Yönlendirmenize ihtiyacım var

Benimde ilk teklifim bu oldu ona. Kızıma yaptıklarını örnek göstermeden yargılamadan yasadığı kayıpla ilgili destek aldırmayı teklif ettim. Ama malesef o yaştakilerin çoğu buna normal bakmıyor deli miyim ben sözlerine başladı. Anlattım detaylıca ama nafile..
Muhtemelen kaybından dolayı dengesi şaşmış,boşanmada size iyi niyetli davrandığı için her zaman hatırı olsun..Ona artık tatlı dille onu yormak istemediğini söyleyin,kızınızın yaşı dolayısı ile kursa gitmesi gerektiğini,okul sonrası ekstra kurs bakın ama bu tavrından dolayı kızım artık gelmeyecek imajı vermeyin iş inada binmesin tamamen onu dusunduğünüz için böyle bir karar aldığınızı hissettirin
 
ai1.jpg


Merhaba, yaşadığınız sürecin hem sizi hem de kızınızı ne kadar yıpratmış olabileceğini tahmin ediyorum. Çok zor bir dönemden geçiyorsunuz ve bunun hem duygusal hem de pratik zorluklarıyla baş etmeye çalışıyorsunuz. Size birkaç açıdan yardımcı olabileceğini düşündüğüm bazı önerilerde bulunacağım:

1. Kendi Duygularınızı Kabul Edin ve Destek Arayın

  • Bu kadar karmaşık bir süreci tek başınıza göğüslemek zorunda değilsiniz. Bir terapist ya da danışmandan destek almayı düşünebilirsiniz. Bu, hem sizin daha güçlü hissetmenizi sağlayabilir hem de durumla ilgili sağlıklı kararlar almanıza yardımcı olabilir.

2. Kızınızın Duygularına Odaklanın

  • Kızınız, babasının kaybı ve şu anki durumun karmaşıklığı içinde kendi duygu dünyasında bir denge kurmaya çalışıyor. Onunla bu konuları uygun bir dil kullanarak konuşmaya çalışın. Örneğin:
    • “Biliyorum babaannen seni çok seviyor ve onunla vakit geçirmeyi de seviyorsun ama görüyorum ki bazı şeyler seni rahatsız ediyor. Hadi bunları birlikte çözelim” diyebilirsiniz.
  • Eğer mümkünse, çocuklar için uzmanlaşmış bir psikologdan destek alabilirsiniz. Böylece hem siz hem de kızınız bu süreci daha sağlıklı şekilde atlatabilirsiniz.

3. Babaanneyle Sınırlar Belirleyin

  • Babaanne büyük bir travma yaşamış ve bu travma onun davranışlarını değiştirmiş olabilir. Ancak bu durum, sınırları tamamen kaldırmak anlamına gelmemeli.
  • Onunla sakin bir zamanda konuşmayı deneyin. Örneğin:
    • “Senin bu süreçte ne kadar zorlandığını anlayabiliyorum. Kızım için yaptıklarını da asla unutamam. Ama son zamanlarda bazı durumlar onun psikolojisini etkiliyor ve bu beni de çok üzüyor. Seninle bunu konuşup bir çözüm bulmak istiyorum” gibi bir giriş yapabilirsiniz.
  • Bu konuşmada, kızınıza dair bazı konularda karar almanın sadece sizin hakkınız olduğunu net bir şekilde belirtin. Mesela eğitimle ilgili ya da kızınızın hayatındaki önemli kararlarla ilgili sınırlar çizmek önemli.

4. Alternatif Çözümler Düşünün

  • Babaanne kızınızı istemediği şeylerle tehdit ediyorsa, bu bir bağımlılık ilişkisine dönüşebilir. Kızınıza “Babanneyi üzmeden bazı şeyleri değiştirebiliriz” diyerek farklı seçenekler sunabilirsiniz.
  • Örneğin, tam gün çalıştığınız için kızınız bir süre bakıcıyla vakit geçirse ve günün sonunda babaannesini ziyaret etse bir denge kurulabilir. Böylece babaannenin de kendini dışlanmış hissetmesi engellenebilir.

5. Kendi Gücünüzü Unutmayın

  • Siz kızınız için çabalıyorsunuz ve bunun farkında olan bir çocuğunuz var. Çocuklar, bu tür süreçlerde güçlü bir ebeveyn modelinden çok etkilenir. Siz ne kadar sağlam bir duruş sergilerseniz, kızınız da o kadar güvende hissedecektir.
Unutmayın, hiçbir çözüm tek bir gecede gerçekleşmez. Sabırlı olun ve bu sürecin adım adım iyileşeceğine inanın. Her şeyden önce, kendinize yüklenmeyi bırakın; şu an yaptıklarınız bile çok değerli ve anlamlı.

