- 26 Mayıs 2024
- 33
- 35
- 31
-
- Konu Sahibi denizderya113
- #21
Niye ben hamburgda bi kafede bildiğin kahve kek filan 80lik amca teyzelerle oynamıştımAmaç içip içip dağıtmak. Sokak şenliği yan etkinlik :)
Müzikleri beni benden alıyor. Sen bide Schlager eşliğinde 75 yaşındaki sarhoş çöp bacak Dörte teyzeyi oynarken gör. Evlere şenlik
Ben burda büyümeme rağmen alışamadım. Şoklar içinde izliyorum.
Bazi yurtdişindan gelen expatler "entegre" cabasi içinde bu şenliklere gidip, eğlendim pozu vermiyormu... biride bana bunu açıklasın?! :) geçende biri köln karnevalini öve öve bitiremedi. Ben şok
Niye ben hamburgda bi kafede bildiğin kahve kek filan 80lik amca teyzelerle oynamıştım
Ben tuvalete gitmiştim bi teyze kocamı götürüyorduadamı 5 dk yalnız bıraktım teyze dansa kaldırmış
Eglence ve sosyalleşme tarzları hic tarzım değil. Öncelikle festivalleri.. Yani seveni çok ama asla tahammül edemeyeceğim bir eğlence tarzı. Tuhaf kıyafetler eşliğinde sokaklarda geçit falan ne eğlence ne eğlence. Kırk yıl düşünsem üstüne 10dkdan fazla konuşmayacağım konularda saatlerce sohbet. Tuhaf müzikler. Şahane espri anlayışı. Dağ bayır sporu da sevmeyince geriye sanırım bira içmek dışında hiçbir şey kalmıyor
Merhabalar, 5 yildir yurtdisinda yasiyorum. Yabanci ulkelerden arkadaslarim var ama Turkiye'deki arkadasliklarim gibi olmuyor. Bunu Turkiye' ye tatile gelip Geri donunce daha cok hissediyorum. Yurtdisinda yasayanlar sizler neler hissediyorsunuz.
Esim Turkiye ye donmek istemiyor. O da Turkiye deki IC ice ortami sevmiyor. Yorumlarda gordugum kadariyla yurtdisindaki ortami seven de var sevmeden de. Tecrubeye gore yorumlar da degisebilir. Yalniz olmadigimi hissetmek iyi geldi. Tesekkurler.Ben buradaki kültürü, arkadaşlıkları sevmiyorum. Görüşmek zorunda olduğum akrabaları, samimiyetsiz insanları, iç içe aile ilişkilerini sevmiyorum. Yurt dışında yaşamaya çok uygunum. Arkadaş vs zaten aramam, iki kahve içeyim, gülelim eğlenelim ama evimin içine girmelerini, hayatımı anlatmayı istemiyorum. Hersey yüzeysel olarak kalırsa ben çok huzurlu oluyorum.
O yüzden sizin gibi insanları anlayamıyorum ama çok mutsuzsanız, yaşadığınız yer ve insanlar sizi yoruyorsa Türkiyede yaşamayı düşünün isterseniz
Ne kadar guzel. Herkese iyi insanlarla tanismak nasip olsun. Hangi ulkede yasiyorsunuz.Ben kızımın kreş ortamı sayesinde tanıştım yabancı arkadaşlarımla ve en yakın dostlarım oldular. Hepsi ayrı milletten ama o ülkede doğup büyümüşler. Hepsi orta-kuzey Avrupalı ve gerçek dostlarım oldular. Bencilliklerini veya kabalıklarını görmedim çünkü ortamlarına adapte oldum. Yüzeysel derken kimse kimsenin evine geçiyordum sana kahveye geldim demez. Haberleşmeden konuşmadan kimsenin evine ortamına gidemezsin. Hele hafta sonu hiç aramazsın çünkü aile mahremiyetine önem verirler. Mış gibi yapmıyorlar. Çok açık çok net konuşurlar. Bu arkadaş grubumun içinde kendimi kötü hissettiğim, hissettirildiğim tek bir an olmadı. Yaşıt çocuklarımız olduğu için bazen aktivitelere beraber katıldık, hep nezaket incelik gösterdiler. Babamın vefat haberini aldığımda beraberdik. Zaten çok hastaydı belliydi durumu. Hemen organize oldular, çocuklarımı paylaştılar götürmek zorunda değilsin biz bakarız, kaç gün ihtiyacın varsa kal dediler, uçak bileti aradılar... Ben uçağa binene kadar peşimden ayrılmadılar teselli ettiler. Şimdi dünyanın öbür ucundayım ama arkadaşalarımla bağlantım devam ediyor. Ben varmışım oradaymışım gibi paylaşım yapmaya devam ediyorlar.
