- 10 Haziran 2020
- 680
- 759
- 53
- 30
Bu beni üzerAday havuzu havuz olarak kalsın bence. En güzeli sevgili olmak.
Hayırlısı ya zamanla çözülür inşaAllah ne diyelimEvet valla bir ömür nasıl çekilir bilmiyorum 9 aydır neler deniyorum ya. Annesi istediğini almayınca küsüp ağlayan çocuklar gibi. Şimdiden yoruldum. Böyle söyleyince de ben çocuğum sende bu evin kocasısın diyor öyle işte
Arkadaşlar bu yazdığınız şeyler basit şeyler değil. Bunlar manipülatif hareketler. Karşı tarafı yıldırma politikası. Psikolojik şiddet. Bu tavırları normal karsilamayin. Seven insan cezalandırmazNeredeyse bütün yorumları okudum aynı dert benimde başımda arkadaşım. Bende bir çözüm arıyorum. İnanılmaz küsüyor haftalarca susuyor. Bir keresinde iki hafta oldu ve ben yıldım. Artık bende sustum. Ne yapacağını şaşırdı. Biz anlaşmıyoruz konuşurken yüzüme bakmıyor diye ailesini çağırdı. Ailesine söyledim anlattım. Küslük nereden çıkıyor oğlum sen bizim ailemizde öyle şey gördün mü dediler. Artık öyle bir şey yok falan dediler. Bana hak verdiler. Lakin benim konuşmaya hevesim kalmadı.
Tespitler güzel farkındayım ve katılıyorum. Yalnız çözümünüz nedir? Yeri geldi restte çektim yeri geldi aynısını yaptım yeri geldi ailesine söyledim.Bir taraftan biri sürekli susuyorsa. Bu durum sürekli tekrarliyorsa konu ailelere kadar gidiyor. Sonra sonuç boşanma.
Terapisti kabul ederse gidin. Ama bana göre çözümü yok. Ya bu şekilde hayatınıza devam edersiniz ya da yolları ayırırsınız. İnsanlar değişmiyor. Evliliğinin kötüye gittiğini gördüğü halde bu huyundan vazgeçmiyor.Tespitler güzel farkındayım ve katılıyorum. Yalnız çözümünüz nedir? Yeri geldi restte çektim yeri geldi aynısını yaptım yeri geldi ailesine söyledim.
Şöyle bi sorum olucak size eşiniz oturup konuşma gibi bi ahlakı mı yoktu mesela sinir anında susuyor ee sonra yani devamında sakinleşince konuşmuyor muydunuz biraz anlatabilir misinizTerapisti kabul ederse gidin. Ama bana göre çözümü yok. Ya bu şekilde hayatınıza devam edersiniz ya da yolları ayırırsınız. İnsanlar değişmiyor. Evliliğinin kötüye gittiğini gördüğü halde bu huyundan vazgeçmiyor.
Gayet de iyi konuşuyorduk. O tepkisinden sonra birkaç gün sonra sakince çay içerken 1 saat konuşuyorduk. Bir ay sonra falan yine aynı. Şöyle ki öfke anında susuyor. Siz konuyu çözmek isteyince sinirleniyor. Öfke patlaması sonucu alakasız konuları ortaya döküyor. Hep adım atan ben oluyordum. O yüzden değişmez dedim. Konussaniz da o huy onda olduğu sürece siz istediğiniz kadar konuşun. Sorunu dile getirmek yerine küsmeyi tercih ediyor. Uzatıyor mevzuyuŞöyle bi sorum olucak size eşiniz oturup konuşma gibi bi ahlakı mı yoktu mesela sinir anında susuyor ee sonra yani devamında sakinleşince konuşmuyor muydunuz biraz anlatabilir misiniz
Haa bir de susması demek o konuyu kafaya taktığını gösterir. Zor. Allah yardımcın olsun. Yaşlandırır adamı.Şöyle bi sorum olucak size eşiniz oturup konuşma gibi bi ahlakı mı yoktu mesela sinir anında susuyor ee sonra yani devamında sakinleşince konuşmuyor muydunuz biraz anlatabilir misiniz
Yani benim eşim tam olarak bu şekilde değil kavga esnasında ben çok sinirliysem susar ben haksızsam benim konuşmamı bekleyip normale döner ama o konu orda kapanır ki zaten hatırlamaz daha dün ne yediiğini hatırlamıyor ki olay böyle yani ve sevgisini falan hep inde yaşıyor ben de onu değiştirmek istiyorumHaa bir de susması demek o konuyu kafaya taktığını gösterir. Zor. Allah yardımcın olsun. Yaşlandırır adamı.
