Yurtdışında yaşayanlar bakabilir mi?

Shusui .!.:

Haklısınız. Birikim konusunda uğraşıyoruz. Nikahtan kalan altınlara ve kızımın altınlarına hiç dokunmadık, en az 6 ay bizi idare edeceğini düşünüyorum. Avrupa değil Kanada ilk tercihimiz. Dayımın işyeri var, o gönderecek işçi davetiyesi ilk başta. Tabi olmazsa olmaz, öyle bir ihtimal de var ama en erken 1 sene sonra düşünüyoruz. Kızım o zaman 3 yaşında olacak. Bilmiyorum tabi nasıl olacak, bir süre sonra dış ticaret yapabilirim belki ama 2 sene asgari ücretlerle çalışmaya razıyız :) Düşünüyoruz düşünüyoruz, hesaplıyoruz planlıyoruz falanda işte gidene kadar ne olacak bilemeyiz değil mi :)

Genişletmek için tıkla...

Riskler herzaman vardir, ama maddi konudan ve is konusunda saglamsaniz, bence dusunmeyin gidin derim.
Hepimizin anne babasi var, ama omur boyu onlara yakin olacaz diye bir kural yok. Söyle dusunun:
Ya omur boyu anne babanizla kalacaksiniz yada gidip esinizle cocugunuzla beraber daha guzel bir hayat sureceksiniz.
Bu hayat bir tren gibidir, firsati bulunca binip gitmek gerekiyor, bir kere kacirdinmi bidaha geri gelmez o firsat.
Ha zor olacak elbette, gurbette hasret cekmek zordur anlarim, ama kendi yuvaniz var kendi hayatiniz var.
30 yil sonra donup baktiginizda kendinize ''ben hayatimda iyi secimler yaptim, iyi bir hayat yasadim'' diyebilmelisiniz.
Cocugunuzun egitimi icinde cok iyi, ve ana dili gibi yabanci dil sahibi olacak.
Durumunuz duzeldiginde her yil ailenizi ziyaret edebilirsiniz, goruntulu konusunca bile insan hasret giderebilir,.