- 12 Kasım 2011
- 2
- 1
- Konu Sahibi sibelyusuf61
- #1
Uzun bir sure is ariyordum kendime, kendime biraz harclik ciksin diye okul yani bi markette calismaya baslamistim. Orda kassada duruyordum, bazen etrafi temizlemem gerekiyordu. Ayni markette yusuf calisiyordu. Yusuf benim komsumdu, ileriki sokakta oturuyordular, fakat ben onu senelerce hic gormemistim, sadece adini biliyordum, tek bi bildigim daha vardi, oda onun bikac sene evvel benim akrabamla cikmis olmasiydi. Tugceydi o kizin adi, tugceyle akraba olmamiza ragmen hic gorusmuyorduk birbirimizle, sadece bayramlarda tesadufen bir araya geldigimiz oluyordu aile ortaminda. Bi gun ben kassada dururken yusuf yanima gelmisti, sen sibelsin degilmi demisti bana. Bende ona evet, sende yusufsun degilmi demistim. Ne tuhaftiki birbirimizi pek gormedigimiz halde, yinede tanimistik. Kassaya kimse gelmedigi muddet yusuf yanima geliyordu, benle uzun uzun konular konusurdu. Her ani degerlendiriyordu sanki. Patron yeri temizlemek icin gorev vermisti bana, temizlemeye baslamistim, yusuf yardim edeyimmi demisti, ben hayir demeye kalmadi, yerleri oda supuruyordu, tum dukkani beraber temizlemistik. O an onun aklindan gecenlerden hic haberim yoktu... Cikis saatinde bana isyerine nasil geldigimi sormustu. Ikimizde bisikletlen gelmistik, arka taraftan bisikletini alip hemen yanima gelmisti, beraber eve dogru gidiyorduk.. Bir iki gun bana eslik etmisti yolda, cok konuskandi, hic sogukluk olmazdi aramizda, eve gidene kadar cok seyler anlatirdi bana. Bazen ben birsey dedigimde, duymuyordu, tekrarlamam gerekiyordu, bilmiyordumki onun kulaginda zarar varmis, zamanla onu daha iyi tanimaya baslamistim. Aradan bir iki ay gecti, yaz tatiliydi, turkiyeye izine gitmistik, geri dondugumde yusuf beni facebooktan eklemisti. Artik internet uzere konusmaya baslamistik onla, bana herzaman iyi yonlerini gosterirdi, zaten cok iyi bir cocuktu, ama bilmiyordum kotu aliskanliklarini birakmadigini, artik konularimiz degismisti, yusuf bana acilmaya baslamisti, gun geldi benden hoslandigini soyledi, cok iyi bi kiz oldugumu tekrarlayip dururdu. Konusmalarimiz artik saatler boyunca surerdi, her aksam konusmaya baslamistik. O bana acildikca benim ona karsi hislerim degismisti. Cok ciddi oldugunu soylemisti, bana karsi derin duygular besliyordu.. Ben ona, senle olamam diyordum herzaman, sebebini sormustu, yusuf ozamanlar benim gencligimin nasil gectigini bilmiyordu. benim her yasim camilerde gecmisti, kuran kurslarinda gecmisti, onunki ise dicolarda, ickili ortamlarda.. anlican biz cok farkli insanlardik. Annemin camide gorevli oldugunu soylemistim ona, kalbini kirmak istememem ama, benim annem dinine bagli birisinle evlenmemi ister demistim ona. Yusuf hic bizaman bunu bi engel olarak gormemisti, tum kotu aliskanliklarini biraktigini soylemisti, namaza bile baslicam demisti yakinda.. Bense hala ayni seyleri tekrarliyordum, ailemin istemedigi bir kisiye asik olmak istemiyorum, ileride ayrilmamiz gerekir demistim ona.. Yusuf ise: merak etme, annen beni cok seviyor, her gordugumde onunla konusuyorum derdi... Benim sevdigimi kimse elimden alamaz hz allahtan baska demisti. Her gece bu konuyu konusuyorduk onunla. cok istiyordu onun olmami, gun gectikce ona baglanmistim, bende onun olmak istiyordum artik. yine bi gecesinde aklima baska bi kisi gelmisti. Tugceydi o an aklima takilan. Tugceyle ortak kuzenlerimiz vardi, yani benim öz kuzenlerim'in cok tuhafina gidecek bir durum olurdu yusufla birlikte olmam. Yusufla bu konuyu konusmak istedim. Iki insanin mutlu olabilmesi icin bukadar imkansiz sey olamaz demistim. Merak etmisti bu engelin ne olduguna.. Tugce demistim.. Senin gecmisin bizim icin bi engeldir aslinda demistim, yusuf dona kalmisti, pek soyliyecegi sey yoktu.. Fakat hala beni birakmak istememisti. Ben baskalarini dusunerekten hayatimda cok sey kaybettim demisti. Eski sevgilimi dusunerekten seni kaybedemem derdi.. Bana bu cok imkansiz bisey olarak geliyordu.. Ben kendi öz kuzenlerime bu durumu nasil aciklardim ileride, yusufa onunla olmam imkansiz oldugunu soylemistim. Yusuf artik geceleri uyuyamaz olmustu, yine tekrarliyordu, yine deniyordu benim fikirlerimi degistirmeye. Onunla gecen vaktimiz cok guzel oluyordu, heyecan doluydu... Aradan haftalar gecmisti, ve biz hala konusuyorduk onunla internet uzere... Artik birbirimize cok baglanmistik, ayni sorulari soruyordu bana, benim olurmusum omur boyu, sen benim olursa kimse seni bende alamaz demisti, lutfen baskalarini dusunerek bu firsati kacirmayalim demisti, ben senden etkilendim, hemde cokk, sende benden. Ondan etkilendigimi soylemistim artik. Bu yuzden dahada umitlenmisti.. artik pesimi birakmayacagini soyledi. Yusuftan biraz vakit istemistim, cok dusunmem gerekiyor demistim ona, bana vakit vermisti, senide anliyorum dedi.. ama cok iyi dusun, benimle olursan dunyanin en mutlu kizi olursun.. ben cok seye katlanirim demisti.. icim artik kipir kipir oluyordu, onun olmak istiyordum, ama tugce aklima geldikce icim icimi yiyordu.. Okadar yufka yurekliydiki yusuf, okadar gucluydiki istedigini birakmak istemiyordu, benim ol diyordu dilinden dusen her kelime..
O hic gormedigim yusufu artik tesadufen gormeye baslamistim. Evimizin yaninda kucuk bi carsi var, oraya gitmistim kankamla birlikte. Ordan gecerken sol tarafimda uzaktan yusufu gormustum, yusufun gozleri bana takilmisti, uzun sure alamamisti benden, benim kalbim cok hizli carpmaya baslamisti, heyecandan ne yapacagimi sasirmistim, ona bi saniye bakmadan yoluma devam etmistim. Ayni gun yusuf bizim evi aramisti. Tesadufen ben almistim telefonu, sesinden anlamistim o oldugunu, kardesim sizdemi diye sormustu, erkek kardeslerimiz arkadasti cunku. Hayir bizde degil demistim, ikisi herhalde disari cikmistir demistim.. Babam ve annem ise karsimda oturuyordular, kim aradi diye merak ediyorlardi. Heyecanimi belletmemek icin zor tutmustum kendimi, telefonu kapattim daha sonra. O aksam basimiza gelen tesadufleri konusmustuk. Baksana, dedi bana. Hic birbirimizi gormezken artik telefonlara bile cikmaya basladin dedi, bu isin icinde birsey var sibel dedi bana.. Artik icimdeki umit buyuyordu..
