Kızlar ben 24 yaşındayım. Her zaman ciddi (ciddi derken, gelir geçer diye sorumsuz davranmadığım) ve kısa olmayan ilişkiler yaşadım. Şu an benden 4 yaş büyük biriyle 5 aylık bi ilişkim var. O kadar seviyo o kadar seviyo ki, daha önce böylesine ne kendimde ne çevremde tanık olmadım. :sm_confused: Bütün gün elimi tutsun, yanımda otursun, üstüme düşsün ona yeter. Ama ben çok bunaldım artık. senağlama Lütfen bunu şımarıklık olarak görmeyin. Çünkü inanın alakası yok. Çok uğraştım alışmaya. :çok üzgünüm: Yalnız yaşıyo ve yanında ben olmayınca ne dışarı çıkıyo, ne arkadaşlarıyla görüşüyo. Ben çok sessiz sakin evde oturmaya alışkın biri olarak büyütülmedim ki. O böyle yaptığı için, üzülmesin diye ben de arkadaşlarımla görüşemez oldum. Arkadaşlarımla çıkacağım zaman, bunu öğrenir öğrenmez sesi, yüzü hemen düşüyo. Ailem onu çok seviyo, onunkiler de beni. Evlenme planları yapıyoruz gayet ciddi olarak.:1shok: Ama ben her gün her gün saatlerce dayanamıyorum artık bu dinginliğe anlıyomusunuz? Artık verilmicek şeylere tepki verir oldum. Çoğu şeye tahammülüm kalmadı. Kendimi tanıyosam eğer, gerçekten çok sıkıldım bu tekdüzelikten, monotonluktan. Huzursuzluk yaşamaya enerjim ve yüreğim artık dayanamadığı için ses çıkarmamaya çalıştım ama nereye kadar? Sürekli bi tartışma halindeyiz şimdi. Ayrılırsam biliyorum pişman olucam, çok üzülücem.senağlama Bunun başka bi çözümü olmalı. Dayanamıyorum lütfen bişiler söyleyin. :çok üzgünüm:
Yapmam gereken tek şey buna sahip çıkmak ve tadını çıkarmak.:asigim: