- 1 Ağustos 2009
- 7.068
- 1.033
- 198
- 35
- Konu Sahibi gunesyengec
-
- #21
tavsiyeleriniz için teşekkür ederim....bu durum hastalık veya saplantılı bir aşk değil..eğer öyle olsaydı bi kere arardım. ...kendi hayatımda işim gücüm herşeyim yerinde çok şükür... benim burda anlatmak istediiğimi ancak zamanında benim gibi derin acılar yaşayanlar anlayabilir...ve ben onlardan paylaşım almak isterim ......bu arada onun bunun kocası değil...vakti zamanında ki sözlümden bahsediyorum...kelimelere dikkat edelim...(sanki adam evlenmiş ben hala onu arayıp rahatsız ediyormuşum gibi bir anlam çıkar kiii benim yazdıklarım tamamen farklı..) iyi günler
Eski eskide kalmıştır.Eğer bir başka kadına aitse şu an onundur.Saplantılı değil diyorsun bunu kabullenmiyorsun ama şu anki durumun bu.Bak vakti zamanında demişsin.Bitmiş.Zamanında benim gibi derin acılar yaşayan anlar demişsin ya,hayatında öyle acı yaşayan vardır ki,sen acına acı demekten çekinirsin.Kimseyi acını yaşamamış seni anlamıyor diye yargılayıp,sana yardımcı olmaktan başka bir niyeti olmayan insanlara kendi baktığın pencereden bakıp azarlayıcı konuşma.Ben sana ne evli adamı rahatsız ediyorsun dedim,ne işin gücün yok dedim.Herhalde yaşıyoruz hayat devam ediyor.Ben sana görmek istemediklerini,göstermeye çalıştım.Acı çekmemen için.İnan değmez kimse için kendini heba etmeye.Seni hak etseydi,şu an yanında olurdu zaten.
Hani herkes kendi yaşadığı şeyi kimse yaşamadı, en üstünü kendininki zanneder ya? Ben de zannederdim ki hayatta hiç kimse benim kadar ''onu'' sevemez! Deli gibi aşıktım. Yediğim içtiğim yaşadığım her şeyde ''o'' vardı! Aramızda sorunlar vardı sürekli ama ben yine de kör kütük aşıktım ve bu sorunları hiç göremiyordum! Sonra o beni terk etti. Ben tabi intihar etmeye çalıştım, ayıldım bayıldım, kafayı yedim, sakinleştiriciler aldım vs... Aradan 1,5 sene geçti ama ben sanki dün ayrılmış gibiyim! Yemin ederim her gün ama her gün ağladım hiç istisnasız! Sonra bi gün beni aradı. Tabi bu arada bi nişan atmış ve benim kıymetimi anlamış. Yine başladık biz ilişkimize. Üniv. 3. sınıftaydım o zaman. Bizim fakültede 3.000 kişi varsa 3.000'i de biliyodu benim bu aşk acımı çünkü okulda da bi çok kez krizlere girip kendimi rezil etmiştim! Herkes duydu tabii barıştığımızı, tebrik ediyolar falan. Senin gibi ben de çok çok güzel ve dikkat çeken bi kızım. ''Beklediğine değdi'' dediler. Ama tabi adam aynı adam, yine kısıtlamalar, yine kavgalar başladı. Ama ben aynı ben değildim bu sefer! Rahatlığa alışmışım, kavga gürültüden uzak 1,5 sene geçirmişim... Bi sabah yine bir kriz gecesinin sabahında uyandım, yüzümü yıkadım, sırılsıklam olmuş yastığıma baktım. O zaman yurtta kalıyodum. 4 kişilik odadayım, kızlar uyuyorlar. Yastığa bakıp ''Hayvan'' dedim sessizce. Hemen telefona sarıldım, onu aradım sabah 9 falandı. İşte benim miladım o dakikaydı! Onu hiç terk edemem, deli gibi aşığım, her şeyine katlanırım zannederken ben telefonu açıp ona şöyle söyledim: (O güne kadar ona en ufak bi saygısızlık etmedim hatta sesimi bile yükseltmemiştim!) ''Hayvan! Ben senin gibi bi hayvanla hayatımı mahvedemem! Benim gibi çıtırı bulmuşsun da hala Allah'tan belanı istiyosun. (Benden 8 yaş büyüktü.) Sana karşı zerre kadar sevgi kalmamış içimde. Yastığıma baktığım anda fark ettim, birdenbire kafama bişey düşmüş gibi dank etti! Benden kıymetli misin sen? Şu anda