• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yurt dışına gidenler hangi yolla gittiniz ?

Direk ırkçılık olmadı ama dolaylı olarak oldu, ikinci sınıf insan psikolojisine itildim diyebilirim.
Mesela hic saf Avusturyalı arkadaşım olmadı, belki de az olduklarindandir bilemiyorum.
Mesela resmi kurumlarda Almanca kendimi ifade ettiğimde yabancı olduğumu bildikleri halde çok hızlı konuşup anlamadığımda tercümanla gel demişlerdi, ingilizce konustugumda ise saygı duyduklarını hissettim bu yüzden Almanca kullanmayı bile bırakmıştım çoğu yerde.
Saf Avusturyalılar genelde şehrinin belli bölgelerindeler ve o muhitten yabancıların ev kiralayabilmesi pek mümkün değil ve o bölgenin okulları göçmen bölgelerinden çok daha kaliteli.
Öğretmenler doğrudan belli etmese de ön yargılı, tamamen kendi hazırladığım hatta yardım bile alamadığım çoğu ödevin kopya olduğunu iddia ettiler, randevu alıp saatlerce sorularına maruz kalarak artı aldım derslerden ama sıradan bir Avusturyalının bunu yaşadığını görmedim.
Bunun gibi şeyler dolaylı bir ırkçılığın olduğundan eminim ama ispatlayamam :)
Şimdi gidersek biz saygın meslek grubunda olacağımız için eminim böyle şeylere maruz kalmayacağız ama bu defa da kızımdan yana korkularım, ya göçmen okuluna giderse, ya dil bilmediği için dışlanır ve içine kapanırsa gibi şeyler...
İyi ki sordunuz valla kaygılarımı anlatmaya yer atıyormuşum :halay:
Ödevin sizin tarafınızdan yapılmadığını ima etmesi veya en iyi ihtimalle hissettirmesi evet ırkçılık fakat avrupalılarla ilgili şu çok söylenen arkadaş olmuyorlar savını oldum olası anlayamadım. Neden aralarına, konfor alanlarına sizi alsınlar ki? Veya siz neden girmek isteyesiniz? Anadiliniz farklı, değer yargılarınız, sevdiğiniz, sevmediğiniz, güldüğünüz her şey farklı. Dinlediğiniz müzik, yediğiniz yemek, yemekten aldığınız tat farklı. Arkadaş olup ne yapacaksınız ki?

Bu aralarına almama meselesi ırkçılık değil bence, kısa bir süre oldu avrupadayım. Sevmiyor değilim yaşadığım yeri ve insanlarını seviyorum elbet ama hiç arkadaş olmalıyım diye yaklaşmadım yerlilere. Expatlar kendi arasında takılıyor zaten. Biz tepeden tırnağa farklı frekanstayız, zorlamaya gerek var mı?

Onu geçtim illa ırkçı bir pencereden bakacaksak eğer bir türk suriyeli ile arkadaş oluyor mu? Aynı hesap işte.
 
L
Almanya o kadar değil, günahlarını almayayım. Bankada, devlet dairesinde, spor salonunda, magazalarda veya sokakta asla ayrımcılığa uğramadım. sadece insanlar mesafeli ve sıkıcı ama bir yanlışlarını görmedim.

Bu arada ilk nişanlım Avusturyalıydı, söylemiş miydim :halay:Ben de genel olarak çok ırkçı ve berbat buldum Avusturyalıları, Hitlerin burdan çıkması asla tesadüf değil. Böyle insanlar hiçbir yerde görmedim gittiğim her yerde yüzüme gözlerini dikip malca baktılar. Nişanlımın ailesi de bk gibi insanlardı zaten o apayrı bir hikaye babası okumuş bir ayıydı annesini aldatıp dövüyordu.

