Başka bir üyenin konusundan esinlendim 
aklıma geldi bu derdim ve orada yaptığım yorum ile konu açmak istedim...;;;;;
En yakın arkadaşımın durumu çok iyi. Benden de bir tık daha iyi. Kendine 2 hafta önce, ortaya birikimini koyup bide üstüne 700k kredi çekip bir Jeep aldı. Bir şekilde her gün beni arıyor şimdi 'aman ben böyle birşey yaptım, çılgınlığım geldi, maaşımın neredeyse hepsi 2 yıl boyunca krediye gidecek, bana maaşımdan geriye sadece 5k kalıyor, şimdi seçim dönemi olduğundan ekstra kredide vermiyorlar, ben ne yapacağım nasıl geçineceğim, zaten kiram bile 4.5k, 500tl ile nasıl geçineceğim 2 yıl, aşırı sıkışığım' diye diye beni arayıp, bu derdi anlatıp duruyor.
Farkındayım, benden 'aman dert etme ben destek olurum o zamana kadar' dememi beklediğini. Benim işsiz bir dönemim olmuştu uzun bir süre, ondan birşey istemedim ama yinede tahmin ediyordu herhalde ' bak Mimoza kendini sıkma ben sana gönderebilirim para, imkanın olduğunda geri verirsin' diye. Ama hiç istemedim. Borç alıp vermeyi sevmiyorum, kredi kartı bile kullanmam hiç.. ' yoo bir ihtiyacım yok kendimi idare ediyorum, sen merak etme' dedim hep. Haftalarca yumurta ekmekle beslendim, evde öylece oturdum hep..
Ama onunkisi biraz farlı şimdi. Ben iyi bir işte çalışıyorum, gelirim yerinde, hayatım düzeninde. Ve beni hemen hergün arayıp sıkışıklığından bahsediyor, ama 'eeeee kardeşim Jeep almışsın durduk yere, hangi tarihte seçim olacağını ve bir süre kredi çekemeyeceğini bile bile.. Jeep araba almak ekstra level bir lüks. Almasaydın canım kardeşim, dostum, arkadaşım.. Ben sana destek olsam bile bana en erken 2 yıl sonra ödeyebilirsin borcu. Tamam benimde gelirim iyi ve bir miktar birikimim var ama o birikim ** benim güvencem**.. Hastanelik falan olurum, ailemin acil ihtiyacı olur, yada ne bileyim ilerisi için birikimim... başkası için değil benim kendim için.. Gelirimden ötürü tabi birikimim olabileceğini tahmin ediyor o yüzden bana dert yanıp duruyor, güvence istiyor amaa......
O yüzden, onun o aramalarında falan, 'amaaan, dert ettiğin şeye bak Allah aldırdıysa ödettirirde, çok dara girersen arabayı satarsın borcunu ödersin bankalara' diyorum. Yalnış mı yapıyorum sizce merak ediyorum? Bu arkadaş benim 15 yıllık arkadaşım. Üniversiteyi aynı okulda okuduk ve 2 yıl aynı yurt odasını, sonrasında da aynı evi 3 yıl paylaştık, hiçbir sorun yaşamadan. ikimizinde kardeş yakınlığı var birbirimize aslında. Ama borç harç meselelerini sevmiyorum nedense.. özelliklede lüks için ortaya çıkmışsa
aklıma geldi bu derdim ve orada yaptığım yorum ile konu açmak istedim...;;;;;En yakın arkadaşımın durumu çok iyi. Benden de bir tık daha iyi. Kendine 2 hafta önce, ortaya birikimini koyup bide üstüne 700k kredi çekip bir Jeep aldı. Bir şekilde her gün beni arıyor şimdi 'aman ben böyle birşey yaptım, çılgınlığım geldi, maaşımın neredeyse hepsi 2 yıl boyunca krediye gidecek, bana maaşımdan geriye sadece 5k kalıyor, şimdi seçim dönemi olduğundan ekstra kredide vermiyorlar, ben ne yapacağım nasıl geçineceğim, zaten kiram bile 4.5k, 500tl ile nasıl geçineceğim 2 yıl, aşırı sıkışığım' diye diye beni arayıp, bu derdi anlatıp duruyor.
Farkındayım, benden 'aman dert etme ben destek olurum o zamana kadar' dememi beklediğini. Benim işsiz bir dönemim olmuştu uzun bir süre, ondan birşey istemedim ama yinede tahmin ediyordu herhalde ' bak Mimoza kendini sıkma ben sana gönderebilirim para, imkanın olduğunda geri verirsin' diye. Ama hiç istemedim. Borç alıp vermeyi sevmiyorum, kredi kartı bile kullanmam hiç.. ' yoo bir ihtiyacım yok kendimi idare ediyorum, sen merak etme' dedim hep. Haftalarca yumurta ekmekle beslendim, evde öylece oturdum hep..
Ama onunkisi biraz farlı şimdi. Ben iyi bir işte çalışıyorum, gelirim yerinde, hayatım düzeninde. Ve beni hemen hergün arayıp sıkışıklığından bahsediyor, ama 'eeeee kardeşim Jeep almışsın durduk yere, hangi tarihte seçim olacağını ve bir süre kredi çekemeyeceğini bile bile.. Jeep araba almak ekstra level bir lüks. Almasaydın canım kardeşim, dostum, arkadaşım.. Ben sana destek olsam bile bana en erken 2 yıl sonra ödeyebilirsin borcu. Tamam benimde gelirim iyi ve bir miktar birikimim var ama o birikim ** benim güvencem**.. Hastanelik falan olurum, ailemin acil ihtiyacı olur, yada ne bileyim ilerisi için birikimim... başkası için değil benim kendim için.. Gelirimden ötürü tabi birikimim olabileceğini tahmin ediyor o yüzden bana dert yanıp duruyor, güvence istiyor amaa......
O yüzden, onun o aramalarında falan, 'amaaan, dert ettiğin şeye bak Allah aldırdıysa ödettirirde, çok dara girersen arabayı satarsın borcunu ödersin bankalara' diyorum. Yalnış mı yapıyorum sizce merak ediyorum? Bu arkadaş benim 15 yıllık arkadaşım. Üniversiteyi aynı okulda okuduk ve 2 yıl aynı yurt odasını, sonrasında da aynı evi 3 yıl paylaştık, hiçbir sorun yaşamadan. ikimizinde kardeş yakınlığı var birbirimize aslında. Ama borç harç meselelerini sevmiyorum nedense.. özelliklede lüks için ortaya çıkmışsa
