Yardıma ihtiyacım var

Öncelikle merhaba benim kendimce bir sıkıntım var, sizlerle paylaşmak ve yorumlarınızı almak için bu üyeliği açtım. Konu biraz uzun olursa kusura bakmayın.

Okuyan, fikir paylaşan herkese şimdiden çok teşekkür ederim.



Öncelikle 26 yaşındayım. kendimi övmek amaçlı söylemiyorum her ayrıntısıyla kendimi anlatabilmek için belirtmek istiyorum eli yüzü düzgün ve kazancı iyi bir kadınım.Ben bir akraba aracılığıyla onun bir akrabasıyla tanıştım . İlk etapta çok karşıydık çünkü zamanla aradaki bağdan dolayı sorunlar olacağını farkındaydık fakat zamanla birbirimize çok aşık olduk. Hatta şu kadar söylemeliyim ki bana daha önce onun kadar değer veren kimse olmadı. Aslında ailem de bana çok düşkündür fakat onun şevkatinin fazlalığını ifade etmek için söyledim. Birlikte mükemmel bir yıl geçirdik, birbirimizi iyice tanıdık. Sonrasında evlenmeye karar verdik ve bana evlenme teklif etti. Şunu da belirtmeliyim ki annesi babası yok ve babası yeni vefat etti. Yani biz sadece ablası ile muhatap oluyoruz. Bu olaylarda evlilik teklifinin hemen akabinde başladı. bize konuşmak için geldiler ve burada annem “ben her zaman dedim ki ilerde kızlarımı evi olan birine vereceğim benim yaşadıklarımı yaşamasınlar” dedi. Bu sözün devamında nişanlımın ve benim ikimizin de çalıştığını bildiği için “bir ev alsınlar bir evi geçindirsin bir de evin kredisini ödesin, benim bir evim yok ve bu durumdan çok sorun yaşadım,kiracı olmak çok zor, rahat etsinler, zaten kiralarda çok yüksek bunun yerine evlerinin taksitini ödeyip ev sahibi olsunlar” dedi. Burada kavga başladı. “ biz ev alamayız, altında alamayız. Sen bizden kızına bilezik takılmasını istersen biz de vaz geçeriz.” Dendi. Aslında normalde kıza bilezik takılır bizde. Tabi bu olanlar benim çok zoruma gitti ama ben hiç sesimi çıkarmadım sadece sustum. Annemle onlar arasında olan bu tartışma iyice büyüdü ortam iyice gerildi. Bir gün sonra karşı taraf Sülalesini toplayıp geldi ve bizim onlardan hiçbir şey istemememizi, herkesin de ne varsa onu yapar dendi. Şunuda belirtmek istiyorum ki maddi durumları gerçekten iyi sadece yapmak istemiyorlar. Bu olaylar sürdü neyse sonuçta isteme günü belirledik. Biz isteme, söz ve nişanı birlikte yapalım diye düşündük düşündük ve öyle karar verdik. Bizim kültürümüzde bu olaylardan önce geline, gelin alışverişi yapılır. Beni gelin alışverişine çıkardılar çok afedersiniz alınan iki parça iç çamaşırın kavgası çıktı, normal bir gelin alışverişini yarısı bile yapılmamasına rağmen. Şunu da belirtmeliyim ki gelin alışveriş yapılırken annemin de benim de suratıma bakılmadı, bitsede gitsek gibi bir hava vardı, biz de dayanamadık biz gidiyoruz dedik ve yarıda kestik, eve döndük. Zaten yapılan gelin alışverişte benim erkek arkadaşımın parasıyla yapıldı, kimse bir TL harcamadı. Benim tarafımdan olan akrabalarım arandı onlara şikayet edildik ve herkes annemi aradı sanki biz çok farklı kötü bir şey yapıyormuşuz gibi ortalık karıştı. Konular saçma sapan yerlere gitti. Annem de ben de artık sinirden köpürdük. Artık bu olaylara dayanamayıp Erkek arkadaşımı aradım ve gel evlenme teklif ettiğin yüzü al dedim ve ondan ayrılmaya karar verdim. Geldi ikimizde çok üzüldük çünkü aslında bizim aramızdaki ilişki mükemmeldi. Birbirimizi çok seviyorduk ve aslında birbirimize hiçbir sorunumuz yoktu. Anlayacağınız filler tartıştı bunun sonucunda da çimenler ezildi. O gün çok konuştuk aslında çok kararlı olmama rağmen yüzüğü geri taktım ve gelin alışverişine sadece birlikte çıkmaya karar verdik, öyle de yaptık. İsteme günü geldi benim ailem inanılmaz hazırlandı, herkes yeni elbiseler, ayakkabılar aldı. Kuaföre gitti. Sonra onlar bir geldi ve gördüm ki herkes normal kıyafetlerini giymiş asla hiçbir asla hazırlık yapamamıştı. Bu zaten benim moralimi çok bozdu. İsteme oldu ve bana istenmeyen gelin gibi hiçbir takı takmadılar. Üstelik bu bir de isteme,söz, nişan hepsi bir aradaydı. Ve giderken şaka yollu tehditkar ifadelerde bulunuldu. Bu kadar olaya çok sevdiğim için ve onunda bana çok aşık olduğunu, bir daha hiç kimseyle öyle bir uyumu yakalayamayacağımı bildiğim için sustum. Nişandan sonra üç ay geçti ve bir kişi bile beni arayıp nasılsın demedi. Kimse bizim eve ziyarete gelmedi veya beni eve çağırmadı. Bu duruma annem de ben de yavaş yavaş da dolduk ve artık üç hafta önce nişanlıma patladım. Bunun böyle olmayacağını, Nişanlık döneminde böyle bir süreç olmadığını, birbirlerini ziyaret edildiğini, insanların birbirini araması gerektiğini, artık istenmeyen gelin gibi hissettiğimi söyledim. Ben bunları söyledikten sonra o günden beri çok ciddi tartışmalar yaşıyoruz. Açıkçası o hiçbir şey demiyor, alttan alıyor, haklısın diyor. Ama bunları söylememe rağmen hiçbir şey değişmemesi iyice sinirimi bozuyor. O yüzden bu tartışma hiç bitmedi. En sonunda dün annem nişanlımı çağırdı ve dediki bu süreç böyle olmaz ve böyle devam ederse sonu kötü olabilir o yüzden ben seni çağırıp konuşmak istedim, siz iyi olun istediğim için konuşuyorum dedi ve biraz öfkeli konuştu. Sonra nişanlım gitmiş bunları ablasına anlatmış. Ablası beni aradı ve benden hesap sordu, ben de kendimi açıklamaya çalıştım ama konuşmanın sonu gelmedi ve ben de “tamam abla” diyerek konuyu kapattım bana karşılığında “tamam görüşürüz“ dedi. Sonrasında annemi aradı ve annemden de hesap sormuş. Annem de artık dayanamayıp ona bağırdı. Sonra ben artık ne yapacağımı bilmediğim ve belki de kopmamızın daha iyi olup olmayacağını düşündüğümüsöyledim. sonrasında ablası beni tekrar arayıp “artık yanınızda değilim, sadece Düğününüz olursa gelirim” dedi. Tabi bu cümle ben de her şeyi kopardı. Bu olayda olunca artık nişanlım da “ yorulduğunu, beni hiç memnun edemediğini, kimseye iyi gelmediğini ve ilişkimize üçüncü kişilerin dahil olmasından bıktığını söyledi“ söyledi. Ben de ona annemin onunla konuştuk konuların sadece nişanlılık sürecile ilgili olduğunu, ilişkimize alakası olmadığını defalarca belirttim. Ama bunu anlamadı ve benden ayrılmak istedi.





