- 20 Ekim 2016
- 6.442
- 30.258
- 548
Burdan iki cümle aldım kendime "dişli olun hakkınızı yedirmeyin" ellerinize sağlık.Bu durumda farklı iş yerlerini deneyin. Her yer aynı olmaz. Ayrıca girin işe, dişli olun, hakkınızı yedirmeyin. En kötü kovarlar, o da başladığınız yere dönmek olur. Tecrübe ve maaş da kar olur.
kadar gözüm kırıldı ki zannediyorum heryer aynı çıkıcak.Parasızlıktanda biktim:)Bence bu kadar olumsuz dusunmeyin. Benim ilk calismaya basladigim yerde stresten gogus kisti cikarmistim. O ortamdayken her yer ayniymis gibi geliyor ama inanin ki degil. Su an zaten calismiyorsunuz, girdiginiz yer oyle cikarsa yine birakirsiniz.
Ayy ınşAllah ınşAllahmerak etmeyin. o işinizi bulduğunuzda endişenizin yerini heyecan alıcak
Daha önce gittiğim yerde ne iş olsa yaparım abi modundaydım.Artık bende şartlarımı söyledim huzur benim için daha önemli dedim.2 yerdende geri dönüş olmadı böylesi hakkıma hayırlıdır belkiHer çalıştığımız yerde bir tecrübe ediyoruz. Kimisi gerçekten acı oluyor. Bu defa daha dişli insanları tanıyarak başlayacaksınız mesela, görev tanımı ile ilgili net konuşarak gireceksiniz işe. Ayaklarınız geri gitmesin güçlü tutun kendinizi.
İlk sıralar biraz sesimi çıkarır gibi oldum ama onlar benden daha dişliydi ben kendime dişli diyemem sadece bir nebze kendimi savunabildim onlar çok çığırtkandı beni sindirdilerpeki siz bu iş yerindeki deneyiminiz dışında da insanlar size, sizi sıkacak davranışlarda bulunduğu zaman tepki verebilen biri misiniz yoksa aksi mi ? buna göre yorum yapacağım.
Çok iç açıcı yazmışsınız yol göstermişsiniz teşekkür ederim geri dönüş olursa gittiğim yerlerden yeni bir umutla başlamayı düşünüyorumÇalışma hayatında hepimiz bir takım güçlüklerle karşılaşıyoruz. Bazen ayıya dayı demek zorunda kalıyoruz. Hepsi kendi kazandığımız parayı hesap vermeden yemek için? Hayat kalitemizi arttırabilmek için..
Her ortamda aynısı olacak diye bir şey yok.
Kendinizi evde olduğunuz süre içinde dinlendirdiniz.
Pozitif bir başlangıç yapın bir şans daha verin iş hayatınıza.
Belki bu kez harika insanlarla kesisecek yollarınız. Zor ama imkansız değil.
Biri 3500 lira teklif etti ama oraya ısınamadım.90 kişinin çalıştığı bi yere daha başvuruda bulundum onun ücreti daha düşük. oraya ısındım sanki umarım hakkımda hayırlısı olur
İlk sıralar biraz sesimi çıkarır gibi oldum ama onlar benden daha dişliydi ben kendime dişli diyemem sadece bir nebze kendimi savunabildim onlar çok çığırtkandı beni sindirdiler
Biraz geç cevap verdim ama kendi işimi yaptım 5 yıl sonra borcun altına girdim yürütemedim bırakmak durumunda kaldımYok canim bebek olduktan sonra donmedim 1 yildir evdeyim :) ileride baska is bakicam insallah. Insan olayin icindeyken degisimin boyutunu anlamiyo cidden. Ya da ben kendimi farketmemistim arkadasim uyarana kadar... ben de sigorta alanindaydim ayricacevreniz varsa acaba diyorum acente falan acsaniz?
Büyük yerlerde oluyor öyle iş bölümü küçük ölçekli acentelerde olmuyor maalesef üç kuruş maaşa canını burnundan çıkarıyorlarsektor degistirseniz ?
veya sirket secerken buna dikkat etseniz, herkesin kendi isini yaptigi sirketler de var.
eski calistigim sirkette ogle yemegi ortakti,
herkes bir isin ucundan tutar oglen sofra kurardik,
patron da yardim ederdi, muhendis de, stajer de.
birisinin uzerine islerin kalmasi gibi bir durum olmazdi, ama sirket kucuk oldugu icin bu isleri yapacak ozel bir personel de bulunmuyordu, biz yapiyorduk.
