sağol canım inan bana bende öyle düşünüyorum. naşanlılık en tatlı süreç(miş) ki bence şuan hiçç öyle deil keşke nişanlanmasaydık hiç de mutlu yaşasaydık. ben evliliği yürütemezmişim beyefendinin kafası rahatlamış sorumluluk sahibi deilmişim. sanırım bu benden ayrılmak istiycek
napcam ben Allahım 3 yıldır bana verdiğin bu aşkı 1 günde alabilirmisin içimden. çok canım acıyor akşam ayrılalım derse yaa nasıl der bunu((
demin beni aramış diyorki bu iş böyle devam etmeyecek yürütemiyeceğiz. akşama konuşalım bunların bilincinde olarak gel ki konuşmamız daha kolay olabilsin diyor. sanırım ayrılmak isteyecek ve ben karşısında nasıl durmak gerektiğini bile bilmiyorum. ya sevdiğim adam nasıl benden vazge.ecek ve ben onun gözlerine bakıp nasıl olmaz diyemeyeceğim yaa anlayamıyorum hiç bir şey anlayamıyorum
gerci yeterince sevse bukadar zor olmazdı herşey demekki istemiyor beni halbuki yanyanayken ağzımın içine bakıyor her lafımı can kulağıyla dinliyor. napcam ben yaaaaaaaaa gözyaşlarıma hakim olamıyorum artık
kafasına koymuş ama ben napcam söyler misin ben okadar vicdansız olamam. benim hayatımın odak noktası haline geldi bn onun kadar gaddar olamam aileme bu üzüntüyü yaşatamam. beni nsl bırakır bilmiyorum inan bana bırakmasınıda isyemiyorum çünkü lanet olsun ki çok seviyorum. ben eski sevgilimi istiyorum ya onu nasıl kazancamı bilsem inan çabalardım ama şuan gözümden akan yaşlar her geçen gün dahada artacak o hayatımda olmassa gerçi varkende akıyor ama offfffffffff ya ölmek istiyorum
30 temmuz 2011 günü nişanlandık. nişanımız olmadan önce kavgalarımız oluyordu ama üstesinden çabucak gelebiliyordum. artık çoğu şey daha zor gelmeye başladı. tamam ben istedim nişanlanmayı ama herşeyi tek başıma üstleneceğimi bilemezdim. size olayı anlatayım nişandan sonra nişanlımda bi rahatlık bi vurdumduymazlık oluştu. sanki ilgisi azaldı. bana artık çok yoruldum kimseyi istemiyorum olacaksa olur olmuyacaksa olmaz sevsekte yoruldum filan demeye başladı tek sebep ailemin çok fazla müdahale etmesi aşırı alışveriş tutkum olarak gösteriyor. sanki kendisi sütten çıkma ak kaşık ama hep arayan ben oluyorum. 1 gün çok iyiyken ertesi gün en ufak bi tartışma sebebi bulup ben aramassam günlerce aramayabiliyor. sizce napmalıyım. ailemde üzülyor bu halime çünkü kafama çok takıyorum. hayır ortada bi sorunda yokki şu olay var deseem gün içindeki en ufak bişeyi söylemiyor ertesi günkü olayla beraber birleştrip koca bi sorunmuş gibi önüme bütün küçük sorunları sıralıyor. kendimi suçlu gibi hissettiriyor napmalıyım die düşünen hep benim. şimdi böyleyse evlenince neolacak halim diyede düşünüyorum
ya biz beraberken herşey okadar başka ki o çok başka. sanki ona canımı çıkartıp veresim geliyor. ama işte bilmiyorum geleceğimizden bende endişeliyimm vazgeçermiyim bilmiorum ama görüyorum ki onun vazgeçmesi kolay olacak. gece nette olur musun gelişmeleri daha net konuşuruz çünkü ne diyceğini bilmiorum artık
30 temmuz 2011 günü nişanlandık. nişanımız olmadan önce kavgalarımız oluyordu ama üstesinden çabucak gelebiliyordum. artık çoğu şey daha zor gelmeye başladı. tamam ben istedim nişanlanmayı ama herşeyi tek başıma üstleneceğimi bilemezdim. size olayı anlatayım nişandan sonra nişanlımda bi rahatlık bi vurdumduymazlık oluştu. sanki ilgisi azaldı. bana artık çok yoruldum kimseyi istemiyorum olacaksa olur olmuyacaksa olmaz sevsekte yoruldum filan demeye başladı tek sebep ailemin çok fazla müdahale etmesi aşırı alışveriş tutkum olarak gösteriyor. sanki kendisi sütten çıkma ak kaşık ama hep arayan ben oluyorum. 1 gün çok iyiyken ertesi gün en ufak bi tartışma sebebi bulup ben aramassam günlerce aramayabiliyor. sizce napmalıyım. ailemde üzülyor bu halime çünkü kafama çok takıyorum. hayır ortada bi sorunda yokki şu olay var deseem gün içindeki en ufak bişeyi söylemiyor ertesi günkü olayla beraber birleştrip koca bi sorunmuş gibi önüme bütün küçük sorunları sıralıyor. kendimi suçlu gibi hissettiriyor napmalıyım die düşünen hep benim. şimdi böyleyse evlenince neolacak halim diyede düşünüyorum
