Ay ben çekiniyorum,söyleyemiyorum.Muhtemelen ben de öyle bir görüntü veriyordum. Biraz ketum biriyim. O yüzden her yerde evlenmek istediğimi söyledim![]()

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ay ben çekiniyorum,söyleyemiyorum.Muhtemelen ben de öyle bir görüntü veriyordum. Biraz ketum biriyim. O yüzden her yerde evlenmek istediğimi söyledim![]()
Ben de o yaşlarda nişan atmıştım. Çok zor bir süreçti. Annem 30 dan sonra başladı o bu demeye. Çevrede öyle çok kızdım ben evlenmeyeceğim sakın bir daha böyle konuşmayın bir daha yanınıza gelmem dedim. Elalem ne karışıyor evlenip evlenmeyeceğime kimseyi istemiyorum dedim. Çok büyük konuşmuşum Allah sınadı 1 hafta sonra eşim karşıma çıktı.Arkadaşlık teklifine hayır desemde dene dene ben inanıyorum dene diye diye 1 ay zorladı. Dedim bu gitmeyecek 1 ay dedim konuşurum olmuyor der yollarım. Tamam dedim o bir ayın sonunda biz çok güzeldik devamı geldi 1 sene bekledim emin olunca ailemle tanıştırdım ve 1 bucuk yıl sonra evliydik . 34yaşımda evlendim şimdi 36 yaşındayım ikizlerime hamileyim çok şükür Allah’a . Yazınız okurken sizi kendime benzettim o yüzden asla öyle düşüneyin . Hayat geçiyor evet ama hiç bir şey için geç değil.Kaderinizle evlilik varsa 40 yaşınada gelseniz o olur. Üzmeyin kendinize vakit ayırın. Sosyalleşmeye çalışın içinize asla kapanmayın. Bu arada her ihtimale karşın yumurtalarınızı dondurun. Maalesef yaş aldıkça yumurta sayımız ve kalitesi düşüyor. Ben tedavi gördüm o yüzden.Merhabalar,34 yaşındayım,35’e doğru gidiyorum.
Ben kendimi çok geç farkettim.Kişilik olarak geç olgunlaştım.Yaşam tarzı,ailevi meseleler filan derken kendimin farkına varmam zaman oldu.
Kendimi fiziksel olarak beğeniyorum,işim de var…Bir türlü evliliğe cesaret edemiyorum.
Şimdi de yaşım geçmiş gibi hissediyorum.
Yani kendimi yaşlı hissetmeye başladım son zamanlar.Benim yaşımdakiler bana bakmazmış gibi geliyor.20li yaşlardakinin yanında hiç şansım yokmuş gibi geliyor.
Hatta çirkin bile bulmaya başladım kendimi.Kendime ne kadar bakarsam bakayım bebeksi yüzüm,gülen yüzüm eskisi gibi yok gibi.
Oysa çocuk sahibi olmayı o kadar çok isterdim ki.
Sınıf öğretmeniyim.Öğrencilerimi çok seviyorum.Onlarla olmak beni o kadar mutlu ediyor ki…25 yaşında nişandan döndüm,onunla evlenseydim belki benim de çocuğum öğrencilerimle aynı yaşta olacaktı diye düşünüyorum.
Ay,çok hüzünlüyüm.Ağlamak istiyorum…
sadece yazmak,içimi dökmek istedim.
Kesinlikle katılıyorum bu arada kimse dışardıdan göründüğü gibi mutlu değil evlenınce sadece evde ortak biriyle yaşamaya başlıyorsun ve hayatı birlikte şekillendiriyor şunu. Yani sana mutlulukl perileri aa sen evlendin, mutlu mesut yaşayacaksın demiyor.Eskiden evliliği çok farklı zannederdim, evlenince sonsuza kadar mutlu olacağımı, evlendiğim kişiyle yaşlanacağımı falan düşündüm. Çok sevdiğim biriyle evlendim. bir yıl bile dolmadı boşanıyoruz ki ben de 35 yaşında evlendim, öyle genç falan değilim. İyi de seçtiğimi düşündüm ama yanıldım. Siz kendinizi hep sevin, şu hayatta herkes gelip geçici. Biri yalnızca hayatınıza eşlik etsin, siz aynı hayatı yaşamaya devam edin. Ve bu sitede yazılanların aksine en iyisini bekleyin. Bazı şeyleri görmezden gelerek yapılan evlilikler cehenneme dönüyor. Ablamın öğretmeni 50 yaşında evlendi, eşinin yanına yurtdışına taşındı, iyi ki bekledim diyor. Eşi hem anlayışlı hem de ona her açıdan yeten biri. Maddi ve manevi kadını rahat ettirmek için elinden geleni yapıyor. Zamanı gelince doğru kişi de geliyor.