gun gelmisti beni gormek istedi, hava cokk guzeldi o gun, kankamla birlikte disariya cikmistik, onun heyecanli olduguda cok belliydi..arkadasinla gelmisti, evin etraflarinda 4 kisi
geziniyorduk.. hepp gozu bendeydi, gozlerini alamiyordu benden heyecandan ucuyordum. Kankam arkada, onun arkadasi ise onden yurumeye baslamislardi. bi ara okadar yanastiki yusuf bana, yuzume bakip ne dusunuyosun demisti.. bende herzamanki gibi kafam cok karisik demistim, hemen konu kapanmisti..
bi kac tur attiktan sonra ayrildik.. ikimizinde ici kipir kipir olmustu. birbirimizden okadar hoslanmistikki, smsiki asik olmustuk, ama ben hala
kararimi verememistim.. gun gectikce birbirimizi ozlemeye basladik, ayri gecen gunler zor geliyordu.. telefon numarami isteyince vermistim.. Beni o ilkk aradigi gunu hic unutmuyorum okadar heyecanliydimkii.. onun sesindende nekadar heyecanli oldugu belliydi.. hep bana msj atardi okul nasil gidiyor diye, kacta cikiyorsun diye, ozamanlarda is ariyordu veya is oldugunda calismaya gidiyordu, geri dusundugum zaman cok tatliydi o gecirdigimiz gunler.. Ikimiz genctik, benim yasim 18, onunkisi ise 22...
Yusuf her ani degerlendiriyordu, beni gormek istiyordu, biseferinde evin arka sokaginda bulustugumuzuda hic unutmam, o gun boynumda 3 yuzuklu kolye asiliydi, onu bile tutmaya cekinmisti hemen birakmisti.. biseyer sorup bana bakiyordu hep, beni izliyordu. ben ona birsey soyleyince yuzune bakamiyordumm. bakmaya kiyamiyordum, okadar utaniyodumki kelimelerim birbirine dolasmasin diye gucluk
cekiyordum resmen.. her ayrildigimizda el veriyorduk zaman gectikce o eli hic birakmak istemiyorduk ikimizde.. ayrilinca icimizde kotu bi his oluyodu.. Artik evden cikmak icin annemlere yalan soyler olmustum, supermarkete gidecegimi soylerdim hep.
Gun geldi, ramazan bayramina girmistik, ve aile ziyareti yaptigimiz icin tugceyi gormustum.. Tugceyi gordugum an icimdeki hisler beni bogmaya baslamisti, yine inancimi kaybetmistim, yusufu o aksam gormek icin disari cikmistim, bu konu hakkinda onunla konusmak istemistim. Ailemin yanindan cok zorluk cektigimi soylemistim, bunu ona anlatirken gozlerimin icine bakiyordu, bakip bakip derinlere daliyordu, bana gozlerime bakinca karnim gidiklaniyor diyordu, benim cok tuhafima gidiyordu ama o bana asik olmustu.. o gunde iste el verip ayrilamamistik, bana o an sarilmak istedigini soylemisti daha sonra, kendini zor tuttugunu soylemisti, benim icimden apayni hisler geciyordu ona karsi..
okadar istiyorduki beni herr ani degerlendirip gormek icin caba sarfediyordu, hep benle konusup fikirlerimi degistirmeye calisiyordu, gerekirse ailenle, tugceyle bile gorusurum demisti, kimse bize karismasin diye. artik zaman gectikce hersey beni bogmaya baslamisti.. ortada kalmistim.. ona evet deseydim ileride beni cok zor gunler bekliyordu.. belki
annemler bile karsi cikabilirdi bu duruma. ben annemi dusunerekten damat adayi secmem gerekiyordu.. keske tek problem annem olsaydi.. tum ailem karisacakti
bu iliskiye. hayir deseydim, hic bi zaman zorluk cekmiyecektim aile ortaminda..
birbirimize baglandigimiz icin benden artik cevap istiyordu gercekten soylemem gerekiyordu ne istedigimi.. karar vermistim artik..icim icimi yiyordu ama en dogru kararin onla olmamak oldugunu dusunmustum.. cok merak ediyordu yusufum ne diyecegimi, geceleri uyuyamaz olmustu..
eylul ayina girmistik.. ona cevabimi soyliyecektim, disarida bulusup uzuunn uzun yollar yurumustuk, o koprunun altindan gecip biyere oturmustuk yan yana, bana bakip kararimi sormustu, deli divane olmustum, hic bisey dilimden dusmuyordu karsimdaki dereye baka kalmistim.. ellerim titriyordu, ona bakmaya kiyamiyodum..
sonra bir anda ona dönüp, herhalde olmicak ya, demistim..
gozlerim takildi ona, o anki hareketi hala gozlerimin onunde, 'hm oylemi' idi tek dedigi sey.
bende evet diye kafami sallayip onume baka kalmistim..
saniyeler dakikalarrr kimse tek bir kelime etmedi.. ikimizde donup kalmistik.. artik gozumden yaslar suzulmeye baslamisti..
kafami baska yere ceviriyordum gozyaslarimi gormesin diye.. farkettiginde elini elime yaklastirmisti bense geri cevirmistim..
ici yaniyordu onun, derin oflar cekiyordu bi sigara yakip kendine gelmeye calismisti..oradan kalktik, geri yurumemiz gereken yol cok uzundu..
ikimizde surtune surtune yuruyorduk.. sanki onun bacaklari tutmuyormus, gibi her an dusecekmis gibi yuruyordu.. bense hala agliyordum..
koprunun altinda bana sarilmak istemisti.. bana bakmisti ve benn.. yine utancligimdan yurumeye devam etmistim. halbuki nekadar ihtiyacim vardi o an onun sevgisine.. yurudukce ilk kelimeler agzindan dusmustu.. hep onun yuzunden.. sadece onun yuzunden diyordu ikidebir.. Evet, onun tugceyle olan gecmisi ikimizide mahfetmisti.. Hic birsey soylemiyordum. Evin yanina yaklasinca ayrilik vakti gelmisti, ben omrum boyunca onunla olmak isterken, o an ordan gitmek mecburiyetindeydim.
bana artik gitmem gerektigini soylemisti, hala yuzune bakmamistim , yere bakiyordum, kollarinda dugum olan penye giyinmistim o gun. yusufun elleri bana yaklasiyordu, ama elleyemiyordu tenimi, dugmelerin bitanesinde kalmisti eli.. bana okadar yakindiki kendimi tutmak mumkun degildi. ellerim eline degmisti.. ellerini avucuma alip oksamistim. bi anda kendimi onun koynunda buldum, bana nasil sarildigini nasill
unuturum, oyle icten sarilmistiki, delicesine oksuyordu, kokumu icine cekiyordu, deli olmustum sanki, yusuff diye haykiriyodum, onun hickiriklarini duyuyordum, bi erkegin koynumda agladigina o an yasamistim iste.. aglamasin diye elimden hic bisey gelmiyordu,
o an ona doyasiya sarilmistim, o bana yasakti cunku, son gorusmemiz olcakti aslinda.. buyuzden deliler gibi birbirimize sarilmistik, geri cekilmistim daha sonra,
gitme zamani geldi demisti, tek bi saniye gozlerine bakabilmistim, kib deyip hemen donup gitmistim.. gozyaslarim sokak ortasi yuzumden suzuluyodu,
eve nasil vardigimi hatirlamiyorum bile..
aradan yarim saat gecti, ondan mesaj geldi, icinde dayanamadigini yazmisti, benle olmak istedigini soylemisti. bense hala kabul etmiyordum,
olmaz yusuf diyordum, imkansiz bisey oldugunu tekrarliyodum ama hala istiyordu, yinede birakmamisti benii, daha sonraki gun beni aramisti okulun kapisinda oturuyodurdum, bir saat kadar onunla konusmustuk telefondan, elinden ne gelirse yapabilecegini soylerdi..
