Allah razı olsun kardeşim Rabbim de sizin sıkıntılarınızı gidersin inşallah biraz olsun rahatlattınız
Allah razı olsun kardeşim Rabbim de sizin sıkıntılarınızı gidersin inşallah biraz olsun rahatlattınızAtak vakitlerinde yani kendinizi kötü hissettiğiniz vakitlerde oda değiştirmek bir nesneye odaklanıp onun 3 özelliğini saymak beyni ona yormak ya da sayı saymak bi nebze rahatlatır. Nefes eğzersizleri var onlarda iyi geliyor. Dışarı çıkmak istemesenizde çıkabildiğiniz kadar çıkın isterse market olsun isterseniz kapı önü. İleriye yönelik planlar yapın kafanızda yazın tatile şuraya mı gitsem ya da yazın şu planı mı yapsam diye buna kendinizi inandırın. Gaybı yalnızca Allah bilir bugün ölürüm diye bütün günü harap ettiniz öldünüz mü hayır. Benimde bi oğlum var ellerinizde öper. Bende hep bana bişey olursa ona kim bakar diye hep korkuyorum atak zamanında sonra düşündüm dedim ki bugün son günümse bile o zaman bunu ona en iyi şekilde yaşatmalıyım. Ailecek sıkı sıkı sarılın bu hastalığın en iyi şifası sevgi. Kırk kere anneme soruyorum onun yok iyisin demesi bile bazen bunu yatıştırıyor. Kendinizi kötü hissettiğinizde paylaşmaktan çekinmeyin sonuçta buda bi his. Psikoloğum bana vücudunu dinleme demişti. Mesela kalbim çok hızlı atıyo diyordum oda bana stres halindesin vücudun duruyor ama beynin kaçma sinyalini veriyor tehlike algılıyor uyuşluk falan bundan kaynaklı demişti. Bişey olmadığına biraz kendini inandırman gerekiyor. Benide mesela doktorun sende bişey yok iyisin demesi tatmin ediyor ama doktor odasına girene kadar hayatım zehirgülüyorum çünkü sonrasında çok komik geliyo bana bu hallerim. Güçlü olmak zorundayız hiç kimse için değil kendimiz için. Ara ara bu karakter dinlenmek istiyor mola veriyor sonra tekrar aynı hale dönüyor. Evet yoruldu beynim ve dinlenme zamanım geldi de kendine atak zamanlarında. Birde düşünmek için kendime süre veriyorum mesela 10 dk düşün diyorum olabilecek en kötü şeyleri sonra uzatma konuyu kapat. Gözle görülür kanıtlanmış bi hastalığımız yoksa gerçektende kötü değiliz demektir dimi hep pozitif olumlamalar
arkadaşlar kendinize gelin. gençlik gibi bir nimet var elinizde. o güzel günlerinizi böyle boş vesveselerle heba etmeyin.
ben de yaşadım benzerlerini. hem de en çok yirmili ve otuzlu yaşlarımda. şimdi 40+ yım. keşke o günlerimi o kuruntularla heba etmeseydim. etrafımdaki insanları darlamasaydım. geçen gün merdivenden düşüp kafamı vurdum, sonra başka bir gün arabanın kapısı aniden kafama çarptı. eski ben olsam krize girer, kendimi yer bitirir, acile koşardım. ama hiçbirini yapmadım. normal insanlar gibi atlattım süreci.
bu hastalık yıllar önce yakamı bıraktı benim. ne yaptın derseniz, öncelikle çok ama çok meşguliyet. iş-ev ve her gün yapılacaklar listem var. hedefim onları bitirmek. bir psikiyatriste gitmiştim. o bana demişti ki, içine atıp kimseye söyleyemediklerini kendi vücuduna yönlendiriyorsun. bu bana bi ışık oldu. ben deli miyim, canıma yazık dedim. terapiye vereceğim paraları hep kendi keyfime harcadım. aritmi mi geldi umursamadım herkeste var dedim. beyne giden damarda daralma çıktı başta korktum sonra saldım. daha sonra kontrole bile gitmedim.
ha hep düşündüğüm bir şey var. ben son yıllarda eskisi gibi çöp gıdalarla beslenmiyorum. şekeri ve sağlıksız gıdaları da baya azalttım. bunun çok etkisi olduğunu düşünüyorum. çünkü fazlasıyla rahatım ve bazen sebepsiz yere içim mutlulukla doluyor. bağırsak floram bence eskisine göre çok iyi.
demem o ki nolur bunu kendinize yapmayın. ben de ağlayarak vasiyetler yazdım, kalp ya da kanserden hep korktum. yıllar geçti çok şükür o korkular hep boş çıktı. hem bazılarınız artık bir anne. çocukların önünde hep zayıf ve sürekli hastalıkla uğraşan zayıf karakterli bir anne olmak mı yoksa onlara örnek özgüvenli bir anne olmak mı. sırf evlatlarımız için bile lanet şeytana diyip önümüze bakalım. bir şey olacağı yok. hepiniz ecelinizle uzun ömürler yaşayarak başka sebeplerle belki yaşlılıktan öleceksiniz. ömrünüz uzun, keyfiniz bol
Kendimize gelebilsek keşkearkadaşlar kendinize gelin. gençlik gibi bir nimet var elinizde. o güzel günlerinizi böyle boş vesveselerle heba etmeyin.
ben de yaşadım benzerlerini. hem de en çok yirmili ve otuzlu yaşlarımda. şimdi 40+ yım. keşke o günlerimi o kuruntularla heba etmeseydim. etrafımdaki insanları darlamasaydım. geçen gün merdivenden düşüp kafamı vurdum, sonra başka bir gün arabanın kapısı aniden kafama çarptı. eski ben olsam krize girer, kendimi yer bitirir, acile koşardım. ama hiçbirini yapmadım. normal insanlar gibi atlattım süreci.
bu hastalık yıllar önce yakamı bıraktı benim. ne yaptın derseniz, öncelikle çok ama çok meşguliyet. iş-ev ve her gün yapılacaklar listem var. hedefim onları bitirmek. bir psikiyatriste gitmiştim. o bana demişti ki, içine atıp kimseye söyleyemediklerini kendi vücuduna yönlendiriyorsun. bu bana bi ışık oldu. ben deli miyim, canıma yazık dedim. terapiye vereceğim paraları hep kendi keyfime harcadım. aritmi mi geldi umursamadım herkeste var dedim. beyne giden damarda daralma çıktı başta korktum sonra saldım. daha sonra kontrole bile gitmedim.
ha hep düşündüğüm bir şey var. ben son yıllarda eskisi gibi çöp gıdalarla beslenmiyorum. şekeri ve sağlıksız gıdaları da baya azalttım. bunun çok etkisi olduğunu düşünüyorum. çünkü fazlasıyla rahatım ve bazen sebepsiz yere içim mutlulukla doluyor. bağırsak floram bence eskisine göre çok iyi.
demem o ki nolur bunu kendinize yapmayın. ben de ağlayarak vasiyetler yazdım, kalp ya da kanserden hep korktum. yıllar geçti çok şükür o korkular hep boş çıktı. hem bazılarınız artık bir anne. çocukların önünde hep zayıf ve sürekli hastalıkla uğraşan zayıf karakterli bir anne olmak mı yoksa onlara örnek özgüvenli bir anne olmak mı. sırf evlatlarımız için bile lanet şeytana diyip önümüze bakalım. bir şey olacağı yok. hepiniz ecelinizle uzun ömürler yaşayarak başka sebeplerle belki yaşlılıktan öleceksiniz. ömrünüz uzun, keyfiniz bol olsun.
Çok teşekkür ederim desteğiniz için Allah razı olsun yüreğinize sağlık öyle güzel detyalı yazmışsınız ki rahatlattınızarkadaşlar kendinize gelin. gençlik gibi bir nimet var elinizde. o güzel günlerinizi böyle boş vesveselerle heba etmeyin.
ben de yaşadım benzerlerini. hem de en çok yirmili ve otuzlu yaşlarımda. şimdi 40+ yım. keşke o günlerimi o kuruntularla heba etmeseydim. etrafımdaki insanları darlamasaydım. geçen gün merdivenden düşüp kafamı vurdum, sonra başka bir gün arabanın kapısı aniden kafama çarptı. eski ben olsam krize girer, kendimi yer bitirir, acile koşardım. ama hiçbirini yapmadım. normal insanlar gibi atlattım süreci.
