- 29 Mayıs 2021
- 13.795
- 89.576
- 548
- 36
- Konu Sahibi askitotomsu
-
- #41
Enişte pislikte ablanizın da aklıyla zoru mu var?Benim enistem böyle.
Annem altkattaki evine adım atmadı.
Ve hergun üç tencere yemek gider aşağıya.
Hepsini annem ablam için yapıyor ama bu da nemalaniyor.
Ablam sınıf öğretmeni yoğun çalışıyor.
Annem bazen ablamın dondurucusuna yiyecek koymak ister o olmadığı zamana denk getirir.
Şeytan görsun yüzünü tarzi.
Yeğenim servise binecek orada beklemesi lazım mesela ben niye bekliyorum der?
Annanen beklesin der öyle utanmaz.
Sanki annem dogurdu.
Kısaca konu sahibi duzelmez.
Siz başka konularda açtınız biliyorum.
Boşanmaya cesaret yoksa da sizde onun ailesi ile muhatab olmayin.
Kendi kardeşi sizin kardeşinizden değerli değil.
Zaten işiniz var.
Hep bana hep bana dünyası yok öyle.
Arada beni oyalamak için yaptigi şeyler, acaba normal bir insan olur mu diye aklıma takılıyor. Bir jest yapar gibi oluyor, ha diyorum pişman mı oldu? Yok yine böyle şeyler yapıyorYani sizin bu insanları kafanıza takmaniz bile gereksiz. Çünkü ne olduklarını zaten gördünüz ve biliyorsunuz. eşinize gelince onu da çok iyi tanıyorsunuz ve her zaman boyleydi. Şimdiye kadar ne yapsalar hep yüzlerine baktınız. Aramalarına ben bile şaşırmadım siz neden şaşırdınız ki? bu insanlar böyle bu da sizin sınavınız.
Yani artık yapmayın bunu kendinize.Arada beni oyalamak için yaptigi şeyler, acaba normal bir insan olur mu diye aklıma takılıyor. Bir jest yapar gibi oluyor, ha diyorum pişman mı oldu? Yok yine böyle şeyler yapıyor
Maaşımı vermiyorum gunces merak etme. Ama tabii çocukların ihtiyaçları vs benden de gidiyor.En son destek almaya başlamıştı konu sahibi umarım kendini bir an önce toparlar ve bu aileden kurtulur. Yine umuyorum ki en azından maaşını bari artık eşine vermiyordur inşallah.
Arada beni oyalamak için yaptigi şeyler, acaba normal bir insan olur mu diye aklıma takılıyor. Bir jest yapar gibi oluyor, ha diyorum pişman mı oldu? Yok yine böyle şeyler yapıyor
Aynen öyle. İşte ben de boyleyimYani artık yapmayın bunu kendinize.
Eşiniz düzelmez, bunu neden kabul etmiyorsunuz ki?
O jest yaptı sandığınız şeylerle ağzınıza bir parmak bal çalıp, oyalıyor, süreci uzatıyor ve başarılı oluyor görünen o ki.
Gitmeyeceksin.Selam kızlar,
Dün telefonumda cevapsız çağrı vardı. Kim aramış tahmin edin. Fitnelikte zirve yapan küçük görümce.
On bir yıllik evliliğimde yaptıkları çirkinlikler, maddi manevi sömürü, son olarak da hamileligimde ve doğumunun ardından ailecek yaptıkları gasp+ hakaret+ yuva yıkma eylemleri sebebiyle evliliğimiz sona geldi. İplerin kopma noktasına geldiği bu son iki yıllık süreçte bir özür dahi dilenmedi. Sadece resmi olarak var olan eşim (!) de her zamanki gibi büyük adaletsizlik örneği sergileyerek ailemle ilişkisini kesti. Hâlbuki bizimkiler müdahil dahi olmadılar olanlara.