Almanlar yüzeysel de olsa yine az biraz muhabbet eder, 2 kelam eder, sadece tanışıklık olur ama arkadaşlık olmaz. Almanlar da birbirleriyle arkadaşlığın çok zor olduğundan yakınıyor :olamaz:Genel olarak Alman biriyle arkadaşlık bağı kurmak zor, kafalar acaip.
O zamanlar burada konu açsaydın ben sana arkana bakmadan kaç derdim :)
Almanları ben de daha sıcak buluyorum ama yine de Avrupa'daki saat 7 den sonra o köşeyi dönünce zombi çıkacakmış hissi benim hâlâ canım ülkemde kalayım düşüncesine sarilmama sebep oluyor.
Şaka bir yana herkes çocuğu için gider ben ise çocuğu için kalanlardanım. İnşallah doğru bir karar veriyorumdur. Şu kasa olayı çok mantıklı geldi, kesinlikle yapmalıyım.
 
L

O zamanlar burada konu açsaydın ben sana arkana bakmadan kaç derdim :)
Almanları ben de daha sıcak buluyorum ama yine de Avrupa'daki saat 7 den sonra o köşeyi dönünce zombi çıkacakmış hissi benim hâlâ canım ülkemde kalayım düşüncesine sarilmama sebep oluyor.
Şaka bir yana herkes çocuğu için gider ben ise çocuğu için kalanlardanım. İnşallah doğru bir karar veriyorumdur. Şu kasa olayı çok mantıklı geldi, kesinlikle yapmalıyım.

Gençtim, çok aşıktım akılsızdım yani. Bu kadar kaba ve kötü insanlar hiç tanımadım, ailesiyle tanışmaya gitmeden önce telefonda skypeta en az 5 kez domuz yemediğimi söyledi, duydum. Kaldığım 3 günün üçünde de annesi her akşam domuz yemeği yaptı sonra ailece gözlerini dikip baktılar ne yapıcam diye. Kendi o zaman iyiydi, ayrılırken o da çok şerefsizlikleri yaptı. Kısacası hakkımı helal etmiyorum.
 
Londra’da mı doğdun ve ne iş yapıyorsun ?
Türkiye’de mali müşavirim ama artık mesleğin bir değeri kalmadı. Mesleği seviyorum da düzeni sevmiyorum. Anlatsam çok ilkel bir sistem bizdeki de
Doğacak çocuklarıma daha iyi bir gelecek bırakmak istiyorum
Yok hayır ben daha 2021de geldim turkiyedeki işimi buraya taşıdım tasi taragi bile satıp investor visa yla geldim. Hos satilacak bi donumuz kalmisti en son pandemide verilmeyen yardimlar sagolsun maaşları hep cepten ödüyordum. Yani ulkeye dair umudum kalmadigi için geldim. Ve tabi insanlara. Ne gibi bi is yapmak var kafanda müşavirlik değil diyosun saniorum? burda muhasebeciler de güzel kazanio aslinda cok straightforward bi sistem var turkiyedekine benzemese de ogrenince portfoyune kattigin duzenli firmalarla baya güzel ve kolay kazaniosun.
 
Ödevin sizin tarafınızdan yapılmadığını ima etmesi veya en iyi ihtimalle hissettirmesi evet ırkçılık fakat avrupalılarla ilgili şu çok söylenen arkadaş olmuyorlar savını oldum olası anlayamadım. Neden aralarına, konfor alanlarına sizi alsınlar ki? Veya siz neden girmek isteyesiniz? Anadiliniz farklı, değer yargılarınız, sevdiğiniz, sevmediğiniz, güldüğünüz her şey farklı. Dinlediğiniz müzik, yediğiniz yemek, yemekten aldığınız tat farklı. Arkadaş olup ne yapacaksınız ki?

Bu aralarına almama meselesi ırkçılık değil bence, kısa bir süre oldu avrupadayım. Sevmiyor değilim yaşadığım yeri ve insanlarını seviyorum elbet ama hiç arkadaş olmalıyım diye yaklaşmadım yerlilere. Expatlar kendi arasında takılıyor zaten. Biz tepeden tırnağa farklı frekanstayız, zorlamaya gerek var mı?

