Kızlar aklım çok karışık, fikirlerinizi paylaşırsaniz sevinirim. yapı itibariyle aşırı alınan ve duygusal biriyim. Inanın değişmek istiyorum ama olmuyor.
pazar günü erkek Arkadaşıma ayrılmak istediğimi söyledim. Bir gece önce arkadaşı askere gidecekti, 3 erkek 1 bayan bulusmuslardi. farklı şehirlerdeyiz yani ben onlarla değildim.
Orada bir muhabbet geçmiş. 25 yaşındaki kızlar 50 yaşındaki adamlarla sevgililermis. Bu da 25 yaşıma geldim söyle sevgilim olmadı demiş. Arkadaşları da valla bizimde falan demiş. Bunu demiş gelmiş birde bana anlattı.
Zaten alınganim, bende coştum tabi. Üzüldüm, kızdım. Zorla tutmuyorum dedim Vs vs. Yahu şaka yaptık, güldük ettik dedi. Uzadı olay. Şakadan anlamıyor musun vs.
Ayrıldım... sadece bu değildi sebep. Eski sevgilisi yüzünden de takıntılı idi. Hatirlayanlar bilir, uzatmayayım o konuyu da açtım falan. Gece konuştuk yine aradı. Seven insan gitmez. O kızdan nefret bile etmiyorum. Bir ay sonra baskasini bulursun dedi. Ben oyle biri miyim dedim, degilsin ama erkekler kendini boslukta hissetmenden faydalanir dedi. Bir sürü şey söyledi. Ama kararliydim ayrıldım.
Güya bitirdim ama kiyamadim yine ona. Onun canını sıkan ailevi durumlar var. 25 yildir var. O sevgiye hasret bir insan bence. Bunu kendisi soylemiyor tabi ama oyle. Biliyorum bana da ihtiyacı var. Düşündüm taşındım dun aksam aradım.
Arkadaş kalma durumumuzu sordum. Arkadaş dediysem, birbirimize destek olacak kadar. Onu yalnız bırakmamak adinaydi. Çünkü bana çok güveniyordu. Ne bileyim işte, yüzüstü bırakıp gitmek istemedim. Bundan bir süre önce yine ayrılmak istediğim bir gün konuşmuştuk. Senden gerçekten ayrılmak istesem, ayrılsam keşke arkadaş olarak kalsaydık demez miydin dedim. Derdim dedi. Biliyorum yanında olmamı istiyor her zaman.
Ben seninle arkadaş olmak istemiyorum dedi. Sevgili olarak devam etmek istiyorum dedi. iki insan birbirini severse sevgili olur dedi. O kızdan nefret bile etmiyorum dedi. Hiçbir şey hissetmiyorum dedi. Seni ben hayatimda her konuda en üst yere yerleştirdim dedi. Senin annende hasta benimki de hasta, sende işsizsin bende issizim dedi. Yeterince sikintilarimiz var dedi. Ben bütün gün bunları düşünüyorum. Bir de böyle havadan sudan tartışmalar çıkarma dedi. Senden tek istediğim bu dedi.
O arada kapatmak zorunda kaldık teli. Sonra konuşuruz dedi ama aramadı. Gece watsapptan balım demiş. Gel beraber uyuyalım demiş... olur dedim bende. Uzatmadim konuşmayı ama içim huzursuz.
Kızlar çok canım yanıyor. Yemin ederim ki çok canım yanıyor. Göz kapaklarım balon gibi sis. bütün gece düşünmekten uyuyamadim.
Bu adamla olur mu olmaz mi? Seviyor mu sevmiyor mu? aramızda da bu yaşananlar unutulur mu unutulmaz mi? Devam eder mi etmez mi? Bilemiyorum ve bu beni çok uzuyor