bu hastalık yıllar önce yakamı bıraktı benim. ne yaptın derseniz, öncelikle çok ama çok meşguliyet. iş-ev ve her gün yapılacaklar listem var. hedefim onları bitirmek. bir psikiyatriste gitmiştim. o bana demişti ki, içine atıp kimseye söyleyemediklerini kendi vücuduna yönlendiriyorsun. bu bana bi ışık oldu. ben deli miyim, canıma yazık dedim. terapiye vereceğim paraları hep kendi keyfime harcadım. aritmi mi geldi umursamadım herkeste var dedim. beyne giden damarda daralma çıktı başta korktum sonra saldım. daha sonra kontrole bile gitmedim.
ha hep düşündüğüm bir şey var. ben son yıllarda eskisi gibi çöp gıdalarla beslenmiyorum. şekeri ve sağlıksız gıdaları da baya azalttım. bunun çok etkisi olduğunu düşünüyorum. çünkü fazlasıyla rahatım ve bazen sebepsiz yere içim mutlulukla doluyor. bağırsak floram bence eskisine göre çok iyi.
demem o ki nolur bunu kendinize yapmayın. ben de ağlayarak vasiyetler yazdım, kalp ya da kanserden hep korktum. yıllar geçti çok şükür o korkular hep boş çıktı. hem bazılarınız artık bir anne. çocukların önünde hep zayıf ve sürekli hastalıkla uğraşan zayıf karakterli bir anne olmak mı yoksa onlara örnek özgüvenli bir anne olmak mı. sırf evlatlarımız için bile lanet şeytana diyip önümüze bakalım. bir şey olacağı yok. hepiniz ecelinizle uzun ömürler yaşayarak başka sebeplerle belki yaşlılıktan öleceksiniz. ömrünüz uzun, keyfiniz bol olsun.
Aynen öyle bunu yaşamayan birine anlatmak çok zor. Zaman zaman kolların uyuşur dilin bile uyuşur. Kokulardan mide bulanır kalp ağızda gezdirir bu hastalık. Yürümeye gücün kalmaz. Abartma büyütme bişeyin yok yerler evet yok bunu fiziken bilirsin ama ruhen içinde savaşlar vardır. Gezdirmedik hacı hoca bıraktırmaz bu hastalık. O yüzden kah iyi olcak kah kötü olcak milletin miğreni varsa bizimde anksiyetemiz var ne yapalımO kadar güzel yazmışsınız ki anlatamam çok büyük moral ve destek oldu bunu yaşamayanların nasihatleri hiç etkilemiyor özellikle yaşayan atlatan kişilerin destekler çok çok önemli Allah razı olsun hepünizden inşallah geçecek bu günler
Dün az bi başımda ağrı sızı vardı yarım arveles içtim acayip sersemletti rüya hali gibi sürekli beynim uyuştu hissettimAynen öyle bunu yaşamayan birine anlatmak çok zor. Zaman zaman kolların uyuşur dilin bile uyuşur. Kokulardan mide bulanır kalp ağızda gezdirir bu hastalık. Yürümeye gücün kalmaz. Abartma büyütme bişeyin yok yerler evet yok bunu fiziken bilirsin ama ruhen içinde savaşlar vardır. Gezdirmedik hacı hoca bıraktırmaz bu hastalık. O yüzden kah iyi olcak kah kötü olcak milletin miğreni varsa bizimde anksiyetemiz var ne yapalımilaç tedavisini dene bence biraz yatıştırır gibi seni. En azından bi çare bulmuş gibi hissetmek bile ruhen iyi geliyor insana. Mesela kolu ağrıyan ağrı kesici içer ya o hesap. Benim gün içinde içtiğimde çok sersemlik yapıyordu gece içiyorum ertesi gün daha sakin uyanıyorum Allah tez zamanda hepimizin şifasını versin. Yazılarını takipte kalacağım kendini yalnız hissetme güçlü karakterlerin başına gelecek şeyler bunlar