Hormonal çocuk isteme konusuna çok aşırı katılıyorum (34 yaşındayım) Normalde arkadaşların falan bebeklerini görünce ay ne tatlısın, elliyim, seviyim krizlerim hiç olmazdı. En yakın arkadaşım doğurdu çocuğuyla tek yapmayı sevdiğim şey hamur ve evcilik oynamakSızın yaslarınızda insan bır kere hormonel olarak çocuk istiyor.
O yüzden aman boşver diyemiyorum.
Çoğu kadın o yaşlarda evlilik ıcın bır adımlar atıyor en büyük neden çocuk olduğunu düşünüyorum.
Zaten yolu yarılayıp kendı özgür hayatını bırakıp bır insanla evlenmek demek rıske gırmek demek.
Kendı ıyı olsa ailesi sorun.
Aılesı ıyı olsa kendı sorun.
Ya da hepsı birlikte sorun
Ben de 32 yaşımda en çok çocuk isteği ile evlendim yoksa evlilik çok doğru kişiyi aılesı ile birlikte bulacaksın da öyle guzel.
Ama dediğim gıbı çocuk ıstegınızden dolayı böyle hissetmenızı anlıyorum.
Ben de evlendim ayrıldım. Aslında her şeyim çok yolunda. Şu toplum baskısı olmasa hayatta evlenmemMerhabalar,34 yaşındayım,35’e doğru gidiyorum.
Ben kendimi çok geç farkettim.Kişilik olarak geç olgunlaştım.Yaşam tarzı,ailevi meseleler filan derken kendimin farkına varmam zaman oldu.
Kendimi fiziksel olarak beğeniyorum,işim de var…Bir türlü evliliğe cesaret edemiyorum.
Şimdi de yaşım geçmiş gibi hissediyorum.
Yani kendimi yaşlı hissetmeye başladım son zamanlar.Benim yaşımdakiler bana bakmazmış gibi geliyor.20li yaşlardakinin yanında hiç şansım yokmuş gibi geliyor.
Hatta çirkin bile bulmaya başladım kendimi.Kendime ne kadar bakarsam bakayım bebeksi yüzüm,gülen yüzüm eskisi gibi yok gibi.
Oysa çocuk sahibi olmayı o kadar çok isterdim ki.
Sınıf öğretmeniyim.Öğrencilerimi çok seviyorum.Onlarla olmak beni o kadar mutlu ediyor ki…25 yaşında nişandan döndüm,onunla evlenseydim belki benim de çocuğum öğrencilerimle aynı yaşta olacaktı diye düşünüyorum.
Ay,çok hüzünlüyüm.Ağlamak istiyorum…
sadece yazmak,içimi dökmek istedim.
Ya biz ülke olarak bu konuyu aşamıyoruz,evlilik yaşı diye birşey yoktur şu yaşta evlen bu yaşta çocuk olsun gibi bir yaşam biçimi zorunlukukla gelince insan hem eşini hem hayatını kabullenemiyor,sonra başlıyorlar kocam beni aldattı,kocam başkasına baktı,karım beni aldattı,karım beni beğenmiyor vs vs ortalık bunlarla kaynıyor sebebi ise yaşım geldi armudun sapı üzümün çöpü demeden hemen evlenmeleri,her insanın bir kriteri aradığı ideal ilişki insanı vardır onu bulana kadar beklemeli bulmuyorsanda evlenme zaten bence ama yok öyle değil 30 oldum evleneyim,dur şu kız çalışıyormuş onunla evleneyim,ay bu adam zenginmiş bununla evleneyim derken ortaya yılda bin bilmem kaç kişi boşanıyormuş,birde zaten üni. okuyup sınava hazırlanıp atanıp yaşı küçük olan çok nadirdir,bu yaşlarda başlıyor hayat artık mecburen o yüzden çokta kasmayın,ben sizden 3 yaş büyüğüm 12 yaşına girecek oğlum kendimi çok yaşlı hissediyorum ama etrafıma bakıyorum yaşıtlarım,arkadaşlarım hep bekar dünya umurlarında değil,erken sorumlukukta iyi değil.Merhabalar,34 yaşındayım,35’e doğru gidiyorum.