sana karşı ne sevgi ne nefret hiçbişey hissetmiyorum! Allah yolunu açık etsin. Git başkasının hayatını karart. Ben artık aptal değilim. Çok şükür Allah içimden sana karşı olan sevgimi aldı.'' dedim. Tabi bu yediremedi, ''Allah senin belanı versin, seni bulucam, öldürücem seni, bu iş burda bitmez ve bir yığın küfür...'' (Bunları söyleyen de üniv. hocası) Dedim ki bulursan bul be! seninle yaşamaktansa ölmek daha iyidir! Ama bunları söylerken gülümsüyorum, içim o kadar yaşama enerjisiyle doldu ki!!! Geçen 3 yılın acısını bi anda çıkarmak istiyodum! :) Sonra bi daha hiç muhattap olmadık birbirimizle. O aralar sürekli Nil Karaibrahimgil, Ajda Pekkan, Demet Akalın falan dinliyodum. Terapi gibilerdi :) ''Seveceğim, gezeceğim, görürsün sana neler edeceğim!'' diye ortalarda dolanıp duruyordum :)) 70'ler pop müziği hayatıma yön verdi o sıralarda... :) Allah inşaallah o terk etme hazzını sana da yaşatır :) Böyle kendine güvenen birine tekme atmak kadar eğlenceli bişey yaşamadım hayatımda :) Neredeyse 30 yıla yaklaşan hayatımdaki tek pişmanlığım o adamla kaybettiğim 3 yıl! O yıllar üniv.min en güzel yılları olabilirdi. Neyse, her işte bi hayır vardır. Şimdi haaaarika bi kocam var :) Allah sana da o günleri görmeyi nasip etsin :)
Çıkmazdayım yardım edin diye açtığın ve içeriğine yazdığın konuya kendimce yorumumu yazdım.Yorumumun hiçbir kelimesindede küçümseme yok.Ben senin istediğin şekilde pohpohlayıcı xacaba hangi yorumumu beğenir ona göre yazayım diye yorum yapamam.Konu açmışın eleştiriyede acıd atatlıda gelse tavsiyeyede açık olacak okuyup almak istediğini alacak,almak istemediğini almayacaksın.Acıyı yaşayanlar yorum yazsın deyipte,sonradan bana herkesin acısı kendine gibi bir şey yazamasın.Kusura bakma canım,bende zamanında şöyle yaşadım....senin istediğin cümleyi kuramam.O zaman ona göre konu açacaksın.Verdiğin küstahca cevaplara rağmen yine iyi niyetle yazdım sana.Yoksa iyi günler...bu ne ya.Her konu açan kendinde bir ukalalıkta.Hoşuna gitmediyse okur geçersin.Kötü birşey mi deidk.Sen tecrübesizlikle bu alınganlıkla,bu her konuyu kendi kafanda yorumlayıp kendine göre tavır almanla yol alamazsın.tEKRAR BENİM YAZDIKLARIMI GÖZDEN GEÇİR SONRA KİMSEYE BU KADAR KOLAY SUÇLAYICI YAKLAŞMA.Daha da yazma.Hadi sana kolay gelsin.sevgili nazlıdeniz hanım...benim geçmişten bir beklentim olmadığını konuda da gayet açık anlattım.. bu konuyu da benim değerlerim yargılansın diye değil benzer durumları yaşayıp çok büyük mutsuzluklardan hayal kırıklarından sonra mutlu olabilen tekrar birini sevebilen güvenebilen arkadaşlarım var mı hikayelerini duymak için açtım.....herkes kendi yaşadığını bilir....herkesin yükü kendine ağır gelir bilmem anlatabiliyor muyum... başkalrının farklı acıları vardır bunu bilemem yaşamayan bilemez aynı şekilde sizde benim durumumu bilemezsınız......yardımcı olmak isteyen insanlar başım üstünde...Allah bin kere razı olsun...hayat hikayelerini anlatıp umut vadedeiyorlar....benim değerlerimi yaşadıklrımı kücümsemeden, baktığım pencereyi eleştirmeden..''bende zamanında şöyle şöyle bi aşk yaşamıştım ama şuan unuttum gitti hayat bana kocamı getirdi''''' gibi hikayelerden çokkk çokkkk etkileniyorum...çünkü bunu yaşayan insanlar zamanın da mutsuzluğu dibine kadar yaşayıp şuan mutluğu sonsuz hakeden insanlar olduğuna inanıyorum ve onların hikayesi ile moral bulmak istiyorum...