Konuyu kapatıyorsa sorun yok bence. Siz takılmayın. Önemli olan konunun uzamamasi bir de küsmemesi.Yani benim eşim tam olarak bu şekilde değil kavga esnasında ben çok sinirliysem susar ben haksızsam benim konuşmamı bekleyip normale döner ama o konu orda kapanır ki zaten hatırlamaz daha dün ne yediiğini hatırlamıyor ki olay böyle yani ve sevgisini falan hep inde yaşıyor ben de onu değiştirmek istiyorum
Açıklamalarınız çok doğru, en önemlisi eşin anne babasının birbirine olan davranışları , benim kayınpederim de sürekli sinirli alakalı alakasız herşeye, bide insan içinde yapar kadın bir fikir sunar hemen sinirli sinirli konuşur ama ben bunları aileye girdikten sonra yaşadım gördüm, şimdi evli olduğum kişiye bakınca da aynı evin içinde yaşayınca gördüm aynı babası ve hatta dedesi yani hep eşleri azarlama kendi başlarına karar verme , sadece anlamadıkları işlere müdahale etmeme hatta umursamama evresindeler, gitgide soğuyorum, bu yüzden hep düşünürken ilerde bir çocuğum olursa umarım kız olmaz diyorum böyle şeyler yaşasın istemem, bir erkek çocuğum olursa da ona en güzel şekilde insanlara ve eşine nasıl saygılı sevgili kendini ezdirmeden de iyi bir birey olması gerektiğini aşılayacağım tek dileğim buSöyle söyliyim: Ilk önce insan karsidakinde actiginin yaralarinin farkina varmali. Esim dünyanin en sabirli insani. Bende öyle küsünce (daha dogrusu konusmamayi da tercih ediyordum cünkü sinirliyken kirici olabiliyorum) hep ne kadar belli etmemeye calissada kirildigini fark ettim. Orda jeton düstü zaten. Ben kendi kendime basit kurallar koydum. Mesela: Bir konuda anlasmazlik olsa ayni gün halledilecek. Yataga küs yatmak yok. Ikincisi cok sinirliyken kalbini kirmaya korkarsam "Ben simdi cok sinirliyim, sonra sakinlesdikten sonra tekrar konusalim" söylerim. Öyle susup surat asip durmam. Esiniz annesine bir sorsun babasi öyle yaparken onun nasil hissettigini. Ve bunu da göz önünde bulundursun: annesinin babasinin iliskisi gercekten örnek alinacak bir iliski mi? Bizim zamanimizda cocugu dövmek daha "normal" sayiliyordu. Bugün biz aynisini yaparmiyiz? Hayir. Cünkü artik siddetin cocuklarda biraktigi izlerin farkindayiz. Farkindalik burda herseyi degistirir. "Ben böyleyim. Ben buyum" diye ikili iliskilerde kimsenin kenara cekilmeye hakki yok.
