Merhabalar,
üzücü bir durumla karşı karşıyayız,
2 bekar ablam var ikisi de bizden farklı şehirde beraber yaşıyorlar,
ablam evli bir adamdan bebek dünya ya getirdi kendisi 35 yaşında, (bu bebeği doğurmayı çok istedi)
adam klasik eşimle ayrı evlerde yaşıyoruz, sorunlarımız var boşanıcaz zaten.... bebeğin 40 ı çıkana kadar doğum dahil görüştüler, sabah işe gitmeden dahi gitmiş görmüş bebeği, az kaldı 2 ay sabret herşeyi yoluna koyucam diye oyalamış, ya da bizimki ona inanmak istedi,
bu arada 2 ablam da çalışan kendi kendi ayakları üstünde duran kişilerdi, hamilelikle birlikte adam çalışmasına müsaade etmedi, kesinlikle adamın maddi anlamda bi desteği olmadı kabul etmediler,
adam oyalamasa dahi bu bebeği doğurmayı göze aldı yani.
şuan ki nokta;
adam istemiyorum diyor, eşi de bebeği biliyor, beraberler, kadın ilişkilerini de biliyordu zaten,
adamdan bi beklenti yok ipler koptu. ancak babalık davası açmaya hazırlanıyor.
asıl bizi endişelendiren kısım;
doğumun olacağı gece kız kardeşim anneme durumu anlattı, öncesinde diyemedik, doğum bu annem bilsin istedik,
tabii evli adam durumunu da söyleyemedik, yarım yamalak anlattık, annem kızımın arkasındayım dedi, belki de doğum anında söylediğimiz için duygusal yaklaştı bilemicem ama bu yük anneme çok ağır.
Elalem lafı yapan biri değildir annem sağolsun. Reddedenlerden de değil. ancak hep bi nikahları kıyılsın gelsin babana anlatsın deyip durdu.
son durumu yani adamın bebeği istemediğini hala evli olduğunu da, bu hafta sonu söylemeyi düşünüyoruz.
babam nasıl kaldıracak, nasıl olacak, bilmiyorum endişe ediyorum.
içime atmaktan uykusuzluktan, olacakları düşünmekten yoruldum. çok yoruldum.
ablalarım biri anne biri baba rolüne büründüler, babama söyledikten sonra eğer ki kötü şeyler olmazsa gelmelerini bizimle yaşamalarını istiyorum. yeğenimi resim ve videolardan değil yanımda severek büyütmek istiyorum.
kötü yorumlar beni daha da aşağı çekecektir. bu konunun olumlu yorumu olur mu onu da bilmiyorum.
iç dökme diyelim,
Ablama hakaret edilmesine dayanabilir miyim? bi bunu düşündüm konuyu açarken
üzücü bir durumla karşı karşıyayız,
2 bekar ablam var ikisi de bizden farklı şehirde beraber yaşıyorlar,
ablam evli bir adamdan bebek dünya ya getirdi kendisi 35 yaşında, (bu bebeği doğurmayı çok istedi)
adam klasik eşimle ayrı evlerde yaşıyoruz, sorunlarımız var boşanıcaz zaten.... bebeğin 40 ı çıkana kadar doğum dahil görüştüler, sabah işe gitmeden dahi gitmiş görmüş bebeği, az kaldı 2 ay sabret herşeyi yoluna koyucam diye oyalamış, ya da bizimki ona inanmak istedi,
bu arada 2 ablam da çalışan kendi kendi ayakları üstünde duran kişilerdi, hamilelikle birlikte adam çalışmasına müsaade etmedi, kesinlikle adamın maddi anlamda bi desteği olmadı kabul etmediler,
adam oyalamasa dahi bu bebeği doğurmayı göze aldı yani.
şuan ki nokta;
adam istemiyorum diyor, eşi de bebeği biliyor, beraberler, kadın ilişkilerini de biliyordu zaten,
adamdan bi beklenti yok ipler koptu. ancak babalık davası açmaya hazırlanıyor.
asıl bizi endişelendiren kısım;
doğumun olacağı gece kız kardeşim anneme durumu anlattı, öncesinde diyemedik, doğum bu annem bilsin istedik,
tabii evli adam durumunu da söyleyemedik, yarım yamalak anlattık, annem kızımın arkasındayım dedi, belki de doğum anında söylediğimiz için duygusal yaklaştı bilemicem ama bu yük anneme çok ağır.
Elalem lafı yapan biri değildir annem sağolsun. Reddedenlerden de değil. ancak hep bi nikahları kıyılsın gelsin babana anlatsın deyip durdu.
son durumu yani adamın bebeği istemediğini hala evli olduğunu da, bu hafta sonu söylemeyi düşünüyoruz.
babam nasıl kaldıracak, nasıl olacak, bilmiyorum endişe ediyorum.
içime atmaktan uykusuzluktan, olacakları düşünmekten yoruldum. çok yoruldum.
ablalarım biri anne biri baba rolüne büründüler, babama söyledikten sonra eğer ki kötü şeyler olmazsa gelmelerini bizimle yaşamalarını istiyorum. yeğenimi resim ve videolardan değil yanımda severek büyütmek istiyorum.
kötü yorumlar beni daha da aşağı çekecektir. bu konunun olumlu yorumu olur mu onu da bilmiyorum.
iç dökme diyelim,
Ablama hakaret edilmesine dayanabilir miyim? bi bunu düşündüm konuyu açarken