Ben kendimi çok geç farkettim.Kişilik olarak geç olgunlaştım.Yaşam tarzı,ailevi meseleler filan derken kendimin farkına varmam zaman oldu.
Kendimi fiziksel olarak beğeniyorum,işim de var…Bir türlü evliliğe cesaret edemiyorum.
Şimdi de yaşım geçmiş gibi hissediyorum.
Yani kendimi yaşlı hissetmeye başladım son zamanlar.Benim yaşımdakiler bana bakmazmış gibi geliyor.20li yaşlardakinin yanında hiç şansım yokmuş gibi geliyor.
Hatta çirkin bile bulmaya başladım kendimi.Kendime ne kadar bakarsam bakayım bebeksi yüzüm,gülen yüzüm eskisi gibi yok gibi.
Oysa çocuk sahibi olmayı o kadar çok isterdim ki.
Sınıf öğretmeniyim.Öğrencilerimi çok seviyorum.Onlarla olmak beni o kadar mutlu ediyor ki…25 yaşında nişandan döndüm,onunla evlenseydim belki benim de çocuğum öğrencilerimle aynı yaşta olacaktı diye düşünüyorum.
Ay,çok hüzünlüyüm.Ağlamak istiyorum…
sadece yazmak,içimi dökmek istedim.
Ben de aynı yaşta arkadaşlarımın çocuğunu okutuyorum.Ya biz ülke olarak bu konuyu aşamıyoruz,evlilik yaşı diye birşey yoktur şu yaşta evlen bu yaşta çocuk olsun gibi bir yaşam biçimi zorunlukukla gelince insan hem eşini hem hayatını kabullenemiyor,sonra başlıyorlar kocam beni aldattı,kocam başkasına baktı,karım beni aldattı,karım beni beğenmiyor vs vs ortalık bunlarla kaynıyor sebebi ise yaşım geldi armudun sapı üzümün çöpü demeden hemen evlenmeleri,her insanın bir kriteri aradığı ideal ilişki insanı vardır onu bulana kadar beklemeli bulmuyorsanda evlenme zaten bence ama yok öyle değil 30 oldum evleneyim,dur şu kız çalışıyormuş onunla evleneyim,ay bu adam zenginmiş bununla evleneyim derken ortaya yılda bin bilmem kaç kişi boşanıyormuş,birde zaten üni. okuyup sınava hazırlanıp atanıp yaşı küçük olan çok nadirdir,bu yaşlarda başlıyor hayat artık mecburen o yüzden çokta kasmayın,ben sizden 3 yaş büyüğüm 12 yaşına girecek oğlum kendimi çok yaşlı hissediyorum ama etrafıma bakıyorum yaşıtlarım,arkadaşlarım hep bekar dünya umurlarında değil,erken sorumlukukta iyi değil.
50 yıl yalnız kalıp en güzel Çağlar geride bıraktıktan sonra mı oluyor yani peki herkes en verimli çağında dolu dolu güzel sevilirken biz izlerken bize yazık değil miEskiden evliliği çok farklı zannederdim, evlenince sonsuza kadar mutlu olacağımı, evlendiğim kişiyle yaşlanacağımı falan düşündüm. Çok sevdiğim biriyle evlendim. bir yıl bile dolmadı boşanıyoruz ki ben de 35 yaşında evlendim, öyle genç falan değilim. İyi de seçtiğimi düşündüm ama yanıldım. Siz kendinizi hep sevin, şu hayatta herkes gelip geçici. Biri yalnızca hayatınıza eşlik etsin, siz aynı hayatı yaşamaya devam edin. Ve bu sitede yazılanların aksine en iyisini bekleyin. Bazı şeyleri görmezden gelerek yapılan evlilikler cehenneme dönüyor. Ablamın öğretmeni 50 yaşında evlendi, eşinin yanına yurtdışına taşındı, iyi ki bekledim diyor. Eşi hem anlayışlı hem de ona her açıdan yeten biri. Maddi ve manevi kadını rahat ettirmek için elinden geleni yapıyor. Zamanı gelince doğru kişi de geliyor.
aynı şeyleri yaşıyoruz ben de 34 yaşımdayım bana da yeni yeni geliyor bu düşünceler ailenizle mi yaşıyorsunuz tek mi, sanırım yalnızlık da yoruyor, özellikle işyerinde ya da cevrede tek bekar kalmak zorluyorMerhabalar,34 yaşındayım,35’e doğru gidiyorum.
