Yurtdışında yaşayan boşanıp dönen işsiz kadınlar

vaybenivaylarbana .!.:

Merhaba,

Çok uzun zamandır aklımda olan, ancak bir türlü cesaret edemediğim bir konu hakkında sizin görüşlerinize ihtiyaç duyuyorum. Daha önce de benzer konular üzerine çeşitli konu başlıkları açmıştım. Bu süreci tabii ki anlatmayacağım ancak merak ettiğim bir şey var. Özellikle bu konuda tecrübeleri olanlar yorum yaparlarsa ya da fikir beyan etmek isterlerse çok sevinirim. üç yıldır Almanya’da yaşıyoruz. Beş yaşında da bir kızım var. Kızımın eğitimi, yaşantısı için burası çok iyi gelir diye düşünmüştüm ancak gittiği kreşte de çeşitl sıkıntılar yaşıyor ve o da mutlu değil. Ben çok uzun zamandır aslında bitmiş olan evliliği devam ettirmeye çalışıyorum. Ancak psikolojik olarak da vücut olarak da çok yorulmus durumdayım. Boşanmayı kafama koymuş durumdayım. Ancak, üç yıldır aktif olarak çalışmıyorum İstanbul’a döndüğümde nasıl bir hayat bekler beni bilemiyorum. Kafam çok karışık belki buralardan birileri bana destek olur. Şimdiden çok teşekkür ediyorum. (Üç yıldır sıfırdan almanca öğrenmeye çalışıyorum. Ancak aktif olarak dili konuşamadığım için de bir iş ne yazıkki bulamadım burada. iş bulsam bile geçinmeye bile yetemeyecek derecede az kazanmış olacağım. Türkiye’de en azından geçmiş iş hayatıma baktığımda belirli bir seviyeden başlama şansım olur diye düşünüyorum. Emin değilim ancak bu konuda da belki tavsiye vermek istersiniz.)

Genişletmek için tıkla...

İstanbul'da kiralar 15-20binden başlar. İçini spotcudan dosesen bile 20-30 bin gider. Artık eleman o kadar çok ki ister beğen ister beğenme para bu diyecekler. Yeme içme giyim zaten hak getire. Kızıma kreş bakayım vs dersen zaten sıkıntı. Tek maaşla İstanbul'da 3 yıldır piyasadan uzak biri için çok çok büyük sıkıntı. Kızının okulunu değiştir kal orda ne yapacaksın . Millet vatandaşlığını yakıp ilticayla kaçıyor burdan

Depam .!.:

Evet hele ki dil bariyeri olan bir mesleğe sahipsen dili profesyonel olarak öğrenmek çok zaman alıyor. Bunun yanında geçici işlerden kazanılan paralar çok düşük. Yeni bir eve taşınmak çok zor benim yaşadığım yerde yüklü bir depozito ile yerleşiliyor. Yani keşke kolay olsa ben de demeyi isterdim, buralar cennet sakın dönmeyin diye ama kendim de dönmeyi düşünüyorum nasıl diyeyim.

Genişletmek için tıkla...

Ee donus ne zaman ?

elfzyf .!.:

Ee donus ne zaman ?

Genişletmek için tıkla...

1-2 ayım var sanırım, iş bulmadan dönemem ne yazık ki.

Depam .!.:

1-2 ayım var sanırım, iş bulmadan dönemem ne yazık ki.

Genişletmek için tıkla...

Hayırlısı.

vaybenivaylarbana .!.:

Merhaba,

Çok uzun zamandır aklımda olan, ancak bir türlü cesaret edemediğim bir konu hakkında sizin görüşlerinize ihtiyaç duyuyorum. Daha önce de benzer konular üzerine çeşitli konu başlıkları açmıştım. Bu süreci tabii ki anlatmayacağım ancak merak ettiğim bir şey var. Özellikle bu konuda tecrübeleri olanlar yorum yaparlarsa ya da fikir beyan etmek isterlerse çok sevinirim. üç yıldır Almanya’da yaşıyoruz. Beş yaşında da bir kızım var. Kızımın eğitimi, yaşantısı için burası çok iyi gelir diye düşünmüştüm ancak gittiği kreşte de çeşitl sıkıntılar yaşıyor ve o da mutlu değil. Ben çok uzun zamandır aslında bitmiş olan evliliği devam ettirmeye çalışıyorum. Ancak psikolojik olarak da vücut olarak da çok yorulmus durumdayım. Boşanmayı kafama koymuş durumdayım. Ancak, üç yıldır aktif olarak çalışmıyorum İstanbul’a döndüğümde nasıl bir hayat bekler beni bilemiyorum. Kafam çok karışık belki buralardan birileri bana destek olur. Şimdiden çok teşekkür ediyorum. (Üç yıldır sıfırdan almanca öğrenmeye çalışıyorum. Ancak aktif olarak dili konuşamadığım için de bir iş ne yazıkki bulamadım burada. iş bulsam bile geçinmeye bile yetemeyecek derecede az kazanmış olacağım. Türkiye’de en azından geçmiş iş hayatıma baktığımda belirli bir seviyeden başlama şansım olur diye düşünüyorum. Emin değilim ancak bu konuda da belki tavsiye vermek istersiniz.)

Genişletmek için tıkla...

Bosanın almanyada kalın. İş bulana kadar devlet destek olur size. Dönmeyin sun ekonomide

Çocuk kreşte mutlu değil diye ülke değiştirilmez. Burda da mutlu olmayabilir. Mesela benim oğlum hiçbir kreşten anaokukundan okuldan mutlu olmadı. Yapısı bu onun çözdüm ben. Kızım her yerde mutlu olabiliyor. Hani kreş değşikliği yapabilirsiniz. Bence evliliğiniz mutsuz olduğu için de ülke sizi rahatsız ediyordur hayat enerjiniz gitmiştir. Biraz aktif olun. Çıkın dolaşın arkadaş edinin iş bakın.
Türkiye şartları için de şunu diyebilirim. Döndüğünüzde ev derdiniz olmayacaksa işiniz de hazırsa kendi yağınızda kavrulursunuz. İşim var ailemin evinde kalıyorum 2 çocuğum var ay sonunu zar zor getiriyorum işte. Ama ben diğer ülkelerin maddi durumlarını bilmiyorum.
Siz durumunuza göre kıyaslayın

sefilbilo .!.:

Maalesef Almanya,Türkiye’dekilerin sandığı kadar kolay değil. Hele de bir çocukla tek başına. İnsan anne kızkardeş aile desteği istiyor.

Genişletmek için tıkla...

Kendi adıma ben gideyim orda yan gelip yatarım, hiç sıkıntı çekmem kafasıyla söylemedim bunu. Bu tavsiyeyi verenler zaten Türkiye de de çalişan, eğitimli, bilinçli, desteksiz çocuk büyüten, güçlü kadınlar. Anne kardeş desteği, hiç sıkıntı olmadan rahat yaşamak filan benim temel aldığım parametrelerin yanında çok folklorik ve komik kaliyor....

sefilbilo .!.:

Maalesef Almanya,Türkiye’dekilerin sandığı kadar kolay değil. Hele de bir çocukla tek başına. İnsan anne kızkardeş aile desteği istiyor.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten mi? Tek dertleri buysa buna dert denmez. Türkiye’dekiler de koloniyle büyütmüyor çocukları, her akşam iş çıkışı yemeği annemde yiyeyim bari diyemiyor.