Onu geçtim illa ırkçı bir pencereden bakacaksak eğer bir türk suriyeli ile arkadaş oluyor mu? Aynı hesap işte.
Her iki grupda sosyal ve ekonomik açıdan eşit olsa evet ne gereği var herkes takılsın kendi çemberinde derdim ama bir grup her anlamda geride kalıyordu.
Mesela yurdun bir barı vardı ve ayda bir defa çalışma hakkımız vardı, çalışanlar hep yabancı öğrenciler olurdu ama bari yönetenler Avusturyalı. Devlet kurumlarındaki egoistlik hep yabancılara karşı olurdu ya da otobüs şoförü ausweiss bitte diye gelip yabancıya sorardı normalde kontrolü schwartzkapler yapmalıyken gibi gibi. Burada yazdıklarım ara ara aklıma gelenler belki bunlar sizin açınızdan farklı yorumlaniyordur ama yaşadığım süreçte hissettiklerim kesinlikle bana gizli bir ırkçılığın var olduğunu söylüyor. Ne bileyim biraz da hassas bir kişiligimdir. Size normal gelen bir durumu daha içselleşitiriyor da olabilirim.
Bu arada ben sadece ırkçılık konusunda konuşunca hep kötü algısı oluşturmuş da olabilirim, aslında iyi bir çok yanı da vardı. Mesela gece 3'e kadar bir cafe de çalışırdım ve evime haftada 3 gün 4 e doğru gelirdim. Bir kez bille tacize uğramadım ya da komşu teyzeler abboovvvv bu saatte ne işi var dışarıda demediler. Çalıştığım yer içkili bir mekandı, 3 yıl boyunca tek bir kez tacize uğramadım 21-24 yaş aralığında gencecik kız olarak.
Kurallar hep insanların rahatlığı için vardı, adalete güvenim tamdı. Çalıştığım her zaman tam karşılığını aldım, ulaşım ağı harikaydı, parklar bahçeler çok güzeldi, bisikleti bir ulaşım aracı olarak kullanıyordum...
Konu kızım üzerindeki endişelerimden ırkçılığa geldi yoksa ben safkan ırkla konuşmasam da olur yazdığınız gibi sadece kızım ile konuşmadıklarinda nasil etkilenir, beynine ikinci sınıf olduğu yer eder mi? Özgüveni kırılır mı gibi sorulardan buraya geldim...
Bu arada biz de zaten Suriyelilere karşı ırkçılık yapıyoruz benim düşünceme göre ama onu ispatlarim bence :))
 
Oraya da bir bakayım

Peki şunu sorabilir miyim

Orada asgari ücretle bir işe girsem en kötü ihtimalle hayat standartım kira ve faturaları ödeyebilmeye yeter mi ?
Link kopyaladim yasak degildir umarim.. Burda Amsterdam'da olan pozisyonlar var.