Artık bu olaylara dayanamıyorum ama bir yanımda nişanlımı çok sevdiğim için durmam gerektiğini söylüyor. Sonuçta onun suçu yok diyor. Sizce ne yapmalıyım?



Çok uzun yazdım özür dilerim. Bizim yaptığımız yanlışları ve onların yaptıklarını en açık şekilde anlattım. Lütfen bana açık bir şekilde yorum yapar mısınız.
Annesi babası olmayan bir erkeği kimsesiz gibi kabul edeceksiniz. Ablaymis, abiymis herkesin evi de kesesi de ayrı. Size düğünde ne takacaklarsa o kadarını hediye olarak takarlar. Kesesi ayrı abla size alışveriş yapmak zorunda değil, gönlünden koparsa yapar. Nisanlinizin size altın alacak gücü varsa ve ne kadar alabiliyorsa alır. Hiç alamiyorsa seviyorsanız ona da göz yumarsiniz. (Benim eşimin de babası yok, annesi hasta, kendi imkanıyla bir bilezik bir set alabilmesi, ben alamayacağı hiçbir şeyi talep etmedim çünkü bütçesi üç aşağı beş yukarı belliydi) Ev almak o kadar kolay değil, zaman gerekiyor bence. Eger gerçekten seviyorsanız hiç kimseyi müdahale ettirmeden imkanlariniz ölçüsünde her şeyi ikiniz halledin. Yok sevginiz bittiyse nişanı da bitirin olsun bitsin...
 
hanımefendi karşı tarafın tamamı şizofren miydi de siz böyle demenize rağmen bizden ev istiyorlar dediler?
siz başta böyle demediniz, tepki görünce de buna çevirdiniz yüksek ihtimalle kurduğunuz cümleyi. siz derken annenizden bahsediyorum
Hayır en başından itibaren bu şekilde dendi ve zaten karşı taraf dediğin sadece iki kişi gelmişti. Ablası ve eşi :)
 
Hayır en başından itibaren bu şekilde dendi ve zaten karşı taraf dediğin sadece iki kişi gelmişti. Ablası ve eşi :)
e tamam hanımefendi, size laf anlatmak imkansız. bu kadar insan yanlış bir siz mi doğrusunuz?

bakın ev almak için peşinat gerek. 1.5 milyonluk eve şansı yaver giderse 700 bin kredi çıkar. nişanlınız evlenmeden o evi almak için 700 bin peşinat bulmalı. sonrasını da maaşınızdan siz ödeyin bir zahmet. annenizin bu masumane önerisinin altında çok sıkıntılı bir süreç var. karşı tarafın anne babası yok. anneniz bu konunun muhattabı değil. siz geçip nişanlınızın karşısına, canım nasıl yaparız, birlikte bir ev alalım demenizle aynı şey değil.

her şey ya size çok kolay görünüyor ya da kendinizi çok seviyorsunuz anne-kız.
 
Öncelikle merhaba benim kendimce bir sıkıntım var, sizlerle paylaşmak ve yorumlarınızı almak için bu üyeliği açtım. Konu biraz uzun olursa kusura bakmayın.

Okuyan, fikir paylaşan herkese şimdiden çok teşekkür ederim.



