Yaşlıya bakmak psikolojik olarak çok yoruldum

Bdnm anneannem.bunun biraz daha hafif versiyonu. Allahtan kendi evi var da kmseye yuk degil. En son kucuk kuzenlerimden biri hukuk bitirince tuh kiz avukat mi oldu simdi avukatlari elden gecirmeden is vermiyolarmis dedi. Hepmiz bi posta o kuzenim ve teyzem.duymadan canina okuduk kapadi cenesini. Tum.eski nesil bole degil ama bunlar icin hayat sadece kadin kisminin her firsatta birileriyle dusup kalkacagindan emin olmak Uzerine. Erkegin elinin kiri deyip geciyolar. Bakmak iatemiyosaniz gonderin dayiniz katlansin biraz da. Tek coxugu anneniz degil
Evet çok haklısınız… dayımgile gidiyor artık sırayla tüm çocuklarımda kalmak istiyorum diyor teşekkür ederim yorumunuz için
 
Çok üzüldüm konu sahibesi... Böyle durumlarda hep kendimi düşünüyorum, nasıl yaşlanacağım, ben böyle olsam ne olur diye.. O yüzden duygusal olmadan konuyu ele almam zorlaşıyor. Huzurevleri kötü yerler değil ama bir annenin doğuma kadar olan süreçte bile evladı için o kadar emeği varken ömrünün son demlerinde yalnızlaştırılmasına, uzağa verilmesine dayanamıyorum şahsen. İnsan empati yapınca yüreğine çok dokunuyor.

Ama zor mu zor bir durum bu. Yaşamayan sizi anlayamaz. Zorlu bir imtihan. Yukarıda yeşil reçeteli ilacın yaramamasına imkan yok gibi bir yorum gördüm. Asla öyle değil maalesef bunu bizzat tecrübe etmiş ve onlarca ilaç değişikliğine gitmiştik biz de zamanında. Anlaşılması güç ama olmayınca olmuyor gerçekten. Elden en fazla gelebilecek şey yardımlaşma olur sanırım. Anneannenizin çocukların her birinde eşit bir şekilde kalması gerekir. Bir de yapabilecek durumdaysa sevebileceği hobi tarzı işlerle ilgilense belki size bu kadar sarmaz. Allah yardımcınız olsun.
 
Yapamaz oralarda atamayız öyle üzerimize her şeye rağmen emeği var sadece evi olsa biz sürekli gitsek iyi olur diye düşünüyorum :KK43:
Huzur evi olmaz bence de ama kardeşler ortak bir ev kiralasalar bir de bakıcı tutulsa ideal olur. Buna imkanınız olmadığına veya dayılarınızın yanaşmayacağını tahmin ediyorum, yine de deneyin. Ancak siz oraya gittikçe de dedikodu yapacak bu huyu değişmez eğer bundan rahatsızsanız. Ayrıca evinizde istemediniz şeklinde şeyler de başlayabilir. Ne yapacaksınız? Zor biliyorum ama takmayacaksınız kafaya. Gençliğinde de böyle olsa da Onu artık bir aile büyüğü gibi değil de aklı yerinde olmayan bir çocuk gibi göreceksiniz. Söylediklerini zerre kadar içinize almayacaksınız, umursamayacaksınız. "ya ya anneanne üzülme sen" falan biraz sevgi gösterin. Çocuk gibi avutun yani. Zor biliyorum yaşlı çocuk gibi değil. Çocuk olsa sus dersin, söz dinletirsin vb. Yaşlı olunca hele anne baba, hiç de öyle çocuk gibi göremiyorsunuz. Ama durum bu aslında. Yaşlandıkça ilgiye ve sevgiye açlık da artıyor. Laflarına gelince doğrusuna yanlışına bakmayın, "ya üzülme" deyip, daha çok fiziksel şefkat gösterin. Sarılın öpün mesela, saçlarını okşayın. Demans hastası babam vardı ben neler çektim biliyorum...
 
Eski
Olmak gerekmiyor eski
Kafa olmak icin.. benim abla
Dedigim
Biri var mesela acaip erkekcidir… oglun olmasi cok onemliymis, kizlar napabilirmis vs.

Senin eskiye gelecek olursak.. boyle insanlar hic birseyi hak etmiyor.. iyilik yapan insanlara baya nankorluk yapiyor..sen yaslidir buyuktur dedikce uzerine gelir..kendine baktirtir kotuluklerinden geri kalmaz..hic bir sekilde boyle insana saygim yok yaslisi genci yok benim icin…ne demek gunahsiz bir insana beddua etmek.. kadinlari begenmiyorsa ogullari
Baksin.. ki ben hep derim anne babaya kiz cocugu daha yakindir onlara kizlari bakmasi gerekir. Kizinin zoruna gitmez camasirini yikamak ama
Ogullari bakiyor dediklerinde asil isi gelinleri yapiyor ama adi bile gecmiyor..kisaca haksizlik
 
X