- 10 Şubat 2017
- 1.393
- 1.161
- 53
- 39
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #81
Kardeş siz ne anlayissiz ciktiniz yaw him?nolcak sizin bu haliniz?
Kardeş siz ne anlayissiz ciktiniz yaw him?nolcak sizin bu haliniz?Benim yüzümden mi aç?
Bu sene İtalya yapacaktık sözde. İşte hiç hesapta olmayan bir giderimiz oldu, İtalya bütçesini oraya verdik. Garibanın yüzü gülür müyakında bir göl neyim yok mu?git oraya sok ayaklarını suya.sen de ne lüks düşkünü çıktın ayol?yurtdışı da neymiş aynı taş aynı toprak var orda da aaaaaa
Yahu millet aç diye kimsenin gezme hayali olmasın mı? Sanki milletin açlığının sebebi konu sahibi...akla zarar yorumlarınız var, siteye bir girdiniz maşallah pir girdiniz.Yurr disinada gosteri yapan bir dans grubuna uye olun onlarla ulke ulke gezin
Derde bakyurt disina gidemedim depresyondayim.millet aç aç
Yaw ben konuya gelebilecek yorumlara binaen espri mahiyetinde yazdim.sonuna da gulunc surat koydum anlayissizsiniz.iyi girmem bdv ye alin sizin olsunYahu millet aç diye kimsenin gezme hayali olmasın mı? Sanki milletin açlığının sebebi konu sahibi...akla zarar yorumlarınız var, siteye bir girdiniz maşallah pir girdiniz.
M meredithgrey maalesef orta sınıf diye bir şey kalmadı. Yurtdışında yaşarken canım istediğinde atlayıp hep bir yerlere gidiyordum, hatta keyfine haftasonu için trye geliyordum. 6 yıl önce döndüm, bir daha da yurtdışına çıkamadım... Param olsa işten fırsat olmadı, şimdi de zaten hiç çıkılmaz. Sağlık olsun diyelim, yaşıyoruz işte.
Yaw ben konuya gelebilecek yorumlara binaen espri mahiyetinde yazdim.sonuna da gulunc surat koydum anlayissizsiniz.iyi girmem bdv ye alin sizin olsun
İşte o da sadece gördüm demek oluyor gezmek değil. Ben Romaya 2 kez gittim biri turla biri free olarak. O kadar çok yeri görmemişim ki , birde ben müze sanat galerisi vs gezmeyi de severim 2. gidişimde doya doya sokaklarda kaybola kaybola gezdik. Ve şimdi avucumun içi gibi heryerini biliyorum. Engüzeli kendiniz gidip gezmek, bütçe uygun değilse tur bir avantaj ama konaklamalar genelde şehir dışı ve şehri çoğu zaman panaromik geziyorsunuz, handikapı da 3 kuruşluk mekanlara tur üstüne fiyat biçip 5 kuruş alır o gecesi bu yemeği adı altında. Otobüs en son seçenek bence ama yinede görmedim dememek için bir alternatif birde enyorucu olanı otobüsle yapılan Avrupa turları.Vakti zamaninda bekarken euro da 1.7yken gezdim tum avrupayi.Gorup gorecegim de o zaten.Otobus turlarina bakin.Ben oyle gezdim fragram gibi cok detayli gezmiyorsun sehirlerin cogunu ama yine de cok keyifliydi.
Ağustos ve Eylül arası biletler yarıdan fazla oynadı takvime bakınca, ben de şok oldum.
Merhabalar, herkese huzurlu günler dilerim. Bazılarına dert gelmeyecek bir derdim var, daha doğrusu üzüntüm. 42 yaşımdayım henüz yurtdışına çıkmadım. Beni bilenler bilir 9 senelik üyeyim çok derdimi paylaştım ailemle ilgili. Malesef 20’lerimde erken ve hüsranla biten bir evlilik yaptım, annemin inanılmaz manipülasyonları neticesinde aile evime döndüm boşanıp. Zaten aksi de babam yüzünden mümkün olmazdı çünkü bugünkü kaçma konusundaki aile gibi asla laf söz anlamayan okumuş bir cahildir kendisi.