Öncelikle 26 yaşındayım. kendimi övmek amaçlı söylemiyorum her ayrıntısıyla kendimi anlatabilmek için belirtmek istiyorum eli yüzü düzgün ve kazancı iyi bir kadınım.Ben bir akraba aracılığıyla onun bir akrabasıyla tanıştım . İlk etapta çok karşıydık çünkü zamanla aradaki bağdan dolayı sorunlar olacağını farkındaydık fakat zamanla birbirimize çok aşık olduk. Hatta şu kadar söylemeliyim ki bana daha önce onun kadar değer veren kimse olmadı. Aslında ailem de bana çok düşkündür fakat onun şevkatinin fazlalığını ifade etmek için söyledim. Birlikte mükemmel bir yıl geçirdik, birbirimizi iyice tanıdık. Sonrasında evlenmeye karar verdik ve bana evlenme teklif etti. Şunu da belirtmeliyim ki annesi babası yok ve babası yeni vefat etti. Yani biz sadece ablası ile muhatap oluyoruz. Bu olaylarda evlilik teklifinin hemen akabinde başladı. bize konuşmak için geldiler ve burada annem “ben her zaman dedim ki ilerde kızlarımı evi olan birine vereceğim benim yaşadıklarımı yaşamasınlar” dedi. Bu sözün devamında nişanlımın ve benim ikimizin de çalıştığını bildiği için “bir ev alsınlar bir evi geçindirsin bir de evin kredisini ödesin, benim bir evim yok ve bu durumdan çok sorun yaşadım,kiracı olmak çok zor, rahat etsinler, zaten kiralarda çok yüksek bunun yerine evlerinin taksitini ödeyip ev sahibi olsunlar” dedi. Burada kavga başladı. “ biz ev alamayız, altında alamayız. Sen bizden kızına bilezik takılmasını istersen biz de vaz geçeriz.” Dendi. Aslında normalde kıza bilezik takılır bizde. Tabi bu olanlar benim çok zoruma gitti ama ben hiç sesimi çıkarmadım sadece sustum. Annemle onlar arasında olan bu tartışma iyice büyüdü ortam iyice gerildi. Bir gün sonra karşı taraf Sülalesini toplayıp geldi ve bizim onlardan hiçbir şey istemememizi, herkesin de ne varsa onu yapar dendi. Şunuda belirtmek istiyorum ki maddi durumları gerçekten iyi sadece yapmak istemiyorlar. Bu olaylar sürdü neyse sonuçta isteme günü belirledik. Biz isteme, söz ve nişanı birlikte yapalım diye düşündük düşündük ve öyle karar verdik. Bizim kültürümüzde bu olaylardan önce geline, gelin alışverişi yapılır. Beni gelin alışverişine çıkardılar çok afedersiniz alınan iki parça iç çamaşırın kavgası çıktı, normal bir gelin alışverişini yarısı bile yapılmamasına rağmen. Şunu da belirtmeliyim ki gelin alışveriş yapılırken annemin de benim de suratıma bakılmadı, bitsede gitsek gibi bir hava vardı, biz de dayanamadık biz gidiyoruz dedik ve yarıda kestik, eve döndük. Zaten yapılan gelin alışverişte benim erkek arkadaşımın parasıyla yapıldı, kimse bir TL harcamadı. Benim tarafımdan olan akrabalarım arandı onlara şikayet edildik ve herkes annemi aradı sanki biz çok farklı kötü bir şey yapıyormuşuz gibi ortalık karıştı. Konular saçma sapan yerlere gitti. Annem de ben de artık sinirden köpürdük. Artık bu olaylara dayanamayıp Erkek arkadaşımı aradım ve gel evlenme teklif ettiğin yüzü al dedim ve ondan ayrılmaya karar verdim. Geldi ikimizde çok üzüldük çünkü aslında bizim aramızdaki ilişki mükemmeldi. Birbirimizi çok seviyorduk ve aslında birbirimize hiçbir sorunumuz yoktu. Anlayacağınız filler tartıştı bunun sonucunda da çimenler ezildi. O gün çok konuştuk aslında çok kararlı olmama rağmen yüzüğü geri taktım ve gelin alışverişine sadece birlikte çıkmaya karar verdik, öyle de yaptık. İsteme günü geldi benim ailem inanılmaz hazırlandı, herkes yeni elbiseler, ayakkabılar aldı. Kuaföre gitti. Sonra onlar bir geldi ve gördüm ki herkes normal kıyafetlerini giymiş asla hiçbir asla hazırlık yapamamıştı. Bu zaten benim moralimi çok bozdu. İsteme oldu ve bana istenmeyen gelin gibi hiçbir takı takmadılar. Üstelik bu bir de isteme,söz, nişan hepsi bir aradaydı. Ve giderken şaka yollu tehditkar ifadelerde bulunuldu. Bu kadar olaya çok sevdiğim için ve onunda bana çok aşık olduğunu, bir daha hiç kimseyle öyle bir uyumu yakalayamayacağımı bildiğim için sustum. Nişandan sonra üç ay geçti ve bir kişi bile beni arayıp nasılsın demedi. Kimse bizim eve ziyarete gelmedi veya beni eve çağırmadı. Bu duruma annem de ben de yavaş yavaş da dolduk ve artık üç hafta önce nişanlıma patladım. Bunun böyle olmayacağını, Nişanlık döneminde böyle bir süreç olmadığını, birbirlerini ziyaret edildiğini, insanların birbirini araması gerektiğini, artık istenmeyen gelin gibi hissettiğimi söyledim. Ben bunları söyledikten sonra o günden beri çok ciddi tartışmalar yaşıyoruz. Açıkçası o hiçbir şey demiyor, alttan alıyor, haklısın diyor. Ama bunları söylememe rağmen hiçbir şey değişmemesi iyice sinirimi bozuyor. O yüzden bu tartışma hiç bitmedi. En sonunda dün annem nişanlımı çağırdı ve dediki bu süreç böyle olmaz ve böyle devam ederse sonu kötü olabilir o yüzden ben seni çağırıp konuşmak istedim, siz iyi olun istediğim için konuşuyorum dedi ve biraz öfkeli konuştu. Sonra nişanlım gitmiş bunları ablasına anlatmış. Ablası beni aradı ve benden hesap sordu, ben de kendimi açıklamaya çalıştım ama konuşmanın sonu gelmedi ve ben de “tamam abla” diyerek konuyu kapattım bana karşılığında “tamam görüşürüz“ dedi. Sonrasında annemi aradı ve annemden de hesap sormuş. Annem de artık dayanamayıp ona bağırdı. Sonra ben artık ne yapacağımı bilmediğim ve belki de kopmamızın daha iyi olup olmayacağını düşündüğümüsöyledim. sonrasında ablası beni tekrar arayıp “artık yanınızda değilim, sadece Düğününüz olursa gelirim” dedi. Tabi bu cümle ben de her şeyi kopardı. Bu olayda olunca artık nişanlım da “ yorulduğunu, beni hiç memnun edemediğini, kimseye iyi gelmediğini ve ilişkimize üçüncü kişilerin dahil olmasından bıktığını söyledi“ söyledi. Ben de ona annemin onunla konuştuk konuların sadece nişanlılık sürecile ilgili olduğunu, ilişkimize alakası olmadığını defalarca belirttim. Ama bunu anlamadı ve benden ayrılmak istedi.





Artık bu olaylara dayanamıyorum ama bir yanımda nişanlımı çok sevdiğim için durmam gerektiğini söylüyor. Sonuçta onun suçu yok diyor. Sizce ne yapmalıyım?



Çok uzun yazdım özür dilerim. Bizim yaptığımız yanlışları ve onların yaptıklarını en açık şekilde anlattım. Lütfen bana açık bir şekilde yorum yapar mısınız.
Gerçekten akıl tutulması mi yaşıyorsunuz yaa bu devirde ev al alınsın denilince alınacak ortam mi var hem bu durum annenize ne ki ikinizde calisiyormussunuz zamanla herşey olurdu evet altın istenmez karşı tarafın gücü neye yetiyorsa onu takarlar düğünde altın istemek gorgusuzluktur açık ve net karsi tarafin üslup problemi var ama sizde paraci insanlar gibi gorunmussunuz koca koca iki insanlarsiniz gelin alışverişinde ne işi var annenizin gorumcenizin yaa zaten nisanliniz vereckmis parayı da bu kadar mı kendinizle bir hayat yasayamiyorsunuz valla sizde bu anne varken siz evlenemezsiniz ben ne gelin ceyizine ne gelinliğe ne de mobilyama kimseyi goturmedim sonuçta cahil biri degilim kendimi ifade edebilen biriyim kimseye ihtiyaç duymadan gittim aldım zaten bu Nisan olaylarına aileler karşısnca sıkıntı çıkıyor nisanlinizin sitemi de gayet haklı neden annem bunu istiyor görümcem bunu diyor diye üçüncü kisileri girdiriyorsunuz hayatınıza bireyselesin biraz yaa lütfen
 
e tamam hanımefendi, size laf anlatmak imkansız. bu kadar insan yanlış bir siz mi doğrusunuz?

bakın ev almak için peşinat gerek. 1.5 milyonluk eve şansı yaver giderse 700 bin kredi çıkar. nişanlınız evlenmeden o evi almak için 700 bin peşinat bulmalı. sonrasını da maaşınızdan siz ödeyin bir zahmet. annenizin bu masumane önerisinin altında çok sıkıntılı bir süreç var. karşı tarafın anne babası yok. anneniz bu konunun muhattabı değil. siz geçip nişanlınızın karşısına, canım nasıl yaparız, birlikte bir ev alalım demenizle aynı şey değil.

her şey ya size çok kolay görünüyor ya da kendinizi çok seviyorsunuz anne-kız.
Ben bu kadar uzun yazip anlatmaya usenmistim, tesekkurler. Resmen duygularima tercuman oldunuz 😅
 
Bu tarz konuların olmazsa olmaz lafı da ( aslında durumları çok iyi ama yapmak istemiyorlar)oluyor hep nedense.

Madem durumları çok iyi miras kalmamış mı ana babadan hiç?

Kimin durumu iyi güzel kardeşim, ablaların mı abilerin mi?
Öyleyse o sizi hiç ilgilendirmez çünkü.

Annenizin de çok iyi bir şey filan dediği yok, krediyi sen ödedin , eş evi geçindirdi eee hani peşinat?

Resmen ev istenmiş işte , senin susma karışmama sebebinde ondan çünkü sen de istiyorsun.

Gerçekten dürüst olsan orda o anneni öyle bir susturursun ki , ama işte sende içten içe öyle olsun istediğin için ben hiç karışmadım deyip oturmuşsun.
 
Öncelikle merhaba benim kendimce bir sıkıntım var, sizlerle paylaşmak ve yorumlarınızı almak için bu üyeliği açtım. Konu biraz uzun olursa kusura bakmayın.

Okuyan, fikir paylaşan herkese şimdiden çok teşekkür ederim.



