- 2 Ekim 2010
- 628
- 159
evet canim ya burdaki dayanisma cok guze, bende bu forumu okuduktan sonra cesaretlendimde karar verdim ameliyat olmaya..
nolursun yaninda biri olmadan ameliyata girme canim cunku ben 3. gunumdeyim hala ayaga kalkip azcik dolaninca evde burnum sizlamaya basliyo, yani birinin yaninda olup yemek falan yapmasi, ilk gece su icirmesi, iste burnundaki sizintiyi onleyen bezlerin degismesine yardim edecek birisi lazim..
anneni ikna etmeye calis derim..
benim annemde cok karsiydi boyle resmen olay cikartidrdi konusu acildiginda, hem maddi olarak elestirirdi hem de ne gerek falan der, anlamazdi ne hiseettigimi bundan 2 sene oncesine kadar..
sonra evlenipte artik kendi isimin gucumun sahibi olunca artik karisamiyorum tabiki. yani kayir dese bile ben artik ondan izin istemedigim icin bir onemi kalniyor hayir demesinin.
bu durumdan oturu, tek yapabildigi sey yanimda olup bana destek olmak.. tabi sukurler olsun valla baskasi olsa 3 undur yaptigim mizmizligi kimse cekmezdi valla
umarim madddi konuda da bir destek ya da bir kaynak bulabilir istedigin ameliyati olursun canim.
simdiden bol sanslar sana
Evet benim de senin gibi 1-2 seneye ihtiyacım var sanırım. 19 yaşında ve biraz tez canlı olmamdan kaynaklanıyor sanırım annemin bu tepkisi. geçen ay konusunu ilk defa açıyım dedim, baktı yüzüme bastı kahkahayı ''daha neler duyucam'' dedi ve döndü arkasını sempatiksalakcinni kendinin burnu hokka gibi tuzu kuru tabi. sırf o mu, bütün sülale toplu estetik olmuş gibi. bi ben böyleyim allam evlatlık gibi. aslında öyle çirkin de değilim ama şu burun bütün özgüveni sarsıyo. insanlarla yanyana otururkenki güvensizlik, profil fotoğraflarımı gördüğüm zamanki şok(19 yıldır alışamadım zira). kendi başıma aynaya baktığım zamanlarda bile başımı hafif yana çevirmekten çekinişim... Neyse aslında anlatıcağım çok şey var ama dayanamam ağlamaya başlarım diye korkuyorum heheh. sizin burunlarınıza bakıp cesaretinizi kutlamaktan başka elimden bişey gelmez zaten şu an için. :)
P :roflol:
