Yine Aynı Bataklığa Saplanıyorum

Gittigin psikolog ne kadar iyi bile olsa senin icin birseyler yapamamis, kesinlikle baska birine gitmelisin. Cinsel hayatınızı istediğiniz şekilde yaşarsınız, ben bu konuda eleştirmem seçimler derim. Sadece siz bu durumdan kurtulmak istediğiniz icin söyleyeceğim, kendinizi suçlamayın. Sadece kendinize deger verin, gidin arkadaşlarınızla gezin, dolaşın, eğlenin neleri seviyorsanız hepsini yapın kafanızı dağıtın. FB olmanın sonu yok, karşınıza duzgun biri çıkacaktır, yeterli siz isteyin bunu. Hepimizin basindan binbir turlu sey geciyor, üzülüyoruz, ağlıyoruz, yasını tutuyoruz ama ayağa kalkıyoruz. Bu hayatta siz herseyden daha degerlisiniz
 
Sizin daddy issuese bağlayacağınızı bir önceki konudan tahmin ediliyordum ancak psikolog değilim, psikiyatrist değilim ondan üzerine yazmamayı tercih etmiştim.

Sorununuzun kaynağı ne olursa olsun, netice olarak yaşadığınız şey belli. Dibini kaz dur, aynı yerde on yüz bin şey anlat, harekete geçmedikçe "Yeter" demedikçe sadece bir çeşit mastürbasyona dönecek, kendi kuyruğunu kovalayan yılan misali. Mendiller bitirecek ağlayacak, yine yanlış tercihler yapacak yine yeni olaylarla travmatize olup duracaksınız. Ha bu dediğim "Terapiler faydasızdır" olarak algılanmasın, bunu diyecek son kişiyim. Ancak "Şemam şöyle çıktı, bende şu varmış, ondan hep böyle oluyor, deniyorum ama işte şemam aktif ühü" olayına da kaymayın diye söylüyorum. Farkındasınız madem, ipleri de gayet elinize alabilirsiniz kararlı durduktan sonra.
 
Daima güçlü görünmeye çalışmak, insanalra belli etmemeye çalışmak güçsüzlük gibi geliyor bana.
Öte yandan burada yapılan linçli yorumlar senden nefret edildiği ya da hoşlanılmadığı için yapılmıyor. Evet bir çoğumuzun hayat tarzından farklı bir hayat yaşıyorsun ama bu seni kötü, nefret edilesi yapmıyor.
Hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız, tek farkımız var benim babam aynı evin içinde olduğu halde kilometrelerce uzakta gibiydi. Aynı çatı altında olmamızla uzka olmasının hiçbir farkı yoktu. Uzun yıl bunların sancılarını yaşadım ama ben bilinçliydim. Başından beri hep kendime babam gibi birini seçmeyeceğim için sözler verdim. Tuttum. Ama yine de psikoloji.. O önemsiz, etkilemez sandığın şeyler öyle bir etkiliyor ki tüm yaşamını.
Benim hayata bakış açımı tatlı psikoloğum değiştirdi. Daha önce defalarca gidip sonuç alamamıştım, üstüne teşhis koyamadıkları için kendimi hasta acınası hissetmeye başlamıştım.
Kendinden kurtulman, bataklığa saplanmaman için iyi bir doktor bulmalısın. Ama herşeyden önce senin kendine dur demen lazım. Artık bilinçlenmen yanlış tercihler için kendini dizginlemen lazım. 5 seans boyunca yüzüme bakmadan habire not alan bir doktora bende ısınamazdım. Dilerim kurtulursun ne diyebilirim ki, baba kelimesi bu ülke kızlarının kanayan yarası. Ağır olacak ama önceki nesil ne anne olmayı bilmiş, ne baba olmayı.
 
Psikiyatr denediniz mi ? Ben psikiyatr ile birçok sorununu aşmış kişiler biliyorum.
Sorununuzun farkındasınız, çare aradığınız belli oluyor. Bence psikiyatr deneyin psikolog yerine. Linçlenmek istemiyorum pek tabi işinin ehli psikologlar da mevcut. Ama tıp eğitimi üzerine psikoloji konusunda ihtisas yapmış bir doktor daha faydalı olabilir sanki. Sorunlarınızı bir an önce aşmanız dileğiyle 😊
Kesinlikle katılıyorum...
 
Şema terapi yapan merkezleri araştırın direkt. Malesef psikolog da psikiyatr da iyi geleni zor bulunuyor. Ben de 2 kere gittim, 1 i fena değildi yine. O yüzden kendi kendime uğraşıyorum hep. Baya yol kat ettim.

Kendi kendine terapi kitabı olan bir kitap var. Hayatı yeniden keşfedin - jeffrey e young. Şemalar konusunda uzman kişilerin yazdığı bir kitap. Hem şemaları hem de onlarla nasıl baş edeceğinizi anlatıyor. İnternette pdfi de var ordan göz atabilirsiniz.
O kitabı bu hale gelmeden önce almıştım. Bitireyim hemencecik diyorum.
 
Babayla büyük sorunlar yaşayınca böyle hayatlar mı yaşıyoruz? Daha önceki konularınızda büyük tepkiler aldınız siz de bu konuyu açıp aaa haklısınnn dememizi istiyorsunuz. Ben hiç baba görmedim sayılır ha zorluklar yaşadım ama önüme gelen erkeği de almadım hayatıma. İnanmadım bu konuya kimse kusura bakmasın. Gayet mutlu mutlu senelerce anlattınız maceralarınızı
 
Ayrıca sen ve bir kişi daha var burada ikinizde aslında çok özgüvenlisiniz ama kendinizin farkında değilsiniz.
Bu durum daha da canımı acıtıyor.
Hayatımın diğer alanlarına bakıyorum. Zehir gibiyim. Ama neredeyse 1 haftadır sümsük, karaktersiz bir adam için bu haldeyim. İnanamıyorum kendime.
 
Babayla büyük sorunlar yaşayınca böyle hayatlar mı yaşıyoruz? Daha önceki konularınızda büyük tepkiler aldınız siz de bu konuyu açıp aaa haklısınnn dememizi istiyorsunuz. Ben hiç baba görmedim sayılır ha zorluklar yaşadım ama önüme gelen erkeği de almadım hayatıma. İnanmadım bu konuya kimse kusura bakmasın. Gayet mutlu mutlu senelerce anlattınız maceralarınızı
Siz haklısınız deseniz ne olacak demeseniz ne olacak?

Madem bu kadar müdavimimsiniz babamla ilgili yazdığım yorumları da bilirdiniz. Baba görmedim sayılırla, babasız büyüdüm ifadesi arasında bayağı fark var.
 
Babayla büyük sorunlar yaşayınca böyle hayatlar mı yaşıyoruz? Daha önceki konularınızda büyük tepkiler aldınız siz de bu konuyu açıp aaa haklısınnn dememizi istiyorsunuz. Ben hiç baba görmedim sayılır ha zorluklar yaşadım ama önüme gelen erkeği de almadım hayatıma. İnanmadım bu konuya kimse kusura bakmasın. Gayet mutlu mutlu senelerce anlattınız maceralarınızı
üyenin eski konularını bilmiyorum ama bu konuyla ilgili söylediklerinize katılıyorum.
bende babasız büyüdüm. babam gidince onunla birlikte kalbi de giden bir anneyle büyüdüm. 24 yaşındayım ve 16 yıldır sorunlu bir anneyle yaşamak çok çok zor.
bırakın fb muhabbetini, her önüme gelen erkeğe bakmıyorum bile....
hem annesiz hem babasız büyüyen biri olarak konuya inanasım gelmiyor
 
üyenin eski konularını bilmiyorum ama bu konuyla ilgili söylediklerinize katılıyorum.
bende babasız büyüdüm. babam gidince onunla birlikte kalbi de giden bir anneyle büyüdüm. 24 yaşındayım ve 16 yıldır sorunlu bir anneyle yaşamak çok çok zor.
bırakın fb muhabbetini, her önüme gelen erkeğe bakmıyorum bile....
hem annesiz hem babasız büyüyen biri olarak konuya inanasım gelmiyor
Herkesin yapısı, yaşadığı problemlere olan tepkisi, etkilenme oranı farklıdır. Bir olay beni az etkiler, başka biri için travmatik hale gelebilir.
 
üyenin eski konularını bilmiyorum ama bu konuyla ilgili söylediklerinize katılıyorum.
bende babasız büyüdüm. babam gidince onunla birlikte kalbi de giden bir anneyle büyüdüm. 24 yaşındayım ve 16 yıldır sorunlu bir anneyle yaşamak çok çok zor.
bırakın fb muhabbetini, her önüme gelen erkeğe bakmıyorum bile....
hem annesiz hem babasız büyüyen biri olarak konuya inanasım gelmiyor
Siz öyleymişsiniz demek ki. Ben de böyleyim.
Boşanmış ailelerin kızlarının genelde kendilerinden büyük erkeklerle ilişki yaşadıkları söylenir mesela. Birçok mecrada bununla ilgili şeyler okuyabilirsiniz. Ben kendi yaşıma yakın insanlarla görüşüyorum diye bunun doğruluğunu mu reddedeyim mesela? Herkesin bir travmaya, duruma verdiği tepki farklıdır.
 
Siz haklısınız deseniz ne olacak demeseniz ne olacak?

Madem bu kadar müdavimimsiniz babamla ilgili yazdığım yorumları da bilirdiniz. Baba görmedim sayılırla, babasız büyüdüm ifadesi arasında bayağı fark var.
Nasıl bir fark var? Ülkemizde tonla kötü baba var tonla evladına sahip çıkmayan hiç yokmuş o çocuk gibi kendi hayatını yaşayan babalar var. Maddi manevi hiç bir faydası olmayan babalar var. Hatalarımızdan başkalarını sorumlu tutmak sorunu çözmek yerine kaçmak bahanelere sığınmak sizinkisi
 
Siz öyleymişsiniz demek ki. Ben de böyleyim.
Boşanmış ailelerin kızlarının genelde kendilerinden büyük erkeklerle ilişki yaşadıkları söylenir mesela. Birçok mecrada bununla ilgili şeyler okuyabilirsiniz. Ben kendi yaşıma yakın insanlarla görüşüyorum diye bunun doğruluğunu mu reddedeyim mesela? Herkesin bir travmaya, duruma verdiği tepki farklıdır.
öncelikle; amacım polemik yaratmak değildi?
her insan aynıdır. ben böyleyim sizin de böyle olmanız gerekiyor da demedim?
'babasız büyüme' kavramını yaşantınızdaki yanlışlıklara uyarlamanızın abes durduğunu söyledim?
herkesin travmaya verdiği durum elbette farklıdır. aynı olur demedim? ama hayatta her yapılan yanlışlığı travmaya bağlayamayız.
mecralarda okumama gerek yok direkt olayın yerinde öğreniyorum zaten meslektenim?
psikologa yada psikiyatriste gittiğinizde onlarla paylaştıklarınızı haliyle bilmiyorum, bilmiyoruz. sadece burada yazdığınıza göre bir yorum yaptım ve konuya inanmadığımı dile getirdim. ayrıca önceki konularınızı da bilmediğimi belirttim.
 
Nasıl bir fark var? Ülkemizde tonla kötü baba var tonla evladına sahip çıkmayan hiç yokmuş o çocuk gibi kendi hayatını yaşayan babalar var. Maddi manevi hiç bir faydası olmayan babalar var. Hatalarımızdan başkalarını sorumlu tutmak sorunu çözmek yerine kaçmak bahanelere sığınmak sizinkisi
Çok ünlü bir psikologun kitabındaki bir şemaya göre bir danışanı annesiyle sorunlu ilişkiye sahip olduğu için, yine o tarz kadınları hayatına alıyormuş. Bununla ilgili uyguladıkları tedaviyi anlatmış.

Aaa pardon ama o adam da bahanelere sığınıp, kaçıyor. O ünlü psikologtan da daha iyi biliyorsunuz siz.
 
öncelikle; amacım polemik yaratmak değildi?
her insan aynıdır. ben böyleyim sizin de böyle olmanız gerekiyor da demedim?
'babasız büyüme' kavramını yaşantınızdaki yanlışlıklara uyarlamanızın abes durduğunu söyledim?
herkesin travmaya verdiği durum elbette farklıdır. aynı olur demedim? ama hayatta her yapılan yanlışlığı travmaya bağlayamayız.
mecralarda okumama gerek yok direkt olayın yerinde öğreniyorum zaten meslektenim?
psikologa yada psikiyatriste gittiğinizde onlarla paylaştıklarınızı haliyle bilmiyorum, bilmiyoruz. sadece burada yazdığınıza göre bir yorum yaptım ve konuya inanmadığımı dile getirdim. ayrıca önceki konularınızı da bilmediğimi belirttim.
Ben de kaba bir yanıt vermedim, saldırmadım? Güzelce kendimi ifade ettim.
 
Tek çare psikolog. Burada ne kadar her detayınızı biliyor gibi hastalığından emin gibi konuşsanız da uzman biriyle görüşmeniz en doğrusu.
Mutlaka babanızdan uzak kalmanın etkileri vardır ama yaşadığınız her şeyi, aldığınız kararları buna bağlamayın. Hepsi tercih ve bunlar değiştirilebilir.
Ne kadınlar kulübünün ne de kendi çevrenizin tek sevişen kadını sizsiniz. Kimse size evlilik, sevgilik dışı ilişki yaşadınız diye laf etmiyor. Etkilenmeyecek biri olun isterseniz her gün başkasıyla yatın ama etkileniyorsunuz kendinizi küçük düşürdüğünüz gibi genelleme yapmaya bayılan insanlar karşısında hemcinslerinizi de kötü temsil ediyorsunuz.
Absolut, burada bu kadar zaman geçirip evlilik dışı ilişkiye girenleri yargılayan yorumları görmediğini söyleme lütfen.
Ayrıca teşekkür ederim üzgünken, kendimi küçük düşürdüğüm gibi ifadeleri barındıran yorumunu yaptığın için.
 
Yani bilemiyorum annesi veya babası terk eden her insan böyle mi oluyor. Bu etiketlerle yaşamak daha mı kolay geliyor yoksa. Üzgünüm ama hayat her zaman bi mücadele ve yer yüzündeki her canlı için. Üstelik yazdıklarınızdan aklı başında birine de benziyosunuz kendi durumunuzun bu kadar farkındaysanız ve bu kadar psikolog tecrübeniz de varsa insan kendi istemedikten ve gayret etmedikten sonra hiçbişeyin değişmeyeceğini de biliyo olmalısınız. böyle hayat geçmez ki nereye kadar.
 
Yani bilemiyorum annesi veya babası terk eden her insan böyle mi oluyor. Bu etiketlerle yaşamak daha mı kolay geliyor yoksa. Üzgünüm ama hayat her zaman bi mücadele ve yer yüzündeki her canlı için. Üstelik yazdıklarınızdan aklı başında birine de benziyosunuz kendi durumunuzun bu kadar farkındaysanız ve bu kadar psikolog tecrübeniz de varsa insan kendi istemedikten ve gayret etmedikten sonra hiçbişeyin değişmeyeceğini de biliyo olmalısınız. böyle hayat geçmez ki nereye kadar.
Burdaki kadınlara sorsan ne acılar çıkar hayatlarından değil mi? Psikolojileri de bozuldu zaman zaman çok zor zamanlarda yaşadılar. Ama mücadele ettiler direndiler. Gidip her fiziğini beğendiği adamla mı oldular? Kendi karakterleri özsaygıları var çünkü olmadılar. Sevgiliyken cinsellik yaşayanlara sonsuz saygım var ama böylesini ben normal görmüyorum görenleri de anlamıyorum
 
C ceycey0406
Psikoloğa giderken sizi de götüreyim. Enteresan bir hırsla bütün yazdıklarıma, diğer insanlara yazdığım sizi ilgilendirmeyen yorumlara bile dislike atmışsınız. Beğenmedim butonunu görünce oturup ağlayacağım falan mı? Bu cidden normal değil. Lütfen daha fazla muhatap olmayın benimle.
 
X