bu şekilde büyük mutsuzluktan sonra bir mutluluk yaşayıp paylaşmak isterseniz seve seve okurum...yoksa iyi günler diliyorum size.....tavsiyeleriniz için sağolun
Çıkmazdayım yardım edin diye açtığın ve içeriğine yazdığın konuya kendimce yorumumu yazdım.Yorumumun hiçbir kelimesindede küçümseme yok.Ben senin istediğin şekilde pohpohlayıcı xacaba hangi yorumumu beğenir ona göre yazayım diye yorum yapamam.Konu açmışın eleştiriyede acıd atatlıda gelse tavsiyeyede açık olacak okuyup almak istediğini alacak,almak istemediğini almayacaksın.Acıyı yaşayanlar yorum yazsın deyipte,sonradan bana herkesin acısı kendine gibi bir şey yazamasın.Kusura bakma canım,bende zamanında şöyle yaşadım....senin istediğin cümleyi kuramam.O zaman ona göre konu açacaksın.Verdiğin küstahca cevaplara rağmen yine iyi niyetle yazdım sana.Yoksa iyi günler...bu ne ya.Her konu açan kendinde bir ukalalıkta.Hoşuna gitmediyse okur geçersin.Kötü birşey mi deidk.Sen tecrübesizlikle bu alınganlıkla,bu her konuyu kendi kafanda yorumlayıp kendine göre tavır almanla yol alamazsın.tEKRAR BENİM YAZDIKLARIMI GÖZDEN GEÇİR SONRA KİMSEYE BU KADAR KOLAY SUÇLAYICI YAKLAŞMA.Daha da yazma.Hadi sana kolay gelsin.
Valla sekerim, ask acisindan hayati b.k olanlardan biri de benim.
Ben 3 yil mi 4 yil mi once cok asiktim, her sey ruya gibiydi. Sonra canim cok yandi. Bu herif mi dersin, hayat mi dersin bana cok kotu davrandilar. Ben adami unuttum gitti ama ask acisi icime yerlesti sanirim.
Sonra baska bir zirtla tanistim, oyle asik oldum ki diger herifin ne yuzunu ne kendini, ne de baska bir seyini hatirlamiyorum. Benim icin sadece bu herif var, dunya ondan ibaret.
Ne oldu dersen bu is de b.ka suruklendi.
Soyleyecegim su ki, kalp bosluk kabul etmiyor, mutlaka doluyor. Uygun birini gorunce hemen asik oluyorsun. Kalbin dolunca da eskiler tarih oluyor.
Bak ben 27 yasindayim, etrafimdaki herkes evli/nisanli/sevgilili-mutlu, benim bile hala 3. asktan ve evlilikten umudum varken, sen bu satirlari yazmamalisin genc kiz halinle. Sen bunlari yaziyorsan ben oleyim kardes
Eski herifin yaptigi haksizligi, karaktersizligi sindiremiyor olabilirsin belki de, ama bence hayat enerjini buunla harcama. Birak o pisman olsun. Sen baska birini sevebilirsin, asik olabilirsin ama o yapamaz, cunku zayif karakterli ve zavalli bir insan, ailesinin buldugu biriyle olan erkek benim gozumde sunepe, zayif ve zavallidir. Zayiflar mutlu olamiyor, hayat oyle bir dogal seleksiyon yapiyor ki, curetkar , cesur ve akillilar mutlu olabiliyor, geriye kalanlar hayatini ziyan ediyor. Elalem ne der, ailem ne der, ote beri ne der ekseninde yasayip sevmedikleri insanlarla olup hayatlarini boslukta, eksik , yarim geciriyorlar. Sen boyle zayif karakterde biriyle yapamazdin zaten bence.
merhaba kızlar.....
aslında çok kararsız kaldım ama yine de paylaşmak istiyorum..belki benim gibi durumları yaşayıp şuan çok mutlu bir evliliği olan veya ileride başka birini çok sevmiş arkadaşlarım vardır..
gerçekten bende ileride onlar gibi mutlu olabilir miyim.? hayat bana tekrar bi şans verir mi acaba...sizin benzer yaşadıklarınızı kendime umut ışığı yapmak istiyorum.
uzun bir ilişkim vardı...oldukça da ciddi bi ilişkiydi...ailem tanışıyor...ben ailesini tanıyorum v.s gelecek vadediyordu yaniii...çok mutluydum asla bi ihanetini yalanını görmedim...
yarımm saat haber alamazsa benden çıldırıyordu...çok ilgiliydi bana karşı...
ben ona göre fiziksel olarak hem çok çok güzel hemde yaş olarak da küçüktüm...hep korkuları oluyordu birgün onu beğenmeyeceğim...veya benim heyacanım gececek v.söyle bi bağlıydık ki bu ilişki bitmez diyordum..çünkü kendi sevgimden emindim..onun bana davranışları benım sevgimden kat kat fazlasını gösteriyordu...
ve bu ilişki 1,5 yıl önce 3.şahıslar yüzünden bitti....ve bu kişi beni değil başka bir kadını tercih etti.(ailesinin istediği birini)...sanki o an dünyam durdu..bi şekilde atlatmak istedim bu olayı...maneviyatımı hep korudum asla isyan etmedim...kendime çekildim diyebilirim...aile ortamıdan uzaklaştım..odamdan cıkmadım.. kalbim kan ağlıyordu ama sırf insanlar etkilenmesin diye içimde yaşadım.... biranönce bitsin bu sadece bi kabus bi süre sonra gececek diye bekledim.....geçti mi??? hayır o kadar zaman geçmesine rağmen acımda bir gram azalma yok...hala yüzüm gülüyor içim kan ağlıyor...hep aklımda
şuan belki başka biriyle çok mutludur....belki aklına bile gelmiyorum
çevreme bakıyorum çok seviyorum ben onsuz yaşayamam diyen herkes bugun ayrılıyorlar yarın hayatlarında hop başka biri girmiş bile...ben bunu düşünmek bile istemiyorumonun yerine birini koyamam sevemem....
çok kısmetlerim var belki ondaan kat kat yakısıklıdır daha iyi bir konuma sahiptir karşıma çıkanlar ama istemiyorum
ve arkadaşlarımın bana verdiği akıl sadece sende ki güzellik bi başkasında olsa bir gün aşk acısı çekmez o sana layik bile deildi.....güzelliğine yazık....
işte bende memmun değilim bu durumdan ama olmuyor
işin özeti kızlar ben bir gün yine birine aynı duygularla aşık olabilir miyimtekrar birini sevebiir miyim...en önemlisi aşkla bir evlilik yaşayabilir miyim (( artık umudum kalmadı...ömür boyu onun hatıralarıyla yaşayacağım bu benim kaderimmiş gibi hissetmeye başladım (( var mı benim yaşadığım bu durumu yaşayıp sonrasında başka birine aşık olarak evlenen arkadaşlarımız???? hayat gerçekten tekrar bi şans sunuyor mu....????
okuduğunuz için teşekkürler...sevgiler
ya Allah aşkına paylaştınız bi hikayenizide ben mi eleştirdim..benim açtığım konu zaten benim gibi yaşayıp sonrasında mutlu olanlar var mı ???? hikayelerini dinlemek içindi...yoksa çok şükür akıla ihtiyacımız yok..kendi aklımız yetiyor......açtığım konuyu güzelce bi oku...mutluluk-mutsuzluk hikyeleri istedim..inanın sizin gibilerle uğraşacak gücüm yok size zaman kaybetmek yerine.....burdaki güzel paylaşımları okumak tercihim..