Sadece terapi mi aldınız ilaç kullanıyormusunuzMerhabalar. Sırf yalnız olmadığınızı size söylemek için forumda profil açtım. Bende geçen sene Eylül’den beri uğraşıyorum bu dertle. İlk atağım 2 ay kadar sürdü 10 kg verdim sonrasında geçti ataklar seni boş bulduğu zaman ara ara vuruyor yine. Mesela göğsüm ağrıyor diye göğüs kanseriyim diye doktora gittiğimde, kalbim ağrıyo diye kalp krizi geçiriyorum sandığım çok dönem oldu. Dr ye gidiyorum bişey yok ama bu beni tatmin etmiyor o zamanlarda mesela acile gidiyorsam doktorlar uykulu anlamadılar sanıyorum. Ama Buda gelip geçici bir dönem. Beynin insana karşı oyunu. Sen gece yatıyorsun ama hiç susmayan bir beyin daha var gibi. Yani yalnız değilsin ve çevremde bu konudan müzdarip o kadar insan var ki. Bu işte olayı kabullenmek gerek. Mümkün oldukça çok derin düşünmemek yalnız kalmamak gerek. Bende psikoloğ desteği aldım ama çok bağlandım kadını sürekli buram ağrıyo oram ağrıyo diye rahatsız ediyordum. Sonra kimseye bağlı yaşamak istemedim ve bıraktım ama bu bi hata bence iyi bi psikoloğ bulup ara ara destek alınmalı ve ilaçta kullanıyorum oda biraz rahatlatıyor. Ruhun hastalığı tüm hastalıklardan zor Rabbim hepimize şifa versin Şafi ismi ile.
İlaç kullanıyorum. İlaç yatıştırıyorSadece terapi mi aldınız ilaç kullanıyormusunuz
Ben daha önce cipralex kullanmıştım siz ne kullanıyorsunuzİlaç kullanıyorum. İlaç yatıştırıyor
İlaçla mı toparla diniz yoksa kendiniz mi aştınızGünaydın.
Yakanını kaybedince öyle oluyor. Sürekli sevdiklerini kaybetme korkusu veya bana birşey olacak korkusu oluyor
Benimde ara ara oluyor
Bir kaç ay önce ablamda saftan kesesi taşı olduğunu öğrendik.
Ondan önce o ağrı sancı sarılığı nelere yormuştum ALLAH korusun.
diğer kardeşimde ayağında mantar var onu bile kaç gün araştırdım.
3 hafta önce çok ağır grip geçirdim
Doktora gitmeye korktum kesin önemli birşey var diye öksürük ,sırt ağrısı ,ciğerlerden gelen hırıltılı öksürük ki daha yeni yeni toparlanıyorum
Bu hep böyle geçiyor maalesef
Her namaz sonrası çok dua ediyorum o iyi geliyor
Eskiden çocuklar grip olunca korkudan ölüyordum niye bunlar hasta oluyor diye kesin önemli birşey var diye
Şimdi eskiye göre biraz daha iyiyim çok şükür
İlaç ismi vermek sitede yasak herhalde sanırım. İlaçta önemli düşüncede.İlaçla mı toparla diniz yoksa kendiniz mi aştınız
Anladım peki ama ilaç takviye si alıyorsunuz dimiİlaç ismi vermek sitede yasak herhalde sanırım. İlaçta önemli düşüncede.
Evet alıyorumAnladım peki ama ilaç takviye si alıyorsunuz dimi
Teşekkürler bende ilaçsız aşamayacam gibi gideceğim doktoraEvet alıyorum
Kendim aştım. Tabiki ara ara oluyor. Sürekli böyle düşüp kendimi yıpratacağımaİlaçla mı toparla diniz yoksa kendiniz mi aştınız
O sıkıntılı süreçte ne kadar kilo kaybettiniz kusura bakmayın çok soru soruyorum ama kafam daki şüpheler yiyip bitiriyorKendim aştım. Tabiki ara ara oluyor. Sürekli böyle düşüp kendimi yıpratacağıma
Güzel olan şeylere odaklanmaya çalışıyorum. Sürekli bir koşturmaca olduğu için fazla düşünmeye fırsat kalmıyor.
Hep şu duayı yaparım RABBİM tüm sevdiklerim sana emanet
Estafullah ne kusuruO sıkıntılı süreçte ne kadar kilo kaybettiniz kusura bakmayın çok soru soruyorum ama kafam daki şüpheler yiyip bitiriyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?