Ben somut konuşacağım. Kızınızla yaşayacaksanız, eviniz kira olacaksa şu an aylık 60-70 bin TL bandında almanız gerekir. Bu da sizi iyi değil, vasat yaşatır. Ortalama bir kreş 15-20 bin yine. Ve bunlar sadece İstanbul için rakamlar değil malesef. İstanbul yakını büyük şehirde yaşıyorum. Memleketim Egenin küçük bir ilçesi, her gün kiralara bakıyorum neredeyse, ilçemin İstanbul ile yarıştığını ağzım açık bir şekilde izliyorum. En basit bir market alışverişi bile 500 liradan başlıyor. İnsanlar ailelerinin evine dönüyor, kadınlar boşanmalarını erteliyor. Kötü bir resim çizdim ama gerçekler bu. Evet Almanya da şahane değildir ama en azından yalnız bir kadın için sosyal yardımlar, kreş durumları daha iyidir diye düşünüyorum. Kötü evlilik de insanı en güzel memlekette mutsuz eder. Kararlıysanız kabuğunuzdan bir çıkın bakalım sonra yine mutsuzsanız dönersiniz ama durumlar bu. Türkiye orta sınıf için cehenneme döndü. Çok paranız varsa o ayrı tabi.

sivaz .!.:

Ben somut konuşacağım. Kızınızla yaşayacaksanız, eviniz kira olacaksa şu an aylık 60-70 bin TL bandında almanız gerekir. Bu da sizi iyi değil, vasat yaşatır. Ortalama bir kreş 15-20 bin yine. Ve bunlar sadece İstanbul için rakamlar değil malesef. İstanbul yakını büyük şehirde yaşıyorum. Memleketim Egenin küçük bir ilçesi, her gün kiralara bakıyorum neredeyse, ilçemin İstanbul ile yarıştığını ağzım açık bir şekilde izliyorum. En basit bir market alışverişi bile 500 liradan başlıyor. İnsanlar ailelerinin evine dönüyor, kadınlar boşanmalarını erteliyor. Kötü bir resim çizdim ama gerçekler bu. Evet Almanya da şahane değildir ama en azından yalnız bir kadın için sosyal yardımlar, kreş durumları daha iyidir diye düşünüyorum. Kötü evlilik de insanı en güzel memlekette mutsuz eder. Kararlıysanız kabuğunuzdan bir çıkın bakalım sonra yine mutsuzsanız dönersiniz ama durumlar bu. Türkiye orta sınıf için cehenneme döndü. Çok paranız varsa o ayrı tabi.

Genişletmek için tıkla...

Almanya'da devlet bu durumda ev kirası faturalar vs karşılıyor hatta market vs için maaş bağlıyor. Çocuğun okul da ücretsiz. Anneye de zaman tanıyor iş için. İsterse de eğitim vs ücretini karşılayıp meslek edindiriyor. Ne akla hizmet tüm bu kar türkiye ile kıyaslanıyor onu da anlayamadım.

Gocmenturna .!.:

Almanya'da devlet bu durumda ev kirası faturalar vs karşılıyor hatta market vs için maaş bağlıyor. Çocuğun okul da ücretsiz. Anneye de zaman tanıyor iş için. İsterse de eğitim vs ücretini karşılayıp meslek edindiriyor. Ne akla hizmet tüm bu kar türkiye ile kıyaslanıyor onu da anlayamadım.

Genişletmek için tıkla...

Bir de burada gördüğüm kadarı ile sosyal devlet iliklerine kadar hissediliyor. Şöyleki devlet diyorki özetle sen çalışmasan da ben belli bir hayat standartı sana sağlarım. Fazlasını istiyorsan çalısman gerekiyor diyor. Belli sıtandart dediği de türkiyede ortalama bir memurun yaşantısı seviyesinde.
İssizken başvuru halinde hastane sigortasını da karsılıyor. Üstelik bunları yaparken türkiyede Suriyelilere yapılan ikinci sınıf muamelesi ile değil. Kimse kesinlikle demiyor devletten alıyorsun vs diye. Ben buraya bu yıl geldim ve öyle televizyondaki Almanya bitmiş diyen gurbetçilere bakmayın. Onlar iki nesil önce gelen bile dil öğrenmemiş uyum sağlamamış. Hala siparisle türkiyeden 18 yasında gelin damat getiren insanlar. Son yıllar eğitimli insanlar geliyor belki bundan rahatsızlardır bilemiyorum. Gerçi akrabaları gelse yemin etmiş gibi yardım etmiyorlar tutunamasın dönsün diye bekliyorlar. Neyin kafasını yaşıyorlar hiç bilemiyorum.

piraye .!.:

Kendi adıma ben gideyim orda yan gelip yatarım, hiç sıkıntı çekmem kafasıyla söylemedim bunu. Bu tavsiyeyi verenler zaten Türkiye de de çalişan, eğitimli, bilinçli, desteksiz çocuk büyüten, güçlü kadınlar. Anne kardeş desteği, hiç sıkıntı olmadan rahat yaşamak filan benim temel aldığım parametrelerin yanında çok folklorik ve komik kaliyor....

