Bunun nesini sorun olarak görüyorsun ki?
Benim eşimin de en çok zikrettiği cümlelerdir''kapıyı kapattık mı bak herkes dışarda,
çok canını sıkıyorlarsa görüşme,bizim huzurumuzdan daha önemli değil kimsenin düşüncesi''
Ve ben eşimle böyle düşünebildiği için gurur duyuyorum.
Beni de hiçbirşey adına zorlamadığı için kendimi şanslı hissediyorum.
O böyle davrandıkça inan bende sakinleşiyorum.
Seni anlıyorum,ilk zamanlar bende oturalım konuşalım,söylenilen şeyleri tartışalım,
hırslı olduğum anlarda benim gibi olsun istiyordum.
Ama çok yanlış bu!
İnan bana doğrusu eşlerimizin yaptığı.
O da senin gibi konuşsa seni daha çok hırslandıracak,zaten öfkeli olduğun ailesine daha çok dolacaksın
İnsan öyle anlarda öfkesiyle kendi konuşmalarından bile daha çok gaza gelip hırslanırken,düşünsene eşinin de senin gibi olduğunu.
İnan gram huzurunuz kalmaz.Anlaşılan o ki bir erkek tarafı sorunu var;
ama sen eşini sırf ailesi hakkında olumsuz konuşmuyor diye onlardan sayarsan,bu evlilikte
ikinizde mutlu olamazsınız.
Çok rahatsız oluyorsan ailesinden mesafe koy aranıza,
sık sık görüşme,yüzeysel konuş.
Ama eşine de devamlı dert yanma.
Bir süre göz yumar ama sonra senin bu yaşadığın örnekte ki gibi kaçar.
Düşünsene o insanlar eşinin ailesi,O'nu dünyaya getiren insanlar.
Ne kadar anlaşamasanda,eşini dışlasalar da eşin onlar hakkında konuşmayarak bencede en doğrusunu yapıyor.Eşine kızma lütfen aksine gurur duy,ne kadar sağlam dürüst bir adamla evlisin diye.
Sen kayınvalideni bir kız arkadaşınlada çekiştirebilirsin,senin derdini anlar.
Ama eşin bu durumdan çok sıkılır,boğulur.
Ve bir süre sonra aranızda ailesinden başka muhabbet geçmediği için kaçış yolları artar.
Yapma bunu evliliğine.Bırak herkes evinde yuvasında olsun sağ olsun.