gerekirse kacariz kimse bisey diyemez demisti.. beni nasil sevdigi artik beynime islemisti. aglamayi bilmeyen gozler sevmeyi de bilmez, ama ben
seni sevmisim sibel, yoksa damla cikmaz wallaha demisti.. onca sene sonra yine asik olacagimi hic dusunmezdim, ama ben sende asik oldum,
dunya ne kadar kucuk degilmi demisti.. o gunden sonra iste benim fikirlerim degisti, kendimi tutamiyordum artik, onunla olmak isytiordumm her ne olursa
olsun, kim ne derse desin. 4 eylul aksami, msnden konusuyorduk, yine herzamanki gibi ayni konu acilmisti, benim konusmalarimdan artik anlamisti
onunla olmak istedigimi, hadii sibell yalvartma beni demisti, cok sozler etti, bense sonnn defa dusunup tasinmistim, kararim degismisti. yeniden cevabimi verdim, tmm yusuff,
hazirim bir omur senle gecirmeye, senle olmaya demistim.
o anki mutlulugu tarif edilmez herhalde, ucmustu resmen, benimsinn gulummmm demistii artik benimsinn, seni omur boyu mutlu edecem, buyuk yeminle diyorum
bunuu.. bende cok duygusallasmistim, bu sefer mutluluktan gozumden yaslar akmaya baslamistii.. ilk defa orda dedi iste melegim diye,
onca hafta kendisini tutmustu ama sonunda istedigi gibi sevebilmisti beni sibelim herseyimmm diye, ben yine, evet yinne hala utaniyordum ondan
askim bile diyememistim. O aksamimiz cok guzel gecti, kabul et ama cok ugrastim senle demisti, bende tabiki kabullenmistim, ama sebebi oldugunu soylemistim,
yoksa seni neden bekleteyim demistim. Cok ozur dilemistim ondan, onca zaman evet demedigim icin, artik uykusuz geceler bitti demisti.. icim yandii
kiyamazdim onaa, beni nezaman gorecegini sormustu, ertesi gun bulusacaktik yine, birbirimize doyasiya sarilacagimizi soylemistik, ikimizde bekleyemiyorduk o bir gunun gecmesini..
ki gecti o gun, yaslilar evinin onunde bulusacaktik. ben onceden varmistim, herzaman o bitanem zaten benden sonra gelirdi, karsidan onu izlemistim, yaklasmisti bana.
ikimizin yuzunde guller aciyordu. birbirimizin koynuna ucmak varken, cekinmistik, normalki bulustumuz gibi sadece el verip muhabbet etmistik birsey yokmus gibi..
bir anda yine gozlerime dalmisti. iste o an ellerini bana uzati.. yuzumu indirmistim, utanmistim, elimi verdim ona.. beni kendisine cekti...
o an nasil doyasiya sarildikki aklim almiyor, insan saatlerce sarilirmi, biz o haftalarin acisini cikarip birbirimize delice sarilmistik, hic birakmiyorduk birbirimizi,
icimiz kipir kipirdi, o gunden sonra her gunumuz birbirimizi dusunmekle gecti, hergun birbirimizi sevdigimizi soylerdik, birbirimizi gormek icin sabahin korunde bile bulusurduk..
herzaman gittigimiz bi park vardi, ne anilarimiz vardi orda, spor bile yapardik, her komikligi yapardik sevincten, mutluluktan. Hep pesimden kosardi ellerimi tutup sarilirdi
bense kacardim oyun olsun diye..
Aradan bir ay gecti.. evimize cok yakin olan firinda kassada calismaya baslamisti yusufum, birbirimizi cok sik goremiyorduk artik. Tam bir ay beraber olunca, ona surpriz yapmak istemistim. bir kagida bi kac satir icinde ona karsi hislerimi yazmistim, hepp benim ol iyiki varsin demistimm, altina harflerimizi birlestirip pesine kalp yapmistim. O kalp omur boyu askla dolu olacak umidiyle..
kagidi bi paranin arasina koyup kankamla firina gitmistik. sansimiza yusuf duruyordu orda. ona su parayi bozarmisin demistim, yaninda hasan diye bi cocuk calisiyordu ama onun birseyden haberi yoktu o zamanlar.. nasil bozayim dedi, bende fark etmez ver biseyler demistim.. yuzune bakiyodum o an.. ona yazdigim kagidi gorup almisti, hic birsey olmamis gibi parayi bozdurup geri vermisti, ordan ayrildik, bi kac saat sonra beni arayip cikis saatinde mutlaka disari cikmam gerektigini soylemisti. annemlere supermarkete gitmem gerektigini
soylemistim.. allahtan karsi cikmamislardi, yusufla arkadaki ormanda bulusacaktik, bana uzaktan buraya gel diye hareket etmisti, agzinda sigara vardi, ellerindede gulleri gormustum, bana gul almisti, yuzumde tebessum olustu, yanina gittim. bak sana ne aldim dedi, gulleri verdi bana..cokk sevinmistim yine kokumuzu ceke ceke sarildik birbirimize. onun sicacik elleri o sicacik bedeni her derdime devaydi, bebek yuzu melek yuzu okadar yumusaktiki.. Zaman ne cabuk geciyor degilmi demisti, bi ay olmus baksana, insallah bir omur beraber oluruz demisti.
tek bir kotu his olusuyordu iste bazen icimde.. benim akrabamin yusufumla uzun sure cikmasi beni deli etmisti, o optugum sicacik yanaklar bi kac sene evvel
baska birisinindi, hemde yakinimdi, beni olduruyodu param parca oluyordum ama hic bi zaman diyememistim bunu ona..
Vaktimiz oldukca ayni parkta bulusuyorduk, buyuk bi heyecanla basindan gecen olaylari anlatirdi hep bana, mutluluklari gozlerinden okunuyordu, sonra konusmasi bitince, ben hala onu seyrediyordum, oda yine gozlerime bakardi, dalip dalip uzaklara giderdi, sicacik elleri hep benim buz gibi ellerimi isitirdi o an. Gozlerimi kapatip onu sevmenin mutlulugunu yasiyordum her an..
Biseferinde arkadasindan telefon gelmisti, kapattiginda ne oldugunu sormustum. Arkadas takilmak istiyormus dedi, pazar pazar ne ickisi icecekse demisti. Gozlerim acilmisti bir an, hani bana soz vermisti icki icmiyor diye.. Ne ickisi yaa demistim, morelim bozulmustu, sanki pazar olmasa icecekmis gibi.. Icmiyeceksin degilmi demistim ona, oda yokya icmem diye konuyu kestirip atmisti.. Bende ona guvenerekten tekrar konuyu acmamistim..