Size ve kızınıza güç ve huzur diliyorum. ❤️
 
Yaşadıklarınız kolay değil. Boşanma sonrası çocuğunuzu babaanneye birakmissiniz. Çocuğun düzeni bozulmasın diye doğal olarak. Bakıcı ayarlamak güvenilir birini bulmak zor oluyor. Fakat oğlunun ölümü sonrası eski kayinvalideniz psikolojik olarak çökmüş, küçücük çocuğa psikolojik baskı, manipülasyon yapıyor, kendi sevgisini ilgisini kullanıyor. Kizinizla tatile gitmek en doğal hakkınız. Eski kayinvalidenize , ben kızımla tatile gidiyorum bunun hesabını kimseye sormak zorunda değilim, deseydiniz keşke. Babaanne kendisine olan ilgisinin azalıp yalnız kalacağını düşünüyor belki. Kendi anneniz yaşıyor mu acaba? Uzak yerde mi ? Size destek olabilecek başka kimse yok mu? Sonra çare mecburen bakıcı olur. Ama babaannesi varken buna hayatta izin vermez gibi
Annem şehir dışında yasıyor rahatsız olduğu ve tedavi süreci olduğu için yanıma gelemiyor. Fırsat buldukça gelmeye çalışıyor.
Babanneyle defalarca konuşmaya çalıştım. Çözüm olmuyor maalesef. Kızımı etütede gönderiyorum. Harici olarak jimlastik, ingilizce, yüzme onlarada gidiyor. Özellikle bu süreçte babasının kaybını çok düşünecek zamanı olmasın istedik ve zamanını doldurduk pedagog yönlendirmesi ile. Ama benim iş yerim uzak olduğundan dolayı ve gelmem 8 i buluyor ve hiçbir etüt hiçbir kurs o saatlere kalmıyor. Mecburen babannesi ile zaman geçirmek zorunda kalıyor bakıcı istemediğinden.
evde daha erken olabileceğim ya da evden çalışma olabilecek bir kaç firma ile görüşmeye başladım. Olursa bir nebze rahatlarız gibi hissediyorum
 
Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.

2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.

Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.


Editörün Notu : Konu yapay zeka ile paylaşılmış ve görsel oluşturulmuştur. Sitede ilk kez bu konuda uygulama aktif edilmiştir.

Eki Görüntüle 3508701
Malesef duygusal davranıp ilk basta gereken mesafe konmamış nasıl ki evlenirken aileler evleniyor bosanirken de aileler boşanıyor.
 
Başınız sağolsun çok üzüldüm bu duruma.. babasını kaybetmiş minicik bir kız çocuğu, evladını kaybetmiş yaslı bir anne var çok üzücü :KK43: ikisinin de kayıp acısı benzer.. terapi aldırın muhakkak ikisine de. Babanne de canı gibi seviyor evladı gibi torunu sorunlar problemler olabilir her ailede oluyor biraz anlayışlı olmak lazım birbirinden tamamen ayırmayın su an bu daha olumsuz sonuçlar doğurabilir ama terapi şart
 
Kizi kursa goturun zaman azalsin, o arada kizinizla destek alin onun yonlendirmesi ile babaanneye yaklasin
Hatta kizim için gelmelisin diyip babaanneyi goturebilirsiniz doktor ile anlasin
Yani onlar anlamadan araya mesafe vs girmis olsun zaman cozsun
 
Eki Görüntüle 3508708

Merhaba, yaşadığınız sürecin hem sizi hem de kızınızı ne kadar yıpratmış olabileceğini tahmin ediyorum. Çok zor bir dönemden geçiyorsunuz ve bunun hem duygusal hem de pratik zorluklarıyla baş etmeye çalışıyorsunuz. Size birkaç açıdan yardımcı olabileceğini düşündüğüm bazı önerilerde bulunacağım:

1. Kendi Duygularınızı Kabul Edin ve Destek Arayın

  • Bu kadar karmaşık bir süreci tek başınıza göğüslemek zorunda değilsiniz. Bir terapist ya da danışmandan destek almayı düşünebilirsiniz. Bu, hem sizin daha güçlü hissetmenizi sağlayabilir hem de durumla ilgili sağlıklı kararlar almanıza yardımcı olabilir.

