- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
-
- Konu Sahibi frozen12345
- #21
Benim yakın arkadaşımın böyle bir şey başına geldi ama ben pek aramadım. Konusunu açarsa konuştum çünkü ortada bir şey yokken fazla konuşup sanki teşhis konulmuşçasına üzülmek taraftarı değilim. Kötü niyetle değil ama henüz ortada bir şey yok diye aramamış olabilirler gibi geldiKoalinacım, inan öyle bir durumda insanın desteğe ihtiyacı oluyor, nörologum tümörden şüphelendiğinde sadece 1 günde ne hale gelmiştim ben. Nasıl boşuna alınganlık, torunlarının anası, oğlunun hayat arkadaşı bu kadın. Sevmesen bile bu durumda yanında olmalısın. Sanırım hiç hasta olmaktan değil de geride bırakacakların için korkun olmadı senin o yüzden empati yapamadın. Ama konu sahibi haklı yedi kat el değil ailesi sayılır sonuçta.
Canım evet teşhis konmuyor ama belirsizlik adamı nasıl yıpratıyor bir bilsen. Ölecek miyim ölmeyecek miyim diye düşünüyorsun. O sebeple birinin sırtını sıvazlamasına ihtiyaç duyuyorsun çocuk gibi. O kadar hassas oluyorsun ki, kırılıyorsun böyle. Zor değil ki arayıp canım üzülme, inşallah sapa sağlam çıkacaksın demek.Benim yakın arkadaşımın böyle bir şey başına geldi ama ben pek aramadım. Konusunu açarsa konuştum çünkü ortada bir şey yokken fazla konuşup sanki teşhis konulmuşçasına üzülmek taraftarı değilim. Kötü niyetle değil ama henüz ortada bir şey yok diye aramamış olabilirler gibi geldi
arkadaşlar,
geçen hafta bi konu açmıştım ağız kanseri şüphesi diye, doktorlar şüphelenmişlerdi neyseki sonuç temiz çıktı. 10 gün boyunca hergün ağladım. stresten 10 günde 4 kilo verdim 2 çocuğum vardı hep onları düşündüm ve geçirdiğim sıkıntılı zamanlarımda eşimin ailesi hiç yanımda olmadı bi kez aramadılar 10 günde sadece 2 kez kv aradı sağolsun eşim pervane oldu arkamda görümcem birkez bile aramadı destek olmadı oysaki onun kızı ameliyat olduğunda ben işten çıkıp yanına gitmiştim kızı ameliyattan çıkana kadar kapının önünde beklemiştim teselli etmiştim onu onunla ağlamıştım. ama o bana okadar umursamaz davrankı ki çok kırıldım eşimin ailesinin tamamına. kız kardeşimin eşinin dayıları teyzeleri amcası annesi kız kadeşimin görümcesi hergün aradılar moral verdiler. onlar halbuki yabancı bana ama çok duyarlı davrandılar anlamıyorum ya ben ne yaptım bu insanlara. eşimede söyledim çok kırgınım dedim. oda üzülüyo ama ne yapsın oda mahcup oldu. şimdi ben nasıl davranıyım bunlara çok soğudum çok kırıldım.
Koalinacım, inan öyle bir durumda insanın desteğe ihtiyacı oluyor, nörologum tümörden şüphelendiğinde sadece 1 günde ne hale gelmiştim ben. Nasıl boşuna alınganlık, torunlarının anası, oğlunun hayat arkadaşı bu kadın. Sevmesen bile bu durumda yanında olmalısın. Sanırım hiç hasta olmaktan değil de geride bırakacakların için korkun olmadı senin o yüzden empati yapamadın. Ama konu sahibi haklı yedi kat el değil ailesi sayılır sonuçta.