu da benim karakterimdi. "Bittikten sonra ben yerim" derdim ve alanıma müdahale ettirmezdim, olay çıkarırdım. Oyunumu yarıda bölecek adaptör çekme olaylarını da yaşadık hatta, klasiktir adaptör çekilir senin oyun hiç olur
Pc başından kalkmazsın, fişine asılınır öylece kalırsın; en dayanılmaz noktada annem bunu yapardı ve ben daha inatlaşırdım oyunumu kaybetmenin öfkesi ile. Belki de şimdiki zamanın çocuklarının bana uzaylı gibi gelmemesi, çok normal bulmam ve kolay iletişimde kalabilmem bu yüzdendir çünkü benziyorlar benim çocukluk ve ergenliğime.Anne-babalarda iş, yaş yaş sınırlı ve kontrollü götürecekler, insan içine karıştıracaklar, çocuğun alanını çözerek ve karakterini anlayarak. Tabi ki her çağın genel olarak çocuklar üzerine etkisi olacak ve onları ortak bir paydada toplayacak ama her zaman üzerine basarak söylerim çocuklu konularda denk geldikçe "Her çocuk şahsına özel, bu yüzden yöntemleri de onlara özel olmak zorunda"
Ergenliğimde misal, beni hiçbir bayram selamlaşmasında göremezdin, ortadan kaybolur odama kapanırdım, el öpmekten oldum olası nefret ederim çünkü, hani "Nerede o eski gençler ah bu gençlik nereye gidiyor" deniliyor ya bu zamanda bazen, ben eski gençlerdenim işte, cinsin cinsiydim, hala daha cenazelerden de kaçarım çünkü elim ayağıma dolaşır, nasıl teselli vereceğimi bilemem. Zor mu "Başınız sağ olsun, Allah cennette kavuştursun, emir Allah'ın" demek, değil, bilmiyor muyum biliyorum ama duygusal olarak o zorlanmayı tercih etmiyorum ki bu çağda da çocuklar bilmiyor değil, duygusal zorlama-yüz yüze hata istemiyor, tercih etmiyor ve bunu içgüdüsel yapıyorlar, ekranın ardında kalmak onlar için korunaklı bölge. Onları fıtratlarının gidişine göre ehlileştirecek olanlar da biz anne-babalarız.
Bak şöyle bir araştırma yapmışlar "Yeni nesil para üstü hesabını çabuk yapamıyor" diye, bunu ülkemizde röportajlarla da desteklemişler. Atıyorum soruyor muhabir 58.5 liralık bir gomlek almak için 70 lira verdim, kaç lira para üstü alacağım diye, 15 yaşındaki çocuk kırk saat düşündü doğru cevabı da veremedi, sonra daha düşünüp doğru cevabı verdi. Ben soru sorulduğu an hesapladım misal, sen de öyle muhtemelen ama biz nakit para ile alış verişi çok yaşadık, para değişimini de gördük, bu çocuklar ise ellerine kredi kartı ile doğdular :) nakit alış veriş neredeyse kalmadı. Elbette beyinleri farklı işleyecek, o çocuğa nakit para ile alış veriş yaptırmayan ebeveyne bakacaksın işte.
Ya ben hiç zor bir nesil olarak görmüyorum ya, sadece ilgi alanları değişti bu çocukların ve onları keşfedip oralardan yakalayacaksın, henüz 8-10 yaş çocuk yetiştirme tecrübem yok, havadan konuşmak kolay bana ama çevremde gördüklerimi söylüyorum.
10 ve 12 yaşlarında dayımın çocukları var, biri domatesin kabuğu, elmanın beneği her şeyiyle yemek seçen, pubg oyunu yaşına uygun olmadığı halde oynayan ve bu alanda sınırlı serbestliği karakterine göre kendisine tanınan, hiçbir sosyal mecrada profili olmayan, resim ve fotoğraf konusunda çok başarılı, estetik algısı çok yüksek bir çocuk, evine gelene selam bile vermez, annesi uyarır öyle ancak. Diğeri, asla yemek seçmeyen ve favori yiyecekleri zeytinyağlılar olan, tüm çocukluğunu flashgameler oynayarak geçirmiş şu an da instagram vb profilleri olup aktif takip eden, okulun bir spor takımında madalya kazanmış, hareketli, girişken, evlerine gelene sıcacık yaklaşıp "Hoş geldiniz" diyebilen, Türk kahvesi pişiren bir çocuk.
E aynı kuşak, aynı ev, aynı teknoloji, aynı anne baba? Fark niçin? :)
Daha kuzen çocuklarından örnekler verebilirim bizim sülalede kuzen de çocuk da bol. Bir kuzenim pc programcı kendi şirketi var, eşi çocuk gelişimci. Çocukları inanılmaz hareketli, inanılmaz... 8 yaşında ve teknoloji yasaklı. İlginçtir ki annesi de babası da ekranlardan uzak tutacakları en maksimum mertebe uzak tutuyorlar, bebekliginden beri annesi ile etkinlikler yapar, annesi öğretmeni oldu. Ama çocuk hırçın, çok hırçın. Nerede nasıl davranacağını kestiremiyor, birinin elinde telefon görse kıyın kıyın ona yaklaşıyor filan.
9 yaşlarında diğer kuzenimin çocuğu var, anne baba sağlıkçı, doktor ve hemşire. Çocukla pek ilgilenmediler diyebilirim bakıcı elinde, tablet telefon yaldır yaldır büyüdü. Çocuk okulunun folklor grubunda madalyalı, yine sıcacık bir çocuk dayımın çocuğu gibi gördüğü yerde selam verir halimi hatırımı sorar, benim oğlanı da sorar hatta, annem gibi muhabbete girer benle.
E hani teknoloji çağı arsız çocuk?
Çok parametre var özetle. Karakterine göre davranmak lazım, elimizden geldiğince.
Çok güzel yerlere gelecek bu çocuklar doğru yönlendirme ile.
- 30 Ocak 2014
- 4.518
- 6.352
Kızım birde doğa ve hayvanlara karşı aşırı duyarlı, doğuştan greenpeace ci diyoruz eşimle aramızda ona 
kristal çocuk olabilir gibi geldi şimdi okuyunca gözleri çok büyük ve derin altıncı hissi çok kuvvetlidir bazen ilginç şeyler söyler nerden biliyorsun bunu dediğinde içimden kalbimden öğrendim tarzı cevaplar veriyor. Hamile olduğumu bilmiyordum mesela anne sen kaç çocuk doğuracaksın dedi gelip başka doğurmayı düşünmüyorum dedim sürpriz gebelik yaşadığımı keşfedince bana nasıl baktığını hatırladım 
kristal çocuk olabilir gibi geldi şimdi okuyunca gözleri çok büyük ve derin altıncı hissi çok kuvvetlidir bazen ilginç şeyler söyler nerden biliyorsun bunu dediğinde içimden kalbimden öğrendim tarzı cevaplar veriyor. Hamile olduğumu bilmiyordum mesela anne sen kaç çocuk doğuracaksın dedi gelip başka doğurmayı düşünmüyorum dedim sürpriz gebelik yaşadığımı keşfedince bana nasıl baktığını hatırladım 
- 8 Nisan 2017
- 56.755
- 297.010
Sizin bakış açıniza bayılıyorum ne güzel yazmışsın iz kuşakların yaşadıkların hiç bu açıdan düşünmemiştim
- 27 Ağustos 2009
- 658
- 447
Ben de işimiz dolayı 7/24 bilgisayar açık olan evde çocuğa dokundurrmadim. 3.4 yaşına kadar telefon bilmesi. Tv kreş sayesinde zamanlı izledi. Ama gün geldi baktim bilgisayarı kullanabiliyor. 2. Sinifta izin verdim dusun. Ee kuzenimle oynuyordum dedi ve inanılmaz telefonda ve pc de hep kafasi. Şunu bunu yedirmesi güya de kola teyzemde içiyorum. Şu mısır okulda neden yasak anne (almıyor okey almadan ama nereye kadar) sanirim hata yaptım.Hellöğ kuşaktaşım :))
Yo, bu genellemeye katılmıyorum; bizim dönem en çeşitli karakterleri yaratan, ortak noktaları daha blur bir
dönem; bak sen sofraya çağırıldığında atarinin kapanacağını düşündüğün bir kontrol ve karakterde çocukmuşsun, beni o atarinin başından oyunu tamamlamadan kaldıramazlardı çünkü bu da benim karakterimdi. "Bittikten sonra ben yerim" derdim ve alanıma müdahale ettirmezdim, olay çıkarırdım. Oyunumu yarıda bölecek adaptör çekme olaylarını da yaşadık hatta, klasiktir adaptör çekilir senin oyun hiç olur
Anne-babalarda iş, yaş yaş sınırlı ve kontrollü götürecekler, insan içine karıştıracaklar, çocuğun alanını çözerek ve karakterini anlayarak. Tabi ki her çağın genel olarak çocuklar üzerine etkisi olacak ve onları ortak bir paydada toplayacak ama her zaman üzerine basarak söylerim çocuklu konularda denk geldikçe "Her çocuk şahsına özel, bu yüzden yöntemleri de onlara özel olmak zorunda"
Ergenliğimde misal, beni hiçbir bayram selamlaşmasında göremezdin, ortadan kaybolur odama kapanırdım, el öpmekten oldum olası nefret ederim çünkü, hani "Nerede o eski gençler ah bu gençlik nereye gidiyor" deniliyor ya bu zamanda bazen, ben eski gençlerdenim işte, cinsin cinsiydim, hala daha cenazelerden de kaçarım çünkü elim ayağıma dolaşır, nasıl teselli vereceğimi bilemem. Zor mu "Başınız sağ olsun, Allah cennette kavuştursun, emir Allah'ın" demek, değil, bilmiyor muyum biliyorum ama duygusal olarak o zorlanmayı tercih etmiyorum ki bu çağda da çocuklar bilmiyor değil, duygusal zorlama-yüz yüze hata istemiyor, tercih etmiyor ve bunu içgüdüsel yapıyorlar, ekranın ardında kalmak onlar için korunaklı bölge. Onları fıtratlarının gidişine göre ehlileştirecek olanlar da biz anne-babalarız.
Bak şöyle bir araştırma yapmışlar "Yeni nesil para üstü hesabını çabuk yapamıyor" diye, bunu ülkemizde röportajlarla da desteklemişler. Atıyorum soruyor muhabir 58.5 liralık bir gomlek almak için 70 lira verdim, kaç lira para üstü alacağım diye, 15 yaşındaki çocuk kırk saat düşündü doğru cevabı da veremedi, sonra daha düşünüp doğru cevabı verdi. Ben soru sorulduğu an hesapladım misal, sen de öyle muhtemelen ama biz nakit para ile alış verişi çok yaşadık, para değişimini de gördük, bu çocuklar ise ellerine kredi kartı ile doğdular :) nakit alış veriş neredeyse kalmadı. Elbette beyinleri farklı işleyecek, o çocuğa nakit para ile alış veriş yaptırmayan ebeveyne bakacaksın işte.
Ya ben hiç zor bir nesil olarak görmüyorum ya, sadece ilgi alanları değişti bu çocukların ve onları keşfedip oralardan yakalayacaksın, henüz 8-10 yaş çocuk yetiştirme tecrübem yok, havadan konuşmak kolay bana ama çevremde gördüklerimi söylüyorum.
10 ve 12 yaşlarında dayımın çocukları var, biri domatesin kabuğu, elmanın beneği her şeyiyle yemek seçen, pubg oyunu yaşına uygun olmadığı halde oynayan ve bu alanda sınırlı serbestliği karakterine göre kendisine tanınan, hiçbir sosyal mecrada profili olmayan, resim ve fotoğraf konusunda çok başarılı, estetik algısı çok yüksek bir çocuk, evine gelene selam bile vermez, annesi uyarır öyle ancak. Diğeri, asla yemek seçmeyen ve favori yiyecekleri zeytinyağlılar olan, tüm çocukluğunu flashgameler oynayarak geçirmiş şu an da instagram vb profilleri olup aktif takip eden, okulun bir spor takımında madalya kazanmış, hareketli, girişken, evlerine gelene sıcacık yaklaşıp "Hoş geldiniz" diyebilen, Türk kahvesi pişiren bir çocuk.
