- 7 Kasım 2023
- 1.737
- 2.941
- 40
-
- Konu Sahibi Bakteriyofaj
- #21
Çok akademisyen tanıyorum, çok güzel geziyorlar, az önce bir arkadaşın Norveç fotolarına baktım. Maşallah her yıl bir kaç ülkrir geziyor. Bekarlar değil evliler evde kalıyorMaalesef akademisyenler arasında çok yaygın asosyallik. Eşim akademisyen oradan biliyorum. Ben ona yurumeseydim hayatta kafasını kaldırıp çevresine bakmazdiSizin acilen sosyal çevreye ihtiyacınız var. Spora, dansa yazilabilirsiniz mesela. Yurt içi ve yurt dışı turları mesela. Ama kafanızı kaldırıp çevrenize bakıp biraz gulumsemelisiniz, zira tanıdığım birçok akademisyenler burnu kafdaginda geziyor.
Araba alınca evlenirim düşüncesi bir his miydi yoksa hayatınızda biri var mıydı önceden?Hayattak bazı noktaların bizim için dönüm noktası olduğunu düşünüyorum. Ve bu dönüm noktalarında bizim çabalarımızın önemi büyük. Yani döngüyü bir yerde kırmak lazım. Eğer biz bir adım atarsak, çok büyük şeyler değişiyor.
Ben de bir kaç yıl önce sizin gibiydim. Aile evi, iş yeri, her gün aynı döngü. Araç kullanmaktan korkmak.. Daha sonra dedim ki bu hayatı bir yerden değiştireceğim. Eğer bir adım atarsam değişikliklerin olacağını düşünüyordum. Ve araba kullanamamama rağmen araba aldım. Benim için büyük bir adımdı. Çünkü hayata bir adım atmak gibi hissetririyordu. Araba alırsam evleneceğimi düşünüyordum ayrıca. Gerçekten de 1 yıl sonra evlendim.
Siz de hayatınızı değiştirecek bir adım atın. Ayrı eve çıkmak olur, araç almak olur, bir tura katılıp gezmek, yurtdışına çıkmak olur.. İnanın her şey sizin elinizde
Yok kimse yoktu hayatımda, evlilikten ümidi kesmiştim. Ama eğer hayata karşı bir adım atıp, içinde yaşadığım döngüyü kırarsam, evlenirim hayatım değişir diye düşünüyordum.Araba alınca evlenirim düşüncesi bir his miydi yoksa hayatınızda biri var mıydı önceden?
Bu arada fikirlerinize katılıyorum sadece merak ettiğim için sormak istedim.
35’e son 6 ay kaldı. Ve yıllar geçtikçe etrafımdaki insan sayısı oldukça azaldı. Arkadaşlarım eksildi teker teker. Önceden mesai bitse de birileri görüşsem diye can atarken şimdi 2 haftada bir dışarı çıkan birisi oldum. Herkes çoluk çocuğa karıştı. Bende tık yok. En son karşı cinsten biriyle kahve içmeye çıkalı bile 2 3 sene oldu. Etrafımdaki insanlar yardımcı olmaya çalıştıysa bile hep abuk sabuk insanları getirdiler karşıma. Kimse benim beklentimin ne olduğunu düşünmedi bile. Yani bende karşı cinsi çeken bişi yok sanırım. Çünkü ne bileyim millet işte anlatıyor eşim bana şöyle aşık oldu böyle aşık oldu. Benden öyle çok hoşlanan bir insan olmadı bugüne kadar. Zaten hep kazık yedim. Onun dışında akademisyenim, doktoram bitti ama insanlar arasında hiçbir zaman yönetici pozisyonunda olamadım. Hep yönetilen insan oldum. Onlar daha iyi biliyorlardır sen işini yap son göz onlar olsun oldu hep. Sanırım görüntü itibari ile de biraz çocuk gibiyim ondan ötürü kimsenin beni ciddiye alası gelmiyor. Son olarak da araç kullanmayı hala öğrenemedim. Benim için büyük bir korku ve travma sebebi. Millet vın vın gezerken ben hala toplu taşıma kullanı kullanıyorum. Ama rahatsız değilim bu sayede bol bol kitap okuyabiliyorum. Sadece heves ediyorum arada işte. Ve ayrıca hala aile evindeyim. Aile olarak çok mutluyuz maşallah ama işte ne bileyim yan komşu benimle yaşıt kendi ailesi ve 5 yaşında çocuğu var. Yolun yarısına giderken kendimi çok yalnız ve eksik hissediyorum. Dışarıda bunları paylaşabileceğim birileri yok o yüzden sizin önerilerinizi bekliyorum. Sevgiyle kalın.
Kendinizi çok güzel motive etmişsiniz. Çok sevindim sizin adınızaYok kimse yoktu hayatımda, evlilikten ümidi kesmiştim. Ama eğer hayata karşı bir adım atıp, içinde yaşadığım döngüyü kırarsam, evlenirim hayatım değişir diye düşünüyordum.
Bu arada hala araç kullanamıyorum, aşırı korkuyorum
Eminim yan komşun da sana imreniyordur. Ailenle huzurlu mutlu olmak ve en azından iş sahibi olmak herkesin yaşadığı bir şey değil. Maşallah huzurunuz daim olsun. Herkes evlenmek zorunda değil. evlilik mutluluk demek değildir35’e son 6 ay kaldı. Ve yıllar geçtikçe etrafımdaki insan sayısı oldukça azaldı. Arkadaşlarım eksildi teker teker. Önceden mesai bitse de birileri görüşsem diye can atarken şimdi 2 haftada bir dışarı çıkan birisi oldum. Herkes çoluk çocuğa karıştı. Bende tık yok. En son karşı cinsten biriyle kahve içmeye çıkalı bile 2 3 sene oldu. Etrafımdaki insanlar yardımcı olmaya çalıştıysa bile hep abuk sabuk insanları getirdiler karşıma. Kimse benim beklentimin ne olduğunu düşünmedi bile. Yani bende karşı cinsi çeken bişi yok sanırım. Çünkü ne bileyim millet işte anlatıyor eşim bana şöyle aşık oldu böyle aşık oldu. Benden öyle çok hoşlanan bir insan olmadı bugüne kadar. Zaten hep kazık yedim. Onun dışında akademisyenim, doktoram bitti ama insanlar arasında hiçbir zaman yönetici pozisyonunda olamadım. Hep yönetilen insan oldum. Onlar daha iyi biliyorlardır sen işini yap son göz onlar olsun oldu hep. Sanırım görüntü itibari ile de biraz çocuk gibiyim ondan ötürü kimsenin beni ciddiye alası gelmiyor. Son olarak da araç kullanmayı hala öğrenemedim. Benim için büyük bir korku ve travma sebebi. Millet vın vın gezerken ben hala toplu taşıma kullanı kullanıyorum. Ama rahatsız değilim bu sayede bol bol kitap okuyabiliyorum. Sadece heves ediyorum arada işte. Ve ayrıca hala aile evindeyim. Aile olarak çok mutluyuz maşallah ama işte ne bileyim yan komşu benimle yaşıt kendi ailesi ve 5 yaşında çocuğu var. Yolun yarısına giderken kendimi çok yalnız ve eksik hissediyorum. Dışarıda bunları paylaşabileceğim birileri yok o yüzden sizin önerilerinizi bekliyorum. Sevgiyle kalın.
Bu örneği sen söyleyince de mecaz değil de direk gerçek anlamda oluyor ayşeminiHayat zor bazılarımız için hem de çookkk zor.ne yapacaksın intihar mı edeceksin.s..ke s..ke ölene kadar dolduracaksın günlerini.hep derim bir insan kısmetsiz doğacağına hiç doğmasın daha iyi.bomboş teselliler veremeyeceğim valla.kısmetsiz bir insansınız demek ki.ağlasan da zırlasan da bu iş böyle.kabullenmeye bak derim.
Kız ben senden 2 yaş küçüğüm 11 yaşında kızım var ona kalırsa. Var da ne oldu madalya mı taktılar bana35’e son 6 ay kaldı. Ve yıllar geçtikçe etrafımdaki insan sayısı oldukça azaldı. Arkadaşlarım eksildi teker teker. Önceden mesai bitse de birileri görüşsem diye can atarken şimdi 2 haftada bir dışarı çıkan birisi oldum. Herkes çoluk çocuğa karıştı. Bende tık yok. En son karşı cinsten biriyle kahve içmeye çıkalı bile 2 3 sene oldu. Etrafımdaki insanlar yardımcı olmaya çalıştıysa bile hep abuk sabuk insanları getirdiler karşıma. Kimse benim beklentimin ne olduğunu düşünmedi bile. Yani bende karşı cinsi çeken bişi yok sanırım. Çünkü ne bileyim millet işte anlatıyor eşim bana şöyle aşık oldu böyle aşık oldu. Benden öyle çok hoşlanan bir insan olmadı bugüne kadar. Zaten hep kazık yedim. Onun dışında akademisyenim, doktoram bitti ama insanlar arasında hiçbir zaman yönetici pozisyonunda olamadım. Hep yönetilen insan oldum. Onlar daha iyi biliyorlardır sen işini yap son göz onlar olsun oldu hep. Sanırım görüntü itibari ile de biraz çocuk gibiyim ondan ötürü kimsenin beni ciddiye alası gelmiyor. Son olarak da araç kullanmayı hala öğrenemedim. Benim için büyük bir korku ve travma sebebi. Millet vın vın gezerken ben hala toplu taşıma kullanı kullanıyorum. Ama rahatsız değilim bu sayede bol bol kitap okuyabiliyorum. Sadece heves ediyorum arada işte. Ve ayrıca hala aile evindeyim. Aile olarak çok mutluyuz maşallah ama işte ne bileyim yan komşu benimle yaşıt kendi ailesi ve 5 yaşında çocuğu var. Yolun yarısına giderken kendimi çok yalnız ve eksik hissediyorum. Dışarıda bunları paylaşabileceğim birileri yok o yüzden sizin önerilerinizi bekliyorum. Sevgiyle kalın.
Vasfoş ben seni 50 60 sanıyodumKız ben senden 2 yaş küçüğüm 11 yaşında kızım var ona kalırsa. Var da ne oldu madalya mı taktılar banavalla hiç bişi takmadılar
35 yaş yeni hayat düzeninde çok çok normal bir yaş ki. Sakın strese girip yanlış kararlar verme. Yeni hobiler yeni alanlar oluşturmaya çalış kendine
Ashahhahsha içim geçti içiiiim. Ölmüşüm de ağlayanım yokVasfoş ben seni 50 60 sanıyodum
Şaka gibisiniz.Aslında bir bilseniz ne kadar çok kişi sizin yerinizde olmak istiyor..
Gencecik yaşınızda başarılarla dolu bir hayatınız var. Her babayiğidin harcı değildir Akademisyen olmak , Doktora yapmak..
He sıkıntı hala evlemememiş olmaksa o da inanın ki matah bir şey değil.. Sevin , sevilin bir sevgiliniz olsun, gezin tozun, onunla Ülke ülke gezin.. Üzmeyin kendinizi.