- 8 Kasım 2013
- 209
- 69
- 34
Ben 31 yaşında atanamamıs bir felsefe grubu öğretmeniyim, sosyoloji mezunuyum, çok iyi bir puanla İstanbul üniversitesini kazandım ve felsefe grubu öğretmeni olabilmek için ilgide duyduğum sosyoloji bölümünü seçtim ama çok başarılı bir öğrenci olmama, iyi dereceyle mezun olmama rağmen KPSS denen illetten 78 puan üzerine çıkamadım , atanamadm dershanede rehber öğretmenlik yaptım, ücretli sınıf öğretmenliği yaptım , öğrencilerimi o kadar çok seviyorum ki 4 senedir aynı okuldaym ve şartları çok kötü olmasına rağmen öğrencilerimden vazgeçmiyorum, peste etmedim sosyal hizmetler okudum iki senelik şimdi de dört senelige tamamlamak için DGS ye girdim bir evin bir kızıyım, hala ailemle yaşıyorum , babam gözümün içine bakar , dünyasının merkezinde ben varım bende onu çok severim ve benim hemen hemen her sene gelen nedeni yapılan tüm tetkiklere rağmen ortaya çıkmayan ağrılarım var, bir sene karnım müthiş ağrır , doktor doktor gezerim bir şey çıkmaz , bir sene başımın sağ tarafı ağrır tetkikler yapılır bir şey çıkmaz her gelen ağrı atağı en az iki ay sürer ve özellikle yazın gelir, o lanet ağrılar bu sene yine geldi Haziran'da, başımın sağ tarafında inanılmaz ağrılarım var, başımın içi tıkanmış gibi, zor konuşuyor gibi hissediyorum, sanki zekam gerilemiş gibi hissediyorum, yaşadığım sıkıntıyı tarif etmem mümkün değil ve yine hayatımız kabusa döndü , doktora gittim boyun ve beyin Mr ım çekildi boyunda düzleşme ve hafif fıtık dışında bir şey çıkmadı , fibromiyalji gibi bir teşhis koydu sonunda doktorum ve ağrı tedavisine başladı aynı zamanda anksiyete için ilaçlar içiyorum, bu dönemde sinir krizi geçirmişim ama hatırlamıyorum bile, başımdaki ağrı o kadar kötü ki hiçbir şeye odaklanamıyorum ve doğal olarak çok mutsuzum normalde çok neşeli ve komik biriyimdir beni böyle görmek ailemi çok ama çok üzüyor ama ağrılarım varken başka hiçbir şeyi ve hiç kimseyi gözüm görmüyor dün annem artık dayanamıyorum diye sinir krizi geçirdi babam çok üzülüyor ama benim elimden bir şey gelmiyor, güçlü olmaya çalışıyorum , dışarı çıkıp arkadaşlarımla vakit geçirmeye çalışıyorum, bu ağrının ciddi bir şey olmadığı konusunda ikna etmeye çalışıyorum kendimi ama bazen o kadar kötü oluyorum ki sağlığım elimden gittiği için üzülüyorum , ailemin bu dönemde bu kadar yıpranmasına çok üzülüyorum, yaşadıklarımı paylaşmak istedim bu çok kötü bir hastalık, hayatınız sorunsuz giderken bir gecede başlayan ağrılarla hayatınız değişiyor , umarım bu seferkinide sorunsuz atlatırız ve aileme üzüntüden bir şey olmaz hem kendimle uğraşıp hemde onların benim yüzümden üzülmelerine ve hayatlarını yaşamayı bırakmalarına dayanamıyorum çok yoruldum