Yapamazsınız. Çünkü oda babasını örnek alacak. En doğru şey kendi tarafinizi tutun. Kimse sizin çiçeklerinizi hoyratça ezemesin.Açıklamalarınız çok doğru, en önemlisi eşin anne babasının birbirine olan davranışları , benim kayınpederim de sürekli sinirli alakalı alakasız herşeye, bide insan içinde yapar kadın bir fikir sunar hemen sinirli sinirli konuşur ama ben bunları aileye girdikten sonra yaşadım gördüm, şimdi evli olduğum kişiye bakınca da aynı evin içinde yaşayınca gördüm aynı babası ve hatta dedesi yani hep eşleri azarlama kendi başlarına karar verme , sadece anlamadıkları işlere müdahale etmeme hatta umursamama evresindeler, gitgide soğuyorum, bu yüzden hep düşünürken ilerde bir çocuğum olursa umarım kız olmaz diyorum böyle şeyler yaşasın istemem, bir erkek çocuğum olursa da ona en güzel şekilde insanlara ve eşine nasıl saygılı sevgili kendini ezdirmeden de iyi bir birey olması gerektiğini aşılayacağım tek dileğim bu
Evlenmeden öncede böyleydi belli ki neden evlenince sorun ettiniz ki o zaman. Yanlış anlamayın ben böyle durumlarda kabullenerek evlenip sonradan söylenenleri haklı bulmuyorum. Ha bazı erkekler profesyonel davranıp gizliyor kendini ama o bile bi yere kadar karakterini gizliyor. Evlenmeden öncede çok ilgili davranıp özür dileyen biri değilmiş anladığım kadarıyla yanlış mı düşünüyorum?Kızlar merhaba.. öncelikle yazım biraz uzun olucak baştan belirtmek istiyorum.Henüz 7 aylık evliyim eşimle severek evlendik.İlişkimiz uzak mesafe ilişkisiydi 2. Senede evlendik diyebilirim.Ben gurbete gelin geldim.. İstanbul gibi bi yerden eşimin memleketine gelin oldum. İlk aylar her şey güzel ilerliyordu şu son 2 aydır çok sık anlaşmazlık yaşıyoruz. Yaşlarımız 25 aslında ikimizde olgun insanlarız ama eşim biraz içine kapanık bir insan fazla konuşmayı sevmez kavga esnasında da susmayı tercih eder. Benim bakış açımdan hep ben alttan aldığımı düşünüyorum oda kendince susarak alttan aldığını düşünüyor. Ama bilmiyorum hayalimde ki evlilik bu değildi böyle olmamalı..ben eşime çok toleranslı davrandığımı düşünüyorum ondan önce ki hayatımda kimseyi bu kadar alttan aldığımı hatırlamam..Özetle şu ki eşim hatayı hiç kendine aramaz hep benim takıldığım şeylerin ufak dert olduğunu söyler.Hep peşinden ben giderim üzerine düşerim hep mutlu olsun gülsün isterim suratı asıkken ki genelde hep asık olur onu eğlendirmeye veya kendi halinde bırakıp kafasını dağıtmasına yardımcı olurum.. bundan 4-5 gün önce çok bunaldım artık ağzıma ne geldiyse söyledim umursamazsın yapma böyle gibisinden yine hatayı kendinde aramadı suçlu ben oldum.. ve konuşmuyoruz aramızda soğukluk var benim kızgınlığım geçti ama bi özür bile dilemeye gerek duymuyor canım çok yanıyor ya ben haklı haksız aramıyorum sonuçta ben onun için nelere katlandım evimi yurdumu bırakıp geldim şunun bile hatrı olur insanda oda yok.. hani gelip konuşsa uzatmayacağım ama resmen ölü taklidi yapıyor umarsız davranıyor bende kendime söz verdim o gelmeden gitmeyeceğim diye böylede iş inada bindi ama bende ilgi görmek istiyorum her zaman tek taraflı olmaz haksız mıyım.. eşime nasıl davranacağım konusunda kafam çok karışık birbirimizi üzmeden nasıl aşabiliriz bu durumu bana düşen ne yapmak.. yardımlarınızı ve görüşlerinizi bekliyorum…
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?