- 31 Ağustos 2022
- 181
- 83
-
- Konu Sahibi Sunshine11111
- #1
Herkesin hayatı kendine özel, her şeyin vakti var. Ne kimseden geride kaldınız, ne kimse sizden önde. Kimi 40 yasında evlenir mutlu olur çoluk çocuga karısır, kimi 20 sinde evlenir 40 ında boşanır yalnız ölür. Kimi hiç evlenmez. Kimi 30 unda evlenir mutlu mesut yaşar. Siz kendinizi sevmezsenizde kimse sizi sevmez. Acımasız olmayın kendinize karsı bu kadar. Özgüven her şey demek, kaç yasındasınız bilmem ama ne erken , ne geç kaldınız. Vaktinde olacaktır hepsiİyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.
Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.
Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
İnşallah. Ben de öyle diyorum ama sonra bu yaşıma kadar da hiç aksi olmadı işte diye dogruluyorum yalnızlığımın haklılığını. Ne bileyim. Yorgunum artıkHerkesin hayatı kendine özel, her şeyin vakti var. Ne kimseden geride kaldınız, ne kimse sizden önde. Kimi 40 yasında evlenir mutlu olur çoluk çocuga karısır, kimi 20 sinde evlenir 40 ında boşanır yalnız ölür. Kimi hiç evlenmez. Kimi 30 unda evlenir mutlu mesut yaşar. Siz kendinizi sevmezsenizde kimse sizi sevmez. Acımasız olmayın kendinize karsı bu kadar. Özgüven her şey demek, kaç yasındasınız bilmem ama ne erken , ne geç kaldınız. Vaktinde olacaktır hepsi
Çok teşekkür ederim. Amin inşallah. Bu zamanda böyle sevilmek çok zor. Herkes maddiyatcı olmuş. Fizik her şey olmuş. Nasibimde var mı bilmem, inşallah vardır.Kuzenimin eşi sedef hastası. Atakları olduğu zaman yaralarından o kadar çok döküntü oluyor ki oturup kalktığı yerlerde bile deri parçaları oluyor öyle söyliyim. Ama sevince insana onlar görünmüyor. 10 küsür yıldır evliler, 2 çocukları var. Demek istediğim insan gerçekten sevince fiziksel şeyler 2. planda kalır. Yarın öbür gün kaynar su dökülse, bi kimyasala değsek aynı yara izlerinden hepimizde olmaz mı, garantisi yok ki?
Sorunlarınızı bilmiyorum ama umarım aile ve sağlık durumlarınız yoluna girer, içiniz ferahlar.
27 yaşında eşimle tanıştım. 29 da evlendim. 32 yaşında yeni anne oldum. Ki bence erkendi bileİyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.
Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.
Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
Kaç yaşındasınız ki? Siz önce kendinizi sevin bedeninizi zihninizi bütün olarak. Hiç vucudum şöyle böyle diye takılma kendinde kusur arama dışardaki erkeklerin hepsi brad pit değil ya kimse kusursuz değil. Bu teknolojide her şey mümkün lazer sonuç vermedi demişssin bence başka merkeze git, cildiyeye danış hormon baktır adım adım kendinle ilgilen. Kitap oku gezilere çık yaşın 25 üstüyse maddi gelirin varsa ailem izin vermez diye düşünme izin isteme çıkıcam de ve çık. Kendine güvenip kendini sev.İyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.
Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.
Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
Kuzenimin eşi sedef hastası. Atakları olduğu zaman yaralarından o kadar çok döküntü oluyor ki oturup kalktığı yerlerde bile deri parçaları oluyor öyle söyliyim. Ama sevince insana onlar görünmüyor. 10 küsür yıldır evliler, 2 çocukları var. Demek istediğim insan gerçekten sevince fiziksel şeyler 2. planda kalır. Yarın öbür gün kaynar su dökülse, bi kimyasala değsek aynı yara izlerinden hepimizde olmaz mı, garantisi yok ki?
Sorunlarınızı bilmiyorum ama umarım aile ve sağlık durumlarınız yoluna girer, içiniz ferahlar.
İşten yarım saat geç gelsem bile babam 20 kere arar. Kimseyle telefonda bile konuşamam. Nerdeyim ne yaptım her şeyin hesabını sorar canımıza okur. Evden çıkma yasakları koyuyor biraz geç gelsem. Anneme acıyorum onu da mahvediyor yoksa annem olmasa belki bu kadar alttan almazdım belkiKaç yaşındasınız? İşten sonra bile akşamları arkadaşlarınızla çıkamıyor musunuz aileniz çok mu katı?
Karşınıza biri çıkması için biraz sosyal olmanız, arkadaşlarınızla görüşmeniz, yeni ortamlara girmeniz gerek. İş dışında kendinize uygun kurslara falan katılsanız, oradan bile bir çevreniz olabilir.
