- 24 Şubat 2013
- 325
- 289
Kızlar selam bu satırları gözlerim dolu dolu yazıyorum 7,5 aylık çok tatlı pamuk gibi bir evladım var canımdan çok hemde çok seviyorum ama bizim sıkıntımız uyku uykuyu hiç sevmiyor gün içinde o kadar yoruluyorum ki akşam olunca az da olsa kendime vakit ayırmak istiyorum gerçi artık bunu da geçtim kendisi doğru düzgün uyumuyor onun için daha çok üzülüyorum dediğim gibi gün içinde sürekli oyun sohbet ile geçiyor uyumamasini veya az uyumasını bir şekilde tolere ediyorum ev işi vs beraber yapıyoruz Allah var eşim çok destek ev işine bebeğimize vardiyalı çalışmasına rağmen fazla fazla ilgilenir bizimle ama ben çok yorgunum özellikle akşamları bitiyorum Buda bebeğime yansıyor bazen ister istemez sesim yükseliyor yeter dur uyu gibi sonra vicdanım sızlıyor oturup ağlıyorum ben kötü bir anne miyim diye iç dökmek istedim anneligi beceremiyormusum gibi hissediyorum bazen elimden geleni yapıyorum ama bazen sinirlerime hakim olamıyorum 
biraz daha sabredin, iletisim kurmaya basladiginda her sey daha guzel olacak 
ya da anca bu tempoya adapte olucam
bir tahlil yaptirip takviye alin gerek varsa, eksik yoksa da tempoya alismaya zorlayin kendinizi 