Neyse kısa kesmeye çalışayım benim kendi başıma yalnız başka bir şehre tatile gitmem bile 32 yaşımda binbir türlü savaşladır. İnanılmaz baskıcı bir aile ile yaşadım. Erken evlilik, sonrasındaki aile problemleri vs derken benim yurtdışı planım da olmadı haliyle. Şimdiki eşimle çıkarız ederiz derken döviz patladı.
Bu Haziran Lviv- sonra Datça ve yaz sonu Kıbrıs şeklinde plan yapmıştık, Rus-Ukrayna savaşı çıktı tatil iptal oldu. Ben Paris’i çok görmek istiyorum ama hesapladım biletler, vize, pasaport yenileme, otel ve harcamalar derken 40.000 TL minimum harcayacağız. Ve öyle bir ekstra birikimimiz yok bizim olandan harcayacağız yani. Önce bir gidelim görelim üç günlük dünya dedik eşim de kırmadı beni ama düşündüm birikimimizden yiyeceğiz ve vazgeçtim. Ama çok üzülüyorum hatta baya baya depresyondayım. Geçtiğimiz hafta eşimin iş arkadaşlarını ağarladık oldukça fine dining bir mekandaydık, herkes turist. İstanbul’da, Kuşadasında, Bodrumda memleketimin kaymağını hep yabancılar yiyor. Yesinler iyi hoş ama biz yurtdışını anca rüyamızda göreceğiz.
Paris, Roma, Lviv, Santorini, İspanya görmek istediğim yerler ama ya gökten kafamıza euro yağacak ya biz böbreğimizi satıcaz başka türlü gitmeye imkan yok. Ömrümüz geçiyor ama yaşamıyoruz gibi hissediyorum .
Hemen modun düşüyor viv, tamam belki istediğin rotada bir tatil olmaz ama yunan adalarına 4 gün 3 gece şeklinde turlar var, Santorini, Mikonos, Rodos geziyorsunuz, birkaç günlük bir gezi olacağı için 40 bin tutmaz sanırım, böyle birkaç günlük turlara baksanıza, hem fazla masraflı olmaz hem tatil yapmış olursunuz, moral motivasyon olur sizin için.
Ölmeden önce fırsat bulup muhakkak görmek lazım buraları. “Doğduğun coğrafya kaderindir.” Cruise gemilerinde emekli olmuş Avrupalılar gezerken, Ürgüp Göreme’de Japonlar balonla uçarken biz domates, ayçiçek yağı hesaplıyoruz. İnşAllah kaderimizi düzeltirizparis hayali bende de vardır bu gidişle hiç gidemeyeceğim.italya da bir kaç şehir gördüm maltaya gittim bosna ya gittim almanyaya gittim.kıbrıs yurtdışı sayılırsa oraya da gittimama keşke imkanım olsa yılın altı ayı dünyayı gezerdim.elbette çok gezen bilir.okumakla izlemekle olmuyor
evet aynen. Benimde onları dövesim geliyor.Sokak röportajlarında da bazı yaşlılar gençlere böyle şeyler söylüyor, sinemaya gitmeyin, kahve içmeyin vb. Vb.
Bu ülkede nefes alıp ekmek alabilmek haricinde herşeyi lüks olarak görenlerden geldi başımıza ne geldiyse
Beni bu kadar üzecek birşey için birikimi düşünmezdim açıkçası.Merhabalar, herkese huzurlu günler dilerim. Bazılarına dert gelmeyecek bir derdim var, daha doğrusu üzüntüm. 42 yaşımdayım henüz yurtdışına çıkmadım. Beni bilenler bilir 9 senelik üyeyim çok derdimi paylaştım ailemle ilgili. Malesef 20’lerimde erken ve hüsranla biten bir evlilik yaptım, annemin inanılmaz manipülasyonları neticesinde aile evime döndüm boşanıp. Zaten aksi de babam yüzünden mümkün olmazdı çünkü bugünkü kaçma konusundaki aile gibi asla laf söz anlamayan okumuş bir cahildir kendisi.
Neyse kısa kesmeye çalışayım benim kendi başıma yalnız başka bir şehre tatile gitmem bile 32 yaşımda binbir türlü savaşladır. İnanılmaz baskıcı bir aile ile yaşadım. Erken evlilik, sonrasındaki aile problemleri vs derken benim yurtdışı planım da olmadı haliyle. Şimdiki eşimle çıkarız ederiz derken döviz patladı.