E aynı kuşak, aynı ev, aynı teknoloji, aynı anne baba? Fark niçin? :)
Daha kuzen çocuklarından örnekler verebilirim bizim sülalede kuzen de çocuk da bol. Bir kuzenim pc programcı kendi şirketi var, eşi çocuk gelişimci. Çocukları inanılmaz hareketli, inanılmaz... 8 yaşında ve teknoloji yasaklı. İlginçtir ki annesi de babası da ekranlardan uzak tutacakları en maksimum mertebe uzak tutuyorlar, bebekliginden beri annesi ile etkinlikler yapar, annesi öğretmeni oldu. Ama çocuk hırçın, çok hırçın. Nerede nasıl davranacağını kestiremiyor, birinin elinde telefon görse kıyın kıyın ona yaklaşıyor filan.
9 yaşlarında diğer kuzenimin çocuğu var, anne baba sağlıkçı, doktor ve hemşire. Çocukla pek ilgilenmediler diyebilirim bakıcı elinde, tablet telefon yaldır yaldır büyüdü. Çocuk okulunun folklor grubunda madalyalı, yine sıcacık bir çocuk dayımın çocuğu gibi gördüğü yerde selam verir halimi hatırımı sorar, benim oğlanı da sorar hatta, annem gibi muhabbete girer benle.
E hani teknoloji çağı arsız çocuk?
Çok parametre var özetle. Karakterine göre davranmak lazım, elimizden geldiğince.
Çok güzel yerlere gelecek bu çocuklar doğru yönlendirme ile.
- 25 Haziran 2016
- 6.927
- 12.232
tam kucuk bi ergenus ilerde neler yapacak acaba.bu arada nur topu gibi bide 3 yas sendromumuz var.ahh canim 3 yas
- 3 Ocak 2011
- 6.288
- 16.386
- 39
Daha 6 aylık kızım var okudum tüm yazilanları kendi kendime diyorum daha 6 aylık her istedigini yaptırıyor ilerisini hiç düşünemiyorum..
Çocuk doğurmak kolay sonrası zor hele ki büyüyüp okula başladığı zaman tamam iste o zaman napıcamızı bilemiyorum..şimdiki çocuklar herşeyi erkenden öğrenip en ufak birşeyde pat diye yüzlere vuruyorlar .herşey ellerinin altında bizim kusaktakiler öyle değildik evet istediklerimiz alınıyordu ama helen değil iyi ki de öyle yapmışlar annemle babam yoksa şımarık bencil merhametsiz vicdansız biri olup çıkardım..daha şimdiden ilersini düşünmeye başladık gerçekten çok zor çocuk büyütmek..
Çocuk doğurmak kolay sonrası zor hele ki büyüyüp okula başladığı zaman tamam iste o zaman napıcamızı bilemiyorum..şimdiki çocuklar herşeyi erkenden öğrenip en ufak birşeyde pat diye yüzlere vuruyorlar .herşey ellerinin altında bizim kusaktakiler öyle değildik evet istediklerimiz alınıyordu ama helen değil iyi ki de öyle yapmışlar annemle babam yoksa şımarık bencil merhametsiz vicdansız biri olup çıkardım..daha şimdiden ilersini düşünmeye başladık gerçekten çok zor çocuk büyütmek..
- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.557
Full yasak her zaman cezbeder; benim gözlemlediğim çocuğu ihtiyacı doğrultusunda doyuracak, merakına aç bırakmayacaksın ama zevkini kontrol edemeyeceği için elbette buna sınır getirmen gerekecek; bunu da yine çocuğun karakterine göre getireceksin. Kendinden pay biç, senin her günün bir mi? Sürekli aynı düzende kalabilir misin, sıkılmaz mısın? Her gün aynı saatte mi uykuya dalar, aynı saatte aynı miktar mı yersin? Bazen hiçbir şey yemek istemediğin, abur cuburla öğün geçirmek istediğin zamanın olmaz mı? Bazen canın sıkkınsa tembellik yapasın gelmez mi? Değişirsin sürekli değil mi? Çocuklar da bizim minyatürümüz işte, neden onlardan askeri nizam bekliyoruz? Neden her günlerini aynı düzene uyarak tamamlamalarını umuyoruz?
