- 13 Haziran 2008
- 433
- 0
23 yaşındayım üniv sondayım.liseden beri yaklaışk 7 yıldır birlikte olduğum-tanıştığım biri vardı.o da şuan lise mezunu. hep ayrıl barış giderdi ilişkimiz. o zmanlar erkekleri görebilecek gibi değildim okul ve aile baskısından.(olamaycak bir ilşki gbi bakıyodum.alevi olamsına ailem belki göz yumardı ama ise mezunuydu) bana çok aşıktı,çok seviyodu.ama ben onun kadar istemiyodum.çıkıp,ayrılıyoduk çocuk gibi.
bigün tamamen bitirdim bu ilşkiyi.üniverste için şehir dışına gittim.hep içimde bi uktesi kalmıştı onun.canını çok yaktım diye.helallik alıyodum her seferinde ondan..okadar canı yanmışki annesi bnle konuşmak istemiş oğlu için yapma etme die.ama tanışmıyoduk.ailesinde sorunlar var.annesi babası ayrı ama belli sebeplerden dolayı aynı evde yaşıyolar.babasıyla evin içinde konuşmazdı.aleviler...belkide aramızdaki en büyük problem buydu kimbilir..bir buçuk yıldır istenmiyorum annesi tarafından..
başka hayatlardaydık artık.ama bikaç ayda bir nasılsın die msj atardı. bigün askere gideceğini öğrendim.hayatımda ve onun hayatında biri varken görüştük. bizde herşey yeniden başladı.ama bu defa bendeki onun sevgisini geçmişti.bir zmanlar olmayacak ilşki dediğim bu ilişki için ailem istemezse gelirim sana diye söz vermeye başladım.
ben ayrıldım hayatımdaki çocuktan.o ayrılmadı kızdan.onu acısını yaşattı bana.bigün ben yapamıycam dedim.ayrılamıyosan ben yokum dedim.o kızada kendime de yapamam bunu dedim.izne geldikten aylar sonra ayrıldı benim baskımla.soruyordum sürekli bak seviyorum onu de ben defolur giderim diyodum.yok sevmiyorm diyodu,üzmemek için ayrılamıyormuş.sonunda ayrıldı askerdeyken yürütemiyorm diyerek..
15 ay bekledim onu.o sıra annesiyle problemler yaşadım.istemiyodu beni.onada baskı yapıyordu ayrılcaksın die. sebep sevdiğim adama bir bildiği var diyerek güvenip,yaptıklarımdı.en baştada benden önce çıktığı kız ve benim çıktığım çocuktu.annesi bni liseden biliyordu ama hiç tanışmamıştık. oğlu askere gideceği zamanlar tanıştık ilk defa.bir ay içinde benim kötü biri olduğuma kanaat getirdi.bizi ayırmak için elinden geleni yaptı.tehdit etti beni,hakaret etti.herşeye göz yumdum sustum sevdiğim için. askerdeydi canı yansınm istemiyodum.o askerdeyken ankara karışmıştı benim için.hergünüm ağlamakla geçti.hep düzelcek mi die sevgilime soruyodum.düzeltcem ben,burda olduğum için bişey yapamıyorum geliyim düzeltcem biliyorum çok üzüyolar seni diyodu.belli bir vakit sonra gizli saklı yürüttük bu ilişkiyi söylemedik kimseye.12 ay böyle geçti.
her izne gelişinde annesi benim yüzümden bir rezllik çıkarıyodu. son izne gelişini Allah biliyor hiç istemedim,onada söylemiştim.ama kısmet geldi.1hafta kaldı.günlerce herşey çok iyiydi. gitmeden birgün önceki akşam benle konuşmak istediğini söledi.bana sen aileni bırakıp bana gelebilirsin ama ben gelemem annemin kimsesi yok dedi.annemin istemediği biriyle olamam dedi. ayrılıyoruz demiyoruma ma bizim geleceğimiz olamaycak dedi.evde kıyamet kopmuş belliydi.annesi ayrılmamızı istiyodu..annesinin kıskanç olduğunu söylerlerdi hep bana.
bana sözler vermişti.öldürseler bırakmıycam demişti.halletcem demişti. ben düzelmez derken bana o umut vermişti. ben bak yapamam beni bırakırsan kendimi öldürürüm bunla yaşayamam die ona yalvarırken o bana güvenmiyosun ben seni çok seviyorum bırakmam mümkün değil evlencez diye birlikte olmaya zorladı beni..ve oldum..arkasındanda o akşam bana onları söledi.ben kriz geçrdim arkadaşın evinde.kendime getiremedilr.korkmuş sonradan gldi yanıma.sakinleştirdi beni arkasından eve gtti geleceğim ben dedi.ama bida gelmedi.sabaha kadar bekledim gelmedi.ertesi günde teslim olmuş.aramadı da beni.günler sonra ben haber bırakmıştım birliğine arasın die ozman aradı.normal konuştu. ilk çarşı izninde de beni terketti ayrılmak istediğini söledi.arkadaş kalabilirmişiz yanımda olabilirmiş ama sevgili olamazmışız bida.
yalvardım beni böyle bırakma,ailemin yüzüne nasıl bakarım die.veridği sözleri çarptım yüzüne tek tek.ağladı msnde karşımda.ama fayda etmedi.btti dedi ve gitti. geçen yazdı bunları yaşadığımda.hergün ölüyorum zannettim.odamdan çıkamadım.hergün Allahım sen beni affet diyodum. Ölemedim de yapamadım..o kadar işlediğim günahtan sonra Allah hiç hesap verememekten korktum.aylarca çıkamadım evden dışarı.hergünüm ağlamaklıydı.
Gözüm saatte şimdi şunu yapıyordur diyodum hep.tlfnum hiç çalmadı aylarca.arkadaşlardan bana yardım edin ben ölüyorum die ayaklarına kapanarak yardım umdum.bütün çevreme anlattım biliyomusn?okadar çaresizdim ki..yıllarca dostluk yaptığım insanlar bıraktı bu defa beni.kimsem yoktu yanımda.okadar muhtaç haldeydim ki dostum bildiğim kız bna yeter artık psikolojimi bozuyosun ağalayıp durma dedi.kardeşim dediğim adama anlattım yapcak bişey yok dedi biliyomusnuz?birde onlardan kazık yedim çok ağırdı herşey bneim için...kan bağımdan birinin yaşadıklarımı bilmemesi beni mahvetti.ailem bilmiyordu fakat herşeye ağlamaya başladığım için bişeyler zannediyorlardı.çokta paylaşımcı bir ailem yok onlarada bişey anlatamdım.hep dua ettim.utanıyodum ama elimi açıp,başımı eğip hep dua ettim.Allah'tan başka yardım etcek kimse olmadığını anlamıştım.
bikaç kere msnde denk geldik.toplayamamıştım kendimi sürekli yalvarıyodum yine. hep kaçıyodu o da.bigün yine karşılaştık camı açmamı istedi. açamam okula dönüyorm bugün toplanıyorum dedim.zaten sana göndermemiştim ben cam isteğini dedi.güldüm geçtim...
benden ayrıldıktan 3 ay sonra bana msj attı. konuşmak istersen beni ararmısn lütfen diyodu. msjı aldığımda bayılcak gibi oldum.yeni bi hayat kurmaya çalışıyodum.o gelene kadar da başka birini aldım hayatıma.herşeyi anlatmıştım onada çkü evlenmek istiyodum artık biriyle.beni anladı en başlarda hiç problem yoktu.birlikte olmak istedi ve o da öyle bitti.neyse işte en son öyle msj atmış.dayanamadım aradım.konuştuk.bana neler yaptın die herşeyi saydım.ben çok düşündüm arayabilmek için seni dedi.cesaretim yoktu dedi.ben çok kötü şeyler yaptım sana affet ebni dedi.helal etmycem hakkımı sana dedim.mahvettin beni dedim.amacın vicdanını rahatlamk demi dedim.Allaha bıraktım ben seni dedim.
sesini çok özlemiştim..aylar sonra duydum..sonrasında ara ara aramaya msj atmaya başladı. bigün dediki bana ben seni çok seviyorum yapamıyorum böyle, bana gel ama kimse bilmesin ve gelirken geleceğimiz olmadığını bil ddi.ne diyosun sen dedim metresin mi olcam senin dedim.kızdı öyle söyleyince kayboldu gitti ortadan yine.
geçen kasımda askerden geldi.arkadaşın evinde karşılaştık.arkadaşla anlaşmış beni görebilmek için bigün öncesindn.ama görüncede hiç takmadı yüzüme bakmadı.15 ay beklediğim adam karşımdaydı..ne hayaller kurmuştuk onla..neler yaşamıştık iyi-kötü..görünce gtti herşey bnde.konuşmaya çalıştım sarılmaya çalıştım olmadı ağladım yapma dedi.istemedi beni.
aradan aylar geçti yine.kendimi toplmaya çalışıyodum.bigün yne aradı beni görüşmeye başladık.sonra yine olmuyor yapamıyorum böyle düzelmiycek hiçbişey evde rol yapıyorum yalan söylüyorm senle görüşmüyorum diyerek olmuyo hergün içim parçalanıyor die geri gtti.aylar sonra yine geri geldi.sonra aynı şeyleri söyleyerek geri gtti.hep böyle oldu..hep beni terketti bende her dönüşünde hep kabul ettim.
artık ilşkmizde eskisi gibi değildi.ona güvenmiyodum,artık ondan nefret ettiğimi söyleyebiliyodum ama vazgeçemiyodum.galiba beni ona bağlayan birlikte olamamız oldu.bunun acısnı çektim hep yarım hissettim kendimi.yarım,kandırılmış,aldatılmış bi çocuk..kimseye güvenemiyorum artık.öyle bir yıktı ki beni.omzunda gecelerce ağladığım, güzel yıllar günler geçiridğim adam yoktu artık karşımda..
3 hafta olcak biteli yine. bu defa giderken birlikteyken bişey düzelmiyor olmuyor düzeleceğide yok dieyerk gitti.alışkınım bu laflara tmm dedim bitti bu defa.önceden her ayrılmada hastanelik olurdum ve bunu bilirdi kılı kıpırdamazdı.bu defa sadece tmm dedim.hiçbişey demedi.
bikaç gün sonra görmek istediğini söledi olur dedim.gittim hiçbişey yok gibi görüştüm.şaşırdı..sen iyisin nie dedi.kötü olmam için bir sebep yok dedm.bişey demedi.
sonra msj atmaya başladı.1hafta sonra özledim dedi.ne diyebilirim ki dedim. bişey deme dedi.başka biriyle görüşüyodum o sıra,birlikte gibi bişeydim.bu yeniden gelince ayrıldım o çocuktan.kavgada etmeye başlamıştık.garibim ne olduğunu anlayamadı birden bire.herşeyimide anlatmıştım.kabulde etmişti beni böylece...,
ben çok özlüyorum senlede beceremiyorum sensizde olmuyo napcam ben bilmiyorum ama düzelme ihtimali milyonda sıfır dedi.hayırlısı dedim.konuşuyoduk arada.
msjlarında cinsellik seziyordum.bikaç kere dillendirdi.dün açtım konuyu tamamen.konuşurken artık sevmediğini fark ettim beni.bunu onada söyledim.artık sevmediğini düşünüyorum beni hoşçakal die msj attım dün gece.bu sabah hoşçakal dedin bana yok olmuyo en iyisi görüşmemek ben gelemem bun sözlere dedi.bnde bahane bulma bana görüşmek istemiyosan söyle yalvarmam sana bida da asla aramam dedim.daha kötü olcak görüşürsek tmm görüşmek istemiyorm dedi ve gtti yine..msj attım az önce sana o kadar çok şey söylemk istiyorum ama tutuyorum gerek yok dedim.sadece bu..ve bitti yine
tekrar canım yanıyor.gözümden yaşlar dinmiyor.iş yerindeyim ama mahvoldum şu an.kendimi kullanılmış gibi hissediyorum..herşeyin bu kadar yalan yalnış olduğunu görmek canımı çok yakıyor.
ölmeyi istiyorum ama bu rezil dünyadan kurtulmak için sadece.öbür taraf bu kadar kötü olamaz değil mi?boynum eğik Allah'a karşı.nasıl hesap vereceğim die düşünüyorum...2 senedir psikolojik yardım alıyorum psikolojim çok bozuldu.bukadar şeyin içinde kimseye güvenemez oldum.çok ürküyorum herkesten.benim canımın canı bunları yapabildiyse bana herkes yapar,kime güveneyim ben die düşünüyorum.
bna bişeyler söyleyin lütfen ama kızmayın nolur...sizleri tanımıyorum okadar dardayım ki en özelimi bile anlatmak zorunda kaldım şurda.çnkü kimse bırakmadım etrafımda.arkadaşım bile yok artık burda.yargılamayın beni yada dalga geçmeyin nolur.hatalarımı bana ablalık kardeşlik yaparrak anlatın Allah rızası için..
çaresi yok, çözümü yok.duygularım alt üst..gideceğini bliyodum ama ben yıkıldım bikere daha..bana yaşattığı tüm rezillikler gzümün önünde ama yaşadığım tüm güzelliklerde gitmiyor..Allahım yukarda biliyorum ama onun yarattığı başımı yaslayacak bir omuza çok ihtiyacım var..
bigün tamamen bitirdim bu ilşkiyi.üniverste için şehir dışına gittim.hep içimde bi uktesi kalmıştı onun.canını çok yaktım diye.helallik alıyodum her seferinde ondan..okadar canı yanmışki annesi bnle konuşmak istemiş oğlu için yapma etme die.ama tanışmıyoduk.ailesinde sorunlar var.annesi babası ayrı ama belli sebeplerden dolayı aynı evde yaşıyolar.babasıyla evin içinde konuşmazdı.aleviler...belkide aramızdaki en büyük problem buydu kimbilir..bir buçuk yıldır istenmiyorum annesi tarafından..
başka hayatlardaydık artık.ama bikaç ayda bir nasılsın die msj atardı. bigün askere gideceğini öğrendim.hayatımda ve onun hayatında biri varken görüştük. bizde herşey yeniden başladı.ama bu defa bendeki onun sevgisini geçmişti.bir zmanlar olmayacak ilşki dediğim bu ilişki için ailem istemezse gelirim sana diye söz vermeye başladım.
ben ayrıldım hayatımdaki çocuktan.o ayrılmadı kızdan.onu acısını yaşattı bana.bigün ben yapamıycam dedim.ayrılamıyosan ben yokum dedim.o kızada kendime de yapamam bunu dedim.izne geldikten aylar sonra ayrıldı benim baskımla.soruyordum sürekli bak seviyorum onu de ben defolur giderim diyodum.yok sevmiyorm diyodu,üzmemek için ayrılamıyormuş.sonunda ayrıldı askerdeyken yürütemiyorm diyerek..
15 ay bekledim onu.o sıra annesiyle problemler yaşadım.istemiyodu beni.onada baskı yapıyordu ayrılcaksın die. sebep sevdiğim adama bir bildiği var diyerek güvenip,yaptıklarımdı.en baştada benden önce çıktığı kız ve benim çıktığım çocuktu.annesi bni liseden biliyordu ama hiç tanışmamıştık. oğlu askere gideceği zamanlar tanıştık ilk defa.bir ay içinde benim kötü biri olduğuma kanaat getirdi.bizi ayırmak için elinden geleni yaptı.tehdit etti beni,hakaret etti.herşeye göz yumdum sustum sevdiğim için. askerdeydi canı yansınm istemiyodum.o askerdeyken ankara karışmıştı benim için.hergünüm ağlamakla geçti.hep düzelcek mi die sevgilime soruyodum.düzeltcem ben,burda olduğum için bişey yapamıyorum geliyim düzeltcem biliyorum çok üzüyolar seni diyodu.belli bir vakit sonra gizli saklı yürüttük bu ilişkiyi söylemedik kimseye.12 ay böyle geçti.
her izne gelişinde annesi benim yüzümden bir rezllik çıkarıyodu. son izne gelişini Allah biliyor hiç istemedim,onada söylemiştim.ama kısmet geldi.1hafta kaldı.günlerce herşey çok iyiydi. gitmeden birgün önceki akşam benle konuşmak istediğini söledi.bana sen aileni bırakıp bana gelebilirsin ama ben gelemem annemin kimsesi yok dedi.annemin istemediği biriyle olamam dedi. ayrılıyoruz demiyoruma ma bizim geleceğimiz olamaycak dedi.evde kıyamet kopmuş belliydi.annesi ayrılmamızı istiyodu..annesinin kıskanç olduğunu söylerlerdi hep bana.
bana sözler vermişti.öldürseler bırakmıycam demişti.halletcem demişti. ben düzelmez derken bana o umut vermişti. ben bak yapamam beni bırakırsan kendimi öldürürüm bunla yaşayamam die ona yalvarırken o bana güvenmiyosun ben seni çok seviyorum bırakmam mümkün değil evlencez diye birlikte olmaya zorladı beni..ve oldum..arkasındanda o akşam bana onları söledi.ben kriz geçrdim arkadaşın evinde.kendime getiremedilr.korkmuş sonradan gldi yanıma.sakinleştirdi beni arkasından eve gtti geleceğim ben dedi.ama bida gelmedi.sabaha kadar bekledim gelmedi.ertesi günde teslim olmuş.aramadı da beni.günler sonra ben haber bırakmıştım birliğine arasın die ozman aradı.normal konuştu. ilk çarşı izninde de beni terketti ayrılmak istediğini söledi.arkadaş kalabilirmişiz yanımda olabilirmiş ama sevgili olamazmışız bida.
yalvardım beni böyle bırakma,ailemin yüzüne nasıl bakarım die.veridği sözleri çarptım yüzüne tek tek.ağladı msnde karşımda.ama fayda etmedi.btti dedi ve gitti. geçen yazdı bunları yaşadığımda.hergün ölüyorum zannettim.odamdan çıkamadım.hergün Allahım sen beni affet diyodum. Ölemedim de yapamadım..o kadar işlediğim günahtan sonra Allah hiç hesap verememekten korktum.aylarca çıkamadım evden dışarı.hergünüm ağlamaklıydı.
Gözüm saatte şimdi şunu yapıyordur diyodum hep.tlfnum hiç çalmadı aylarca.arkadaşlardan bana yardım edin ben ölüyorum die ayaklarına kapanarak yardım umdum.bütün çevreme anlattım biliyomusn?okadar çaresizdim ki..yıllarca dostluk yaptığım insanlar bıraktı bu defa beni.kimsem yoktu yanımda.okadar muhtaç haldeydim ki dostum bildiğim kız bna yeter artık psikolojimi bozuyosun ağalayıp durma dedi.kardeşim dediğim adama anlattım yapcak bişey yok dedi biliyomusnuz?birde onlardan kazık yedim çok ağırdı herşey bneim için...kan bağımdan birinin yaşadıklarımı bilmemesi beni mahvetti.ailem bilmiyordu fakat herşeye ağlamaya başladığım için bişeyler zannediyorlardı.çokta paylaşımcı bir ailem yok onlarada bişey anlatamdım.hep dua ettim.utanıyodum ama elimi açıp,başımı eğip hep dua ettim.Allah'tan başka yardım etcek kimse olmadığını anlamıştım.
bikaç kere msnde denk geldik.toplayamamıştım kendimi sürekli yalvarıyodum yine. hep kaçıyodu o da.bigün yine karşılaştık camı açmamı istedi. açamam okula dönüyorm bugün toplanıyorum dedim.zaten sana göndermemiştim ben cam isteğini dedi.güldüm geçtim...
benden ayrıldıktan 3 ay sonra bana msj attı. konuşmak istersen beni ararmısn lütfen diyodu. msjı aldığımda bayılcak gibi oldum.yeni bi hayat kurmaya çalışıyodum.o gelene kadar da başka birini aldım hayatıma.herşeyi anlatmıştım onada çkü evlenmek istiyodum artık biriyle.beni anladı en başlarda hiç problem yoktu.birlikte olmak istedi ve o da öyle bitti.neyse işte en son öyle msj atmış.dayanamadım aradım.konuştuk.bana neler yaptın die herşeyi saydım.ben çok düşündüm arayabilmek için seni dedi.cesaretim yoktu dedi.ben çok kötü şeyler yaptım sana affet ebni dedi.helal etmycem hakkımı sana dedim.mahvettin beni dedim.amacın vicdanını rahatlamk demi dedim.Allaha bıraktım ben seni dedim.
sesini çok özlemiştim..aylar sonra duydum..sonrasında ara ara aramaya msj atmaya başladı. bigün dediki bana ben seni çok seviyorum yapamıyorum böyle, bana gel ama kimse bilmesin ve gelirken geleceğimiz olmadığını bil ddi.ne diyosun sen dedim metresin mi olcam senin dedim.kızdı öyle söyleyince kayboldu gitti ortadan yine.
geçen kasımda askerden geldi.arkadaşın evinde karşılaştık.arkadaşla anlaşmış beni görebilmek için bigün öncesindn.ama görüncede hiç takmadı yüzüme bakmadı.15 ay beklediğim adam karşımdaydı..ne hayaller kurmuştuk onla..neler yaşamıştık iyi-kötü..görünce gtti herşey bnde.konuşmaya çalıştım sarılmaya çalıştım olmadı ağladım yapma dedi.istemedi beni.
aradan aylar geçti yine.kendimi toplmaya çalışıyodum.bigün yne aradı beni görüşmeye başladık.sonra yine olmuyor yapamıyorum böyle düzelmiycek hiçbişey evde rol yapıyorum yalan söylüyorm senle görüşmüyorum diyerek olmuyo hergün içim parçalanıyor die geri gtti.aylar sonra yine geri geldi.sonra aynı şeyleri söyleyerek geri gtti.hep böyle oldu..hep beni terketti bende her dönüşünde hep kabul ettim.
artık ilşkmizde eskisi gibi değildi.ona güvenmiyodum,artık ondan nefret ettiğimi söyleyebiliyodum ama vazgeçemiyodum.galiba beni ona bağlayan birlikte olamamız oldu.bunun acısnı çektim hep yarım hissettim kendimi.yarım,kandırılmış,aldatılmış bi çocuk..kimseye güvenemiyorum artık.öyle bir yıktı ki beni.omzunda gecelerce ağladığım, güzel yıllar günler geçiridğim adam yoktu artık karşımda..
3 hafta olcak biteli yine. bu defa giderken birlikteyken bişey düzelmiyor olmuyor düzeleceğide yok dieyerk gitti.alışkınım bu laflara tmm dedim bitti bu defa.önceden her ayrılmada hastanelik olurdum ve bunu bilirdi kılı kıpırdamazdı.bu defa sadece tmm dedim.hiçbişey demedi.
bikaç gün sonra görmek istediğini söledi olur dedim.gittim hiçbişey yok gibi görüştüm.şaşırdı..sen iyisin nie dedi.kötü olmam için bir sebep yok dedm.bişey demedi.
sonra msj atmaya başladı.1hafta sonra özledim dedi.ne diyebilirim ki dedim. bişey deme dedi.başka biriyle görüşüyodum o sıra,birlikte gibi bişeydim.bu yeniden gelince ayrıldım o çocuktan.kavgada etmeye başlamıştık.garibim ne olduğunu anlayamadı birden bire.herşeyimide anlatmıştım.kabulde etmişti beni böylece...,
ben çok özlüyorum senlede beceremiyorum sensizde olmuyo napcam ben bilmiyorum ama düzelme ihtimali milyonda sıfır dedi.hayırlısı dedim.konuşuyoduk arada.
msjlarında cinsellik seziyordum.bikaç kere dillendirdi.dün açtım konuyu tamamen.konuşurken artık sevmediğini fark ettim beni.bunu onada söyledim.artık sevmediğini düşünüyorum beni hoşçakal die msj attım dün gece.bu sabah hoşçakal dedin bana yok olmuyo en iyisi görüşmemek ben gelemem bun sözlere dedi.bnde bahane bulma bana görüşmek istemiyosan söyle yalvarmam sana bida da asla aramam dedim.daha kötü olcak görüşürsek tmm görüşmek istemiyorm dedi ve gtti yine..msj attım az önce sana o kadar çok şey söylemk istiyorum ama tutuyorum gerek yok dedim.sadece bu..ve bitti yine
tekrar canım yanıyor.gözümden yaşlar dinmiyor.iş yerindeyim ama mahvoldum şu an.kendimi kullanılmış gibi hissediyorum..herşeyin bu kadar yalan yalnış olduğunu görmek canımı çok yakıyor.
ölmeyi istiyorum ama bu rezil dünyadan kurtulmak için sadece.öbür taraf bu kadar kötü olamaz değil mi?boynum eğik Allah'a karşı.nasıl hesap vereceğim die düşünüyorum...2 senedir psikolojik yardım alıyorum psikolojim çok bozuldu.bukadar şeyin içinde kimseye güvenemez oldum.çok ürküyorum herkesten.benim canımın canı bunları yapabildiyse bana herkes yapar,kime güveneyim ben die düşünüyorum.
bna bişeyler söyleyin lütfen ama kızmayın nolur...sizleri tanımıyorum okadar dardayım ki en özelimi bile anlatmak zorunda kaldım şurda.çnkü kimse bırakmadım etrafımda.arkadaşım bile yok artık burda.yargılamayın beni yada dalga geçmeyin nolur.hatalarımı bana ablalık kardeşlik yaparrak anlatın Allah rızası için..
çaresi yok, çözümü yok.duygularım alt üst..gideceğini bliyodum ama ben yıkıldım bikere daha..bana yaşattığı tüm rezillikler gzümün önünde ama yaşadığım tüm güzelliklerde gitmiyor..Allahım yukarda biliyorum ama onun yarattığı başımı yaslayacak bir omuza çok ihtiyacım var..
Son düzenleme:
