- 25 Mart 2014
- 583
- 376
-
- Konu Sahibi frozen12345
- #1
Aslolan eşindir
Bu kadar büyük bir korku atlatıp da buna takılman tuhaf
Aramaları gerekirdi tabi ama sonuçta ortada tanı konmuş bir şey yok (çok şükür ki yok) neden ortalığı telaşa versinler, biri kapatsın, biri arasın vs... Sen onu teselli ettin karşılığında teselli bekledin ne anlamı kaldı ki yaptığın iyiliğin. Takılma böyle şeylere bin kere şükret, Rabbim evlatlarına bağışlamış seni, eşinde etrafında pervane kendine dert arama, geçmiş olsun, Allah adını duyurmasın bu hastalığın bir daha
Aramadıkları daha iyi canım ya... Belki rahatsız etmek istememişlerdir. Hiç bişey olmamış gibi yap, sen de onlar sana nasıl davrandıysa öyle davranırsın artık. Bizimkiler de sülalece arıyorlar cinlerim tepeme çıkıyor. Annem bile arayıp sormaz nasıl oldun diye. Bırak aramasınlar, onca endişe içinde bir de onları dinleyecektin. Üzme tatlı canını, çok şükür bişeyin çıkmamış...arkadaşlar,
geçen hafta bi konu açmıştım ağız kanseri şüphesi diye, doktorlar şüphelenmişlerdi neyseki sonuç temiz çıktı. 10 gün boyunca hergün ağladım. stresten 10 günde 4 kilo verdim 2 çocuğum vardı hep onları düşündüm ve geçirdiğim sıkıntılı zamanlarımda eşimin ailesi hiç yanımda olmadı bi kez aramadılar 10 günde sadece 2 kez kv aradı sağolsun eşim pervane oldu arkamda görümcem birkez bile aramadı destek olmadı oysaki onun kızı ameliyat olduğunda ben işten çıkıp yanına gitmiştim kızı ameliyattan çıkana kadar kapının önünde beklemiştim teselli etmiştim onu onunla ağlamıştım. ama o bana okadar umursamaz davrankı ki çok kırıldım eşimin ailesinin tamamına. kız kardeşimin eşinin dayıları teyzeleri amcası annesi kız kadeşimin görümcesi hergün aradılar moral verdiler. onlar halbuki yabancı bana ama çok duyarlı davrandılar anlamıyorum ya ben ne yaptım bu insanlara. eşimede söyledim çok kırgınım dedim. oda üzülüyo ama ne yapsın oda mahcup oldu. şimdi ben nasıl davranıyım bunlara çok soğudum çok kırıldım.
arkadaşlar,
geçen hafta bi konu açmıştım ağız kanseri şüphesi diye, doktorlar şüphelenmişlerdi neyseki sonuç temiz çıktı. 10 gün boyunca hergün ağladım. stresten 10 günde 4 kilo verdim 2 çocuğum vardı hep onları düşündüm ve geçirdiğim sıkıntılı zamanlarımda eşimin ailesi hiç yanımda olmadı bi kez aramadılar 10 günde sadece 2 kez kv aradı sağolsun eşim pervane oldu arkamda görümcem birkez bile aramadı destek olmadı oysaki onun kızı ameliyat olduğunda ben işten çıkıp yanına gitmiştim kızı ameliyattan çıkana kadar kapının önünde beklemiştim teselli etmiştim onu onunla ağlamıştım. ama o bana okadar umursamaz davrankı ki çok kırıldım eşimin ailesinin tamamına. kız kardeşimin eşinin dayıları teyzeleri amcası annesi kız kadeşimin görümcesi hergün aradılar moral verdiler. onlar halbuki yabancı bana ama çok duyarlı davrandılar anlamıyorum ya ben ne yaptım bu insanlara. eşimede söyledim çok kırgınım dedim. oda üzülüyo ama ne yapsın oda mahcup oldu. şimdi ben nasıl davranıyım bunlara çok soğudum çok kırıldım.
Koalinacım, inan öyle bir durumda insanın desteğe ihtiyacı oluyor, nörologum tümörden şüphelendiğinde sadece 1 günde ne hale gelmiştim ben. Nasıl boşuna alınganlık, torunlarının anası, oğlunun hayat arkadaşı bu kadın. Sevmesen bile bu durumda yanında olmalısın. Sanırım hiç hasta olmaktan değil de geride bırakacakların için korkun olmadı senin o yüzden empati yapamadın. Ama konu sahibi haklı yedi kat el değil ailesi sayılır sonuçta.Ne diyeceklerdi ki arayıp? Kanser şüphesi varmış geçmiş olsun mu? Yani ortada destek olacak hastanelik durumlar da yokmuş çok şükür. Bence alınganlık yapıyorsunuz, teselli edilecek durum bile yokmuş.