2. Kızınızın Duygularına Odaklanın

  • Kızınız, babasının kaybı ve şu anki durumun karmaşıklığı içinde kendi duygu dünyasında bir denge kurmaya çalışıyor. Onunla bu konuları uygun bir dil kullanarak konuşmaya çalışın. Örneğin:
    • “Biliyorum babaannen seni çok seviyor ve onunla vakit geçirmeyi de seviyorsun ama görüyorum ki bazı şeyler seni rahatsız ediyor. Hadi bunları birlikte çözelim” diyebilirsiniz.
  • Eğer mümkünse, çocuklar için uzmanlaşmış bir psikologdan destek alabilirsiniz. Böylece hem siz hem de kızınız bu süreci daha sağlıklı şekilde atlatabilirsiniz.

3. Babaanneyle Sınırlar Belirleyin

  • Babaanne büyük bir travma yaşamış ve bu travma onun davranışlarını değiştirmiş olabilir. Ancak bu durum, sınırları tamamen kaldırmak anlamına gelmemeli.
  • Onunla sakin bir zamanda konuşmayı deneyin. Örneğin:
    • “Senin bu süreçte ne kadar zorlandığını anlayabiliyorum. Kızım için yaptıklarını da asla unutamam. Ama son zamanlarda bazı durumlar onun psikolojisini etkiliyor ve bu beni de çok üzüyor. Seninle bunu konuşup bir çözüm bulmak istiyorum” gibi bir giriş yapabilirsiniz.
  • Bu konuşmada, kızınıza dair bazı konularda karar almanın sadece sizin hakkınız olduğunu net bir şekilde belirtin. Mesela eğitimle ilgili ya da kızınızın hayatındaki önemli kararlarla ilgili sınırlar çizmek önemli.

4. Alternatif Çözümler Düşünün

  • Babaanne kızınızı istemediği şeylerle tehdit ediyorsa, bu bir bağımlılık ilişkisine dönüşebilir. Kızınıza “Babanneyi üzmeden bazı şeyleri değiştirebiliriz” diyerek farklı seçenekler sunabilirsiniz.
  • Örneğin, tam gün çalıştığınız için kızınız bir süre bakıcıyla vakit geçirse ve günün sonunda babaannesini ziyaret etse bir denge kurulabilir. Böylece babaannenin de kendini dışlanmış hissetmesi engellenebilir.

5. Kendi Gücünüzü Unutmayın

  • Siz kızınız için çabalıyorsunuz ve bunun farkında olan bir çocuğunuz var. Çocuklar, bu tür süreçlerde güçlü bir ebeveyn modelinden çok etkilenir. Siz ne kadar sağlam bir duruş sergilerseniz, kızınız da o kadar güvende hissedecektir.
Unutmayın, hiçbir çözüm tek bir gecede gerçekleşmez. Sabırlı olun ve bu sürecin adım adım iyileşeceğine inanın. Her şeyden önce, kendinize yüklenmeyi bırakın; şu an yaptıklarınız bile çok değerli ve anlamlı.

Size ve kızınıza güç ve huzur diliyorum. ❤️
Çok teşekkür ederim, tüm yorumlar benim çok değerli.
 
Oğlunu daha çok yeni kaybetmiş, kaybetme korkusu ona bunları yaptiriyor olabilir. Torunu gider de geri gelmez, babası yok onu babaanneye bağlayan diye kendi kendine bir psikolojiye girmiş olabilir. Bence kadının kötü günleri ve desteğe ihtiyacı var. Ona biraz güven verin, torunundan ayrilmayacagini anlatın bence sonra tatlı tatlı yapmaması gerekenleri söyleyin
 
Başınız sağ olsun burada yorum yazanlara şaşırarak okuyorum eski kayınvalidenin başka tutunacak dalı var mi çocuğu torunu vs? Eğer yok ise birbirinize destek olmaya çalışsanız yaralarınızı beraber sarsaniz? Yaralı bi kadın kızınız da öyle, hemen arkayı dönüp gitmek bilmiyorum..
 
Başınız sağ olsun burada yorum yazanlara şaşırarak okuyorum eski kayınvalidenin başka tutunacak dalı var mi çocuğu torunu vs? Eğer yok ise birbirinize destek olmaya çalışsanız yaralarınızı beraber sarsaniz? Yaralı bi kadın kızınız da öyle, hemen arkayı dönüp gitmek bilmiyorum..
Yanlış anladınız sanırım arkamı dönüp gitmiyorum. Aksine destek olmaya çalışıyorum. Sadece bu tavırları kızımın psikolojisini etkiliyor derdim kızımı ondan koparmak asla değil. İsterimki hep babannesine saygı duysun, sevsin büyüdüğünde bile yalnız bırakmasın. Benim tek derdim bu süreci kimse yara almadan atlatmak.
 