Hem yaşlarına göre değişecekler, hem de modları ruh halleri stabil kalmayacak.
Benim işim şu an kolay farkındayım, 3 yaşında oğlum; saatli yemeğini yer, saatli uyur ama enerjik gününde oluyor bazen öğle uykusu istemiyor, zorla uyutayım mı? Çocuk o gün uyku modunda değil işte, illa o bir iki saati kavga dövüş uyutma çabası ile mi geçireyim? Salıveriyorum, uyuyasın yok demek, uyuma çocuğum diyorum; ama akşamki uyku kuralını çiğnetmiyorum, sınırı var. Ama serbestliği de içinde barındırıyor; yemek içmek konusunda da böyle, kendini yere atıp tepinip tutturacağı dönemde, marketten çocuk için hiçbir şey almadan, sorunsuz niye çıkabiliyorum ben? Çünkü çocuk markette gördüklerine tok, yalvartmadan sürpriz yapar veririm, istemeden, isteyip ağlayıp elde etme döngüsüne sokmadan. Evde abur cubur dolabımız var, o dolabı kontrollü kullanır, 3 günde bir bir çikolata alır içinden atıyorum. Evimizde marketimiz var yani, dışarıdaki umuru değil... Ben böyle bir yöntem geliştirdim çünkü çocuk benim çocuk, kendi bebekliğimdeki hislerime kadar hatırlayan bir hafızam var, kendimi yerine koyuyorum oğlumun, eh karakterlerimiz de bir miktar benziyorsa bu yöntem tutar diyorum, bakıyorum tutuyor.
Daha farklı bir karakterde ilerlese belki tutmazdı, ne yapacağımı ben de şaşardım; bulmaca çözmek gibi işte.
Gözümden yüzümden duygumu alıyor, ben de alırdım, hafife alındığım, saygısızlık duyumsadığım, çocuğum diye kandırılmaya çalışıldığımı fark ettiğimde ona göre inatlaşmayı tercih ederdim; bunu safi cümlelerden değil yüzden vücut dilinden alırdım annemin. E çocuğum da benziyor bu konuda bana; oturup büyük adam gibi gözümü yüzümü onu rahatsız edecek kadar üzerine dikmeden ya da kaçırmadan kendimce içgüdüsel ayarlayıp konuşuyorum, sorun çıkarmıyor, "Tamam anne" diyor. Bunun tesadüf olduğuna inanmıyorum, demek ki biz doğru iletişimi yakalayabilmişiz karakterlerimizin ihtiyacına göre, umarım böyle de gider. Ergenliğinde de çok zorlanacağımı zannetmiyorum çünkü kabus gibi bir ergenlik yaşadım ve tüm o duygu çalkalantılarımı "Üff anne" deyip başımdan kovaladığım zamanları vb. her şeyi hatırlıyorum, sebepleri ile.
Bak mesela ""Yedirmesi" demişsin, neden hala bir "Yedirme" telaşı? Çocuk seni okur, için için okur yani, senin endişeni peşinde koşmanı daha çok aldıkça da bunu kullanır suistimal eder. Hep denge lazım. Böyle bilmiş bilmiş konuşuyorum rahatsız etmesin lütfen, basit görmüyorum, herkesin çabasına, yöntemine saygı duyuyorum çünkü çocuğumuz için hepimiz en iyisini istiyoruz. Ama işte, bir kimya lab.ında yeni madde keşfeder gibi keşfetmek lazım, patlayabilir içine şundan daha az kat, rengi şu madde ile etkileşince değişti not al demek ki şu özellikte vb. ... Çözeceksiniz elinizden geldiğince.
Burada LOL oyununa saydırmışlar mesela, e o çocuğun ilgi alanı LOL. Almıyor mu babasının annesinin bakışından, ses tonundan o oyunu küçümsediklerini? Çocuğunun oyununu küçümsemek = Çocuğunun zevkine hakaret, çocuk da bunu ya alaya alacak ya seni alanından uzaklaştıracak "Ne anlarsın?" çekecek, inadına arttıracak vb. savunma mekanizmalarını tetiklemeye gerek yok yani. :)
Son düzenleme:
Benimde oglum 13 yasinda derslerde gayet basarili. Sizinkiyle bircok yonden benzer. Sosyal becerileri yetersiz. Kucukken cok hareketli bir cocuk olmasina ragmen simdi cok tembel. Havuzlu bir sitede oturuyoruz ama 2 yildir havuza sokamiyoruz islanmayi sevmiyorum diyor. Bazen bisiklet sürüyor yada kendinden kucuk cocuklarla futbol oynuyor. Kendi yasitlariyla iliskisi daha zayif
Son düzenleme:
- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.360
Sizinki kesin kristal , bende de var bi tane ondan , herseyi bilen cinslerKızım birde doğa ve hayvanlara karşı aşırı duyarlı, doğuştan greenpeace ci diyoruz eşimle aramızda ona
İyi bakin ona , dunyayi kurtaracaklarmis onlar oyle diyorlar
- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.557
Kızım birde doğa ve hayvanlara karşı aşırı duyarlı, doğuştan greenpeace ci diyoruz eşimle aramızda ona
Sizinki kesin kristal , bende de var bi tane ondan , herseyi bilen cinsler
İyi bakin ona , dunyayi kurtaracaklarmis onlar oyle diyorlar
Siz böyle yazınca bi bakim şu kristal çocuk özelliklerine dedim, benim oğlanı anlatmışlar
yemeyi çoğunlukla tercih ettiği şeylerden tut öpme sarılma isteği, sürekli diyalog gözünün içine içine bakmalar, yaşlılarla daha iyi anlaşma, müzik dinleme şarkı söyleme isteği sürekli dans, hayvanlara duyarlılık ki evde kedimiz var mamasını oğlum verir hep vs vs vs... Kız şeker gibiler yahu daha ne istiyoruz otur izle tiyatro gibi.Aslında çok ilginç bir şey de değil, çoğu çocuk böyle olmaz mı zaten?
iki tanede bende var benimkiler et düşmanı hele büyüğü ağzını vurmuyor canlı nesneyi kesip yemek için aklımızın olmaması gerekiyormuş makarna pilav mercimek neyimize yetmiyormuş..kızım okul kapandı o tableti izleye izleye aptal olacaksın cevap bütün denemelerde birinciyim yapamadığın soruları cözebiliyorum derslerim çok iyi bence sende biraz tablette bakmalısın!! Bu cümle sensin aptalın kibar hali her hal
- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.360
Benimki pek seker degil yani disariya cok seker ama bana tam eziyetSiz böyle yazınca bi bakim şu kristal çocuk özelliklerine dedim, benim oğlanı anlatmışlar
Aslında çok ilginç bir şey de değil, çoğu çocuk böyle olmaz mı zaten?
Cok farklilar gercekten , gerci dunyayi kurtaracaklarina inanmiyorum ama buyuk degisim saglayacaklari bir gercek
- 10 Haziran 2010
- 84.676
- 355.215
- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.557
Benimki pek seker degil yani disariya cok seker ama bana tam eziyet
Cok farklilar gercekten , gerci dunyayi kurtaracaklarina inanmiyorum ama buyuk degisim saglayacaklari bir gercek
Arka planda bir miktar eziyet tabi, bak konusunu bile açmışım vaktinde:
Sosyal pıtırcık oğlum ve endişeli annesi ben
Merhaba hanımlar, nasılsınız? İyisiniz umarım. Dünkü son gezmemizle birlikte kafamı kurcalayan bir konuyu açmak istedim sizlere. Çocuğu benzer huylardan geçmiş olan annelerden yorum alabilirsem, sevineceğim. Şimdi hanımlar kafama takılan şu ki, bebekliğinden beri kucak kucak gezmemesine...
www.kadinlarkulubu.com Ama yani ne bilim, klasik çocukluk dönemi hırçınlıkları olacak, olmazsa nereden anlayacağız ki çocuk olduklarını? :)