Geçen hafta şehir dışından kardeşim geldi. Gelince bizde kalmıyor. Kapıdan merhaba deyip içeri girmeden gidiyor pandemi sebebiyle. Eşime dedim ki "kardeşimi yemeğe cagiracagim, üç yıldır gelmedi. Lütfen sen de evde ol, çok mahcup oluyorum çünkü senin onlara neden böyle davrandığını anlamıyorlar"
Ben kimseyle görüşmek istemiyorum deyip kestirip attı. Ben de kardeşimle annemi o işteyken çağırdım ki kardeşim sormasın. Neyse bizimkiler kalkacakken iş çıkış saatinde çıkıp geldi, normalde gelmeyeceğini söylemişti. Birlikte on beş dk oturdular. Surat astı, zar zor konustu falan. Çok mahcup oldum.
Velhasıl dun de iki yıldir özür bile dilemeyen insanlar, ne hikmetse beni aramış. Kardeşi sozlenecekmis, davet etmek için aramış. Yeni dunurlere mahcup olacaklar tabii. Çünkü bir akıllı onlar. Bir yuvayı yıkmaktan cekinmediler ama simdi hiçbir şey olmamış gibi beni enayi yerine koyacaklarını sanıyorlar.
Gideyim mi diye sormuyorum, gitmeyeceğim. Telefona dönüş de yapmadım zaten. Fikirlerinizi almak istedim
Bu eğitim yılının sonunu beklemeye karar verdik doktorlaKısaca konu sahibi duzelmez.
Siz başka konularda açtınız biliyorum.
Boşanmaya cesaret yoksa da sizde onun ailesi ile muhatab olmayin.
Kendi kardeşi sizin kardeşinizden değerli değil.
Zaten işiniz var.
Hep bana hep bana dünyası yok öyle.
Maaşımı vermiyorum gunces merak etme. Ama tabii çocukların ihtiyaçları vs benden de gidiyor.
Doktorumla bu eğitim yılını bitirmenin doğru olacağıni düşündük. Sene sonunda duruma bak dedi.
Benim de mizacim bu işte. Ben de memnun değilim bu yonumdenSiz bu aileye yıllarca hanimefendiliginizi hiç bozmadıniz onlar bunu eziklik sandı. Hala acaba demenize çok şaşırdım.
Elimde kalmıyor diyor. İnanmıyorum ama zorla alamam kiCocuklarin ihtiyaçlarını kendi karşılasın.Şimdiye kadar sizden gidenlere saysın bir zahmet. Siz çocukların ihtiyaçları derken o yine ailesine yediriyordur.
Bir senedir hic görmediği kadar yok sayiyorum onu.Gitmeyeceksin.
Madem o senin aileni adamdan saymıyor sende saymayacaksın bu kadar basit.
Biliyor musunuz size kızgın/kırgınım. Çünkü aylar önce yazdığınız mesajı unutmadım. "Her sorunlu evliliğe bir çocuk yapmasanız olmaz" demiştiniz. Ben sorunlarımin farkina ciddi anlamda yıllar sonra vardım. Yapılan şeyin manipüle etmek, zorbalık olduğunu bile anlamadım yıllarca. Ne zamanki doğum yaptım, o zaman aileme kötü muamele barizlesti. On yarginiz beni çok incitti o zaman. Ben sorunlu evliliğim düzelsin diye çocuk sahibi olmadım. O kadar zorbalik yaşarken, benim sorunum ne acaba diye düşünüyordum.
Bu eşin seni daha çok zor duruma sokar Aşkito. Ne eşinde hayır var , ne de eşinin ailesindeSelam kızlar,
Dün telefonumda cevapsız çağrı vardı. Kim aramış tahmin edin. Fitnelikte zirve yapan küçük görümce.
On bir yıllik evliliğimde yaptıkları çirkinlikler, maddi manevi sömürü, son olarak da hamileligimde ve doğumunun ardından ailecek yaptıkları gasp+ hakaret+ yuva yıkma eylemleri sebebiyle evliliğimiz sona geldi. İplerin kopma noktasına geldiği bu son iki yıllık süreçte bir özür dahi dilenmedi. Sadece resmi olarak var olan eşim (!) de her zamanki gibi büyük adaletsizlik örneği sergileyerek ailemle ilişkisini kesti. Hâlbuki bizimkiler müdahil dahi olmadılar olanlara.
Geçen hafta şehir dışından kardeşim geldi. Gelince bizde kalmıyor. Kapıdan merhaba deyip içeri girmeden gidiyor pandemi sebebiyle. Eşime dedim ki "kardeşimi yemeğe cagiracagim, üç yıldır gelmedi. Lütfen sen de evde ol, çok mahcup oluyorum çünkü senin onlara neden böyle davrandığını anlamıyorlar"
Ben kimseyle görüşmek istemiyorum deyip kestirip attı. Ben de kardeşimle annemi o işteyken çağırdım ki kardeşim sormasın. Neyse bizimkiler kalkacakken iş çıkış saatinde çıkıp geldi, normalde gelmeyeceğini söylemişti. Birlikte on beş dk oturdular. Surat astı, zar zor konustu falan. Çok mahcup oldum.
Velhasıl dun de iki yıldir özür bile dilemeyen insanlar, ne hikmetse beni aramış. Kardeşi sozlenecekmis, davet etmek için aramış. Yeni dunurlere mahcup olacaklar tabii. Çünkü bir akıllı onlar. Bir yuvayı yıkmaktan cekinmediler ama simdi hiçbir şey olmamış gibi beni enayi yerine koyacaklarını sanıyorlar.
Gideyim mi diye sormuyorum, gitmeyeceğim. Telefona dönüş de yapmadım zaten. Fikirlerinizi almak istedim
Iyi yapiyorsun canım bende de var aynısı ailesine sık gitmiyorum 12 yıl hep sustum ama artik canıma tak etti.Bir senedir hic görmediği kadar yok sayiyorum onu.
Elimde kalmıyor diyor. İnanmıyorum ama zorla alamam ki
Okul zamanı süreç yıpratıcı olur.Bu eğitim yılının sonunu beklemeye karar verdik doktorla
İşte ben onlardan değilim. Çünkü ekonomik özgürlüğüm de var, gelenekçi bir ailede de büyümedim, kimseyi çekmek zorunda olmadigimi da biliyorum, ayrıca lisans üstü eğitimim var. Koca için bir bireyin hayatını mahfedecek biri de değilim. Ne geldiyse başıma hem tecrübesizliğimden, hem iyi niyetinden hem de karşımda usta manipulatorler olmasından geldi. Bir kişi de çıkıp beni uyarmadi. Aksine ben ne zaman bir terslik olduğunu hissetsem abarttigim söylendi. Herhalde ben problemliyim diye düşünmeye başladım, sindim.Sizin hangi konunuzda öyle bir yorum yaptigimi simdi baktim da bulamadim onun icin genel olarak size cevap veriyim:
Burda bir cok konuda kadinlarin bastan sorunlu olan evliliklere cocuk dogurduklarini görüyoruz. O cocuklarin huzursuz bir ortamda büyüyüp, bazen büyük travmalar yasadiklarini bir kenara birakalim. Bir cok sefer kadinlar o evlilikleri "cocuklar icin" sürdürmeye devam ediyor. Cünkü ya gidecek yerleri yok, yada tek basina cocuklari büyütecek gücleri kendinde görmüyorlar. Bizim kadin olarak böyle konularda sorumluluklarimiz neden daha büyük? Cünkü o cocuklari biz 9 ay karnimizda tasiyoruz, baba adayini biz seciyoruz, huzursuz bir ortama getirme kararini biz vermis oluyoruz. Burda daha kendine kendi hayatinda yasam alani yaratamayan kadinlarin hamile kalip yakindigini görüyoruz. Biz kadinlar olarak bu konuda bilincli davranmamiz lazim. Cünkü en cok parasizliginda huzursuzlugunda yükünü kadinlar ve cocuklar ceker. Ve kadin dogurdukca maalesef karsi taraf aldigi mesaj "Durmak yok, yola devam", cünkü onlara göre hersey yolunda oluyor.
Dedigim gibi hangi konunuzda öyle bir mesaj yazmisim bilmiyorum. Ama hem kadinlar hemde cocuklar icin bu yazimda gördüklerinizin her harfin arkasindayim. Yinede kalbinizi kirdiysam özür dilerim. Benim öyle bir niyetim burda da yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?