Merhaba tekrar uzun olabilir ama içinde bulunduğum durumu daha net gösterebilmek adına kısa kısa anlatmaya çalışıcam.öncelikle belirtmek isterim ki asla ve asla küçük hesapçı bir insan değilim ama bu kadar keriz yerine konmak çok zoruma gidiyor.Sinek küçük ama mide bulandırır hesabı herşey gözüme batmaya başladı. O kadar bunaldım ki bazen abarttığımı düşünüyorum.Yerimde olsanız ne yapardınız? Bana yol gösterirseniz çok sevinirim <3
Maddi durumlardan dolayı kaynana ile birlikte yaşıyorum 4 yıldır, öyle aman aman bir sorunumuz olmadı çok şükür ve Allah nasip ederde evdeki hesap çarşıya uyarsa seneye Temmuz - Ağustos gibi ayrılmayı düşünüyoruz. Burada geçirdiğim 4 yıl için fazla pişman olduğumu söylersem nankörlük etmiş olurum. Fakat gelin görünki ben 3 aylık evliyken evlenip giden görümcemden dolayı inanılmaz sıkıntıdayım. Son dönemlerde özellikle. İkimizin kızı var, benimki 2.5 onunki 3 yaşında. Ve şaka gibi hamileyiz ve erkekler, benim martın sonu doğum inşallah, onun temmuzda.
Malum annesinin evi olduğu için gelip gitmek kolay olsun diye yakınlardan ev tuttular. Yürüyerek 5 dk sürüyor. Ve her Allahın sabahı burda. Kaynanam genelde kuran kursunda olduğu için her sabah ben kahvaltıyı hazırlıyorum, kp gece çalıştığı için onu çağırıyorum kv bize yetişiyor. Ve görümcem beni aramıyo, "çayı demledimi" diye annesini arıyor. Yetişemezse gelir, onada hazırlanır tabi. Ben bazen aldırış etmem annesi yapar. Şimdi diyeceksiniz annesinin evi sanamı hesap verecek, ben hesap derdinde değilim ama o evde ben yaşıyorum, ben sorumluyum o anda en önemlisi bende bir insanım sonuçta? Ve inanamayacağınız kadar içten pazarlıklı hasetçi birisi. Ama konu bu değil belki sonra yazarım. Ben o evlendiğinden beri toplasanız 10 kere gitmemişimdir, memleketten eşinin ailesi geldiğinde hoşgeldin e giderim, oraya gittiğimde marketin önünde durup ararım nezaketen birşey lazımmı diye. Söyler alır giderim, halbuki ben çaya gidiyorum aramak zorunda da değilim , ama kendimi tuhaf hissediyorum sap gibi gitmiyim diye.
Annesiyle ilişkileri çok farklı, şöyle örnek vereyim, kv çocuğuna bakmaya gitti , bu arabayla satan sebzecilerden falan galiba 2 kg bile etmez patates almış kv,yanında para yokmuş, onun parasını istedi ertesi gün geldiğinde. Şok oldum halbuki onun bi istediği iki olmaz yağı biter sütü biter vs, kartla alır , benden alır ama hiç bahsi geçmez. 3 4 liranın lafı edilirmi Allah aşkına? Gelirken sormaz en azından ekmek varmı diye bile, ev hali bi gün güzelce kahvaltılık yesek ertesi gün ıvır zıvırla geçiştirmek zorunda kalabiliyoruz. Bundan gocunmuyorum asla ama birde onun derdine düşüyoruz. 3 saat sürüyor kahvaltı faslı, işlerimizi yapamıyoruz zamanında , 10 dada kalksak aynı terane 2 ye kadar sallanıyoruz.Daha bir bardağı kaldırmış insan değil bu arada, yer içer asla sofraya elini sürmez , nasıl rahat oturabiliyor anlamıyorum. Benim kızım fazla süt içmez, 2 günde bir isterse veririm, ama kızının elinde görünce istiyor. Kaynanası köyden 30 şişe falan süt gönderir sürekli, 1 kere bi tanecik alıp gelmedi halası olarak içsin diye, ama burada minenin isteyeceğini bile bile koca paketi bitirip gidiyorlar,dibinde bile bırakmazlar kızım ağlar sürekli ve ben markete gidip süt alıyorum, bu kezde biberon sorunu başlıyor.defalarca yedek kıyafet, biberon getirmesini teklif ettim, burda dursun diye, evinde 4 5 tane biberon dan birini getirmedi daha. Biberon almaktan bıktım usandım, kızı sütü bitirince saatlerce ısırıp emiyor emziğini parçalayıp gidiyorlar. Ve kızını uyarmıyor hiç, bnmkinin ağlamasını duymazdan geliyor. Biz oraya gittiğimizde bir allahın oyuncağı bile olmaz ortada , yatak odasına sokuyor, burda evi tarumar ediyo sesi çıkmıyor. Kızım geçen jelibon görmüş masanın üstünde, halıya yapışır diye bi tane bile vermedi eline, öküz gibi oturdu içime nasıl kalktığımı bilemedim ordan.
Yatak odama zrank girerler , kızı yatağımda tepinir ben indirince havalarından geçilmez
Ama burdan bakıyorum kızın oyuncağı yok, duyuyorum alıp gitmişler. Sanki onlar bu evde yaşıyomuş gibi herşeye hakimler, ben ciyak ciyak ağlayan kızımı teselli ediyorum yine alırım sen bırak sen yapma diye. Sanki benimki büyük.
Burda kızı sağa sola işer, giydiririz ve o giden bir daha gelmez.
Bir hata edip kaynana nın oraya götürmesine izin verdim, beşik kuracaktık eşimle, kv ayak altında dolanmasın bişi olur diye götürdü, ilk defa daha 2 hafta önce, üstüne su dökmüş orda çocuğu dilenci gibi giydirmişler, küçük yırtık badi , yırtık 1 karış külotlu çorap vs o kadar zoruma gitti ki bende hemen üzerini değiştirip camdan attım ve kızın kıyafetleri geri istedim 1 çöp torbasını doldurmş getirdi.
Köye gidecekler tatile, burası fazla soğuk olmaz diye yeni aldığım yelek, kazak vs kadar istedi benden. Vermedim tabiki. 1 ay konuşmadı. Umrumda da değil tabiki sonra kedi gibi kendi geldi yine.
Her pazartesi günü, haftasonu yaptıklarını anlatırda anlatır, hamile olduğumu bile bile şu kebapçıya gittik bunu yedik ballandırır, şu kıyafeti aldım vır vır hiç susmaz. Ben onun doğumunda karnım burnumda yalnız bırakmadım, Orkidinden tutunda hurmasına kadar aldım, garip gibi hissetmesin diye, üstelik annesi darılmışta bişeye, evdeydi. Eşi ve ben koşturduk çokta memnun oldum ama gelin görünki ben doğum yaptığımda kızına mevlütünde gelen takımlardan getirip yabancı gibi çekti gitti 2 gün yatmama rağmen. Bu arada eşi benim eşimden 2 kat fazla maaş alıyor, durumları gayet iyi, ben bu sıkı zamanımızda, üstelik çocuk gibi kuruş kuruş para biriktirirken ne Mevlüt ne doğumgünü ne hastalık asla elimi kısmadım, ama o bana hep böyle yaptı.
Gece kocasıyla ilişkiye girip , banyo için sabahı bekleyen bir kadın. 10 da arar annesini gel çocuğun yanında dur banyo yapıcam diye
Annesi rahatsızlandığında kocasıyla komşu gibi geçmiş olsuna gelirler yarım saat oturup giderler. Vs. Vs. Vs.. Daha bir çok şey.
Anlayacağınız çok muzdaripiz, kaynana memnun değil bu durumdan ama neticede kızı olduğu için bir ses çıkarsa ikincide susuyor. Patlamama az kaldı
Kendinden başka kimseyi insan yerine koymuyor
Nasıl bir yol izlemeliyim, bu düşüncesizliğini, patavatsızlığını kaldıramıyorum artık . O kadar iyilik yapmıyorum tabbiki artık, ama vicdanım birini kabullense birini etmiyor.
Direkt yüzüne mi patlıyım , sabretmi dersiniz ne yapayım ben
bi insan kendini belki ezdirebilir de çocuğunu ezdirmez. Siz bu alttan alma rolünü iyice üstlenmişsiniz ya yarın çocuğunuzdan da aynı şey beklenecek ki çocuğa da yüklemişsiniz bu rolü. Neden çocuğa sen yapma etme diyosunuz çocuğu siz niye sindiriyorsunuz. Onlar sizi güzelce sindirmiş onu anladık da çocuğunuz için bu düzene dur demezsen yarın çocuğu da güzelce ezdirirsin benden söylemesi