 
Her iki grupda sosyal ve ekonomik açıdan eşit olsa evet ne gereği var herkes takılsın kendi çemberinde derdim ama bir grup her anlamda geride kalıyordu.
Mesela yurdun bir barı vardı ve ayda bir defa çalışma hakkımız vardı, çalışanlar hep yabancı öğrenciler olurdu ama bari yönetenler Avusturyalı. Devlet kurumlarındaki egoistlik hep yabancılara karşı olurdu ya da otobüs şoförü ausweiss bitte diye gelip yabancıya sorardı normalde kontrolü schwartzkapler yapmalıyken gibi gibi. Burada yazdıklarım ara ara aklıma gelenler belki bunlar sizin açınızdan farklı yorumlaniyordur ama yaşadığım süreçte hissettiklerim kesinlikle bana gizli bir ırkçılığın var olduğunu söylüyor. Ne bileyim biraz da hassas bir kişiligimdir. Size normal gelen bir durumu daha içselleşitiriyor da olabilirim.
Bu arada ben sadece ırkçılık konusunda konuşunca hep kötü algısı oluşturmuş da olabilirim, aslında iyi bir çok yanı da vardı. Mesela gece 3'e kadar bir cafe de çalışırdım ve evime haftada 3 gün 4 e doğru gelirdim. Bir kez bille tacize uğramadım ya da komşu teyzeler abboovvvv bu saatte ne işi var dışarıda demediler. Çalıştığım yer içkili bir mekandı, 3 yıl boyunca tek bir kez tacize uğramadım 21-24 yaş aralığında gencecik kız olarak.
Kurallar hep insanların rahatlığı için vardı, adalete güvenim tamdı. Çalıştığım her zaman tam karşılığını aldım, ulaşım ağı harikaydı, parklar bahçeler çok güzeldi, bisikleti bir ulaşım aracı olarak kullanıyordum...
Konu kızım üzerindeki endişelerimden ırkçılığa geldi yoksa ben safkan ırkla konuşmasam da olur yazdığınız gibi sadece kızım ile konuşmadıklarinda nasil etkilenir, beynine ikinci sınıf olduğu yer eder mi? Özgüveni kırılır mı gibi sorulardan buraya geldim...
Bu arada biz de zaten Suriyelilere karşı ırkçılık yapıyoruz benim düşünceme göre ama onu ispatlarim bence :))
Irkçılık kesinlikle var, yok diyen yalan söyler. Sadece dediğiniz gibi kibar kibar yapıyorlar, bizim gibi dan dun bodoslama değil. Ama ırkçılık dünyanın her yerinde var, insanoğlu pek de masum bir yaratık değil malum :)) o yüzden içselleştirmiyorumdur belki de. Ben kendi ülkemde bile ayrımcılığa uğraya uğraya okudum, çalıştım. Alıştık bir nevi 🤓

Evladınız konusundaki endişelerinizde çok haklısınız, insan kendi başına gelene çok takmaz ama çocuk olunca işler değişiyordur tabi. Hangi ebeveyn çocuğunun ayrımcılığı içselleştirerek büyümesini ister ki? İnşallah gönlünüze göre olsun her şey.

Edit: yazdığımı okudum da sanki yolda yürürken insanlar yuh diye bağırıyor gibi olmuş :D toplumda herkes ırkçı değil tabi, hatta çok fazla sayıda nazik yardımsever insanlar da var.
 
Teşekkürler:oops:
Bu arada Rosetta stone'da bir sürü dil var ama e-devlet ile girişte sadece birini seçebiliyorsun. O da aklında bulunsun,neyi sectiysen onla devam ediyorsun yani...
Aynı cumhurbasnligi kütüphanesinde Tumer'in dil eğitimi ve IELTS,TOEFL,YDS sinavlarina hazırlık veri tabanı da var. Tümer de çok köklü bir kurum, belki o da ilgini çekebilir.

Göç başka turizm başka demişler, ben bir iki günlüğüne gittiğimde bile çok sıcakkanlı, hoşsohbet insanlara denk gelmiştim. Türkiye'de tanıştıklarim da genelde bıcır bıcır , sohbet edip dönünce de mektup yazan insanlar olmuşlardır. Ama belki de doğal ortamında farklılardir🙄
Eski sevgilim çok neşeli,esprili,guleryuzlu bir çocuktu. Ama bana kendi ülkesinde (Rusya) asla böyle yolda gulmediğini, metroda falan tüm hemşerileri gibi asık suratla oturduğunu, aslında çok ciddi bir insan olduğunu iddia ederdi. Bilmiyorum ne kadar doğru
+9 rep 😜
Şu kk da her gün yeni bir bilgi ediniyoruz ama bu son zamanların en büyük kıyağı gibi oldu.
Teşekkürler.
 