canımmm Cherryycimm walla bende 25 oldum...umudum bitiyor artık...bazen diyorum ki acaba geçmişte böyle bir aşk yaşamasaydık daha kolay sever daha kolay mı evlenebilirdik...çünkü artık insanlarda sorun olduğunu düşünmüyorum..hisleimizi duygularımızı kaybediyoruz....artık başkasına açtığımız o kapıları birdaha açmak istemiyoruz gibi geliyor bana....Cherry'im sen zaten bana diğer topiklerde de umut oldun ...inşallah Rabbim gönlümüze göre versin
bende uzak bı akramama asıktım onunda bana asık oldunu dusundum ıkı yıl cıktık kucuktum ruya gıbıydı hersey sonra bı gun benden ayrıldı komsusunun kızıyla bırlıkteymış bısey dıyemedım o zman kı saskınlıgımla 1 ay sonra sozlendı nısanlandı dugune gıttik aılece o gunu hıc untamam daha 3 ay once benımle evlılık hayellerı kuruyodu son kez o gun agladım 1 ay sonra esımle tanıstım sevıldıgımı o zaman anladım oyle cok sevdıkı yaralarım kurudu kabuk bagladı sevemem sanardım oyle deılmıs ask oyle bı gelır kı zamansız anlamassın 3 yıl sonra evlendım nısanlandım gun evlenme pısman oldum senı unutmadım dedı hala karsılasırız ıster ıstemez 2 tane oglu oldu hıc mutlu olmadını ahımın tutugunu soyler bılemem ama umrumda deıl artık o gunler ınsan ölüm acısına alısyor elbet buda unutulacak evlenıp gulerek hatırlıycaksın uzun yazdım ama umut olsun dıyemerhaba kızlar.....
aslında çok kararsız kaldım ama yine de paylaşmak istiyorum..belki benim gibi durumları yaşayıp şuan çok mutlu bir evliliği olan veya ileride başka birini çok sevmiş arkadaşlarım vardır..
gerçekten bende ileride onlar gibi mutlu olabilir miyim.? hayat bana tekrar bi şans verir mi acaba...sizin benzer yaşadıklarınızı kendime umut ışığı yapmak istiyorum.
uzun bir ilişkim vardı...oldukça da ciddi bi ilişkiydi...ailem tanışıyor...ben ailesini tanıyorum v.s gelecek vadediyordu yaniii...çok mutluydum asla bi ihanetini yalanını görmedim...
yarımm saat haber alamazsa benden çıldırıyordu...çok ilgiliydi bana karşı...
ben ona göre fiziksel olarak hem çok çok güzel hemde yaş olarak da küçüktüm...hep korkuları oluyordu birgün onu beğenmeyeceğim...veya benim heyacanım gececek v.söyle bi bağlıydık ki bu ilişki bitmez diyordum..çünkü kendi sevgimden emindim..onun bana davranışları benım sevgimden kat kat fazlasını gösteriyordu...
ve bu ilişki 1,5 yıl önce 3.şahıslar yüzünden bitti....ve bu kişi beni değil başka bir kadını tercih etti.(ailesinin istediği birini)...sanki o an dünyam durdu..bi şekilde atlatmak istedim bu olayı...maneviyatımı hep korudum asla isyan etmedim...kendime çekildim diyebilirim...aile ortamıdan uzaklaştım..odamdan cıkmadım.. kalbim kan ağlıyordu ama sırf insanlar etkilenmesin diye içimde yaşadım.... biranönce bitsin bu sadece bi kabus bi süre sonra gececek diye bekledim.....geçti mi??? hayır o kadar zaman geçmesine rağmen acımda bir gram azalma yok...hala yüzüm gülüyor içim kan ağlıyor...hep aklımda
şuan belki başka biriyle çok mutludur....belki aklına bile gelmiyorum
çevreme bakıyorum çok seviyorum ben onsuz yaşayamam diyen herkes bugun ayrılıyorlar yarın hayatlarında hop başka biri girmiş bile...ben bunu düşünmek bile istemiyorumonun yerine birini koyamam sevemem....
