Sevgili LENTE benim babamın amcası yeni vefaal etti,bazı şeyleri daha açıkca öğrendim.Büyük dedemiz ali paşa imiş aslen izmir'li imiş Osmanlı zamanında dedemizi dırama'ya göndermişler.Dedemizde resüloba köyüne yerleşmiş,ama amcamızdanda duydugumuz o köyü ali paşa dedemiz kurmuş,Türk insanların sanırım orada çoğalması amaçlı, ama sanırım bu anlatılan 6,7 kuşak öncesi olmuş,Sonra kurtuluş savaşı ve bir arada kardeşce yaşarken çeleşmeler ve yunan zulmü,dedem anlatırdı.Yemene kadar babası amcası savaşa gitmişler yıllarca orada kalmışlar.Zulüm,zulüm...... Yoksa insan vatanından toprağından kopar mı..Amcasını ve amca çocuklarını dedemin gözleri önünde kurşuna dizmişler.Bu kadar korku olmasa insan tekrar topraklarına gitmezmi,Ya vapurda çektikleri üst üste bir çuval gibi değersiz bir biçimde yolculuk,iki kızını vapurda hastalıktan ölmüş...İzmir'e neden dönmediler derseniz orasıda işgalin izini hala taşıyormuş o yüzden km,lerce uzağa gelmişler samsun a peki burada hoş mu karşılamışlar.Burada da yerli halk mubadile sonucu verdikleri yerleri dedemdemden almak ve ekmek istemişler anlayacağınız hep eziyet ki dedeme çoooook yıllar sonra gazilik madalyası ve maaşı vermek istediler dedem gelmiş 70 küsür yaşlarına ve hep kendi çalışıp kazanmış kimseye muhtaç olmadan yaşamış benim kazandığım yeter deyip ben maaş felan istemem deyip Ankara'ya gitmedi.Bugün herkese örnek olacak bir ders aslında dedem 96 yaşnda vefaat ettisürekli çalıştı kimseye muhtaç olmadı.Küçük kardeşi daha 1 ay önca o da 95 yaşlarıda vefaat etti.Dedem yanlış hatırlamıyorsam 81-82 yıllarında vefaat etti Ozaman gençlik bu kadar dikkatli dinlemiyorduk.Ama yıllar sonra dedemin küçük krdşi anlatınca insanı büyük bir hüzün kaplıyor bir yerlerde çok yakın akrabalarımız var ama bilemiyoruz kimler çok acı bir durum.Dedem hayattayken yunanistandan ziyarete gelirlerdi.Ah o zaman mutluluğunu görecektiniz.Anlarılmaz yaşanır......Sevgiler.