Yok Avrupa’da iş bulsam vize alsam gitsem misal asgari ücretle bir işte geçirebilir miyim ?
avrupada asgari ücretle geçinenler zaten orada olan insanlar
1-evleri var (kiralık da olabilir sorun değil)
2-yetmediği yerde devlet destek oluyor

siz buradan asgari ücretle zaten iş bulamazsınız- çünkü vizenize sponsor olamaz kimse. bunun bazı limitleri var. mesela almanyada ayda 3 bin euro filandı galiba. bunun altında kazanacağınız işle buradan çalışma vizesi alıp gidemiyorsunuz. (not almanyada asgari ücret aylık değil saatlik ama asgari ücret 1300 euroya filan denk gelir ortalama, yani asgari ücret x2 filan alacağınız bir iş olması gerekiyor)

hadi diyelim asgai de olsa bir iş buldunuz (tanıdığınız sizi kuaför ya da eşinizi inşaatçı filan gösterdi diyelim, bir takım usulsüz yollar kısacası) o zaman da destek alamazsınız.

bu neden büyük sorun çünkü:

şu anda avrupada büyük sıkıntı ev bulmak. ben de eylülde tekrar gidecem gibi, kesinlik kazanmadı. kısa sürede kesinleştirmezsem ev bulamam adım gibi biliyorum. maaş bordrosu olmayan, olsa da asgari gibi olan, yeni gelmiş, yabancı birine avrupalı ev sahibi ev vermek istemiyor. onu geçtim çoğu yerde zaten ev yok. özellikle de iş piyasası yüksek olan büyük şehirlerde.

ha ama dil kursu, master ,mesleki bir program şu bu bir şekilde gittiniz diyelim, bir süre yurt murt idare eder, sonra da iş bulur kalırsınız mesela. o zaman şirketin size sponsor olması şart olmuyor. ev de bir süre orada kaldıktan sonra daha rahat bulunuyor.

evliyseniz ve çocuk da varsa. size iş-ev-okul- eşe iş bunların hepsini birden ayarlayabilmek, önceden böyle bir tecrübesi olmayan kişiler için gerçekten büyük olay olur. parçalı düşünmek daha iyi gibi.
 
Merhaba ,

Türkiye’de yaşayıp yurtdışına göç etmiş olanlar hangi yolla gittiniz ?

Yurtdışında iş aramak istiyorum ama nereden başlayacağımı bilmiyorum.
Fikir ve önerilere açığım.

Not : konuyu polemiğe çevirmek isteyenler yazmazsa sevinirim. Uğraşacak ne halim ne de moralim var.
Benim ailem yurt dışında yaşıyor ben tercih etmedim evliliği seçtim ama kardeşim gitti dört yıl oldu hala oturum alamadı . Maalesef ki müslümanları pek sevmiyor istemiyor binbir türlü sebebten vatandaşlıga kabul etmiyorlar. En net kolay ve sorunsuz evlilikte olur direk vatandaşlık alarak girmiş oluyorsunuz her türlü imkandan faydalanıyorsunuz. Sırf yurt dışı için de evlilik doğru olmayabilir .
 
Aslında hayatımızın 5 yılı küçük Almanya Avusturya'da geçti ve ben öyle bir bıkkınlık yaşadım ki...
7 yıldır ülkemizdeyiz gidişat bizi çok endişelendiriyor ama en azından ekonomik kaygılar yaşamıyoruz. Yeteri kadar arkadaşlarımız var hem de kızıma arkadaşlık yapacak çocukları olan :) Kızım ormanın içersinde çok güzel bir kreşe gidiyor, eşim ve ben evden çalıştığımız için trafik vs hiç çekmiyoruz. Kızımın okul zamanı geldiğinde parasını verip koleje yollama şansımız var. Yurtdışında paran da olsa iyi eğitim aldiramazsin çünkü herkes eşit ve bu defa da ırkçılık olursa ne olacak kaygısı yaşıyorum. Kızım çok sosyal ve öğretmenlerine göre üstün zekalı, içine kapanmasından korkuyorum.
Görece güzel bir hayatımız var ama addalete bi gün ihtiyacımız olursa gibi sorular kafamızda..
Paran varsa her yerde kolaylıkla yaşayabiliyorsun
Hukuk sistemi de çoğunlukla güçlü olanın yanında oluyor
O yüzden endişe etmeyin
 