Öncelikle 26 yaşındayım. kendimi övmek amaçlı söylemiyorum her ayrıntısıyla kendimi anlatabilmek için belirtmek istiyorum eli yüzü düzgün ve kazancı iyi bir kadınım.Ben bir akraba aracılığıyla onun bir akrabasıyla tanıştım . İlk etapta çok karşıydık çünkü zamanla aradaki bağdan dolayı sorunlar olacağını farkındaydık fakat zamanla birbirimize çok aşık olduk. Hatta şu kadar söylemeliyim ki bana daha önce onun kadar değer veren kimse olmadı. Aslında ailem de bana çok düşkündür fakat onun şevkatinin fazlalığını ifade etmek için söyledim. Birlikte mükemmel bir yıl geçirdik, birbirimizi iyice tanıdık. Sonrasında evlenmeye karar verdik ve bana evlenme teklif etti. Şunu da belirtmeliyim ki annesi babası yok ve babası yeni vefat etti. Yani biz sadece ablası ile muhatap oluyoruz. Bu olaylarda evlilik teklifinin hemen akabinde başladı. bize konuşmak için geldiler ve burada annem “ben her zaman dedim ki ilerde kızlarımı evi olan birine vereceğim benim yaşadıklarımı yaşamasınlar” dedi. Bu sözün devamında nişanlımın ve benim ikimizin de çalıştığını bildiği için “bir ev alsınlar bir evi geçindirsin bir de evin kredisini ödesin, benim bir evim yok ve bu durumdan çok sorun yaşadım,kiracı olmak çok zor, rahat etsinler, zaten kiralarda çok yüksek bunun yerine evlerinin taksitini ödeyip ev sahibi olsunlar” dedi. Burada kavga başladı. “ biz ev alamayız, altında alamayız. Sen bizden kızına bilezik takılmasını istersen biz de vaz geçeriz.” Dendi. Aslında normalde kıza bilezik takılır bizde. Tabi bu olanlar benim çok zoruma gitti ama ben hiç sesimi çıkarmadım sadece sustum. Annemle onlar arasında olan bu tartışma iyice büyüdü ortam iyice gerildi. Bir gün sonra karşı taraf Sülalesini toplayıp geldi ve bizim onlardan hiçbir şey istemememizi, herkesin de ne varsa onu yapar dendi. Şunuda belirtmek istiyorum ki maddi durumları gerçekten iyi sadece yapmak istemiyorlar. Bu olaylar sürdü neyse sonuçta isteme günü belirledik. Biz isteme, söz ve nişanı birlikte yapalım diye düşündük düşündük ve öyle karar verdik. Bizim kültürümüzde bu olaylardan önce geline, gelin alışverişi yapılır. Beni gelin alışverişine çıkardılar çok afedersiniz alınan iki parça iç çamaşırın kavgası çıktı, normal bir gelin alışverişini yarısı bile yapılmamasına rağmen. Şunu da belirtmeliyim ki gelin alışveriş yapılırken annemin de benim de suratıma bakılmadı, bitsede gitsek gibi bir hava vardı, biz de dayanamadık biz gidiyoruz dedik ve yarıda kestik, eve döndük. Zaten yapılan gelin alışverişte benim erkek arkadaşımın parasıyla yapıldı, kimse bir TL harcamadı. Benim tarafımdan olan akrabalarım arandı onlara şikayet edildik ve herkes annemi aradı sanki biz çok farklı kötü bir şey yapıyormuşuz gibi ortalık karıştı. Konular saçma sapan yerlere gitti. Annem de ben de artık sinirden köpürdük. Artık bu olaylara dayanamayıp Erkek arkadaşımı aradım ve gel evlenme teklif ettiğin yüzü al dedim ve ondan ayrılmaya karar verdim. Geldi ikimizde çok üzüldük çünkü aslında bizim aramızdaki ilişki mükemmeldi. Birbirimizi çok seviyorduk ve aslında birbirimize hiçbir sorunumuz yoktu. Anlayacağınız filler tartıştı bunun sonucunda da çimenler ezildi. O gün çok konuştuk aslında çok kararlı olmama rağmen yüzüğü geri taktım ve gelin alışverişine sadece birlikte çıkmaya karar verdik, öyle de yaptık. İsteme günü geldi benim ailem inanılmaz hazırlandı, herkes yeni elbiseler, ayakkabılar aldı. Kuaföre gitti. Sonra onlar bir geldi ve gördüm ki herkes normal kıyafetlerini giymiş asla hiçbir asla hazırlık yapamamıştı. Bu zaten benim moralimi çok bozdu. İsteme oldu ve bana istenmeyen gelin gibi hiçbir takı takmadılar. Üstelik bu bir de isteme,söz, nişan hepsi bir aradaydı. Ve giderken şaka yollu tehditkar ifadelerde bulunuldu. Bu kadar olaya çok sevdiğim için ve onunda bana çok aşık olduğunu, bir daha hiç kimseyle öyle bir uyumu yakalayamayacağımı bildiğim için sustum. Nişandan sonra üç ay geçti ve bir kişi bile beni arayıp nasılsın demedi. Kimse bizim eve ziyarete gelmedi veya beni eve çağırmadı. Bu duruma annem de ben de yavaş yavaş da dolduk ve artık üç hafta önce nişanlıma patladım. Bunun böyle olmayacağını, Nişanlık döneminde böyle bir süreç olmadığını, birbirlerini ziyaret edildiğini, insanların birbirini araması gerektiğini, artık istenmeyen gelin gibi hissettiğimi söyledim. Ben bunları söyledikten sonra o günden beri çok ciddi tartışmalar yaşıyoruz. Açıkçası o hiçbir şey demiyor, alttan alıyor, haklısın diyor. Ama bunları söylememe rağmen hiçbir şey değişmemesi iyice sinirimi bozuyor. O yüzden bu tartışma hiç bitmedi. En sonunda dün annem nişanlımı çağırdı ve dediki bu süreç böyle olmaz ve böyle devam ederse sonu kötü olabilir o yüzden ben seni çağırıp konuşmak istedim, siz iyi olun istediğim için konuşuyorum dedi ve biraz öfkeli konuştu. Sonra nişanlım gitmiş bunları ablasına anlatmış. Ablası beni aradı ve benden hesap sordu, ben de kendimi açıklamaya çalıştım ama konuşmanın sonu gelmedi ve ben de “tamam abla” diyerek konuyu kapattım bana karşılığında “tamam görüşürüz“ dedi. Sonrasında annemi aradı ve annemden de hesap sormuş. Annem de artık dayanamayıp ona bağırdı. Sonra ben artık ne yapacağımı bilmediğim ve belki de kopmamızın daha iyi olup olmayacağını düşündüğümüsöyledim. sonrasında ablası beni tekrar arayıp “artık yanınızda değilim, sadece Düğününüz olursa gelirim” dedi. Tabi bu cümle ben de her şeyi kopardı. Bu olayda olunca artık nişanlım da “ yorulduğunu, beni hiç memnun edemediğini, kimseye iyi gelmediğini ve ilişkimize üçüncü kişilerin dahil olmasından bıktığını söyledi“ söyledi. Ben de ona annemin onunla konuştuk konuların sadece nişanlılık sürecile ilgili olduğunu, ilişkimize alakası olmadığını defalarca belirttim. Ama bunu anlamadı ve benden ayrılmak istedi.





Artık bu olaylara dayanamıyorum ama bir yanımda nişanlımı çok sevdiğim için durmam gerektiğini söylüyor. Sonuçta onun suçu yok diyor. Sizce ne yapmalıyım?



Çok uzun yazdım özür dilerim. Bizim yaptığımız yanlışları ve onların yaptıklarını en açık şekilde anlattım. Lütfen bana açık bir şekilde yorum yapar mısınız.
Ayriyeten bu kadar mükemmel anne bir zahmet evsiz evlenemez diyorsa elinide tasin altına koyup ev için de para verir bulmuşsunuz öksüz yetim çocuk vuruyorsunuz kırbacı yazık yaa ben o çocuk için üzüldüm ne kadar annesizlik babasizligi hissetmistir nasıl.uzulmustur ablası size düğün yapmak zorunda değil çünkü herkesin kendi geçimi var yapacak.olan bu çocuk ve yalnızlığını o kadar hissettirmissiniz ki umarım sizinle barismaz ve kalbi vicdani güzel biriyle birlikte olur
 
Ben bu kadar uzun yazip anlatmaya usenmistim, tesekkurler. Resmen duygularima tercuman oldunuz 😅
Anlatabildiğimi sanmıyorum ama hala :KK70: ya inanılmaz. Ben de evlilik sürecindeyim.