Yine bir gun yaslilar evinin arkasinda bulusmustuk, cebinden kagit kalem cikmisti, bana olan hislerini yaz demistim, bende saklarim demistim ona.
kagidi kalemi alip dayandi duvara, onun melek yuzunu izliyordum, icinden gecenleri yazmisti.. kagidi aldim: seni ilk gordugum o an kalbime gomdum. Al senin olsun bu omrum, gun gelecekherzaman icin bu omrumuz beraber bitecek, diye yazmisti.. altinada imzasini atmisti, bidaki imzasi nikah masasina olur diye bi umut vardi icimde..
cok mutlu etmisti beni, okuldan vesikalik resimlerim geldigindede ona bitane kesip vermistim, pasaportun arasina sokup guzelce sakliyacagini soylemisti..
gunler gectikce ilk kavgalarimiz baslamisti.. bazen mesajlarima cevap vermez olmustu.. nedensede hep aksama dogru olurdu bu.. biseferinde facebookuna girip
bir iki ay onceki mesajlarini okumustum, hic beklemedigim seyleri okumustum iste o an.. hala icki ictigini anlamistim, halbuki bana soz vermisti birdaha olmaz diye..
sadece ickide degildi bu, baska kotu seylere bulasiyordu hala, o aksam hic yasamadigim shocku yasamistim iste.. ona uzun bir mektup yazmistim ayni gece.. ertesi gun
amsterdama gitmem gerekiyordu, bu yuzden sabah erkenden treni almadan mektupu hasana birakmistim firina.. hasanin bu arada haberi vardi bizim iliskimizden.
mektubun icine yalanlarini gordugmu anlatmistim, icki ictigini ogrendigimi soylemistim, birakmasan beni unutursun demistim ona.. lutfen yapma beni kirma demistim ona..
mektubu birakip amsterdama gitmistim, kendisi bir saat sonra ise basliyacakti, tum gun aslinda ondan bi mesaj veya telefon beklemistim. ne yazikki hic bi haber gelmedi. o aksamlari neden cevap vermedigini anlamistim iste.. megersem arkadaslarinla hala zevkin pesindeymis, icki iciyormus o geceleri..aradan yine bi gun gecince ogleye dogru
onu aradim, biraz kirginlik biraz kizginlik vardi icimde, ona 2 sayfa mektup yazmama ragmen hic bisey geri yazmamisti, aradim onu, bana rotterdamda oldugunu soylemisti,
soylemedimmi demisti, halbuki iki gun konusmamisti benle, bana mektupta nedemek istedigimi sormustu, okadar kizgindimki, artik birakacakmisin demistim ickiyi.
Inkar ediyordu, bana icmedigini soylemisti, sadece bir aksam 2 bardak ictim demisti, ona bile gonlum razi degildi sen geldin aklima demisti, ben hala cok kizgindim, cunku
aramasam, bana bi mesaj bile cekmeyecekti, o kizginliklan telefonu kapatim. Ertesi gun mesajlarina cevap yazmadim.. megersem ayrilmak istedigimi dusunmus,
bir gun aradan gecince, mesajina cevap verdim, icimi doktum, ben bosa konusmuyorum diye, bana neden cevap vermiyosun diye, cok kizmistim ona. bunun hep ustunu kapatip asil soruyu sordu bana,
istemiyomusun artik beni demisti. Zamaninda cevap verseydin yazdiklarima, yanlis anlamazdin bile dedim. Sadece artik icecekmisin diye sormustum ona. Eger icerse iliskimizin bitecegini soylemistim. Kabullenmisti.. Aramiz duzeldi, o aralar hep firina gidiyordum, okuldan gelip yanina gidiyordum , firinin arka tarafinda biraz birbirimize vaktimiz oluyordu. yanimda marullari dograrken ilerisi icin hayal kuruyoduk, birbirimize yemek yapariz diye..
yanagima masum bi opucuk kondurmustu, cok aciyodum ona, cunku cok calismasi gerekiyodu, ama herseye raziydi, borclarini kapatip, uc sene sonraki dugunumuz icin
kenara para biriktirecekti, biseferinde beraber yemek yemistik firinda, bana gozbebegi gibi bakiyordu, cok seviyodum onu, ne yazikki aradan bi hafta gecince
beni yikan haber gelmisti iste.. kankamla birlikte disardaydik, kurban bayramiydi, kankam bana bisey demesi gerektigini soyledi, kendimi tutamiyorum artik dedi..
cok merak etmistim, gulerek ona bakmistim ama onun yuzu hic gulmuyordu.. ne oldu dedim ona, ben yusufu gordum dedi.. nezaman gordun dedim.. dun aksam dedi. O aksam benim yusufu uyudugunu sandigim aksamdi cunku yine mesajima cevap vermemisti..
buyuk bi heyecanla: Nerde gordunn dedimm. benim isyerime geldiler dedi, icki aldilar dedi..
O cumleyi duydugum an iste, yikilmistim sokak ortasi hickiriklara bogulmustum, yerlere cokmustum, kankam benden ozur diliyodu, nolursun affet beni demiyecektim tutamadim kendimi diye perisan bi haldeydi, kendimden gecmistim, oluyodum sanki, aklim almiyordu. Yusufun bana soz veripte yinede ayni seyi yapmasina aklim almiyordu.. kendimi toparlayip yusuftan ayrilacagimi soylemistim kankama..
bayram gunum olum gunune donmustu sanki, karar vermistim iste, 2 ay beraberdik sevdigimle, herseye katlanip beraber olmustuk ama
hayallerimiz suya dusmustu, megersem yusuf kankami tembih etmisti o aksam, lutfen sibele bisey deme diye, tedirgin bir haldeymis... Yine karar vermistim, bayram gecince firina gidip herseyi soyliyecektim. zor tutuyodum kendimi, onu severken nasil ayrilacaktim sevdigimden...
7 kasimdi tarih, daha 4 gun once... annemin isine gitmesini bekliyordum ardindan evden cikacaktim.. yusuf beni aramisti, almayinca telefonu mesaj birakmisti, askim seni bugun gorebilecekmiyim diye, nasil bisey olmamis gibi davraniyorduki, kankamin karsisina ciktigi o aksam yaninda hasan vede bi kisi daha varmis, nasil inanirki kankamin bana karsi boyle biseyi saklayacagini.. mesajina cevap vermemistim hazirlanip evden cikmistim.. icim kan agliyodu, nasil soyliyecektim artik istemedigimi..
bisikletimi alip 2 dakkaya vardim oraya. bisikletimi baglayip divane gibi donup durdum. giremedim bu turlu firina. en sonda gucumu toparlayip girmistim iste firinin kapisindan...
ilk gordugum kisi hasandi. Ona selam verip arka tarafa gecmistim. Yusufumun yuzu guluyordu, yaa neden telefonlarimi acmiyordun demisti..
benim yuzumden dusen bin parca.. dilimden kelime dusmedi.. arkamdaki kapiyi acik unutmustum, kapiyi kapatmaya dondum, o anda kendimi toparlayip, yusufun yanina yurudum..cok yaklastim ona, gozlerinin icine bakmistim.
Beni kaybetmeyi goze mi aliyosun Yusuf, demistim ona, gozyaslarim yine eslik etti bana, cok aci bi durumdu...hemen biseyler soylemeye calisti.. aglayaraktan bisey soyleme dedim, ben kendi kendime hayal kurmuyorum gercek olan seyleri soyluyorum demistim,
en sonunda kabullendi, ben arkadaslarimla iciyorum arada ama ileride annemizin haberi olunca olmicak artik dedi, bana soz vermistim dedim,
aglamaktan konusamiyodum, istemiyorum artik yusuf senle olmak istemiyorum artik, adimlarim beni geri cekiyordu, ondan uzaklasmistim, kapiyi actim
tam gidecektimki bana bisey soyledi, ne kotulugu oldugunu sordu icki icmenin, sana normal geliyor ama bana hicde oyle gelmiyor dedim, anlam veremiyordum ona normal gelmesine..
tekrar ona donup son cumlemi demistim; bana hic biseyin ters gidemeyecegini soylemistim, herzaman iyi olacak bizim aramiz demistin, ama sen kendi ellerinle
mahfettin herseyi dedim.. dedim ve son kez baktim ona. caresiz kalmisti oylece bakiyordu sadece sustu. gozlerimiz takili kaldi birbirimize, soyleyebilecegi tek soz yoktu..
o garip halde bana bakmasi paramparca etmisti beni.. bisey soyliyecekmisin dedim ona kapidan cikmadan evvel.. bunun ustune ne diyebilirimki dedi..
kafa sallayip kapidan disari cikmistim. o anki hislerim cok kotuydu iste.. herseye kabullenip beraber olmak istedigim yusufum biricigimm...
beni degil o zevkini secmisti, inanamiyordumki, boyle birseyi yapmasina.. iki damla pislikten ayiramadimi kendisini bukadar zormuydu.. Ordan ayrildigimda herzamanki bulustumuz parka gitmistim.. o oturdugumuz yerler, o agaclar, cimenlikler, bana orada koparip verdigi gul, her sey ama hersey her ani beni boguyordu, icim kan agliyordu, bitmisti iste.. her an gozumun onundeydi, onu ne cok sevdigimi ilk kez acilarla tatmistim iste..
okuldan sonra oraya gidip gozyaslarimi tutamaz olmustum.. her bi yerde anilarimiz vardi. artik cok usumustum, parktan geri donerken arkama bakmistim..
yusufumla eve donmemiz gerektiginde, ordan hep beni izleyip, ben arkami dondugumde bana el sallardi, arkami yine donmustum, el sallayan bitanem yoktu artik..
sadece hayali gozumun onundeydi, bogazim dugumlu, gozlerimde yaslar, yoluma devam etmistim, icimdeki firtinalar dinmiyordu..
sanki onsuz olamiyordum, icimdeki ses git firina ona doyasiya saril, onsuz olamadigini cokk ama cok ozledigini deliler gibi sevdigini soyle diyordu,
imkansiz biseydi bu. Biz yusufumla imkansiz biseyi basaracaktik iste, ama kendisi izin vermedi buna, buyuzden hayretler icindeyim.. benim icin herseyi goz onune alan o degilmiydi..
aradan iki gun gecti, icimden kucuk birsey yazmak gelmisti ona, biz sonucta buyuk bir kavgayla ayrilmamistik, onun icin kucuk benim icinse buyuk bir sebepti
icki icmesi. geriye baktigimda onunla gecen hatiralari dusundukce yuzum guluyordu, hic bana aci vermemisti yusufum, hep beni mutlu etmisti, kendisi dedigi gibi, o iki ay icinde gercekten dunyanin en mutlu kizi olmustum, ne yazikki bizim mutlulugumuz bir omur surmedi..
mesajda cok demek istedigim seyler vardi yuregimden cok kelimeler hisler kopuyordu, ne yazikki uzatmanin bir anlami yoktu, tek icimden gecen dilegi soylemistim;
inan istemezdim boyle olmasini, cok guzel gunlerimiz oldu senle, hersey gonlunce olsun.. kib.
her ondan ayrildigimda kendisine iyi bakmasini istemistim iste.. cunku onun yeri ayriydi bende. hic kirmak istememistim onun o guzel kalbini, ne yazikki bana hic bisey geri yazmadi, benim gonlumse hala ondaydi..Uc aya bukadar seyi sigdirdik iste onunla.. o benim icin bir mucizeydi, sanki hz allahin bir takdiriydi,ne yazikki sonu boyle oldu, cok sevdik birbirimizi, demekki sevmek yetmiyormus. sonu acilarla dolu olsa bile geri donup baktigim zaman hayatimin enn degerli gunlerindendi aslinda.. cok kiymetliydi benim icin, yeri gercekten ayriydi, ben onun melegiydim, oda benim herseyim bitanem biricigim biricik yusufumdu
cok dua etmistim rabbime hayirlisi olsun diye, demekki hayirlisi buymus. Kim dese inanmazdim ama,
Yusuf yine yasak olmustu bana...
O hic gormedigim yusufu artik tesadufen gormeye baslamistim. Evimizin yaninda kucuk bi carsi var, oraya gitmistim kankamla birlikte. Ordan gecerken sol tarafimda uzaktan yusufu gormustum, yusufun gozleri bana takilmisti, uzun sure alamamisti benden, benim kalbim cok hizli carpmaya baslamisti, heyecandan ne yapacagimi sasirmistim, ona bi saniye bakmadan yoluma devam etmistim. Ayni gun yusuf bizim evi aramisti. Tesadufen ben almistim telefonu, sesinden anlamistim o oldugunu, kardesim sizdemi diye sormustu, erkek kardeslerimiz arkadasti cunku. Hayir bizde degil demistim, ikisi herhalde disari cikmistir demistim.. Babam ve annem ise karsimda oturuyordular, kim aradi diye merak ediyorlardi. Heyecanimi belletmemek icin zor tutmustum kendimi, telefonu kapattim daha sonra. O aksam basimiza gelen tesadufleri konusmustuk. Baksana, dedi bana. Hic birbirimizi gormezken artik telefonlara bile cikmaya basladin dedi, bu isin icinde birsey var sibel dedi bana.. Artik icimdeki umit buyuyordu..
gun gelmisti beni gormek istedi, hava cokk guzeldi o gun, kankamla birlikte disariya cikmistik, onun heyecanli olduguda cok belliydi..arkadasinla gelmisti, evin etraflarinda 4 kisi
geziniyorduk.. hepp gozu bendeydi, gozlerini alamiyordu benden heyecandan ucuyordum. Kankam arkada, onun arkadasi ise onden yurumeye baslamislardi. bi ara okadar yanastiki yusuf bana, yuzume bakip ne dusunuyosun demisti.. bende herzamanki gibi kafam cok karisik demistim, hemen konu kapanmisti..
bi kac tur attiktan sonra ayrildik.. ikimizinde ici kipir kipir olmustu. birbirimizden okadar hoslanmistikki, smsiki asik olmustuk, ama ben hala
kararimi verememistim.. gun gectikce birbirimizi ozlemeye basladik, ayri gecen gunler zor geliyordu.. telefon numarami isteyince vermistim.. Beni o ilkk aradigi gunu hic unutmuyorum okadar heyecanliydimkii.. onun sesindende nekadar heyecanli oldugu belliydi.. hep bana msj atardi okul nasil gidiyor diye, kacta cikiyorsun diye, ozamanlarda is ariyordu veya is oldugunda calismaya gidiyordu, geri dusundugum zaman cok tatliydi o gecirdigimiz gunler.. Ikimiz genctik, benim yasim 18, onunkisi ise 22...
Yusuf her ani degerlendiriyordu, beni gormek istiyordu, biseferinde evin arka sokaginda bulustugumuzuda hic unutmam, o gun boynumda 3 yuzuklu kolye asiliydi, onu bile tutmaya cekinmisti hemen birakmisti.. biseyer sorup bana bakiyordu hep, beni izliyordu. ben ona birsey soyleyince yuzune bakamiyordumm. bakmaya kiyamiyordum, okadar utaniyodumki kelimelerim birbirine dolasmasin diye gucluk
cekiyordum resmen.. her ayrildigimizda el veriyorduk zaman gectikce o eli hic birakmak istemiyorduk ikimizde.. ayrilinca icimizde kotu bi his oluyodu.. Artik evden cikmak icin annemlere yalan soyler olmustum, supermarkete gidecegimi soylerdim hep.
Gun geldi, ramazan bayramina girmistik, ve aile ziyareti yaptigimiz icin tugceyi gormustum.. Tugceyi gordugum an icimdeki hisler beni bogmaya baslamisti, yine inancimi kaybetmistim, yusufu o aksam gormek icin disari cikmistim, bu konu hakkinda onunla konusmak istemistim. Ailemin yanindan cok zorluk cektigimi soylemistim, bunu ona anlatirken gozlerimin icine bakiyordu, bakip bakip derinlere daliyordu, bana gozlerime bakinca karnim gidiklaniyor diyordu, benim cok tuhafima gidiyordu ama o bana asik olmustu.. o gunde iste el verip ayrilamamistik, bana o an sarilmak istedigini soylemisti daha sonra, kendini zor tuttugunu soylemisti, benim icimden apayni hisler geciyordu ona karsi..
okadar istiyorduki beni herr ani degerlendirip gormek icin caba sarfediyordu, hep benle konusup fikirlerimi degistirmeye calisiyordu, gerekirse ailenle, tugceyle bile gorusurum demisti, kimse bize karismasin diye. artik zaman gectikce hersey beni bogmaya baslamisti.. ortada kalmistim.. ona evet deseydim ileride beni cok zor gunler bekliyordu.. belki
annemler bile karsi cikabilirdi bu duruma. ben annemi dusunerekten damat adayi secmem gerekiyordu.. keske tek problem annem olsaydi.. tum ailem karisacakti
bu iliskiye. hayir deseydim, hic bi zaman zorluk cekmiyecektim aile ortaminda..
birbirimize baglandigimiz icin benden artik cevap istiyordu gercekten soylemem gerekiyordu ne istedigimi.. karar vermistim artik..icim icimi yiyordu ama en dogru kararin onla olmamak oldugunu dusunmustum.. cok merak ediyordu yusufum ne diyecegimi, geceleri uyuyamaz olmustu..
eylul ayina girmistik.. ona cevabimi soyliyecektim, disarida bulusup uzuunn uzun yollar yurumustuk, o koprunun altindan gecip biyere oturmustuk yan yana, bana bakip kararimi sormustu, deli divane olmustum, hic bisey dilimden dusmuyordu karsimdaki dereye baka kalmistim.. ellerim titriyordu, ona bakmaya kiyamiyodum..
sonra bir anda ona dönüp, herhalde olmicak ya, demistim..
gozlerim takildi ona, o anki hareketi hala gozlerimin onunde, 'hm oylemi' idi tek dedigi sey.
bende evet diye kafami sallayip onume baka kalmistim..
saniyeler dakikalarrr kimse tek bir kelime etmedi.. ikimizde donup kalmistik.. artik gozumden yaslar suzulmeye baslamisti..
kafami baska yere ceviriyordum gozyaslarimi gormesin diye.. farkettiginde elini elime yaklastirmisti bense geri cevirmistim..
ici yaniyordu onun, derin oflar cekiyordu bi sigara yakip kendine gelmeye calismisti..oradan kalktik, geri yurumemiz gereken yol cok uzundu..
ikimizde surtune surtune yuruyorduk.. sanki onun bacaklari tutmuyormus, gibi her an dusecekmis gibi yuruyordu.. bense hala agliyordum..
koprunun altinda bana sarilmak istemisti.. bana bakmisti ve benn.. yine utancligimdan yurumeye devam etmistim. halbuki nekadar ihtiyacim vardi o an onun sevgisine.. yurudukce ilk kelimeler agzindan dusmustu.. hep onun yuzunden.. sadece onun yuzunden diyordu ikidebir.. Evet, onun tugceyle olan gecmisi ikimizide mahfetmisti.. Hic birsey soylemiyordum. Evin yanina yaklasinca ayrilik vakti gelmisti, ben omrum boyunca onunla olmak isterken, o an ordan gitmek mecburiyetindeydim.
bana artik gitmem gerektigini soylemisti, hala yuzune bakmamistim , yere bakiyordum, kollarinda dugum olan penye giyinmistim o gun. yusufun elleri bana yaklasiyordu, ama elleyemiyordu tenimi, dugmelerin bitanesinde kalmisti eli.. bana okadar yakindiki kendimi tutmak mumkun degildi. ellerim eline degmisti.. ellerini avucuma alip oksamistim. bi anda kendimi onun koynunda buldum, bana nasil sarildigini nasill
unuturum, oyle icten sarilmistiki, delicesine oksuyordu, kokumu icine cekiyordu, deli olmustum sanki, yusuff diye haykiriyodum, onun hickiriklarini duyuyordum, bi erkegin koynumda agladigina o an yasamistim iste.. aglamasin diye elimden hic bisey gelmiyordu,
o an ona doyasiya sarilmistim, o bana yasakti cunku, son gorusmemiz olcakti aslinda.. buyuzden deliler gibi birbirimize sarilmistik, geri cekilmistim daha sonra,
gitme zamani geldi demisti, tek bi saniye gozlerine bakabilmistim, kib deyip hemen donup gitmistim.. gozyaslarim sokak ortasi yuzumden suzuluyodu,
eve nasil vardigimi hatirlamiyorum bile..
aradan yarim saat gecti, ondan mesaj geldi, icinde dayanamadigini yazmisti, benle olmak istedigini soylemisti. bense hala kabul etmiyordum,
olmaz yusuf diyordum, imkansiz bisey oldugunu tekrarliyodum ama hala istiyordu, yinede birakmamisti benii, daha sonraki gun beni aramisti okulun kapisinda oturuyodurdum, bir saat kadar onunla konusmustuk telefondan, elinden ne gelirse yapabilecegini soylerdi..
gerekirse kacariz kimse bisey diyemez demisti.. beni nasil sevdigi artik beynime islemisti. aglamayi bilmeyen gozler sevmeyi de bilmez, ama ben
seni sevmisim sibel, yoksa damla cikmaz wallaha demisti.. onca sene sonra yine asik olacagimi hic dusunmezdim, ama ben sende asik oldum,
dunya ne kadar kucuk degilmi demisti.. o gunden sonra iste benim fikirlerim degisti, kendimi tutamiyordum artik, onunla olmak isytiordumm her ne olursa
olsun, kim ne derse desin. 4 eylul aksami, msnden konusuyorduk, yine herzamanki gibi ayni konu acilmisti, benim konusmalarimdan artik anlamisti
onunla olmak istedigimi, hadii sibell yalvartma beni demisti, cok sozler etti, bense sonnn defa dusunup tasinmistim, kararim degismisti. yeniden cevabimi verdim, tmm yusuff,
hazirim bir omur senle gecirmeye, senle olmaya demistim.
o anki mutlulugu tarif edilmez herhalde, ucmustu resmen, benimsinn gulummmm demistii artik benimsinn, seni omur boyu mutlu edecem, buyuk yeminle diyorum
bunuu.. bende cok duygusallasmistim, bu sefer mutluluktan gozumden yaslar akmaya baslamistii.. ilk defa orda dedi iste melegim diye,
onca hafta kendisini tutmustu ama sonunda istedigi gibi sevebilmisti beni sibelim herseyimmm diye, ben yine, evet yinne hala utaniyordum ondan
askim bile diyememistim. O aksamimiz cok guzel gecti, kabul et ama cok ugrastim senle demisti, bende tabiki kabullenmistim, ama sebebi oldugunu soylemistim,
yoksa seni neden bekleteyim demistim. Cok ozur dilemistim ondan, onca zaman evet demedigim icin, artik uykusuz geceler bitti demisti.. icim yandii
kiyamazdim onaa, beni nezaman gorecegini sormustu, ertesi gun bulusacaktik yine, birbirimize doyasiya sarilacagimizi soylemistik, ikimizde bekleyemiyorduk o bir gunun gecmesini..
ki gecti o gun, yaslilar evinin onunde bulusacaktik. ben onceden varmistim, herzaman o bitanem zaten benden sonra gelirdi, karsidan onu izlemistim, yaklasmisti bana.
ikimizin yuzunde guller aciyordu. birbirimizin koynuna ucmak varken, cekinmistik, normalki bulustumuz gibi sadece el verip muhabbet etmistik birsey yokmus gibi..
bir anda yine gozlerime dalmisti. iste o an ellerini bana uzati.. yuzumu indirmistim, utanmistim, elimi verdim ona.. beni kendisine cekti...
o an nasil doyasiya sarildikki aklim almiyor, insan saatlerce sarilirmi, biz o haftalarin acisini cikarip birbirimize delice sarilmistik, hic birakmiyorduk birbirimizi,
icimiz kipir kipirdi, o gunden sonra her gunumuz birbirimizi dusunmekle gecti, hergun birbirimizi sevdigimizi soylerdik, birbirimizi gormek icin sabahin korunde bile bulusurduk..
herzaman gittigimiz bi park vardi, ne anilarimiz vardi orda, spor bile yapardik, her komikligi yapardik sevincten, mutluluktan. Hep pesimden kosardi ellerimi tutup sarilirdi
bense kacardim oyun olsun diye..
