Yıllardır kurtulamadığım majör depresyon

Bir toplulukla birlikte yapmak daha iyi hem aynı zamanda sosyallesiyorsun ve motivasyonu artırıyor. Yani en azından başlangıçta bir iki sene öyle olmak gerekiyor.
Herkes zaman zaman düşer muhakkak. Ben artık genetik yatkınlık mı ne? Uzun süredir çöküntüyle mucadele ediyorum ve ara ara ortaya çıkıp bir kalıyor. Nefes arası buldun mu kendini sokağa atacaksın.
Mesela siz de şu an çözüm arıyorsunuz bu o arada olduğunuzu da işaret ediyor yani şimdi duvar takvimi ya da masa takvimi alın ve yoğun olmayan, uygulanabilir ve hazırlanma süresini hesap ederek bi planing yapın.
Sporu boşuna önermiyoruz salgılattığı hormonlar, iyi hissettirecek. Sadece ilk adımı atın. Biraz kendinizi zorlayın.
 
Majör depresyon kısa sürede geçmez bazen yıllarca mücadele etmek gerekir sabırlı olun lütfen. Devlet hastanesinden psikoloji psikiyatri randevusu kovalayın ayda bir bile gitseniz kardır. Prozac toplumu diye çok güzel bir roman vardı majör depresyonla mücadele eden Amerikalı bir kadının anıları. İyileşmeler geriye dönüşler çöküşler olacak maalesef o romanı okursanız yaşadıklarınızda yalnız olmadığınızı göreceksiniz. Çok geçmiş olsun ne kadar bunaldığınızı anlıyorum ama geçecek emin olun
 
konu sahibi ingilizceniz varsa şayet ben bazen günlük yaşadığım problemleri internetten aratıyorum ve uzmanların yazılarını okuyorum. atıyorum aldatıldım nasıl kendime gelebilirim? annemle kavga ettim napabilirim? vs gibi (ing tabi)

bana çok faydası oldu bu araştırmaların. böylece sorunlarımın üstüste birikip benim temelli hayata bakışımı mahvetmesini engellemeye çalışıyorum.
 

Bu anlattığınız şeyleri aslında herkes yaşıyor..kimisi ne zorluklar yaşarsa yaşasın güçlü olup ayağa kalkıyor yada öyle görünmeye çalışıyor bir şekilde..bazısıda dünya yıkılmışta altında kalmış gibi hissediyor..hiçbir şeyden mutlu olamama yada ilerde hiç güzel bir şey yaşamayacak gibi bir umutsuzluk hali..

Bende anlattığın gibiyim aslında malesef hayata çok olumlu tarafından bakamıyorum sanki en mutsuz ben gibi..

Dediğim gibi aslında bu anlattıkların çoğu kişide var kimisi işiyle kimisi okuluyla kimisi eşiyle çocuklarıyla bu ruh halini düzeltmeye çabalıyor..bir uğraşı olmayanlarda malesef her şeyi gözünde büyütüyor ve kendini yıpratıyor

Ama seni anlayabiliyorum Allah’ın gücüne gitmesin ama ruhsal bunalım fiziksel hastalıktan daha kötüdür en dipte hissettirir insana..yaşın çok küçük umarım bir an önce düzelirsin
 
Önce ailevi sonra arkadaşsal sonra ilişkisel problemleri ard arda yaşadım başta atlatırım sandım ama geçmişin de birikimi vardı sanırım bir anda çöktüm asla yalnız kalamaz oldum başka insanların evinde kalmak zorunda kaldım çünkü tek başıma asla kalamıyodum insanların beni oyalaması gerekiyodu sonra başkaları da kar etmemeye başladı bedenen vardım ama ruhen asla yoktum git gide içime kapandım sabaha karşı uyuyup gece uyanıyordum gündüz yüzü görmedim uzunca bir süre aynadaki kişi ben değilim sanki çirkinleşmiş hissediyorum önceden burnumu çok beğenirdim şimdi kocaman geliyo gözüme o kadar itici buluyorum ki kendimi anlatamam küçücük kalmışım gibi hissediyorum sanki dünyadaki herkes bir takım bense karşı takımdanım gibi geliyor günleri takvimi devirmek için yaşıyorum hayatımın en güzel günlerini yaşamışım bitmiş şimdiyse Allah ne verdiyse dümdüz yaşamam gerekiyormuş gibi..Sanki eski beni kaybettim yerine başkası geldi beni en çok üzen şey bu kendime yabancılaştım yaşadığım hayatı yadırgıyorum spor denmiş fakat yerimden kalkacak gücü zor buluyorum bazen güç bela yürüyüşe çıkıyorum hani zinciri atmış bisikleti çevirmek gibi boşa bir çabaya giriyorum sonra daha da dibe batıyorum ama beni en çok yoran şu kendime yabancılaşma durumu
 
