merhaba güzel bir hafta sonu diliyorum hepinize....
didem77 yazdıklarını okudum çok üzüldüm aramıza hoşgeldin... en çokta anneliği haketmiyorum deyişin içimi acıttı. hele bir bak etrafına kimler kimler anne oluyor onlar anneliği hakediyorda sen mi etmiyorsun. kendine haksızlık etme her kadın hatta her dişi canlı anne olmayı sonuna kadar hakediyor. hepimizin hayatında mücadele edeceğimiz şeyler var kimimiz öyle kimimiz böyle her birimiz ayrı ayrı sınavdan geçiyoruz her birimiz anne olmak için çırpınıyoruz sebeplerimiz farklı olsada amacımız bir...
birikimli ve dolu dolu yazıyorsun kendi sorunlarının farkındasın bu farkındalık önemli bir ayrıntı bence...
bu siteye rastlaman efsuneyle tanışmış olman büyük bir şans o bizim efsanemiz...
bende psikiyatrist ve psikologdan daha çok terapistlere güvenenlerdenim...
merhaba berils :) aslında anneligi haketmiyorum derken aklımda olanlar gerçek bir sorun olmadığı halde onu taşımayı başaramamam. bir de ben 5 yıldır evliyim ve 30 yasında evlendim (genc bir yas değil). annem, annanem falan çok soyledi yasın gecmeden cocuk yap diye. ben hic oralı olmadım, başka önceliklerim vardı. ama bir gun cocugum olmasını da istiyordum. sonra bizim is yerinde sevdigim 2 arkadasım hamıle kaldı ve birden çocuk sahibi olmayı cok istemeye basladım. ama 3 aydır adet gormuyordum. doktora gittim hormon bozukluguymus ve 1 yıl boyunca dıana 35 kullandım. sonra bor de antıdepresanları bırakmaya calıstım ve geldım 34 yasına ve bır de yasanan son olaydan sonra 1 yıl da bu sekilde gidecek. ben sankı bu ıs ıstedıgım anda olacakmıs gıbı vaktımı gecırdım. nasıl bazı sorunlar cıkabılır ve ben gecıkebılırım dıye dununemedım anlamıyorum, bu yuzden de kızıyorum kendıme. ama ben de mucadele edeceğim ve ilacları bırakacagım. efsune bana cok yardımcı oluyor. burada oldugum icin cok mutluyum. gorusuruz...