Malesef bu radikal bir karar ve bir gayret gözü karartıp kabuğu kırmak gerekiyor. İmkanı olmayan tabiki tr de yaşasın. Memleketimiz de pek çok açıdan çok güzel. Ama imkan varken çıkmamayı aklım almıyor. O kadar çok tanıdık göçtü ki farklı ülkelere. Bir tanesi tr ye kesin dönüş yaptı yapamadılar ankara çok kaliteli bir hayat kurmuşlardı. Korunaklı sitede vs. Döndüler tekrar. Bir başka tanıdık iki kere kesin dönüş yapıp izmire buraya geri geldi üçüncü kez u..r taksi işi yapıyor şimdi. Herkes doktor müh. olarak gelmiyor taksi sürüyor yine de burda.. garson vs başka işlerde ama emin olun herkes insanca yaşıyor burada. Kızınızın japonca gibi bir dili anadili gibi öğrenmesi, hayal bile edemiyorum ona kazandıracaklarına. Sadece bu dil bile kapılar açar ona tr de hayat kurmak isterse. Aileler özellikle anneler bazen bencillik yapabiliyor. Belki çok sevdiklerinden yavrularını yanlarında istiyorlar. Yardımcı alabilecek gücü varsa hiç düşünmeyin. Siz ordan para gönderirsiniz yetmediği yerde. Sanal marketler var ne ihtyacı varsa alırsınız kapısına gider. Elden ayaktan düşerse günlük bakıcı ayarlarsınız. Yani yetmediğiniz yerde parayla çözüm bulursunuz. İnşallah pişman olmayacağınız bir karar alırsınız kalmak ya da gitmek de olsa..
Doğru söylüyorsunuz comfort zone'da kaldıkça yerinde sayıyor insan. Ayrıca haklısınız da ekonomik olarak iyi durumda annem babam, yardımcı tutabilirler, ben destek olabilirim. Belki kandırabilirim bile ilerde gelsin bizimle kalsın diye. Bu arada u..re bende baktım :) 14 yıllık aktif şöförüm ve araba sürmeyi seviyorum gerçekten. Türkiyede cesaret edemem ama orada ben bile çıkarım taksiye :)
Haklısınız. Birikim konusunda uğraşıyoruz. Nikahtan kalan altınlara ve kızımın altınlarına hiç dokunmadık, en az 6 ay bizi idare edeceğini düşünüyorum. Avrupa değil Kanada ilk tercihimiz. Dayımın işyeri var, o gönderecek işçi davetiyesi ilk başta. Tabi olmazsa olmaz, öyle bir ihtimal de var ama en erken 1 sene sonra düşünüyoruz. Kızım o zaman 3 yaşında olacak. Bilmiyorum tabi nasıl olacak, bir süre sonra dış ticaret yapabilirim belki ama 2 sene asgari ücretlerle çalışmaya razıyız :) Düşünüyoruz düşünüyoruz, hesaplıyoruz planlıyoruz falanda işte gidene kadar ne olacak bilemeyiz değil mi :)
2011de Japonya'ya araştırma bursu için kabul edilmiştim. Devamında yüksek lisans vardı ama annem o kadar çok ağlamıştı ki gidememiştim. O zamandan beri oturdu içime, öküz oturur ya göğsüne öyle
hem eşim geriliyor dilden, hem de takip ettiğim insanlardan özellikle ortaokul ve lise de çok fazla zorbalık olduğunu, okullarda sıkıntı yaşandığını ve yabancıların dışlandığını okudum, gördüm. Bu yüzden B planı oldu. Eşimde avustralya çok çok zor kabul ediyormuş dedi ama tam bilmiyorum orayı açıkçası :/ araştırayım ben de biraz Aksineee2011de Japonya'ya araştırma bursu için kabul edilmiştim. Devamında yüksek lisans vardı ama annem o kadar çok ağlamıştı ki gidememiştim. O zamandan beri oturdu içime, öküz oturur ya göğsüne öyle
e iyide annenide alırsın arada zsten ikametin kalıcı oldugu icin bi iki geldikten sonra 3 yıllık 5 yıllık vize veriyolar annene benim cevremde cok kisi var böyle annesi yesil pasaportlu gibi sürekli gittigi icin aynı bölge aynı adres cok girili vize verip süreyi uzatıyolar annen seni düsündümü böyle düşün 1.5 sene küs kalmıs valla hayatına bak yada annen babanla küs kaldıgında dedimi ay cocugun etkilenir falan hayır sürekli seni alıkoymus bi yengec olarak bende ailemden destek görmedim böyle bi iş olsa arkama bakmam kücük valizle defolur giderim gencliginde bana yardım etmeyen yaslılıgındada basının caresine baksın
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. En çok korktuğun şey gerçek ben yaşıyorum demek gibi olmuş bu yorum. Yabancı bloglardan da çok okudum, özellikle kadınların kadınlara yaptığı mobbing dehşetti. Bir Amerikalı kız ilk yapacakları şey müdürle ilişkiniz olduğunu yaymak falan demişti.
Cok şükür babanız sağ yani anneniz bir basina değil babaniz da öyle.. Turkiye de her gun an be an beraber misiniz? Siz duzen oturtunca onlar da gelip uzun süre kalabilir yaninizda. Bence kötü düşünüp hemen rafa kaldırmayın dusuncenizi. Elbette zorluklar olacak ama malesef artık ülkede özellikle tecrübeli donanımlı kesim mutsuz.2 yaşında kardeşiniz mi var
Anneyle babadan başka beni tutan yok. Zaten tüm sülalem yurtdışında, baba tarafı burada ama onlarla görüşmüyoruz. Bende pek insan bağımlısı sayılmam zaten, biraz soğuğumdur.
Geçenler de kuzenim işe girdi kanadada. 22 yaşında. Türkiye de asla yapamayacağı bir işe, mezun olduktan 6 ay sonra girdi ve şimdi babasına sen bırak ben hepimize yetecek kadar kazanıyorum diyormuş. Bunu duyunca insan üzülüyor, ben 32 yaşında 2 mezuniyet, 5 yıllık deneyimle aileye yüküm. Yürü git işte daha ne duruyorsun diyor insan.
Annemin hiç ortası yok. Dünyanın lafını sayıp olmayacak şeyler yaptı. Sonra ben hamile geldiğimde ve bebek doğduğunda dünyaları serdi bana. Şimdi hala banada kızıma da inanılmaz iyi. Sanki senin gibi evladı cehennemde bile yakmazlar ateş kirlenir diyen kendi değilmiş gibi :) Ama yalnızkalpler doğru söylüyor, hastalık olduğunda ben komşu olsamda değişmeyecek, ekonomik durumları var, her zaman yardımcı tutabilirler, ben gönderebilirim. Sizinde dediğiniz gibi gelirler yanıma, göndermem tekrar falan. Biraz daha vicdanım rahatladı açıkçası bu mevzuda.
Çok teşekkür ederim bilgilendirme için gerçekten yaşanmadan bilinmiyor. Biraz gözümüzü karartacağız bazı şeyler için. Dediğiniz gibi kanada bizim için daha uygun galiba. Burada bile hem eşim hem ben azınlık olmanın, farklı olmanın ayrımcılığından tiksindik, her ülkede olacak bu tabi ama en azından anlattığınız kadarını yaşamayalım ya, o kadar da yaşamayalım be :) 5 ülke deyince sizi de kıskanmadım değil yalnız
Aaa yalnız bu ortaklık fikri çok iyiymiş, biz bunu hiç düşünemedik. Dayıyla tekrar konuştuğumuzda bunu söyleyeceğim, belki aklında vardır by konuyla ilgili fikir. Çok teşekkür ediyorum. Sizede kolaylıklar diliyorum bu süreçte, çocukla taşınma, ev ayarlama, eşten ayrı kalma falan zor durumlar. İşleriniz yolunda gitsin inşallah :)
rabbim herkezin gönlüne göre versin 