Öncelikle çok geçmiş olsun.
Kaygı bozukluğuna eşlik eden öfke kontrolsüzlük ve depresyon yaşayan eşim var. Doktora gidiyoruz ilaç kullanıyor ve konuşmak iyi geliyor.
120 tl seans başı gittiği yer. Onuda veremem diyorsan internetten Psikolojik destek videoları var onları dinleyebilirsin. Birine anlatmak yerine yazabilirsin içindekileri. Buda bi tedavi yöntemidir.
Depresyonu ilaçla değil farkındalık ile yenebilirsiniz. Farkındalık bu noktada çok önemli çünkü kişi kendi sorununu kabullenmeden ilaçla düzelemez. Siz farkındalık kısmını geçmişsiniz ne mutlu.
Bir video vardı youtubeda depresyon kara bir köpek olarak tasvir edilmiş. Kişi farkındalıktan öncesinde köpek birden karşısına çıkıp peşine takılıyor kişinin morali düştükçe köpek devleşiyordu. Farkındalıktan sonra ise kişinin morali yükseldikçe köpek küçülüp güçsüzleşip kayboluyordu. Ara ara tekrar görünse bile kişi ne yapması gerektiğini bildiğinden köpeğin güçlenmesine asla izin vermiyordu.
Yani aslında kontrol sizin elinizde. Zihninizi berraklaştırmak için bir seans bile olsa doktorla görüşün ve ilaç alın. Şuanki ilaçlara bünyeniz alışmış olabilir değişmesi yada dozununun artması gerekebilir. Çok faydası oluyor.
Unutmayın depresyonu kontrol edebilirsiniz. Kendinizi bu konuda eğitin. Zor bir süreç allah yar ve yardımcınız olsun...
 
Hiç bu durumu yaşayan yok mu
Depresyon herkesin ağzında sakız, herkes dipte.

Umarım gerçekten yaşama.
İlaç yazması için tanı gerekir doktorun
Yazmış işte tanı. İlaçla sakin kalamıyorsan
Yatarak tedavi ol?
Yok o kadar değil?
Ee?
Depresyon dediğin o kadar ağır ki,
Hem de o kadar ağır ki
Prozac içip ilaç iyi gelmedi diye yazmak değil.

Lütfen kimse depresyonu hafife alıp, basite indirmesin.

Pişmanlık, mutsuzluk ve desprsyon aynı değil
 
Geçmiş olsun öncelikle. Devlet hastanelerinde psikolog var hem de ücretsiz.
Bu arada karşına senin bu halinden faydalanmak isteyenler çıkabilir çok dikkatli olmalısın. Duygusal boşluk insana yanlış şeyler yaptırabilir.
Ailen nerede sana yardımcı olmuyorlar mı
 
Bu endişe ve korku hali bende de surekli mevcut. Birkac yil once yasadigim bir travmanin etkisi ile oldu onceden ne kadar iyiydim....
 
Nasılsınız biraz düzeldiniz mi
 
21 yaş klasik... bende geçirdim şimdi gülüyorum aptallığıma bunu kendime diyorum üzerine alınma, aç değildim Parasız değildim ailem vardı diyorum ki şımarıklığımdan rahat batmış, biraz böyle baksana olaya ??? Şimdi yaş 28.. çocuksun daha
 
Bağlı bulunduğunuz ilçeye ait kadın ve aile sağlığı merkezleri var randevu sistemiyle psikologlardan randevu alabiliyorsunuz. Denemenizi öneririm. Durup dururken ağlıyoruz diyoruz ama o maalesef durup dururken değil altında yatan bir neden var mutlaka. Rabbim şifa versin. Elinizde olmayanları düşünmeyin, sahip olduklarınızla mutlu olmaya çalışın. İnancınız varsa eğer dua edin bol bol. Ben bu durumlarda dua edemiyorum, kendimi zorlayıp dua ettiğim, namaz kılabildiğim zamanlar da daha iyi hissediyorum kendimi.
 
Geçmiş olsun öncelikle majör depresyon değil ama uzun yıllar OKB hastasıyım çok ilaçlar kullandım bıraktın tedaviyi yarım bıraktım yalnıs yaptım ama en sonunda kararlı bir şekilde ilaçlarimi kullanıyorum bir yıldır maalesef ilaç olmadan yapamıyorum majör depresyon bilmiyorum ama OKB için çok zor dönemler durumlar yaşadım bazen üstesinden geliyorum bazen yeniliyorum ben kendimi boya yaparak terapi ediyorum
 
Okula devam etmeni öneririm. Acilirsin olumsuz dusuncelreden uzaklasirsin. Iyi olmadigini doktora şöyle ilacını değiştirir belki. Son olarak maneviyata yönel daha iyi hissedersin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…