Bu Haziran Lviv- sonra Datça ve yaz sonu Kıbrıs şeklinde plan yapmıştık, Rus-Ukrayna savaşı çıktı tatil iptal oldu. Ben Paris’i çok görmek istiyorum ama hesapladım biletler, vize, pasaport yenileme, otel ve harcamalar derken 40.000 TL minimum harcayacağız. Ve öyle bir ekstra birikimimiz yok bizim olandan harcayacağız yani. Önce bir gidelim görelim üç günlük dünya dedik eşim de kırmadı beni ama düşündüm birikimimizden yiyeceğiz ve vazgeçtim. Ama çok üzülüyorum hatta baya baya depresyondayım. Geçtiğimiz hafta eşimin iş arkadaşlarını ağarladık oldukça fine dining bir mekandaydık, herkes turist. İstanbul’da, Kuşadasında, Bodrumda memleketimin kaymağını hep yabancılar yiyor. Yesinler iyi hoş ama biz yurtdışını anca rüyamızda göreceğiz.
Paris, Roma, Lviv, Santorini, İspanya görmek istediğim yerler ama ya gökten kafamıza euro yağacak ya biz böbreğimizi satıcaz başka türlü gitmeye imkan yok. Ömrümüz geçiyor ama yaşamıyoruz gibi hissediyorum .
Açıkçası hem birikimim dursun hem gideyim biraz zor maaşlı çalışansanız. Önceliklerinizden olmalı. Birikimimiz hemen hemen hiç yok şahsen ama her sene bir yurt dışı tatili planlarız. Deneyime herşeyden daha fazla önem veriyorum. Maaşlı çalışan kimse sanmıyorm ki ay para çok bari yurt dışına gidelm demez. Tanıdıklarım var ev araba arsa işte kenarda para var yurtdışına çıkmayı düşünemiyorlar bile. Öncelik meselesi yani büyük oranda sizin durumunuz için..Merhabalar, herkese huzurlu günler dilerim. Bazılarına dert gelmeyecek bir derdim var, daha doğrusu üzüntüm. 42 yaşımdayım henüz yurtdışına çıkmadım. Beni bilenler bilir 9 senelik üyeyim çok derdimi paylaştım ailemle ilgili. Malesef 20’lerimde erken ve hüsranla biten bir evlilik yaptım, annemin inanılmaz manipülasyonları neticesinde aile evime döndüm boşanıp. Zaten aksi de babam yüzünden mümkün olmazdı çünkü bugünkü kaçma konusundaki aile gibi asla laf söz anlamayan okumuş bir cahildir kendisi.
Neyse kısa kesmeye çalışayım benim kendi başıma yalnız başka bir şehre tatile gitmem bile 32 yaşımda binbir türlü savaşladır. İnanılmaz baskıcı bir aile ile yaşadım. Erken evlilik, sonrasındaki aile problemleri vs derken benim yurtdışı planım da olmadı haliyle. Şimdiki eşimle çıkarız ederiz derken döviz patladı.
Bu Haziran Lviv- sonra Datça ve yaz sonu Kıbrıs şeklinde plan yapmıştık, Rus-Ukrayna savaşı çıktı tatil iptal oldu. Ben Paris’i çok görmek istiyorum ama hesapladım biletler, vize, pasaport yenileme, otel ve harcamalar derken 40.000 TL minimum harcayacağız. Ve öyle bir ekstra birikimimiz yok bizim olandan harcayacağız yani. Önce bir gidelim görelim üç günlük dünya dedik eşim de kırmadı beni ama düşündüm birikimimizden yiyeceğiz ve vazgeçtim. Ama çok üzülüyorum hatta baya baya depresyondayım. Geçtiğimiz hafta eşimin iş arkadaşlarını ağarladık oldukça fine dining bir mekandaydık, herkes turist. İstanbul’da, Kuşadasında, Bodrumda memleketimin kaymağını hep yabancılar yiyor. Yesinler iyi hoş ama biz yurtdışını anca rüyamızda göreceğiz.
Paris, Roma, Lviv, Santorini, İspanya görmek istediğim yerler ama ya gökten kafamıza euro yağacak ya biz böbreğimizi satıcaz başka türlü gitmeye imkan yok. Ömrümüz geçiyor ama yaşamıyoruz gibi hissediyorum .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?