Ama canisi bu heryerde boyle.. koronadan dolayi.. her yerde zam var marketlerde vs. Turkiyeye has birsey degildir emin ol
Her yerde öyle değil. 12 senedir bir Avrupa ülkesinde yaşıyorum ve geçici bir süreliğine şimdi Singapur'dayım. Ben İsviçre'ye gittiğim günden beri ekmeğin hatta marketlerde satılan tüm gıdaların fiyatı aynı. Hatta bu 12 sene içerisinde toplu taşımaya bir ya da iki kez zam yapıldı. O da kuruş hesabı. Yani 3.50 birim fiyatı olan 3.60 oldu gibi. Sadece yiyecek içecek değil nerdeyse herşeyin fiyatı her sene aynı buralarda çünkü enflasyon yok. Hatta yatırım amaçlı bankaya para yatırmak isterseniz eksi faiz veriyorlar. Avrupa gibi Singapur'da da durum aynı.
 
Açıkcası benim cesaretim yok gidip yerleşmeye ama Oğlanı yollayacağım.
Seneye 12.sınıf olacak, bu yaz bi git dedim, 2-3 hafta gözlemle kuzenim var, arkadaşlarım var.
Bir arkadaşımda Hannover Üniversitesinde öğretim görevlisi okulu filan gezdirip, ders saatleri sosyal aktivitelerden bahsedeceklermiş.
Tıp olursa burada okumak istiyor ama olmazsa fizik istiyor, Fizik Mühendisliğini burada okutmak istemiyorum sonu yok enazından orada kursun düzenini bizim maalesef Ülkece sonumuz iyi görünmüyor :KK14:
Ben de sizin gibi düşünüyorum. Ortalamanın epey üzerinde bir gelirim ve düzenim var. Kendi adıma bunu bozmam. 37 yaşındayım, 4 ve 6 yaşındaki iki çocukla yurt dışına yerleşmem. Ama çocuklarım kendini kurtarsın istiyorum.

Daha ilkokula başlarken bunu onlar için kolaylaştırmanın yollarını aramaya başladım. Onlara sunulan fırsatı değerlendirirlerse IB programı olan bir okula yazdırdım. Bizden kalacaklarla para sıkıntısı yaşamayacaklarını biliyorum ama diğer arkadaşların bahsettiği gibi kaliteli yaşamalarını istiyorum. Eğer onların da aklına yatarsa ikisini de üniversite için yurtdışına göndermeye kararlıyım.
 
Eşim IT müdürü, ortalamadan biraz ust geliri var hiç riske girmek istemiyor yahu memnunmuş işinden. 🙄 Ben AB vatandaşiyim ustelik ona rağmen duruyoruz Turkiyede, ailem yurtdisindan Turkiyeye donmustu bi kac yil once onlar bile yurtdisina geri gitti yerleşti. 😂
Millet yurtdisi yurtdisi diye bu kadar tirmaladikça kendimi sorguluyorum artik elimde pasaportumla otururken. 🙄
Çocuklarının, sıradan mahalledeki bir devlet okulunda en iyi en kaliteli eğitimi almak istemeleri olabilir. Anadil seviyesinde 2 yabancı dil daha öğreniyorlar. Bütün kurslar, hobiler, çocukların eğitimi ve gelişimi için gerekli olan aktiviteler bedava ya da çok cüzi miktarlarda. Benim de yeğenim Türkiye'de büyüyor ve elimden gelen yardımı yapıyorum onun için. Annesi babası da ellerinden geleni yapıyorlar ama bir tane çocuğun masrafına anca yetişiyorlar.
 