çok kısmetlerim var belki ondaan kat kat yakısıklıdır daha iyi bir konuma sahiptir karşıma çıkanlar ama istemiyorum
ve arkadaşlarımın bana verdiği akıl sadece sende ki güzellik bi başkasında olsa bir gün aşk acısı çekmez o sana layik bile deildi.....güzelliğine yazık....
işte bende memmun değilim bu durumdan ama olmuyor
işin özeti kızlar ben bir gün yine birine aynı duygularla aşık olabilir miyimtekrar birini sevebiir miyim...en önemlisi aşkla bir evlilik yaşayabilir miyim (( artık umudum kalmadı...ömür boyu onun hatıralarıyla yaşayacağım bu benim kaderimmiş gibi hissetmeye başladım (( var mı benim yaşadığım bu durumu yaşayıp sonrasında başka birine aşık olarak evlenen arkadaşlarımız???? hayat gerçekten tekrar bi şans sunuyor mu....????
okuduğunuz için teşekkürler...sevgiler
Ayy 25 ne ki, ben bu p.cle 26 yasimda tanistim.
Ben de ilk askimla evlenmek istemezdim. Simdi donup bakiyorum da iyi bir herif degilmis. Bu p.cin de adam olacagi yok zaten.
Bunca aciyi cekmemizdeki ilahi sebep bence akillanmamiz gereksinimi. Yani ben 2 kere b.ka battiktan sonra artik ne istedigimi ve neye ihtiyac duydugumu anladim. Beni el ustunde tutacak, adam gibi deger verecek birini istiyorum, beni ugrastiracak, problem cikaracak heriflerden fersah fersah uzak durucam bundan sonra (yani insallah ). Bir arkadasim gecende bana manyak miknatisi misin nesin, dedi. Baska biri de butun manyaklar seni buluyor dedi. Ben de onlara dedim ki, bu olay istatistiksel olarak mumkun degil, yani ilgi gosteren duzgun adamlar da oldu ama ben manyaklara ilgi duyuyorum, dedim.
Ote yandan ben de artik iyice yiprandim, bir daha ask acisi cekmek istemiyorum. Iyi vakit gecirdigim, duzgun, beni el ustunde tutan, ilgi gosteren, cekim de hissettigim biri olsun istiyorum. Yani guzel vakit gecirmek, hayatimi guzel degerlendirmek istiyorum, bir daha asik olmak istemiyorum acikcasi. Lakin sen 2 kere degil 1 kere kafalanmissin, yani bence sen tekrar sev
25lik halinle oturup sunlari yazma, hayatimi nasil harcadigim aklima geldikce kafami duvara vurasim geliyor. Degmeyen insanlar icin vaktini harcama, inan bana zaman geri gelmiyor. Hayattaki en degerli seyin zaman oldugunu iyice anladim, beriki zirtla 2 yil, bununla 1 yil derken 20li yaslarimi resmen ziyan etmisim. 20li yaslar cok degerli, ziyan etme derim.
bende uzak bı akramama asıktım onunda bana asık oldunu dusundum ıkı yıl cıktık kucuktum ruya gıbıydı hersey sonra bı gun benden ayrıldı komsusunun kızıyla bırlıkteymış bısey dıyemedım o zman kı saskınlıgımla 1 ay sonra sozlendı nısanlandı dugune gıttik aılece o gunu hıc untamam daha 3 ay once benımle evlılık hayellerı kuruyodu son kez o gun agladım 1 ay sonra esımle tanıstım sevıldıgımı o zaman anladım oyle cok sevdıkı yaralarım kurudu kabuk bagladı sevemem sanardım oyle deılmıs ask oyle bı gelır kı zamansız anlamassın 3 yıl sonra evlendım nısanlandım gun evlenme pısman oldum senı unutmadım dedı hala karsılasırız ıster ıstemez 2 tane oglu oldu hıc mutlu olmadını ahımın tutugunu soyler bılemem ama umrumda deıl artık o gunler ınsan ölüm acısına alısyor elbet buda unutulacak evlenıp gulerek hatırlıycaksın uzun yazdım ama umut olsun dıye
Aynen bende senin durumundaydim olaylarin durumun.. hersey tipki aynisi ve gercekten ondan hayir gelmezdi iyikide olmadi diyorum simdi ve cok mutluyum hayatima giren kisiyle bence üzme kendini her serde bir hayir her hayirda bir ser vardir eminim ilerde karsina seni hakkedecek biri cikcak bendede oldugu gibi insALLAH.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?