- 16 Nisan 2020
- 13
- 11
- 18
- 38
- Konu Sahibi Arzuhal555
- #1
Merhaba öncelikle yıllardır okuduğum uzaktan zaman zaman destek aldığım bu foruma az evvel yardımınıza ihtiyacım olduğu için üye oldum.. Çaresiz hissettim yanlış şeyler yapmamak için kime danışabilirdim ki
Şuan iyi hissetmiyorum yazarken bi kusurum olursa lütfen iyi olmadığıma verin..
33 yaşındayım özel bir şirkette çalışıyorum.. vicdansiz bir pislikle evliydim bundan 8 sene evvel boşandım. Bu evlilikten 9 yaşında bir oğlum var..ilk boşandığım zaman bebekti bendeydi kreşti bakiciydı baktım..annem asla destek olmuıyordu despot ters agresif huysuz biri ne yazıkki..oğlum okula başlayınca onu babaannesine bırakmak zorunda kaldım, kadın seve seve baktı..çalışmak da zorundaydım..oğlum haftanın 5 günü babaannesinde, hafta sonu bayram seyran yıllık izinlerde hep bendeydi..canımı koydum ortaya vazgeçmedim analığımdan şükür..
Korono muhabbetinden dolayı 1.5 aydır iş yerimiz kapalı, okullarda tatil biliyorsunuz..oğlumu aldım ilkkez bu kadar kesintisiz birlikte kalmıştık..ise gitmiyorum diye bu zorlu şartlarda bile doyasıya hasret giderip sabah akşam şükrediyorduk.. nasıl kisaltayimbilmiyorum ama annemle ufak bi tartışma yaşadık bu sabah ve onu dağ haline getirdi. Sanki karşısında kızı değil düşmani var. Sırf bana soğan doğra dediği an doğramadım diye olayı büyüttü kıyamet kopardı neler neler anlatamam..saçını başını yolmalar kendini perişan etmeler ve bende bağırdım çok zaten 4 duvara zor sigdigimiz bu zorlu şartlarda neden biraz anlayışlı olup huzur vermiyosunbize şeklinde..sonuç olarak al çocuğunu da defol kimseyi çekemem ben s..r nereye giderseniz .. oğlum zaten ondan çok korkuyor sürekli tedirgin korkulu ne yapacağını bilmiyor insan..annemin en büyük derdi biz evdeyken kendi haline kalamadı bi bakıma huzuru bozuldu..yiyoruz içiyoruz ama kenara çekilmiyoruz evin maddi yükü kısmen bendeydi..manevi de elimden geleni yapardım ama 4 dörtlük elbette değil.. Huzur bırakmadı bizde sınır sistemim artık kaldırmıyor. Oğlum diken üzerinde bi odada oturup duruyoruz..
3.000 tl maaşım var yol içinde... az evvel eşyalı 1+1 eşyalı kiralık daire baktım 1500 kira aidat 300 aşağısı yok bu semtte.. oğlumu alıp çekip gitmeli miyim ? Bir minik kavgadan sebep torunundan utanmayıp akşama kadar beddua eden anne denilecek kadına katlanmalimiyim..normal zaman olsa eşyasız ucuz ev bulurdum peki memleket bu hâlde ne yapmalıyım? O evi tutarsam kadın başıma geçinebilir miyim?? Babam rahmetli buarada, oğlumun şerefsiz babası ise yaşayan bir ölü..bize 5 kuruş faydası olamaz.
Çok uzattım kusur bakmayın, çok çaresiz kötü hissediyorum lütfen bana yanlış karar vermemem için yardım edin lütfen
Şuan iyi hissetmiyorum yazarken bi kusurum olursa lütfen iyi olmadığıma verin..
33 yaşındayım özel bir şirkette çalışıyorum.. vicdansiz bir pislikle evliydim bundan 8 sene evvel boşandım. Bu evlilikten 9 yaşında bir oğlum var..ilk boşandığım zaman bebekti bendeydi kreşti bakiciydı baktım..annem asla destek olmuıyordu despot ters agresif huysuz biri ne yazıkki..oğlum okula başlayınca onu babaannesine bırakmak zorunda kaldım, kadın seve seve baktı..çalışmak da zorundaydım..oğlum haftanın 5 günü babaannesinde, hafta sonu bayram seyran yıllık izinlerde hep bendeydi..canımı koydum ortaya vazgeçmedim analığımdan şükür..
Korono muhabbetinden dolayı 1.5 aydır iş yerimiz kapalı, okullarda tatil biliyorsunuz..oğlumu aldım ilkkez bu kadar kesintisiz birlikte kalmıştık..ise gitmiyorum diye bu zorlu şartlarda bile doyasıya hasret giderip sabah akşam şükrediyorduk.. nasıl kisaltayimbilmiyorum ama annemle ufak bi tartışma yaşadık bu sabah ve onu dağ haline getirdi. Sanki karşısında kızı değil düşmani var. Sırf bana soğan doğra dediği an doğramadım diye olayı büyüttü kıyamet kopardı neler neler anlatamam..saçını başını yolmalar kendini perişan etmeler ve bende bağırdım çok zaten 4 duvara zor sigdigimiz bu zorlu şartlarda neden biraz anlayışlı olup huzur vermiyosunbize şeklinde..sonuç olarak al çocuğunu da defol kimseyi çekemem ben s..r nereye giderseniz .. oğlum zaten ondan çok korkuyor sürekli tedirgin korkulu ne yapacağını bilmiyor insan..annemin en büyük derdi biz evdeyken kendi haline kalamadı bi bakıma huzuru bozuldu..yiyoruz içiyoruz ama kenara çekilmiyoruz evin maddi yükü kısmen bendeydi..manevi de elimden geleni yapardım ama 4 dörtlük elbette değil.. Huzur bırakmadı bizde sınır sistemim artık kaldırmıyor. Oğlum diken üzerinde bi odada oturup duruyoruz..
3.000 tl maaşım var yol içinde... az evvel eşyalı 1+1 eşyalı kiralık daire baktım 1500 kira aidat 300 aşağısı yok bu semtte.. oğlumu alıp çekip gitmeli miyim ? Bir minik kavgadan sebep torunundan utanmayıp akşama kadar beddua eden anne denilecek kadına katlanmalimiyim..normal zaman olsa eşyasız ucuz ev bulurdum peki memleket bu hâlde ne yapmalıyım? O evi tutarsam kadın başıma geçinebilir miyim?? Babam rahmetli buarada, oğlumun şerefsiz babası ise yaşayan bir ölü..bize 5 kuruş faydası olamaz.
Çok uzattım kusur bakmayın, çok çaresiz kötü hissediyorum lütfen bana yanlış karar vermemem için yardım edin lütfen