Aradan bir ay gecti.. evimize cok yakin olan firinda kassada calismaya baslamisti yusufum, birbirimizi cok sik goremiyorduk artik. Tam bir ay beraber olunca, ona surpriz yapmak istemistim. bir kagida bi kac satir icinde ona karsi hislerimi yazmistim, hepp benim ol iyiki varsin demistimm, altina harflerimizi birlestirip pesine kalp yapmistim. O kalp omur boyu askla dolu olacak umidiyle..
kagidi bi paranin arasina koyup kankamla firina gitmistik. sansimiza yusuf duruyordu orda. ona su parayi bozarmisin demistim, yaninda hasan diye bi cocuk calisiyordu ama onun birseyden haberi yoktu o zamanlar.. nasil bozayim dedi, bende fark etmez ver biseyler demistim.. yuzune bakiyodum o an.. ona yazdigim kagidi gorup almisti, hic birsey olmamis gibi parayi bozdurup geri vermisti, ordan ayrildik, bi kac saat sonra beni arayip cikis saatinde mutlaka disari cikmam gerektigini soylemisti. annemlere supermarkete gitmem gerektigini
soylemistim.. allahtan karsi cikmamislardi, yusufla arkadaki ormanda bulusacaktik, bana uzaktan buraya gel diye hareket etmisti, agzinda sigara vardi, ellerindede gulleri gormustum, bana gul almisti, yuzumde tebessum olustu, yanina gittim. bak sana ne aldim dedi, gulleri verdi bana..cokk sevinmistim yine kokumuzu ceke ceke sarildik birbirimize. onun sicacik elleri o sicacik bedeni her derdime devaydi, bebek yuzu melek yuzu okadar yumusaktiki.. Zaman ne cabuk geciyor degilmi demisti, bi ay olmus baksana, insallah bir omur beraber oluruz demisti.
tek bir kotu his olusuyordu iste bazen icimde.. benim akrabamin yusufumla uzun sure cikmasi beni deli etmisti, o optugum sicacik yanaklar bi kac sene evvel
baska birisinindi, hemde yakinimdi, beni olduruyodu param parca oluyordum ama hic bi zaman diyememistim bunu ona..
Vaktimiz oldukca ayni parkta bulusuyorduk, buyuk bi heyecanla basindan gecen olaylari anlatirdi hep bana, mutluluklari gozlerinden okunuyordu, sonra konusmasi bitince, ben hala onu seyrediyordum, oda yine gozlerime bakardi, dalip dalip uzaklara giderdi, sicacik elleri hep benim buz gibi ellerimi isitirdi o an. Gozlerimi kapatip onu sevmenin mutlulugunu yasiyordum her an..
Biseferinde arkadasindan telefon gelmisti, kapattiginda ne oldugunu sormustum. Arkadas takilmak istiyormus dedi, pazar pazar ne ickisi icecekse demisti. Gozlerim acilmisti bir an, hani bana soz vermisti icki icmiyor diye.. Ne ickisi yaa demistim, morelim bozulmustu, sanki pazar olmasa icecekmis gibi.. Icmiyeceksin degilmi demistim ona, oda yokya icmem diye konuyu kestirip atmisti.. Bende ona guvenerekten tekrar konuyu acmamistim..
Yine bir gun yaslilar evinin arkasinda bulusmustuk, cebinden kagit kalem cikmisti, bana olan hislerini yaz demistim, bende saklarim demistim ona.
kagidi kalemi alip dayandi duvara, onun melek yuzunu izliyordum, icinden gecenleri yazmisti.. kagidi aldim: seni ilk gordugum o an kalbime gomdum. Al senin olsun bu omrum, gun gelecekherzaman icin bu omrumuz beraber bitecek, diye yazmisti.. altinada imzasini atmisti, bidaki imzasi nikah masasina olur diye bi umut vardi icimde..
cok mutlu etmisti beni, okuldan vesikalik resimlerim geldigindede ona bitane kesip vermistim, pasaportun arasina sokup guzelce sakliyacagini soylemisti..
gunler gectikce ilk kavgalarimiz baslamisti.. bazen mesajlarima cevap vermez olmustu.. nedensede hep aksama dogru olurdu bu.. biseferinde facebookuna girip
bir iki ay onceki mesajlarini okumustum, hic beklemedigim seyleri okumustum iste o an.. hala icki ictigini anlamistim, halbuki bana soz vermisti birdaha olmaz diye..
sadece ickide degildi bu, baska kotu seylere bulasiyordu hala, o aksam hic yasamadigim shocku yasamistim iste.. ona uzun bir mektup yazmistim ayni gece.. ertesi gun
amsterdama gitmem gerekiyordu, bu yuzden sabah erkenden treni almadan mektupu hasana birakmistim firina.. hasanin bu arada haberi vardi bizim iliskimizden.
mektubun icine yalanlarini gordugmu anlatmistim, icki ictigini ogrendigimi soylemistim, birakmasan beni unutursun demistim ona.. lutfen yapma beni kirma demistim ona..
mektubu birakip amsterdama gitmistim, kendisi bir saat sonra ise basliyacakti, tum gun aslinda ondan bi mesaj veya telefon beklemistim. ne yazikki hic bi haber gelmedi. o aksamlari neden cevap vermedigini anlamistim iste.. megersem arkadaslarinla hala zevkin pesindeymis, icki iciyormus o geceleri..aradan yine bi gun gecince ogleye dogru
onu aradim, biraz kirginlik biraz kizginlik vardi icimde, ona 2 sayfa mektup yazmama ragmen hic bisey geri yazmamisti, aradim onu, bana rotterdamda oldugunu soylemisti,
soylemedimmi demisti, halbuki iki gun konusmamisti benle, bana mektupta nedemek istedigimi sormustu, okadar kizgindimki, artik birakacakmisin demistim ickiyi.
Inkar ediyordu, bana icmedigini soylemisti, sadece bir aksam 2 bardak ictim demisti, ona bile gonlum razi degildi sen geldin aklima demisti, ben hala cok kizgindim, cunku
aramasam, bana bi mesaj bile cekmeyecekti, o kizginliklan telefonu kapatim. Ertesi gun mesajlarina cevap yazmadim.. megersem ayrilmak istedigimi dusunmus,
bir gun aradan gecince, mesajina cevap verdim, icimi doktum, ben bosa konusmuyorum diye, bana neden cevap vermiyosun diye, cok kizmistim ona. bunun hep ustunu kapatip asil soruyu sordu bana,
istemiyomusun artik beni demisti. Zamaninda cevap verseydin yazdiklarima, yanlis anlamazdin bile dedim. Sadece artik icecekmisin diye sormustum ona. Eger icerse iliskimizin bitecegini soylemistim. Kabullenmisti.. Aramiz duzeldi, o aralar hep firina gidiyordum, okuldan gelip yanina gidiyordum , firinin arka tarafinda biraz birbirimize vaktimiz oluyordu. yanimda marullari dograrken ilerisi icin hayal kuruyoduk, birbirimize yemek yapariz diye..
yanagima masum bi opucuk kondurmustu, cok aciyodum ona, cunku cok calismasi gerekiyodu, ama herseye raziydi, borclarini kapatip, uc sene sonraki dugunumuz icin
kenara para biriktirecekti, biseferinde beraber yemek yemistik firinda, bana gozbebegi gibi bakiyordu, cok seviyodum onu, ne yazikki aradan bi hafta gecince
beni yikan haber gelmisti iste.. kankamla birlikte disardaydik, kurban bayramiydi, kankam bana bisey demesi gerektigini soyledi, kendimi tutamiyorum artik dedi..
cok merak etmistim, gulerek ona bakmistim ama onun yuzu hic gulmuyordu.. ne oldu dedim ona, ben yusufu gordum dedi.. nezaman gordun dedim.. dun aksam dedi. O aksam benim yusufu uyudugunu sandigim aksamdi cunku yine mesajima cevap vermemisti..
buyuk bi heyecanla: Nerde gordunn dedimm. benim isyerime geldiler dedi, icki aldilar dedi..
O cumleyi duydugum an iste, yikilmistim sokak ortasi hickiriklara bogulmustum, yerlere cokmustum, kankam benden ozur diliyodu, nolursun affet beni demiyecektim tutamadim kendimi diye perisan bi haldeydi, kendimden gecmistim, oluyodum sanki, aklim almiyordu. Yusufun bana soz veripte yinede ayni seyi yapmasina aklim almiyordu.. kendimi toparlayip yusuftan ayrilacagimi soylemistim kankama..
bayram gunum olum gunune donmustu sanki, karar vermistim iste, 2 ay beraberdik sevdigimle, herseye katlanip beraber olmustuk ama
hayallerimiz suya dusmustu, megersem yusuf kankami tembih etmisti o aksam, lutfen sibele bisey deme diye, tedirgin bir haldeymis... Yine karar vermistim, bayram gecince firina gidip herseyi soyliyecektim. zor tutuyodum kendimi, onu severken nasil ayrilacaktim sevdigimden...
7 kasimdi tarih, daha 4 gun once... annemin isine gitmesini bekliyordum ardindan evden cikacaktim.. yusuf beni aramisti, almayinca telefonu mesaj birakmisti, askim seni bugun gorebilecekmiyim diye, nasil bisey olmamis gibi davraniyorduki, kankamin karsisina ciktigi o aksam yaninda hasan vede bi kisi daha varmis, nasil inanirki kankamin bana karsi boyle biseyi saklayacagini.. mesajina cevap vermemistim hazirlanip evden cikmistim.. icim kan agliyodu, nasil soyliyecektim artik istemedigimi..
bisikletimi alip 2 dakkaya vardim oraya. bisikletimi baglayip divane gibi donup durdum. giremedim bu turlu firina. en sonda gucumu toparlayip girmistim iste firinin kapisindan...
ilk gordugum kisi hasandi. Ona selam verip arka tarafa gecmistim. Yusufumun yuzu guluyordu, yaa neden telefonlarimi acmiyordun demisti..
benim yuzumden dusen bin parca.. dilimden kelime dusmedi.. arkamdaki kapiyi acik unutmustum, kapiyi kapatmaya dondum, o anda kendimi toparlayip, yusufun yanina yurudum..cok yaklastim ona, gozlerinin icine bakmistim.
Beni kaybetmeyi goze mi aliyosun Yusuf, demistim ona, gozyaslarim yine eslik etti bana, cok aci bi durumdu...hemen biseyler soylemeye calisti.. aglayaraktan bisey soyleme dedim, ben kendi kendime hayal kurmuyorum gercek olan seyleri soyluyorum demistim,
en sonunda kabullendi, ben arkadaslarimla iciyorum arada ama ileride annemizin haberi olunca olmicak artik dedi, bana soz vermistim dedim,
aglamaktan konusamiyodum, istemiyorum artik yusuf senle olmak istemiyorum artik, adimlarim beni geri cekiyordu, ondan uzaklasmistim, kapiyi actim
tam gidecektimki bana bisey soyledi, ne kotulugu oldugunu sordu icki icmenin, sana normal geliyor ama bana hicde oyle gelmiyor dedim, anlam veremiyordum ona normal gelmesine..
tekrar ona donup son cumlemi demistim; bana hic biseyin ters gidemeyecegini soylemistim, herzaman iyi olacak bizim aramiz demistin, ama sen kendi ellerinle
mahfettin herseyi dedim.. dedim ve son kez baktim ona. caresiz kalmisti oylece bakiyordu sadece sustu. gozlerimiz takili kaldi birbirimize, soyleyebilecegi tek soz yoktu..
o garip halde bana bakmasi paramparca etmisti beni.. bisey soyliyecekmisin dedim ona kapidan cikmadan evvel.. bunun ustune ne diyebilirimki dedi..
kafa sallayip kapidan disari cikmistim. o anki hislerim cok kotuydu iste.. herseye kabullenip beraber olmak istedigim yusufum biricigimm...
beni degil o zevkini secmisti, inanamiyordumki, boyle birseyi yapmasina.. iki damla pislikten ayiramadimi kendisini bukadar zormuydu.. Ordan ayrildigimda herzamanki bulustumuz parka gitmistim.. o oturdugumuz yerler, o agaclar, cimenlikler, bana orada koparip verdigi gul, her sey ama hersey her ani beni boguyordu, icim kan agliyordu, bitmisti iste.. her an gozumun onundeydi, onu ne cok sevdigimi ilk kez acilarla tatmistim iste..
okuldan sonra oraya gidip gozyaslarimi tutamaz olmustum.. her bi yerde anilarimiz vardi. artik cok usumustum, parktan geri donerken arkama bakmistim..
yusufumla eve donmemiz gerektiginde, ordan hep beni izleyip, ben arkami dondugumde bana el sallardi, arkami yine donmustum, el sallayan bitanem yoktu artik..
sadece hayali gozumun onundeydi, bogazim dugumlu, gozlerimde yaslar, yoluma devam etmistim, icimdeki firtinalar dinmiyordu..
sanki onsuz olamiyordum, icimdeki ses git firina ona doyasiya saril, onsuz olamadigini cokk ama cok ozledigini deliler gibi sevdigini soyle diyordu,
imkansiz biseydi bu. Biz yusufumla imkansiz biseyi basaracaktik iste, ama kendisi izin vermedi buna, buyuzden hayretler icindeyim.. benim icin herseyi goz onune alan o degilmiydi..
aradan iki gun gecti, icimden kucuk birsey yazmak gelmisti ona, biz sonucta buyuk bir kavgayla ayrilmamistik, onun icin kucuk benim icinse buyuk bir sebepti
icki icmesi. geriye baktigimda onunla gecen hatiralari dusundukce yuzum guluyordu, hic bana aci vermemisti yusufum, hep beni mutlu etmisti, kendisi dedigi gibi, o iki ay icinde gercekten dunyanin en mutlu kizi olmustum, ne yazikki bizim mutlulugumuz bir omur surmedi..
mesajda cok demek istedigim seyler vardi yuregimden cok kelimeler hisler kopuyordu, ne yazikki uzatmanin bir anlami yoktu, tek icimden gecen dilegi soylemistim;
inan istemezdim boyle olmasini, cok guzel gunlerimiz oldu senle, hersey gonlunce olsun.. kib.
her ondan ayrildigimda kendisine iyi bakmasini istemistim iste.. cunku onun yeri ayriydi bende. hic kirmak istememistim onun o guzel kalbini, ne yazikki bana hic bisey geri yazmadi, benim gonlumse hala ondaydi..Uc aya bukadar seyi sigdirdik iste onunla.. o benim icin bir mucizeydi, sanki hz allahin bir takdiriydi,ne yazikki sonu boyle oldu, cok sevdik birbirimizi, demekki sevmek yetmiyormus. sonu acilarla dolu olsa bile geri donup baktigim zaman hayatimin enn degerli gunlerindendi aslinda.. cok kiymetliydi benim icin, yeri gercekten ayriydi, ben onun melegiydim, oda benim herseyim bitanem biricigim biricik yusufumdu
cok dua etmistim rabbime hayirlisi olsun diye, demekki hayirlisi buymus. Kim dese inanmazdim ama,
Yusuf yine yasak olmustu bana...