Genişletmek için tıkla...

Bazen sosyal medyada videolar denk geliyor Almanyadan cok biktim, cok zor filan zor ve tuhaf diye saydiklari seyler de şunlar "gece 12de camasir mak. Calistiramamak, kalabalik komşu toplayip alt veya yan komsuyu rahatsiz edememek, balkondan carsaf asamamak ya da devamli gidecek komşu bulamamak."

Almanya falan hariç ama 3 sene ara verilmis bir işe tekrar dönmek inanılmaz zor. Kendimden biliyorum.

CiRiLLA .!.:

Bazen sosyal medyada videolar denk geliyor Almanyadan cok biktim, cok zor filan zor ve tuhaf diye saydiklari seyler de şunlar "gece 12de camasir mak. Calistiramamak, kalabalik komşu toplayip alt veya yan komsuyu rahatsiz edememek, balkondan carsaf asamamak ya da devamli gidecek komşu bulamamak."

Genişletmek için tıkla...

Boylelerinin Almanya ya gocmeyi basarmalari da şaka gibi...Sonra Türkler şoyle Türkler böyle diye yayılan izlenimleriyle de biz uğraşıyoruz, eğitimli, düzgün vatandaşlarımız bunlar yüzünden tatil için vize alırken bile ortadoğulu muamelesi görüyor maalesef

Konu sahibi, facebook kullanıyorsanız göçmen kadınlar sayfasına üye olmanızı öneririm. Anonim paylaşım ile mesleğinizi de yazarak fikir alabilirsiniz. Oradaki bütün kadınlar benzer yollardan geçtiği için size verilecek fikirler de tecrübe içerecektir.
Her neye karar verirseniz yolunuz açık olsun.

piraye .!.:

Almanya dan Türkiye ye dönmek mi? Hele o yaşta bir çocukla? Hanımefendi Türkiye de en iyi işi ve kocayi bile bulsanız, oradaki şartları o çocuga saglayamazsiniz...Bosanmaniza birşey diyemem ama kızınız için ne yapın edin orda kalın

Genişletmek için tıkla...

Ben de bu fikirdeyim

İlk boşandığım aylarda bende aynı şeyleri düşünmüştüm ve benimde 2 kızım var Almanyadayım bende, iyi ki dönmemişim ilk 2 yıl zorlanmadım desem yalan olur ama geçti gitti

vaybenivaylarbana .!.:

Merhaba,

Çok uzun zamandır aklımda olan, ancak bir türlü cesaret edemediğim bir konu hakkında sizin görüşlerinize ihtiyaç duyuyorum. Daha önce de benzer konular üzerine çeşitli konu başlıkları açmıştım. Bu süreci tabii ki anlatmayacağım ancak merak ettiğim bir şey var. Özellikle bu konuda tecrübeleri olanlar yorum yaparlarsa ya da fikir beyan etmek isterlerse çok sevinirim. üç yıldır Almanya’da yaşıyoruz. Beş yaşında da bir kızım var. Kızımın eğitimi, yaşantısı için burası çok iyi gelir diye düşünmüştüm ancak gittiği kreşte de çeşitl sıkıntılar yaşıyor ve o da mutlu değil. Ben çok uzun zamandır aslında bitmiş olan evliliği devam ettirmeye çalışıyorum. Ancak psikolojik olarak da vücut olarak da çok yorulmus durumdayım. Boşanmayı kafama koymuş durumdayım. Ancak, üç yıldır aktif olarak çalışmıyorum İstanbul’a döndüğümde nasıl bir hayat bekler beni bilemiyorum. Kafam çok karışık belki buralardan birileri bana destek olur. Şimdiden çok teşekkür ediyorum. (Üç yıldır sıfırdan almanca öğrenmeye çalışıyorum. Ancak aktif olarak dili konuşamadığım için de bir iş ne yazıkki bulamadım burada. iş bulsam bile geçinmeye bile yetemeyecek derecede az kazanmış olacağım. Türkiye’de en azından geçmiş iş hayatıma baktığımda belirli bir seviyeden başlama şansım olur diye düşünüyorum. Emin değilim ancak bu konuda da belki tavsiye vermek istersiniz.)

Genişletmek için tıkla...

İstanbul'a geldiğinizde sizi hayat pahalılığı, en kötüsü 15 bin liradan başlayan kiralar, trafik ve kaos bekliyor. Diğer şehirlerde de durum pek iç açıcı değil. Eğer iyi gelirli bi işe girmeyecekseniz tutunmanız zor. Allah yardımcınız olsun

Konu sahibi, bence dönmeyi bir süre erteleyin. Hemen ufacık zorlukta ben oynamıyorum derseniz hiç bir konuda başarılı olamazsınız. Avrupadada her şey altın tepside sunulmuyor maalesef. Bunun için çaba göstermeli, uğraşmalısınız. Öncelikle bozulan psikolojinizi tedavi etmeye çalışın. Malum boşanma aşamasındasınız ve kafanız karma karışık olmalı. Geçim korkunuz varsa devletin sunduğu sosyal yardımlar var ve bildiğim kadarıyla insanlar pek ala geçirebiliyor. Bu arada yardıma güvenip kendiniz salmayın, kendiniz geliştirmeye, dil öğrenmeye ve ülkeye odaklanmaya çalışın. Dil öğrendikçe arkadaşlıklar edinecek, bu sayede daha güzel fikirler edinecek ve iş bulma alanınız genişleyecektir. Ama bunlar şıp diye olmaz, sabırlı olup kendinize ve yapabileceğinize inanın.

Herkese yorumları için öncelikle çok teşekkür ederim. Ancak topluca yanıtlamam gerekirse; burada 3 yıldır yaşıyorum ve 1 yıl kızımın kreş bulmasını bekledim. Sıfır almancam olduğu için çeşitli App’lerden öğrenmeye çalışıp 1 senenin sonunda kursa A2 seviyesinden başladım. Şuanda da B2’ye devam ediyorum. Bazı Yorumlarda bugüne kadar Almanca öğrenmeniz gerekiyordu gibi şeyler okudum ancak 40 yaşında yeni bir dil öğrenmek gerçekten hiç kolay değil. Almanlar zaten çokta arkadaş canlısı insanlar değil. Yurtdışında yaşayan arkadaşlar da zaten biraz anlatmışlar. Davulun sesi gerçekten uzaktan hoş geliyor. Bakın gerçekten üç yıldır buraya tutunmaya çalışıyorum. 15 yıllık Türkiye’de çeşitli hem uluslararası hem yerel firmalarda tecrübem var. İngilizcem var ve Almancayı da en az B1 seviyesinde konuşabiliyorum. ancak Almanya’ya gelirken bu denli hayatın zor olabileceğini ve her şeyin iyiye gitmesi gerekirken kötüye gidebileceğini ön göremedim. Eşimle ilgili sıkıntılarım daha da derinleşti. ( ben tersi olacağını düşünürken) Anlıyorum Türkiye’deki ekonomik sıkıntılar, Siyasal sıkıntılar mantıken benim oraya dönmeme gerektiğini gösteriyor. Ama ben de burada gerçekten kendimi çok çaresiz hissediyorum. Ve bu durumu kimseye anlatamıyorum. Burada da tanıdığım birçok arkadaşım bar ancak arkadan konuşulabileceğini düşündüğüm için açmaya korkuyorum. Neyse sağlık olsun bakıcam bir çaresine