Sabah sabah iyiki bir duşa giriyim dedim söylemedikleri kalmadı çocuğun bezini niye degiştirmemişim diye eşimin üzerime gelmeleri annemin ayrı bağırması yani suçum ne bilmiyorum ama bu kadar çocuk gibi azarlanmaktan sürekli emir verilmesinden birilerinin şunu yap bunu yap demesinden yoruldum eşime diyorumki duştan çıktım zaten bezlicektim yani hergün yaptığım şey için sürekli azarlanmaktan yoruldum ben anne değilmiyim ben bilmiyor muyum kii bu nasıl bir davranış şeklidir ki sorunu sürekli kendimde arıyorum sırf bu yüzden bir yandan kocam bağırıp üzerime geliyor bir yandan annem ayrı bağırıyor en son eşimde sinirlendi kahvalti bile etmeden çıktı gitti annemde bana bağırmaya başladı bak boğazını sıkarım şimdi falan nelerle uğraşıyorum nasıl insanlarla uğraşıyorum bana diyorki suçunu kabul et bende dedim neyi kabul edicem bu bir suç degilki dedim üzerime çok gereksiz geliyorsunuz yani siz söylemeseniz ben anneliğimi yerine getiremiyormuyum bir bez için mii çocuğun altını bezlemedim diye mi ne büyük bir dert.. sürekli bu ve buna benzer psikolojik durumlar yaşıyorum kendimi baskı altındaymış gibi hissediyorum