Kötü anıları tecrübeleri olanlar için üzüldüm Biraz da bizim kişiliğimize yapımıza bağlı. Bu bana ters, ben böyle görmedim demek yerine, böyle şeyler de varmış deyip esnek bakmak gerek. Benim eşim de o kültürde doğup büyüdüğü için az çok ortamı kestirebiliyordum. Mesafe ve sınırları olduklarını biliyordum. O yüzden kültür şoku yaşamadım. Ayda iki kez akşam yemeğine giderdik, 3-4 gün dini tatillerinde başka bir Avrupa ülkesine giderdik grup olarak. Ne bana ne eşime ters değil mesela bu. Eşim olmadan gitmem, eşim de ben olmadan gidemez düşüncesinde değilim.
Umarım sizlerin de bir gün güzel dostluklarınız olur.
Şöyle 3 4 sene kadar dinleyip katılmayı denedim. Şu an sadece kafamın içinde şarkı söyleyip susmalarını bekliyorumKırk yıl düşünsem üstüne 10dkdan fazla konuşmayacağım konularda saatlerce sohbet.
Şu galiba dünyanın en doğru tespiti ya.
Ben yüzeysel de olsa arkadaş bulamadim, eşimin bir çift arkadaşı vae arada onlarla görüşüyoruz ama nadiren ve çok anlaşabileceğim insanlar değiller. Kursa gidiyorken hocamla çok iyi anlaşıyorduk, fakat hamileydim ve kısa süre sonra bıraktım. Ben de inanılmaz arkadaşsızlık yaşıyorum komşu teyzelere bakıyorum apartmanımdaki baya onlar bile eğleniyorlar fazlasıylaEşim de çok yoğun çalışıyor doğum yaptığımdan beri yalnızım. Artık insanlarla nasıl konuşulur unuttum gibi. Bazı günler yalnızlık iyi diyorum ama bazen de şimdi kahve içecek bir kız olsa ne güzel olurdu diyorum. Arkadaşlık çok güzel şey. Sosyal insanlar için yurt dışında adaptasyon eğer benim gibi doğum, dil bariyerleri olunca zor oluyor haliyle bunalıyoruz.
Almanyadayim…Hangi ülkedesiniz?
Doğum zaten başlı başına değişim demek.
Ben oğlum olduktan sonra anne/cocuk zentrumlarinda baya yeni arkadaşlar edindim.
Kendi çocukluk arkadaşlarımın hepsi çalışiyorlar. Hafta içi etkinlikler vs olmuyordu.
Eğer almanyadaysaniz bu tip yerler mevcut
Ayni şekilde sağlık sigortası üzeri bebek yogasi/yüzme kursu gibi ortamlarda rahatlikla "arkadaş' bulabilirsiniz.
Inanin doğumdan sonra yanlizlaşmak benim gibi almanyada büyümüş bir kadin içinde geçerli.
Almanyadayim…
Aslında özelden konuşursak detaylı öğrenmek isterim sigortayla bebek yogasına mı gidiliyor? Ben sadece spa araştırıyordum bebeğim şu an 3 aylık… Ben bir de Almanca öğrenmeye çalışıyorum bu yüzden Almanlarla iletişimim kısıtlı ama böyle altivitelere gitmek katılmak isterim. Özelden yazarsanız çok sevinirim
Haklisinz. Turkiyeyi ziyarete edince o gosterisi ben de hissettim. Yine de herkesin anadilde konusmasi cok kozmopolit bir karisim olmamasi iyi hissettiriyor. Sokakta dolasirken turkce duymak bile iyi geliyor. Ama suan donme gibi bir durumumuz yok buraya da bir sekilde alismam lazim .Türkıde de durum artık farklk degıl ki
Herkes gecım derdınde sosyalleşmek bıle kulfet oldu.
Kahve içmeye dısarı cıkmak yerıne eve gıdılıyor pahalılkktan. Sohbette hep gecım derdı, egıtım ve saglıktakı yetersızlık. Buhran sebebımız artık
Dugun olıyor gıtmeye korkuluyor altın aldı basını gıttı. Takmayınca o samımı arkadaslar bır tavırda...
Bırde hersey gosterış olmus. Yenılen paylas gezılem paylas sohbet sıfır