Ben kendimi çok geç farkettim.Kişilik olarak geç olgunlaştım.Yaşam tarzı,ailevi meseleler filan derken kendimin farkına varmam zaman oldu.
Kendimi fiziksel olarak beğeniyorum,işim de var…Bir türlü evliliğe cesaret edemiyorum.
Şimdi de yaşım geçmiş gibi hissediyorum.
Yani kendimi yaşlı hissetmeye başladım son zamanlar.Benim yaşımdakiler bana bakmazmış gibi geliyor.20li yaşlardakinin yanında hiç şansım yokmuş gibi geliyor.
Hatta çirkin bile bulmaya başladım kendimi.Kendime ne kadar bakarsam bakayım bebeksi yüzüm,gülen yüzüm eskisi gibi yok gibi.
Oysa çocuk sahibi olmayı o kadar çok isterdim ki.
Sınıf öğretmeniyim.Öğrencilerimi çok seviyorum.Onlarla olmak beni o kadar mutlu ediyor ki…25 yaşında nişandan döndüm,onunla evlenseydim belki benim de çocuğum öğrencilerimle aynı yaşta olacaktı diye düşünüyorum.
Ay,çok hüzünlüyüm.Ağlamak istiyorum…
sadece yazmak,içimi dökmek istedim.
Ben 27 olucam aile kuzen kardeşlerim iş ortamım master grubum bi tane bekar yok içlerindeaynı şeyleri yaşıyoruz ben de 34 yaşımdayım bana da yeni yeni geliyor bu düşünceler ailenizle mi yaşıyorsunuz tek mi, sanırım yalnızlık da yoruyor, özellikle işyerinde ya da cevrede tek bekar kalmak zorluyor
şu an ailemleyim,evet bütün arkadaşlarım evli.aynı şeyleri yaşıyoruz ben de 34 yaşımdayım bana da yeni yeni geliyor bu düşünceler ailenizle mi yaşıyorsunuz tek mi, sanırım yalnızlık da yoruyor, özellikle işyerinde ya da cevrede tek bekar kalmak zorluyor
Çok güzel bir mesleğiniz var. Ve sağlığınız da yerinde gerisini kafanıza takıpta üzülmeyin. Bende 32 yaşında bekar atanmamış bir matematik öğretmeniyim sizden daha kötü durumum. Sadece kendinize sağlığınıza ve ruhunuza iyi bakın gerisini düşünüpte yıpratmayın kendinizi. Evlilikte olur inşaallah bir gün.Merhabalar,34 yaşındayım,35’e doğru gidiyorum.
Ben kendimi çok geç farkettim.Kişilik olarak geç olgunlaştım.Yaşam tarzı,ailevi meseleler filan derken kendimin farkına varmam zaman oldu.
Kendimi fiziksel olarak beğeniyorum,işim de var…Bir türlü evliliğe cesaret edemiyorum.
Şimdi de yaşım geçmiş gibi hissediyorum.
Yani kendimi yaşlı hissetmeye başladım son zamanlar.Benim yaşımdakiler bana bakmazmış gibi geliyor.20li yaşlardakinin yanında hiç şansım yokmuş gibi geliyor.
Hatta çirkin bile bulmaya başladım kendimi.Kendime ne kadar bakarsam bakayım bebeksi yüzüm,gülen yüzüm eskisi gibi yok gibi.
Oysa çocuk sahibi olmayı o kadar çok isterdim ki.
Sınıf öğretmeniyim.Öğrencilerimi çok seviyorum.Onlarla olmak beni o kadar mutlu ediyor ki…25 yaşında nişandan döndüm,onunla evlenseydim belki benim de çocuğum öğrencilerimle aynı yaşta olacaktı diye düşünüyorum.
Ay,çok hüzünlüyüm.Ağlamak istiyorum…
sadece yazmak,içimi dökmek istedim.
Neye göre, kime göre en güzel çağ? 25'te evlenip dayak, aldatma yüzünden boşanan da var. Neyin garantisi var bu hayatta? Daha 27 yaşında bu düşüncedeyseniz yanlış evlilik yapar, bugünlerinizi mumla ararsınız. Bir de master yapıyormuşsunuz, çok şaşırdım.50 yıl yalnız kalıp en güzel Çağlar geride bıraktıktan sonra mı oluyor yani peki herkes en verimli çağında dolu dolu güzel sevilirken biz izlerken bize yazık değil mi