Kanser olduğumu öğrenen;
İlk arkadaşım geldi ve duyunca şok olduğunu bana açıkladı ve gitti, kendimi ona çok yabancılaşmış hissettim.
İkinci arkadaşım geldi “ne yaparsan yap ama kemoterapi alma” dedi. Kendimi incinmiş ve karmakarışık hissettim.
Üçüncü arkadaşım geldi ve dedi ki “Tanrı belki de seni bazı yaptıkların için terbiye ediyordur.” O gitti ve içimi suçluluk duygusu kapladı.
Dördüncü arkadaşım geldi “eğer inançların güçlüyse Tanrı seni iyileştirir” dedi ve gitti. Ben inancımın yetersiz olduğunu hissettim.
Beşinci arkadaşım geldi “birlikte yapmış olduğumuz her şeyin iyilik için olduğunu hatırlamamı söyledi.” O gitti ve ben kendimi kızgın hissettim.
Altıncı arkadaşım hiçbir zaman gelmedi, kendimi üzgün ve yalnız hissettim.
Yedinci arkadaşım geldi, elimi tuttu ve dedi ki “ben yanındayım, sana olanları önemsiyorum ve yardım etmek istiyorum.” O yanımdan ayrıldığında sevgiyi bulmuştum ve kendimi güçlü hissettim.”(*)
alinti