25 üstüyüm ama katı babam evde terör estiriyor malesef. Kimsenin evinde kalamam mesela, iş çıkışı hiçbir yere uğramadan hemen eve gelirim.Kaç yaşındasınız ki? Siz önce kendinizi sevin bedeninizi zihninizi bütün olarak. Hiç vucudum şöyle böyle diye takılma kendinde kusur arama dışardaki erkeklerin hepsi brad pit değil ya kimse kusursuz değil. Bu teknolojide her şey mümkün lazer sonuç vermedi demişssin bence başka merkeze git, cildiyeye danış hormon baktır adım adım kendinle ilgilen. Kitap oku gezilere çık yaşın 25 üstüyse maddi gelirin varsa ailem izin vermez diye düşünme izin isteme çıkıcam de ve çık. Kendine güvenip kendini sev.
Bunu yazmaya hazırlanıyordum. Sedef hastasıyım, dönem dönem vücudumun yüzde yetmişinin lezyonlarla kaplandığı oldu. Her akşam kremlerimi eşim sürerdi o dönemlerde.Kuzenimin eşi sedef hastası. Atakları olduğu zaman yaralarından o kadar çok döküntü oluyor ki oturup kalktığı yerlerde bile deri parçaları oluyor öyle söyliyim. Ama sevince insana onlar görünmüyor. 10 küsür yıldır evliler, 2 çocukları var. Demek istediğim insan gerçekten sevince fiziksel şeyler 2. planda kalır. Yarın öbür gün kaynar su dökülse, bi kimyasala değsek aynı yara izlerinden hepimizde olmaz mı, garantisi yok ki?
Sorunlarınızı bilmiyorum ama umarım aile ve sağlık durumlarınız yoluna girer, içiniz ferahlar.
Ne demek bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ? Kendine gelir misin lütfen ? İnsanın kendine yaptığını kimse yapmazmis. Bunlar nasıl eleştiriler. Siz kendinizi sevmiyorken insanlar nasıl o enerjiyi alsın.İyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.
Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.
Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
sizi seven insan o yara izlerinde öper. herkes kusursuz mu sanıyorsunuz? sevilmek için önce siz kendinizi sevmelisiniz. lütfen bunu düzeltmeye odaklanın. siz kendinizi sevdiğinizde hayatınız bambaşka olacakİyi akşamlar herkese. Son zamanlarda çevremde herkes evlenip çocuk sahibi olup sevip sevilip işini bulup hayatını kurdukça, kendi yaşım ilerledikçe iyice bunaldım.
Bu yaşımda bir kere bile sevgilim olmadı, ailevi problemlerim var. Sokağa çıkma sorunlarım var. Bir yerde çalışıyorum ise gidip geliyorum. Hayatım ev iş olarak geçiyor. Eve gelip yemek temizlik yapıyorum ise gidip çalışıyorum. Arkadaşlarım neler yaşıyor bakıyorum. Sevgilileriyle tatillere gidiyor hepsi.
Ben biraz kapalı hayat tarzına sahibim, evlilik olmadan bazı şeyleri yapamam ama arkadaş çevrem zamanla değişti. Böyle şeyleri çok normal karşılıyorlar. Ben daha kimseyle sevgili bile olmamışken onların böyle şeyler yaşaması bana kendimi çok geride kalmış hissettiriyor. Hangi erkek beni ister ki böyle keyifli yaşayan kizlar varken diyorum. Kimse aile problemli sokağa çıkamayan kız istemez ki.
Bedenime bakıyorum hayatımda bir erkek olmasına ben de hazır degilim. Göğsüm yok denecek kadar küçük, tüy problemim var lazere gitsem de çözmüyor. Geçmeyen mantar sorunum var hiç özgüven bırakmıyor. İlaçla da geçecek bir şey değil azalıyor ama bitmiyor bünyem kendi üretiyor. Başka cilt sorunlarım var, yara izlerim var kız arkadaşlarıma bile gösteremiyorum gizliyorum görünce çok büyük tepkiler verip iğreniyorlar.
Benim gibi erkeklere uzak olan birkaç arkadaşım daha vardı. Bir anda onlar da birileriyle tanışıp benden uzaklaşıp nişanlandılar. Bir ben bulamadım gönlüme göre birini. Çok üzülüyorum. Hak etmiyor gibi de hissediyorum. Bir erkeğe bu bedenle ne verebilirim ki diyorum. Kendimi gizlemeye çalışıyorum zaten, biri hayatıma girse utana sıkıla nasıl kendimi göstereceğim diyorum.
Tanıştığım bir sürü insan oldu kimseyle de aramızda bir şey de olmadı. Kimseyle karşılıklı bir şey hissetmiyoruz.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
Arkadaşa da desene erkek bulamamış diye.şimdi de anlayış abidesi mi oldun?Bunu yazmaya hazırlanıyordum. Sedef hastasıyım, dönem dönem vücudumun yüzde yetmişinin lezyonlarla kaplandığı oldu. Her akşam kremlerimi eşim sürerdi o dönemlerde.
Konu sahibi; dış görünüşünüzün, fiziksel özelliklerinizin çok bir önemi yok. Kimse sizi evine biblo diye koymayacak. İnsanız hepimizde yara izleri, hastalıklar, fiziksel farklılıklar var. Bunlar mesele değil. Ama ailenizle ilgili sorunları çözüp insan içine karışmalısınız. Aktif bir sosyal hayatınız olmalı. Aksi halde birileriyle tanışıp ilişkiyi ilerletmeniz çok mümkün değil.