Nişan bohçası düğün alışverişi vb zımbırtıları reddettim çünkü ben kendi donumu alabilecek potansiyele ve paraya sahibim. Nişanlımın evi vardı ama kiracı vardı ve ailesi kirayı kendisine alıyordu, hiç o evi karıştırmadan nerden kiraya çıksak, kredi çeksek, benim arabamı satsak üstüne eklesek gibi planlar yaptım. Nişanlımın ailesi sağolsun bu planlara gerek yok kendi evinize geçin oturun bizim kira getirisine ihtiyacımız yok siz bir hayat kuracaksınız dedi, nişanlım ev zaten benim, taksitlerini ben ödüyorum dedi ve bu sebeple uygun gördük oraya tasınacağız.

Altın - takı konusunu bir kere açmaya kalktılar, herkes gücünün yettiğini yapar dedik.

Ev eşyası alamadık, alırız borca gireriz dedim, gireceğiz. Ailen niye yapmıyor demedim çünkü konu sahibinin dediği iyi gelirlere nişanlımla biz de sahibiz. Anasının babasının üç kuruş emekli maaşıyla benim istediğim son model bulaşık makinesini ödemesine gerek yok zira.

Annem bir kere gelinliğimi kimin aldığını sordu, hemen uyardım bizim almamız gerekiyordu ve biz aldık dedim. Kendi annemi susturdum.

Konu sahibi hala haklıymış gibi konuşuyor aklım almıyor. Altından yapılma değilseniz nişanlınız tribinizi çekmesin zaten.
 
Konu sahibi üyelik iptali yapıp gitmişsin ama dışarıdan okuyorsan.

Koca bulana kadar anneniz ve aileniz kızlarına niye ev alıvermemiş? Madem kızlarım benim çektiğimi çekmeyecek istemiş ya..bu ev hayalini bir koca üzerinden mi gerçekleştirmenizi beklemiş acep?

Aile evindeyken aileniz geçimi sağlasa siz kredi çekip alsaymışsınız ya evi? Olmaz mı? Bu fikir güzel değil dimi?
 
Oraya gelip oturup biz aileyiz imajı verip altın konusuna giriyorlarsa bişeyleri göze almışlar demektir kızın annesi ev isteriz dememiş ki ev alsınlar biri ödesin biri evi geçindirsin büyükleri olarak bizim de bilgimiz dahilinde olsun bizde yoklayalm anlamında demiş ayrıca anne art niyetli olsa baştan derdi kızım annesi babası yok ev bile alamaz vs vs annesi bence yanlış hiçbirşey yapmamış
Biz aileyiz imajı vermek başka, maddi durumları üstlenmek başka hele bu devirde, gelenler çocuk tek başına gitmesin diye gelmişlerdir muhtemelen. Herhangi birinin bir anne babanın yerini tutma ihtimali var mı? Ve de annenin dediklerinin onlarla ne alakası var, teyzesi halası ödeyecek değiller sonuçta krediyi, kötü niyetli olmasa gereksiz yerde gereksiz müdahil bir anne.
 
Konu sahibi üyelik iptali yapıp gitmişsin ama dışarıdan okuyorsan.

Koca bulana kadar anneniz ve aileniz kızlarına niye ev alıvermemiş? Madem kızlarım benim çektiğimi çekmeyecek istemiş ya..bu ev hayalini bir koca üzerinden mi gerçekleştirmenizi beklemiş acep?

Aile evindeyken aileniz geçimi sağlasa siz kredi çekip alsaymışsınız ya evi? Olmaz mı? Bu fikir güzel değil dimi?
Keyfine gelmemiş kendini haklı görecekler sanmış ama malesef 🤗
 
Konu sahibi üyelik iptali yapıp gitmişsin ama dışarıdan okuyorsan.

Koca bulana kadar anneniz ve aileniz kızlarına niye ev alıvermemiş? Madem kızlarım benim çektiğimi çekmeyecek istemiş ya..bu ev hayalini bir koca üzerinden mi gerçekleştirmenizi beklemiş acep?

Aile evindeyken aileniz geçimi sağlasa siz kredi çekip alsaymışsınız ya evi? Olmaz mı? Bu fikir güzel değil dimi?
İzdivaçlarda oluyor ya evin var mı, araban var mı? 😁😁 Sanki millet sana ev almak için çalışıyor. İnsanlar kendilerini nasıl bu kadar merkeze koyuyorlar anlayamıyorum.
Yok efendim ikiniz alın demiş de, anana ne kızım diyesim geldi. 😁😁
 
X