- 25 Aralık 2020
- 5.752
- 20.922
- 298
- 41
sevgiliden ayrıldınız diyeNe sevgili ne yakın arkadaş ne aile olmayınca doyumlu bir hayat mümkün olmuyor malesef. İnsanı ayakta tutan şey kurduğu bağlar ve sevgi.
Anne babanız hayatta değil mi? Niye aile yokmuş?Ne sevgili ne yakın arkadaş ne aile olmayınca doyumlu bir hayat mümkün olmuyor malesef. İnsanı ayakta tutan şey kurduğu bağlar ve sevgi.
Ben de diyorum ki kurunNe sevgili ne yakın arkadaş ne aile olmayınca doyumlu bir hayat mümkün olmuyor malesef. İnsanı ayakta tutan şey kurduğu bağlar ve sevgi.
Sevgiliden ayrıldım diye de değil aslında tam.onunla beraberken de ara ara bu duyguları yaşıyordum bu kadar sık olmasa da tabi.bazı insanlar öyle,kendisiyle mutlu ne olursa olsun ben onlardan değilim ne yazık ki illa ki birileri olacak hayatımda çevremde vssevgiliden ayrıldınız diye
ne arkadaş ve aile kıvamına neden geldiniz yahu
ben 41 yaşında insanım bayram diyerek kalktım anne babamın yanına geldi gayet çaylarını verip bilgisayar başına geldim şimdi burada laf yetiştiriyorum
ailem kalabalık aslında ama şu anda anne babamın yanında sadece ben varım. ben de kalkıp gelmesem ne aile ne arkadaş desem olur muydu? o kalabalıklar kendiliğinden olmuyor ki gayret edeceksiniz.
hayır hiç evlenmedim.Sevgiliden ayrıldım diye de değil aslında tam.onunla beraberken de ara ara bu duyguları yaşıyordum bu kadar sık olmasa da tabi.bazı insanlar öyle,kendisiyle mutlu ne olursa olsun ben onlardan değilim ne yazık ki illa ki birileri olacak hayatımda çevremde vs
Siz de mi evlenmediniz hiç?
Yok malesef kötü şeyler oldu asla düzeltilecek şeyler de değil.kesin bitti yani.onun travması da beni çok yıprattı çok bel bağlamıştım onunla bir hayata onunla bir sürü çocuğum olmasına falan.ayrıldıktan sonra bir kere bile iletişim kurmadık hayat sen plan yaparken başına gelenlermiş gerçektenNişanlınızdan ayrılma sebebiniz nedir düzeltilmeyecek durumlar mı vardı? Ayrıldıktan sonra size ulaşmaya düzeltmeye çalışmadı mı ? Zamana bırakın zamanla hersey yoluna girer ınsallah Rabbim hayırlı kapılar açsın
Genelde erkekler belli bi zaman geçince pişman olup geri dönmeye barışmaya çalışır ya o yüzden sordum demek ki iki taraf içinde tamamen bitmiş hayırlısı buymuş. O boşluk hissini çok iyi bilirim insan kurduğu hayallerin yarım kalmasını hazmedemiyor.Yok malesef kötü şeyler oldu asla düzeltilecek şeyler de değil.kesin bitti yani.onun travması da beni çok yıprattı çok bel bağlamıştım onunla bir hayata onunla bir sürü çocuğum olmasına falan.ayrıldıktan sonra bir kere bile iletişim kurmadık hayat sen plan yaparken başına gelenlermiş gerçekten
Olur neden olmasın.Benim annem 40 lı yaşların başında ve her gittiği yerde neredeyse arkadaş edinebilir kendine öyle bir potansiyeli var.İlla ki var arkadaşlarım. Ama öyle grup halinde takıldığım insanlar yok. Can dostum diyebileceğim kimse yok sanırım belli bir yaştan sonra olmuyor
Sanırım biraz şanssızlık boyutu da var çalıştığım yerde insanlar genelde evli ve kafama göre kimse yok bir tane çok yakın arkadaşım vardı onla farklı şehirlerdeyiz aynı şehirde olduğum çok yakın bi arkadaşım vardı doğum yaptı falan filan. Yani ben hadi perizat bu akşam şuraya gidelim yaz tatiline şu ülkeye gidelim vs diyen arkadaş hatta bir grup arkadaş istiyorum sanırımGönül işleri kısmet olabilir ama hiç arkadaşınızın olmaması, sosyalliğinizin olmaması bir seçim sonucu değilse ( yakındığınıza göre de değil) sıkıntı. Kimler kimlerin arkadaşları var. İlla kafanızın uyduğu sohbet edebileceğiniz birileri oluyordur. Neden sürdüremediğinize bir bakın.
Ben yalnız olduğum dönemleri değerlendirdiğimde insanlarla ilişkime emek vermediğimi görmüştüm mesela. Kendinize objektif bir değerlendirme yapın. Sosyal ilişkilerinizi çözüm erkek sonra gelir.
sanki sevgilinizmiş ailenizmiş gibi kendinizle ilgilenmeniz lazım bu ilgiyi dışarıdan beklemek maalesef sağlıklı değil evet güzel ilişkiler insanın ruhunu bir parça doyurabilir ama onların yanından ayrıldığımızda içimizde yalnızlık hissediyorsak dönüp içimize bakmamız lazım neden ben içimde bu yalnızlığı sanki yokluk ve keder haline getirmişim diyeArkadaşlar da sevgili yerini tutmuyor ki.haftada bir buluşuyorsun iki saat oturuyorsun sonra yine yalnızsın.sevgili gibi sahiplenip sürekli ilgilenmiyor yani kimse.o yüzden ilişki eksikliğini de çok hissediyorum sanırım bu ara.sevilmeye layık olmama eksiklik gibi hisler de var ve bu hisler çok uzadı. Ne yapicam bilmiyorum
Seni cok iyi anlıyorum. Gerçekten yalnızlık çok zor bir şey, yaşamayan bilemez. Bu maalesef bazı insanların sınavı diye düşünüyorum ben. Biraz da belki ahir zamanda yaşıyor olmamızın da etkisi var. Artik vefa vb degerler eskisi gibi yok. Kim kime dum duma hesabi. Özellikle de tabii büyük şehirde insanlar daha yalnız oluyor.Merhaba 29 yaşındayım 6 ay önce nişanlımdan ayrıldım. 3 senelik bir ilişkiydi.Ve artık unuttum sayılır onu tamamen.ama bu yalnızlıktan içimdeki boşluktan kurtulamıyorum her yerde yalnızım sokakta cafede yolda arabada. Ya inanır mısınız bir yakın kız arkadaş whatsap grubum bile yok dedikodu yapılan. Günlerce telefonum çalmaz sadece annem babam arar. Onlarla da farklı şehirlerdeyiz kardeşim de yok tek çocuğum.cok yalnız hissediyorum hayatta keşke olmasaydım diyorum bazen.kendi ailemi kurmak çocuk şahini olmak çok istedim o da olmadı bu saatten sonra da olmaz gibi geliyor kimse beni sevmeyecek gibi sanki.birilerinin düğün gebelik fotoğraflarını görünce artık kahroluyorum,maşallah diyorum tabiki inşallah nazarım değmez. Ama bana neden nasip olmuyo 6 aydır karşıma bırakın birini çıkmayı tanışmadım bile kimseyle. Sosyal medyadan bile kimse yürümüyor o derece. Bu arada çok iyi bir mesleğim ve bence o kadar güzel olmasam da insanlar çok güzel olduğumu söylerler,maddi durumum yerinde ve gerçekten iyi niyetli bir insanım. Ama tatile çıkacak bir yakın arkadaşım bir sevgilim bile yok gerçekten çok çok mutsuzum. Nden bu kadar kısmetsizim kafayı yiycem artık
Ben de yalnızlığımdan çok daralan biriydim. Günlük yazmaya başladım. Yazdıkça aslında çok da yalnız olmadığımı, zihnimin yalnız zamanlarıma takılı kaldığını fark ettim. Günlük dediğim de küçük bir defter, çok basit bir şey. Belki size de faydası olur.Merhaba 29 yaşındayım 6 ay önce nişanlımdan ayrıldım. 3 senelik bir ilişkiydi.Ve artık unuttum sayılır onu tamamen.ama bu yalnızlıktan içimdeki boşluktan kurtulamıyorum her yerde yalnızım sokakta cafede yolda arabada. Ya inanır mısınız bir yakın kız arkadaş whatsap grubum bile yok dedikodu yapılan. Günlerce telefonum çalmaz sadece annem babam arar. Onlarla da farklı şehirlerdeyiz kardeşim de yok tek çocuğum.cok yalnız hissediyorum hayatta keşke olmasaydım diyorum bazen.kendi ailemi kurmak çocuk şahini olmak çok istedim o da olmadı bu saatten sonra da olmaz gibi geliyor kimse beni sevmeyecek gibi sanki.birilerinin düğün gebelik fotoğraflarını görünce artık kahroluyorum,maşallah diyorum tabiki inşallah nazarım değmez. Ama bana neden nasip olmuyo 6 aydır karşıma bırakın birini çıkmayı tanışmadım bile kimseyle. Sosyal medyadan bile kimse yürümüyor o derece. Bu arada çok iyi bir mesleğim ve bence o kadar güzel olmasam da insanlar çok güzel olduğumu söylerler,maddi durumum yerinde ve gerçekten iyi niyetli bir insanım. Ama tatile çıkacak bir yakın arkadaşım bir sevgilim bile yok gerçekten çok çok mutsuzum. Nden bu kadar kısmetsizim kafayı yiycem artık
Bakin hayirlisini dileyin benim yakin arkadasim yok anan baban varmis Allah uzun omur versin .Benim anam babam yok vefat ettiler. Kocam var olmaz olaydi bir cocgumu qgiz tadiyla nese,sevincini ysayamadim basima hep dert acti genc omrumde kahir kupu oldum tatli canimdan bile bezdirdiler isim.yok benim karsimda ne kadar sayili cok nimetin var keske hayatta olsaydi anam.babam.kanat gererlerdi destekle4di ama Allah bu kadar nasip etmis omurleriniMerhaba 29 yaşındayım 6 ay önce nişanlımdan ayrıldım. 3 senelik bir ilişkiydi.Ve artık unuttum sayılır onu tamamen.ama bu yalnızlıktan içimdeki boşluktan kurtulamıyorum her yerde yalnızım sokakta cafede yolda arabada. Ya inanır mısınız bir yakın kız arkadaş whatsap grubum bile yok dedikodu yapılan. Günlerce telefonum çalmaz sadece annem babam arar. Onlarla da farklı şehirlerdeyiz kardeşim de yok tek çocuğum.cok yalnız hissediyorum hayatta keşke olmasaydım diyorum bazen.kendi ailemi kurmak çocuk şahini olmak çok istedim o da olmadı bu saatten sonra da olmaz gibi geliyor kimse beni sevmeyecek gibi sanki.birilerinin düğün gebelik fotoğraflarını görünce artık kahroluyorum,maşallah diyorum tabiki inşallah nazarım değmez. Ama bana neden nasip olmuyo 6 aydır karşıma bırakın birini çıkmayı tanışmadım bile kimseyle. Sosyal medyadan bile kimse yürümüyor o derece. Bu arada çok iyi bir mesleğim ve bence o kadar güzel olmasam da insanlar çok güzel olduğumu söylerler,maddi durumum yerinde ve gerçekten iyi niyetli bir insanım. Ama tatile çıkacak bir yakın arkadaşım bir sevgilim bile yok gerçekten çok çok mutsuzum. Nden bu kadar kısmetsizim kafayı yiycem artık
Kesinlikle katılıyorumHayatınızın tek rengi erkek arkadaş mı? Ayrılık üstünden 6 ay geçmiş daha, sevgili olanlar bile hemen birini bulmuyor bi toparlanma süreci oluyor. İnsanlar ayrılır barışırda bi insanın nasıl hiç arkadaşı olmaz bu kısmı anlamıyorum.
Arkadaşınız yoksa sorun sizdedir.
Yoo gayet oluyor
Ama sizin gözünüz sevgilinizden başkasını görmemiş ve kız arkadaşları ihmal etmişsiniz belli ki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?