Evet seçici olucam ınşAllahDaha kurumsal yerlere başvur iş icin.
Dişli olan kalıcı oluyor aslında efendi duriyim bu bana yakışmaz dediğin zaman eziyolar seni insan olanın tepesine biniyorlarmalesef iş hayatı sessiz/sakin biri olmayı kaldırmıyorrahatsızlıkları, haksızlıkları çok net dile geçirmek ve gerçekten dişli olmak gerekiyor.
yani yapınız böyleyse o zaman muhtemelen her yerde sıkıntı yaşarsınız. ha ama maddi imkanları daha iyi bir iş olması tolere edebilir.
Sizin yorumu en sona bıraktım.Uzun yazabilmek adına dün eski iş yerinden arkadaşımla görüştüm benim yerimi doldurmak için 2 kişi almış patron o kadar canla başla çalıştım ki.Çok zoruma giden şeyler vardı elime para tutuşturup sigara almaya gönderiyordu kendisine meyve almaya gidiyodum giderken ağlıyordum sonra ben hazırlıyordum.mutfak alışverişine ben gidiyodum ben yerleştiyodum bekar kız olduğu halde ben yapıyordum o kıdemli diye.günlük masasını ben siliyodum sana bi iş versin 5 dakika sonra başlar hadi hadi diye acil sanırsın bi baskı bi baskı inanılmaz müşteriye kendi akşam döner.herkesin içinde kızar sinirlenir pislik.Bi işlemi yanlış yaptım ofiste 3.günümdü bunu ilk defa size söylüyorum korkudan masanın altına bayılmışım kendi buldu çıkardı kendime geldim 2 saat sonra benden kahve istedi misafiri için çok zor zamanlar geçirdim çok canım çıktıBenim asla bu kadar ağır değildi. Bende lisans mezunuyum işe girdiğimde proje bazlı çalışma olacaktı. Çalışmaya başladım ama ne adam akıllı bir masa var ne doğru düzgün ne yaptığımız belli. Bazen saçma sapan şeyler istiyordu müdür öğle arasını kullanamıyordum geç gidince yemek kalmıyordu. Cmt 5 e kadar çalışma mı olur ilk başta onu da söylemediler. Haftaiçi dönüşümlü 7 ye kadar çalıştırıyordu. Üstelik devamlı iş baskısı yapıyordu sanki bir yere yetişiyoruz çok acil gibi. Her o taraftan geçişte gelip gidip bilgi almaya çalışıyor naptın naptın diye bir de utanmadan stres iyidir vs diyordu. İş arkadaşımı ağlamıştı bizi burda kucağına alıp.... Yaparlar demiş kıza böyle de bel altı konuşan iğrenç bir müdürdü. Yaptığım iş alanımla alakalıydı ama proje bitince başka alanla (ki hiç düşünmediğim yerde) çalışmamı istediler. Elbette kabul etmedim. Mezun olmadan önce hayallerim bambaşkaydı böyle olacağını hiç tahmin etmemiştim bazen toplantı odasında unuttuğu sigarasını telle arayıp benden istiyordu. Bende senin gibi düşündüm bunun için 4 yıl emek vermedim dedim. Ama resmen tramva yaşadım o süre boyunca geceleri uyuyamıyordum beni devamlı strese sokuyordud. İş şartları konuştuğumuz gibi değildi öğle aram hep mahvoluyordu. Her şey üstüme üstüme geliyordu sanki beni boğuyorlarmış gibi hissediyordum. Yatarken nabzım o kadar yüksek atıyordu ki kalp atışını duyuyordum uykusuzum gözüme uyku girmeden işe gidiyordum. En sonunda bir gün yataktan kalkamadım başım fena dönüyordu. Doktora gittim her şeye baktılar ve psikolojik olduğunu strese dayalı olduğunu söyledi. O gün işten çıktım artık aç kalmadıkça özelde çalışmam. Ki burası da yarı kurumsal bilindik büyük bir yerdi. O günden sonra kpss hazırlanmaya başladım ve evlendim. Şimdi sınava az kaldı inşallah hayırlısı olur. İnsan nerde olursa olsun mutlu değilse orda olmamalı yoksa olan ruh sağlığımıza oluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?