Yanlış anladınız sanırım arkamı dönüp gitmiyorum. Aksine destek olmaya çalışıyorum. Sadece bu tavırları kızımın psikolojisini etkiliyor derdim kızımı ondan koparmak asla değil. İsterimki hep babannesine saygı duysun, sevsin büyüdüğünde bile yalnız bırakmasın. Benim tek derdim bu süreci kimse yara almadan atlatmak.
Peki konu sahibi neye karar verdin. Ya konu açıldıktan sonra kişi kararını sonucunu da açıklasa ne seviniriz
 
Siz işten kaçta geliyorsunuz? Babaanne günde kaç saat bakıyor çocuğunuza?
Babaannenin yaşadığı kayıp çok büyük. Evlat acısı yaşayanın önünden geçilmez derler. Kızınız bakıcı yaşını çoktan geçmiş. Tam gün okul ya da etüt ve kurs ayarlayın. Arada da babaannesine götürün, evladınj kaybetmiş bir kadın, torun sevgisinden dr mahrum kalmasın. Şu an yas sürecinde. Onu kırmadan kızınızı uzak tutun.
 
Yaş aldıkça insanların değişimi bilinen bir durum ömür nihayete gittikçe gelen ölüm korkusu psikolojide bile yer bulmuştur kendine Kızınızı hayatının tek amacı tek bağı olarak görme durumu.Onun terbiyesi onun koyduğu kurallar silsilesi.Bir ergen ve arada uçurum bir kuşak farkının olduğu çatışmalar eli kulağında.Bu durum sağlıklı mı değil ama mecburum dediğiniz yerde ne diyebilirim ki.Durumu sağlıklı bulmuyorum duygusal yas durumu ayrı sizin çocuğunuzda ileride görülebilecek problemler ayrı ben güzellikle çocuğu alma taraftarı olurdum hatta ne olursa olsun kendim yetiştirme taraftarı olurdum benim fikrim budur değişmez
 
Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.

2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.

Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Bence şimdi oğlum öldü, gelin durmaz evlenir diye düşündüğü için size ve çocuğa olan duyguları etkilenmeye başladı . Kolay değil kendi yavrusunu kara toprağa vermiş. Allah herbirinize ayrı ayrı kolaylık versin
 
Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.

2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.

Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Ben olsam kızımın psikolojisini düşünürdüm açıkçası evet acısı büyük ama acı ortak acı kızın da babasını kaybetti nihayetinde o yüzden kayınvalidenizin desteğe kızınızında size ve sağlıklı psikolojiye ihtiyacı var .
 
Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.

2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.

Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Bence kayınvaliden biraz bakıcılıktan çok koruyucu söz geçirme moduna girmiş kendi çocuğu gibi görmüş öyle yönlendirmek istemiş ama birazda psikolojik olarak çökmüş kolay değil bence kızının da pisolojisi çok önemli daha küçük sonuçta Kayınvalidenle konuşarak ona psikolojik destekte bulunabilirsin ya da onun için bir psikolojik destek alabileceği bir yere götürebilirsin
 
Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.

2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.

Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Sizin öncelikli olarak düşünmeniz ve korumanız gereken kızınız. 6 yaşında anne ve babası boşanmış, 8 yaşında ise babasını kaybetmiş küçük bir kız çocuğu. Bununla birlikte çok sevdiği bakım veren babaannede görülen davranış bozukluğu çocuğa olumsuz olarak yansıyor. Küçük bir çocuğun bunları kaldırabilmesi ve anlamdırabilmesi mümkün değil.

Anladığım kadarıyla kızınız için bu süreçte psikolojik destek alıyorsunuz ve okul dışı vakitleri dolu geçirmesini sağlıyorsunuz. Ancak yine de işten geç çıktığınız için babaannenin yardımına ihtiyacınız var. Babaanne, çocuğunuza karşı bu şekilde bir tavır sergilediği ve yardım almayı kabul etmediği sürece görüşmesine izin vermeyin. Sizin gözetiminizde dahi görüştüklerinde kızınızı üzecek şeyler söyleyebiliyor. Güvendiğiniz bir oyun ablası bulun siz eve gelene kadar ödevlerini yaparlar veya oyun oynarlar.
 
X