Bence de iyi yapmışsınız.Para mutluluğu getirir ama bir yere kadar.4 sene esimin memleketinde kucuk bi ilcede yasadim.aynı sizin gibiydim asla alisamadim,arkadasliklar kurmaya calistim olmadi kafa yapimiz bi turlu uyusmadi.oranin tek iyi yani maddi acidam iyiydi ama ben yeter dedim.4 yilimi sirf para icin bu sacma yerde heba ettim kalan yillarimi heba edemem.iyikide gelmisim maddi acidan zorlaniyoruz biraz ama olsun en azindan mutluyum huzurum yerinde
Yakında gideceğim de işte hemen gidemiyorum ki,öğrenciyim zaten işim yok maddiyatım yok.Her istediğimde gidemem ki,bunda hiç başka yerde yaşamamış olmamın da etkisi var tabii.Bende evlenip Doğu şehrine geldim ,kimsemiz yok . Kafa yapıma uygun kimselerle de tanışmadım . Bana çok farklı geliyor buradakiler. Sizin de bahsettiğiniz gibi zıtlıklar çok fazla.O kadar yalnızım ki kafayı yeme derecesine geldim ,boğuluyorum .
hiç ama hiç arkadaşım yok iş bulamıyorum pandemi var memlekete bile gitmiyorum
o kadar berbat bir haldeyim ki sizi çok iyi anlıyorum mümkünse gidin oradan pişman olmazsınız en azından yeni başlangıç size iyi gelecektir .
inşallah bende gönlüme göre bi yerde yaşarım tabi o zamana kadar tımarhanelik olmazsam
Korkma hiç, bişey olmaz insallahBirkaç aya gideceğim umarım.Sadece çok korkuyorum ya aksilik olursa ya geri dönme durumum olursa diye.
Teşekkür ederim güzel yorumunuz için:)Ben şu an İzmir'de yaşıyorum ama önceden yaşadığımız yeri pek sevmezdim. Orada doğup büyüdüm ve ayrılışım biraz kötü oldu ondan mıdır bilmiyorum gitmek istemiyorum şu an bile.
Okullar açılacak gibi duruyor biraz daha sıkın dişinizi. Umarım gittiğiniz yerde çok mutlu olursunuz.
Teşekkür ederimKorkma hiç, bişey olmaz insallah
Sizi daha mutlu eden bir yere taşınmanıza sevindim.Demek ki orayla frekansınız tutmamış.Ben istanbul'dayken yaşadıklarınızı yaşadım. Yaşadığım semtteki insanların çoğu bana başka dünyadanmış gibi geliyordu..
Gerçekten mutsuzdum, markete bile gitmek işkence gibi geliyordu. Bu kadar suratsız, mutsuz, iletişim kuramayan insanlar bir araya toplanmış olamazdı.. Selam vermeyen komşular, evime girip çıkana karışmalar, kolay gelsin dediğimde teşekkür dahi etmeyen kasiyerler.. Atandım şehir değiştirdim o kadar mutluyum ki.. Komşuculuk oynayayım ev oturmasına gidip gelelim kafasında biri değilim ama komşularım en azından kapımı çalıp tuz istiyor, kek getiriyor, ne bileyim hal hatır soruyor. İşe başladım iş arkadaşlarım sıcak, enerjik, sohbet ediyoruz, hadi şuraya gidelim diyoruz. Anladım ki sorun bende değilmiş, ben kendimi sorguluyordum demek ben yabaniyim diyordum. O yüzden kendinizi çok hırpalamadan şehir değiştirin, o zaman anlarsınız sizde mi sorun yoksa gerçekten yaşadığınız çevrede mi..
Evet, arkadaş bulamamak kötü ve bunu defalarca yaşamak daha kötü. Tayinin hem güzel, hem zor şu açıdan, sürekli bir yerlere adapte olmaya çalışıyorsunuz. Gideceğimiz yerler bize seçenek sunulur kötünün iyisini seçeriz. Bilerek gitsekte çoğu kez isteyerek gitmiyoruz. İnşallah Allah gönlünüze göre versinUyum sağlama konusuna ben de anlam veremiyorum.Hadi ona alışılır yine ama konuşabileceğin anlaşabileceğin sana uygun kimseyi bulamamak çok zor.
Ben 20 senedir buradayım.Tayin döneminde en azından 3-5 sene kalıp gidiyorsunuz diye tahmin ediyorum.Bir de az çok gittiğiniz yerin nasıl olduğunu bilerek gidersiniz.
Asosyallik konusu vs pek önemli değil benim için.İstanbul dışında tüm şehirler sıkıcı zaten.
Teşekkür ederim siz de hep mutlu olursunuz umarımEvet, arkadaş bulamamak kötü ve bunu defalarca yaşamak daha kötü. Tayinin hem güzel, hem zor şu açıdan, sürekli bir yerlere adapte olmaya çalışıyorsunuz. Gideceğimiz yerler bize seçenek sunulur kötünün iyisini seçeriz. Bilerek gitsekte çoğu kez isteyerek gitmiyoruz. İnşallah Allah gönlünüze göre versin
Bu yorumu biraz geç gördüm.Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. 18 yaşımda bir şehire taşınmıştık. Gel gör ki insanlar 2000li yılları görselerde kafaları 1950lerde kalmış bir ildi.Neymiş efenim benden başka sokakta elinde telefon olan biri yokmuş. Neymiş efenim bir erkeğe adres nasıl sorulurmuş. Kafede kahvenin yanında nasıl sigara içilirmiş. O şehire tramvay gelmişti ama adamlar aldıkları 5 kiloluk yağlarıda yan koltuklarına koyuyorlardı. Teyze çeker misiniz oturayım dediğimde kös kös bakıyorlardı 6 ay dayanabildim sonra caağnıııımmm izmirime geri döndüm.
Teşekkürler.Benim arkadaşım Antalya’da yaşıyordu. Ailesine ait parfümerileri vardı. Onu işletiyordu. Naif, sessiz bir çocuktu. Antalya’dan inanılmaz nefret ediyordu. Nefret ettiği tam olarak Antalya mıydı ailesiyle beraber yaşamak mıydı bilmiyorum? Onda sosyal fobide vardı. İlk önce bunun için tedavi gördü. En son duyduğum çok istediği İstanbul’a tanışmış. Kendi hayatını kurmuş, mutluymuş.
imkanınız olursa Başka şehre taşınmayı deneyin. Ben son 20 senede 3 şehirde yaşadım. Hepsinde adapte oldum, karalar bağlamadım ama en çok istanbul’da mutluydum.
Evet iç anadolunun gelişmiş bir şehiriydi. Ama orda onca kalabalığın ortasında yalnız olduğumu hissediyordum. Aileme siz burda kalın ben babanannemin yanına gidiyorum deyip çıktım. Onlarda arkamdan mecbur geldiler. Pişman değilim yine olsa yine yaparım.Bu yorumu biraz geç gördüm.
Sokakta elinde telefon olayını bana da söylüyorlarTramvay geldiğine göre yine az çok gelişmiş bir şehir.
Çok iyi yapmışsınız.Evet iç anadolunun gelişmiş bir şehiriydi. Ama orda onca kalabalığın ortasında yalnız olduğumu hissediyordum. Aileme siz burda kalın ben babanannemin yanına gidiyorum deyip çıktım. Onlarda arkamdan mecbur geldiler. Pişman değilim yine olsa yine yaparım.
Umarım her şey gönlünüzce olurÇok iyi yapmışsınız.
Ben İç Anadolu’da değilim ama oraya yakın bir yerdeyim
Teşekkür ederimUmarım her şey gönlünüzce olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?