Sanırım kimse gelmesin istiyorlar , ekmeklerini ellerinden alacaklarına inanıyorlar 😂
Benim düşünceme göre, yeni gelenlerin kendilerinden daha eğitimli ve lisan bilmeleri onları rahatsız ediyor. Çünkü kendileri 40 senedir orada olup ta 40 kelime bilmemeyi öğrenmemeyi marifet saymışlar. Lisan bilmedikleri ve topluma karışmayıp kendi mahallelerinden çıkmadıkları için yeni gelenlerin çabuk dostluk kurup her ortama adapte olabilmelerine hasetleniyorlar. Zamanında kendileri asla bir araya gelmek istemedikleri yerli halkla kaynaşmamışlar bu yüzden dışlanmışlar ama şimdiki nesil hemen kabul görüyor, heryere davet ediliyor, iki taraf birbirine önyargısız yaklaşıyor. Bunlar da hasetlenmesinler de napsınlar?
 
Ben de sizin gibi düşünüyorum. Ortalamanın epey üzerinde bir gelirim ve düzenim var. Kendi adıma bunu bozmam. 37 yaşındayım, 4 ve 6 yaşındaki iki çocukla yurt dışına yerleşmem. Ama çocuklarım kendini kurtarsın istiyorum.

Daha ilkokula başlarken bunu onlar için kolaylaştırmanın yollarını aramaya başladım. Onlara sunulan fırsatı değerlendirirlerse IB programı olan bir okula yazdırdım. Bizden kalacaklarla para sıkıntısı yaşamayacaklarını biliyorum ama diğer arkadaşların bahsettiği gibi kaliteli yaşamalarını istiyorum. Eğer onların da aklına yatarsa ikisini de üniversite için yurtdışına göndermeye kararlıyım.

Gönlünüze göre olsun :dua:
 
Mesela hangi
Ulkeler boyle? Yani destek paketleri olan ulkeler var..ama biraz uzaktan bakip yorumluyoruz bence.. cafe restoran sahiplerine sormak lazim
Benim bildiğim Almanya ve İsviçre var. Eşim İsviçre'de çalıştığı halde Almanya'daki avukatı tüm müvekillerine yardım başvurusu yaptığında Almanya hükümeti eşime de pandemi yardımı verdi. Çünkü Almanya'da on-line ders vermek için kendi adına kurduğu şahıs firması var eşimin. Sen zaten orada çalışıyorsun gelirin var, yok sana yardım demediler. İsviçre'de ise eşimin arkadaşı ve aynı zamanda spor antrenörümüz olan kişi de aldı yardım. Çalışanı yok, kendisi randevulu olarak spor yaptırıyor. Hükümet kira ve işyeri gideri yardımı yaptı. Bütün işyerlerine destek oldular. Maaşını alamayan işten çıkartılan hiç olmadı.
 
Ben Japonya'ya tasindim. Bilmiyorum buralara gelmek ilginizi cekiyor mu? Daha once kucuk bir Almanya maceram olmustu, Almanya'yi cok sevmekle beraber ayni kalkinmislik duzeyinde ama Turk oldugum icin onyargilara maruz kalmayacagim bir yere tasinmak istedim. Japonya'dan cok cok memnunum. Ne tarz isler bakiyorsunuz bilmem ama cok iyi ingilizceniz varsa burada is bulmak bence zor degil. Sorulariniz olursa yazabilirsiniz.
 
Yurt dışında yaşayan gurbetçiler genelde tr şartlarının daha iyi olduğunu söylüyor 😅 bırak gel diyince kurulu düzenim var diyorlar. Gerçekten yurtdışı şartları daha mı zor? Dil harici problemleri soruyorum. Çalışma saatleri çok mu? 3 kişinin yaptığı işi 1 kişiye yükleme, az personel çalıştırma durumları oluyor mu merak ediyorum
 
Back